Η απεργία των εκπαιδευτικών στο Σικάγο

ΜΗΝΥΜΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ  ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

 

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

 

Η απεργία των εννιά ημερών που ξεκίνησε στις 10 Σεπτέμβρη από τους εκπαιδευτικούς των δημόσιων σχολείων του Σικάγο, τρίτης μεγαλύτερης εκπαιδευτικής περιφέρειας των ΗΠΑ στέλνει σε κάθε γωνιά της γης ένα μήνυμα υπεράσπισης της δημόσιας εκπαίδευσης και αντίστασης στην πολιτική της ιδιωτικοποίησης και υποταγής της εκπαίδευσης στους νόμους της αγοράς. Οι 26.000 δάσκαλοι της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (μέλη του Συνδικάτου Δασκάλων του Σικάγου – CTU) μαζί με το βοηθητικό προσωπικό απήργησαν για πρώτη φορά μετά από 25 χρόνια!

Η απεργία οργανώθηκε ενάντια στην «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση», που περιλαμβάνει ένα σύστημα αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, ανάλογα με τις επιδόσεις και τις «επιτυχίες» των μαθητών τους σε κάποια τεστ. Δηλαδή, ο μισθός, αλλά και η εργασιακή ασφάλεια των δασκάλων θα εξαρτώνται από αποτελέσματα των μαθητών στις εξετάσεις. Επίσης προβλέπεται το κλείσιμο ή η συγχώνευση σχολείων στις γειτονιές με αρνητικά αποτελέσματα, δηλαδή τις φτωχογειτονιές, ενώ ανοίγει ο δρόμος για την ίδρυση  ιδιωτικών σχολείων. Παράλληλα οι εκπαιδευτικοί ζητούσαν αυξήσεις στους μισθούς τους, μετά την απόφαση του δημάρχου να παρατείνει κατά 10 μέρες τη σχολική χρονιά στο Ιλινόις.

Η πρόεδρος του συνδικάτου των εκπαιδευτικών του Σικάγου (CTU), Κάρεν Λούις, δήλωσε στο ξεκίνημα των κινητοποιήσεων:  «Υπάρχουν πάρα πολλοί εξωσχολικοί παράγοντες που δεν μπορούμε να ελέγξουμε που επηρεάζουν στο πώς οι μαθητές μας θα ανταποκριθούν σε αυτά τα τεστ… Η φτώχεια -για την οποία κανείς δεν θέλει να μιλήσει- η έκθεση στη βία, η έλλειψη στέγης (άστεγοι), η πείνα και άλλοι κοινωνικοί παράγοντες στους οποίους εμείς δεν μπορούμε να παρέμβουμε». Πρόσθεσε επίσης ότι η αξιολόγηση μπορεί να στοιχίσει τη δουλειά σε 6.000 δασκάλους στην επόμενη διετία.

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ

Από τη δεκαετία του 1990 η κυρίαρχη πολιτική στην εκπαίδευση επιδιώκει την ευθυγράμμισή της στα νέα δεδομένα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στόχος η διαμόρφωση του ευέλικτου, «αποκεντρωμένου» σχολείου της αγοράς, που οικοδομείται πάνω στα ερείπια του σημερινού δημόσιου σχολείου.

Βασικά κλειδιά του αποκεντρωμένου εκπαιδευτικού μοντέλου, όπου αυτό έχει εφαρμοστεί, είναι:

α) η επιλογή σχολείου από τους γονείς,

β) ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα σχολεία για να εξασφαλίσουν μαθητές και χρηματοδότηση (αποκέντρωση),

γ) το άνοιγμα του σχολείου στις πολυεθνικές επιχειρήσεις και την αγορά εργασίας, ώστε τόσο τα αναλυτικά προγράμματα όσο και η εργασία των εκπαιδευτικών να μην έχουν ως σκοπό να καλλιεργήσουν οι μαθητές κριτική σκέψη αλλά να εκγυμνάζονται σε ληξιπρόθεσμες δεξιότητες άμεσα χρηστικές στην αγορά εργασίας, δηλαδή στις επιχειρήσεις,

δ) αξιολόγηση των σχολείων με βάση την επίδοση των μαθητών σε εθνικές (ή περιφερειακές) εξετάσεις (ποσοτικά, κυρίως, κριτήρια και όχι ποιοτικά), γεγονός με άμεση επίπτωση στις κρατικές και ιδιωτικές επιχορηγήσεις και με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εσωτερική ζωή των σχολείων.

