ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ
Του Απόστολου Παπαδημητρίου
Η προφητεία στη νεοελληνική γλώσσα έχει ταυτιστεί με την πρόβλεψη των μελλόντων. Στη γλώσσα της Παλαιάς Διαθήκης είχε ευρύτερο περιεχόμενο. Προφήτης ήταν το στόμα του Θεού. Όχι απλώς γνωστοποιούσε τα μέλλοντα να συμβούν, αλλά νουθετούσε προβάλλοντας το θέλημα του Θεού, επιτιμούσε τους αποκλίνοντες από τις εντολές Του και παρηγορούσε τους δοκιμαζόμενους από τις συμφορές του βίου, όπως επιδρομές αλλοφύλων και διάφορες καταστροφές.
Και δεν είναι άσχετα μεταξύ τους τα προαναφερθέντα. Οι γνήσιοι προφήτες, σε αντίθεση προς τους ψευδοπροφήτες συνδύαζαν την αυστηρότητα με την αγάπη προς τον λαό. Προειδοποιούσαν με τον λόγο τους για τις συμφορές που θα τον εύρισκαν, αν ο βίος τους δεν εναρμονιζόταν προς τις εντολές του Θεού.
Στην εποχή μας επλεόνασαν οι ψευδοπροφήτες. Όλοι αυτοί, οι κατήγοροι του Χριστού για μεσσιανισμό, υπήρξαν στο έπακρο μεσσιανιστές πουλώντας στον κόσμο μάταιες ελπίδες. Ας αρχίζουμε από τους «προφήτες» του επιστημονικού μεσσιανισμού του 19ου αιώνα για να καταλήξουμε στους «προφήτες» του πολιτικοκοινωνικού μεσσιανισμού του 20ου. ΟΙ λαοί τους πίστεψαν και περιφρονήσαντες το θέλημα του Θεού έφθασαν στο σημείο να Τον αρνηθούν! Τώρα τα πάντα έχουν σωριαστεί σε ερείπια. Οι ψευδοπροφήτες της επιστήμης εξέτρεψαν τους λαούς προς την παρεπιστήμη, η οποία, ντυμένη τον μανδύα του μυστικισμού, ορθώνεται απειλητική να υποκαταστήσει την υγιή επιστήμη. ΟΙ ψευδοπροφήτες της πολιτικής οδήγησαν στην κατάρρευση τις ιδεολογίες και οι λαοί ελάχιστη πλέον εμπιστοσύνη έχουν στους «σωτήρες» τους.
Υπό τις παρούσες συνθήκες είναι φυσικό να εκδηλώνεται δίψα για προφητεία. Δίψα να μάθουμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, αλλά και δίψα για λόγο παρηγοριάς και ενθάρρυνσης. Όσο και αν φαίνεται παράξενο η νέα γενιά, αυτή που πουλήσαμε πολύ φθηνά εμείς οι καθώς πρέπει μεγάλοι, στρέφει το ενδιαφέρον της προς τον προφητικό λόγο, όπως δείχνουν τα μηνύματα που διαχέονται στο διαδίκτυο. Προφητείες του αγίου Κοσμά, αλλά και συγχρόνων γερόντων παρηγορούν και ενισχύουν τους νέους που βιώνουν όχι μόνο το δράμα της ανεργίας και του πλήθους των κοινωνικών αδιεξόδων, αλλά και την ντροπή από τη διεθνή καταφρόνια της πατρίδας μας, καταφρόνια που όμως δεν αισθάνονται η πληθώρα των εξωνημένων μεταπρατών της. Ας εξετάσουμε γιατί ο άγιος Κοσμάς συγκινεί και σήμερα σημαντική μερίδα του λαού μας.
Εν πρώτοις υπήρξε πράγματι προφήτης με τη νεοελληνική έννοια του όρου. Περιοριζόμαστε να αναφέρουμε σημαντικές προφητείες του σχετικά με την αλματώδη ανάπτυξη της επιστήμης και την έκρηξη της τεχνολογίας: «Θα έρθει καιρός που θα διευθύνουν τον κόσμο τα άλαλα και τα μπάλαλα». Η υποδούλωση του ανθρώπου στη μηχανή κατά τον 20ο αιώνα έχει συντελεστεί. Και για όσους αμφισβητούν την ορθότητα της ερμηνείας της προφητείας προσθέτουμε δύο ακόμη: «Θα δήτε στον κάμπο αμάξι χωρίς άλογα να τρέχει γρηγορότερα από λαγό» (αυτοκίνητα). «Θα έρθει καιρός που θα ζωσθεί ο τόπος με μια κλωστή» (δίκτυα ενέργειας και τηλεπικοινωνιών). Με επιφύλαξη ως προς την ερμηνεία παραθέτουμε και τρίτη: «Θα έρθει καιρός που θα φέρει γύρες ο διάβολος με το κολοκύθι του». Ίσως να υπονοούνται οι τηλεπικοινωνιακοί δορυφόροι αναμετάδοσης τηλεοπτικών προγραμμάτων ή κατασκοπευτικοί.
