Συλλογικότητες…, στ’ άκτιστο αγναντεύουμε;

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα

 

 Δρομίσκος βαστά

ηγέτη εμαυτού.

Λαλεί τρανταχτά,

 χαροποιός αντίλαλος,

τ’ άτομο βασιλεύει.

 ******

Ο δρόμος  διπλός,

κατεύθυνση  ασαφής,

σύγκρουση κβαντική.

Δεν σώζουν οι μπάρες.

Oι   σηματοδότες  μόνοι.

 ******

Όπου δυο και τρεις,

 παρέα λικνίζονται,

κι επικίνδυνοι δείχνουν.

Το συλλογικό υποκείμενο,

θησαυρός δυσδιάκριτος!!!

 ******

Χώρος λατρείας,

   με γόνατα διπλά,

υποκάτω του τρούλου.

Άγγελοι συλλειτουργοί

στα σα εκ των σων πανταπλάστη,

στ’ άκτιστο αγναντεύουμε;

30-01-2005,  Οβρυά