Ο προσδιορισμός των «δεικτών ποιότητας» για την ποιότητα της σχολικής εκπαίδευσης» είναι προϊόν μιας τεχνοκρατικής και ακραίας οικονομίστικης αντίληψης για την εκπαίδευση. Η λογική αυτή οδηγεί στην εφαρμογή μοντέλων αξιολόγησης και ελέγχου με «πιστοποιητικά ποιότητας» σύμφωνα με τα πρότυπα της βιομηχανίας και του εμπορίου.

Επιδιώκει να επικυρωθούν ως αντικειμενικά μετρήσιμα στοιχεία της προσωπικότητας και νοητικές λειτουργίες των υποκειμένων της εκπαιδευτικής διαδικασίας, όπως η διδακτική ή μαθησιακή ικανότητα, η πνευματική και επιστημονική συγκρότηση, η ικανότητα επικοινωνίας και ο τρόπος συμπεριφοράς, οι ιδέες, η φαντασία, η πρωτοβουλία κ.ά. Όμως αυτή η μέτρηση των ανθρώπινων διανοητικών λειτουργιών γίνεται με βάση τις αρχές και τους στόχους του σχολείου της αγοράς. Με άλλα λόγια, η αγορά διεισδύει παντού: «γνώση που δεν πουλάει δεν είναι γνώση», «ικανότητες που δεν εμπορευματοποιούνται δεν είναι ικανότητες», κι αφού το σχολείο «παράγει» ικανότητες, μπορεί κι αυτό να αλωθεί από τους νόμους της αγοράς .

Στο νέο πλαίσιο, οι εκπαιδευτικοί «χρεώνονται» την επιτυχία ή αποτυχία των μαθητών τους σε προτυποποιημένα τεστ και η διοίκηση του σχολείου «χρεώνεται» με τη σειρά της την επιτυχία και την αποτυχία όλων. Δεν είναι, βέβαια, τυχαίο ότι από την επίσημη αξιολόγηση ουσιαστικά «αγνοούνται» ή καταγράφονται τυπικά οι αμέτρητοι κοινωνικοί και εκπαιδευτικοί παράγοντες που επηρεάζουν και συνδιαμορφώνουν την εκπαιδευτική διαδικασία και το εκπαιδευτικό έργο. Κοινωνική προέλευση, οικογενειακή κατάσταση, συνθήκες διαβίωσης και κατοικίας, υλικοτεχνική υποδομή σχολείου, αναλυτικά προγράμματα, τύπος εξετάσεων, σχολικά βιβλία, εκπαιδευτικό κλίμα, παιδαγωγικές μέθοδοι, τα πάντα γίνονται καπνός. «Αγνοούνται» οι κοινωνικές και γεωγραφικές ανισότητες που διαμορφώνουν αντίξοες συνθήκες για την εκπαίδευση των μαθητών από τα ασθενέστερα οικονομικά και κοινωνικά στρώματα. Παραλείπονται όλοι εκείνοι οι παράγοντες που οδηγούν στον Καιάδα της εγκατάλειψης του σχολείου και του αναλφαβητισμού.

«Το να κατηγορούμε τους καθηγητές για τα άσχημα αποτελέσματα στα τεστ, σε αστικά σχολεία με υψηλά ποσοστά φτωχών και σαφώς μη προνομιούχων μαθητών, καταγόμενων από κακόφημες περιοχές και προερχόμενων από διαλυμένες οικογένειες, είναι σα να κατηγορούμε έναν αγρότη, επειδή είχε κακή συγκομιδή μετά από περίοδο ξηρασίας. Είναι σα να κατηγορούμε έναν οδηγό λεωφορείου επειδή δεν τήρησε τα δρομολόγια, ενώ μεγάλο μέρος της διαδρομής που έπρεπε να διανύσει ήταν πλημμυρισμένη». (Paul Street, Χτυπώντας το Νεοφιλελευθερισμό στο Σικάγο).

Μετά από 9 μέρες απεργίας, οι εκπαιδευτικοί αποφάσισαν να επιστρέψουν στις τάξεις τους, κατακτώντας σημαντικές παραχωρήσεις. Αν και η απεργία δεν κατέκτησε όλα τα αιτήματα, απέκρουσε μια επίθεση (ιδιαίτερα την μισθοδοσία βάσει αξιολόγησης) στην οποία μέχρι σήμερα όλα τα συνδικάτα στις ΗΠΑ είχαν υποταχθεί, και έστειλε ένα μήνυμα υπεράσπισης του δημόσιου σχολείου αντίστασης στην πολιτική που θυσιάζει τα κοινωνικά αγαθά και δικαιώματα στο βωμό της αγοράς και του κέρδους.

* Ο Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος, μέλος της Σ.Ε. του περιοδικού «Αντιτετράδια της εκπαίδευσης» και του Δ.Σ. του ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ./ΟΛΜΕ.

ΠΗΓΗ: http://www.alfavita.gr/apopsi/….BF