Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Του Απόστολου Παπαδημητρίου
Η Ευρώπη αποκαλείται γηραιά ήπειρος από τους κατοίκους της. Γιατί άραγε; Είναι διάχυτη η αντίληψη ότι ονομάστηκε έτσι λόγω της αρχαιότητας του πολιτισμού της. Όμως στη Μέση Ανατολή υπήρξαν κοιτίδες πολιτισμών κατά πολύ αρχαιοτέρων από τους άλλους που αναπτύχθηκαν επί ευρωπαϊκού εδάφους. Στο νοτιοανατολικό άκρο της ηπείρου ένας μικρός πληθυσμιακά λαός, οι Έλληνες, μεγαλούργησαν επί αιώνες.
Αυτοί όχι μόνο έδωσαν όνομα στην ήπειρο, αλλά και τον πολιτισμό, κληρονόμοι του οποίου καυχώνται κατά καιρούς ότι είναι σήμερα οι κάτοικοι των βορειοδυτικών τμημάτων της ηπείρου. Οι λαοί όμως των χωρών αυτών είναι επήλυδες στην ήπειρο και ήσαν τόσο βάρβαροι ακόμη και μετά την πρώτη μετά Χριστόν χιλιετία, ώστε όταν κατάφεραν να αλώσουν την Κωνσταντινούπολη (1204 μ,Χ.) τα πλούσια λάφυρα δεν τα είδαν ως έργα τέχνης αλλά ως πολύτιμα μέταλλα, γι' αυτό τα μετέφεραν απ' ευθείας στα χυτήρια. Διασώθηκαν μόνο όσα έπεσαν στα χέρια των Βενετών, γηγενών στην ήπειρο. Τελικά δεν είναι οι οικονομικά ισχυροί λαοί της Δύσης ούτε καν κληρονόμοι του πολιτισμού μας, αφού κατά καιρούς επιχειρούν να νοθεύσουν την ευρωπαϊκή ιστορία λαμβάνοντας ως χρονική αφετηρία της δικής τους Ευρώπης την ίδρυση του βασιλείου των Φράγκων από τον Καρλομάγνο.
Την εισαγωγή έκρινα απαραίτητη, για να καυτηριάσω την άκρως συμπλεγματική φράση των γραικύλων «να γίνουμε επί τέλους και εμείς Ευρωπαίοι»! Οι γραικύλοι είναι το όνειδος του νέου ελληνισμού. Ο όρος δεν είναι ελληνικός. Τον χρησιμοποίησαν πρώτοι οι Ρωμαίοι, για να χαρακτηρίσουν κατά τρόπο υποτιμητικό τους προγόνους μας. Και δεν είχαν πολύ άδικο, αν κρίνουμε από τη βαθειά παρακμή, στην οποία τους βρήκαν και γι' αυτό και πολύ εύκολα τους κατέκτησαν. Γραικύλοι του νέου ελληνισμού είναι εκείνοι που, από την τουρκοκρατία ακόμη έχοντας σπουδάσει στην Εσπερία και επηρεαστεί από το δυτικό πνεύμα, επέστρεψαν στην πατρίδα μας με μοναδικό σκοπό να ανατρέψουν πίστη, φιλοπατρία, παραδόσεις, ήθη και έθιμα και να επιβάλουν στη θέση τους όλα όσα επικρατούσαν στη Δύση. Οι γραικύλοι απετέλεσαν την «πέμπτη φάλαγγα» των εκάστοτε ισχυρών της μεταφεουδαλικής αποικιοκρατικής Ευρώπης. Στελέχωσαν την πολιτική εξουσία και τη διοίκηση, ανέλαβαν «διαφωτιστικό» ρόλο στην εκπαίδευση και στη διανόηση. Άκρως αντιπαθής υπήρξε γι' αυτούς ο όρος Ρωμιός, ο οποίος παρέπεμπε στη μισητή για τους δυτικούς αλλά και τους γραικύλους Ρωμαίικη αυτοκρατορία, τη Ρωμανία, την οποία οι επιταχύναντες την κατάρρευσή της δυτικοί απεκάλεσαν Βυζάντιο.
Οι γραικύλοι διαχρονικά είχαν έκδηλη την αντιπάθεια προς την Εκκλησία, την οποία συκοφάντησαν και συκοφαντούν ασύστολα. Κατά τον Παπαδιαμάντη ο «Γραικύλος της σήμερον» είναι αυτός, «όστις θέλει να κάμη δημοσία τον άθεον ή τον κοσμοπολίτην» και «ομοιάζει με νάνον ανορθούμενον επ' άκρων ονύχων και τανυόμενον να φθάση εις ύψος και φανή και αυτός γίγας». Άθεος ο Ευρωπαίος; (ο δυτικός είναι για τον γραικύλο ο γνήσιος Ευρωπαίος) Άθεος και ο γραικύλος! Άπατρις ο Ευρωπαίος; Άπατρις και ο γραικύλος! Πουλάει χάντρες και καθρεφτάκια ο Ευρωπαίος στους ιθαγενείς με αντάλλαγμα χρυσάφι και πολύτιμες πέτρες; Πουλάει και ο γραικύλος στους «καθυστερημένους» ομοεθνείς του ιδέες, οράματα, ιδανικά κάλπικα, με αντάλλαγμα την εξουσία, την αναγνώριση, την καταξίωση. Είναι κατά κανόνα ο γραικύλος ένα πελώριο μηδενικό, που αναζητεί την αξία με την προσθήκη μονάδος από τους ξένους υποστηρικτές του.
Το έργο πάντως οι γραικύλοι φαίνεται να το έφεραν εις πέρας. Ο νέος ελληνισμός ανερμάτιστος πλέον διατρέχει τον μεγαλύτερο κίνδυνο κατά τη μακραίωνη ιστορία του. Μεγαλύτερο απ' εκείνον που διέτρεξε κατά τις δύο προηγηθείσες περιόδους παρακμής, που τον οδήγησαν σε υποταγή στους Ρωμαίους και στους Οθωμανούς Τούρκους. Πέταξε τα πάντα και κράτησε τα καθρεφτάκια και τις χάντρες των ψεύτικων ιδεωδών, τα οποία κατέρρευσαν μαζί με τις ιδεολογίες κατά τα τέλη του 20ου αιώνα. Περάσαμε, όπως υποστηρίζουν αρκετοί διανοητές στην μεταϊδεολογική εποχή. Ελευθερία μας είναι η διάθεση χάρης του νέου καίσαρα, που ακούει στο όνομα «αγορά»! Είναι το προσωπείο των αδιστάκτων για κέρδη οικονομικά ισχυρών. Δημοκρατία μας η δυνατότητα εκλογής των προεπιλεγμένων ηγετών μας! Ειρήνη, η προετοιμασία για τον επόμενο πόλεμο για τα συμφέροντα των ισχυρών. Έχοντας απεμπολήσει την παράδοσή μας αφανίσαμε τις διαπροσωπικές μας σχέσεις στο κυνήγι του ατομικού συμφέροντος, διαλύουμε την οικογένεια, όπως την είχαν διαλύσει από δεκαετίες τα πρότυπά μας, και ρέπουμε, δούλοι του ευδαιμονισμού, προς την αυτοκαταστροφή μέσω της κατάχρησης ουσιών και της αντικοινωνικής συμπεριφοράς προς υπέρβαση του υπαρξιακού κενού, που μας συνοδεύει από τότε που «απελευθερωθήκαμε»!
Όπου οι ισχυροί σπέρνουν τον πόλεμο, εκεί και εμείς «σύμμαχοί» τους, «ισότιμοι» εταίροι στη «σταυροφορία» υπέρ της «ειρήνης». Και καθώς το κυρίαρχο ιδεολόγημα των ισχυρών διαχρονικά είναι το «διαίρει και βασίλευε», κατάφεραν να κρατούν διχασμένο τον λαό μας, όλους γενικά τους αδύναμους λαούς θύματα, ώστε να μην είναι εφικτή η εθνική συμφιλίωση και η από κοινού πορεία προς την προκοπή. Άλλωστε για ποια εθνική συμφιλίωση γράφω, όταν το έθνος είναι απόβλητο από τη νέα τάξη πραγμάτων, την οποία άλλοι υποστηρίζουν ένθερμα και άλλοι στηρίζουν εν τη αφελεία τους;
Οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού φαίνεται να εξωθούν τη γηραιά ήπειρο στα ιστορικά έσχατά της! Ο ευδαιμονισμός έχει επιφέρει αθεράπευτα δημογραφικά πλήγματα, καθώς τα ιδεώδη της ψεύτικης ελευθερίας είναι εχθρικά προς τη ζωή. Από την άλλη οι πόλεμοι συμφερόντων εξωθούν κύματα αποκλήρων της Αφρικής και της Ασίας σε μετανάστευση προς την ήπειρο της, όπως πιστεύουν, ευμάρειας. Και πρέπει να ομολογήσουμε ότι ακόμη και όταν οι απόκληροι στοιβάζονται ανά είκοσι σε ένα δωμάτιο στη χώρα που τους φιλοξενεί, περνούν καλύτερα απ' ότι στις χώρες τους. Επιβιώνουν. Και με την πάροδο του χρόνου αντιλαμβάνονται ότι η γηραιά ήπειρος δεν είναι μόνο δημογραφικά γηρασμένη, αλλά και ηθικά σάπια! Και αυτοί, μουσουλμάνοι στην πλειονότητά τους, διεκδικούν δικαιώματα, τα οποία εκχωρούν οι ηθικά σάπιοι και στην υπηρεσία της νέας τάξης ηγέτες.
Για τους πολίτες που εκφράζουν τις ανησυχίες τους για τις δημογραφικές και λοιπές εξελίξεις εμφανίζονται ως σωτήρες οι επαγγελλόμενοι την εθνική καθαρότητα, η οποία ηχητικά δεν διαφέρει και πολύ από την εθνοκάθαρση. Ποιες οι πιθανές εξελίξεις στην Ευρώπη με δεδομένο ότι η οικονομική κρίση θα βαθαίνει και θα πλήττει ολοένα και ευρύτερα στρώματα πληθυσμού σε κάθε χώρα;
Πρώτη: Η συνέχιση της άφρονος πολιτικής στην οικονομία, με τη θεοποίηση των «αγορών», και της διάδοσης του ιδεολογήματος περί πολυπολιτισμικών κοινωνιών. Τότε οι γηγενείς θα σβήσουν ήρεμα αφομοιούμενοι από τους πολυπληθέστερους μετανάστες, οι οποίοι δεν έχουν «γραικύλους». Θα αφομοιωθούν, επειδή δεν γεννούν, επειδή ρέπουν προς την πάσης φύσεως διαστροφή περί την γεννετήσια σφαίρα, την οποία διαστροφή προβάλλουν πλέον με καύχηση «συντηρητικοί» και «προοδευτικοί»! Θα αφομοιωθούν μέσω των μικτών γάμων, στους οποίους ήδη εμφανίζεται συντριπτική η ισχύς του Ισλάμ έναντι του χριστιανισμού των αδιαφόρων ή αθέων!
Δεύτερη: Η έξαρση και αναζωπύρωση του φασισμού, του οποίου μήτρα υπήρξε η Ευρώπη (η δυτική, για να μη παρεξηγηθώ). Τότε ο μετανάστης θα καταστεί στόχος και αποδιοπομπαίος τράγος με συνέπειες, για όλους, που δεν θέλω να σκέπτομαι. Τρίτη: Δεν βλέπω.
Έλληνα, αντιλαμβάνεσαι ότι υπάρχουν πολύ σοβαρότερα θέματα απ' αυτά, στα οποία θέλουν να εγκλωβίσουν τη σκέψη σου;
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ», 23-9-2012