Δεν ήταν οι προφητείες όμως που συγκλόνιζαν το ακροατήριο του αγίου. Ήταν το βάλσαμο παρηγοριάς που στάλαζαν τα λόγια του. Και είχαν τόση ανάγκη από παρηγοριά οι δουλωμένοι. Άραγε χρειαζόμαστε και σήμερα παρηγοριά; Έχουμε κατ' αρχήν την αίσθηση ότι και σήμερα είμαστε δουλωμένοι; Ίσως έχουμε συνειδητοποιήσει επί τέλους ότι έχουμε δουλωθεί οικονομικά στους ισχυρούς του κεφαλαίου. Δεν τολμούμε ακόμη να τους κατονομάσουμε, γιατί τους τρέμουμε και από αυτούς προσδοκούμε τη σωτηρία μας. Ο άγιος Κοσμάς έγραφε σε επιστολή του: «Χιλιάδες Εβραίοι θέλουσι τον θάνατόν μου και ένας όχι». Τον θάνατο της ορθόδοξης Ελλάδος θέλει και σήμερα ο διεθνής Σιωνισμός, ο οποίος δια των επιόρκων πολιτικών μας οδήγησε τη χώρα μας στη σημερινή κατάντια. Οι σιωνιστές δεν ελέγχουν τις τράπεζες και τις κυβερνήσεις σ' όλη την έκταση του πλανήτη; Και ας μη σπεύσουμε, χριστιανοί ορθόδοξοι, να χειροκροτήσουμε τις απόψεις των οπαδών του ναζιστικού ολοκληρωτισμού. Άλλο εβραϊκός λαός και άλλο σιωνισμός, τον οποίο συγκαλύπτει σχεδόν όλο το πολιτικό φάσμα εδώ και αλλού.
Ο άγιος Κοσμάς, όπως οι προφήτες και οι Πατέρες της Εκκλησίας, θεωρούσε ότι οι συμφορές είναι απόρροια των αμαρτιών μας και της απομάκρυνσης από το θέλημα του Θεού. Είναι συνέπεια ηθικής κρίσεως. Τόνιζε ακόμη ότι το Γένος είχε αγριέψει από την καταπίεση και την αμάθεια. Σήμερα αισθανόμαστε και ελεύθεροι
και πολυμαθείς! Είμαστε όμως; Η διαρκής ενασχόληση με την καταβαράθρωση της οικονομίας μας και μόνο μαρτυρεί έλλειψη διάθεσης αυτοκριτικής και ανίχνευσης της βασικής αιτίας των κακών που μας βρήκαν. Δεν είμαστε απλώς δουλωμένοι στους οικονομικά ισχυρούς, αλλά και στα μύρια όσα πάθη μας, στα οποία υποταχθήκαμε στο όνομα της ελευθερίας. Είμαστε και πάλι άγρια θηρία, παρά τα πολλά έτη που δαπανήσαμε στα σχολικά έδρανα, θηρία του ατομισμού και του ευδαιμονισμού. Σε διδαχή του αγίου Κοσμά περιέχονται και τα ακόλουθα: «Ύστερον το εσήκωσεν (το βασίλειο) ο Θεός και έφερε τον Τούρκον και του το έδωκεν δια ιδικόν μας καλόν. Και διατί έφερεν ο Θεός τον Τούρκον και δεν έφερε άλλο γένος; Δια ιδικόν μας συμφέρον. Διότι τα άλλα έθνη θα μας έβλαπτον εις την πίστιν, ο δε Τούρκος άσπρα άμα του δώσεις, κάμνεις ό,τι θέλεις». Ειρωνικά τα σχόλια εκείνων που επιχειρούν να επαναγράψουν την ιστορία υπό το πνεύμα της νέας τάξης πραγμάτων! Και όμως το νεοελληνικό κράτος, ίσως το ψευτορωμαίηκο, που γράφει σε προφητεία του ο άγιος Κοσμάς, κινδυνεύει να διαλυθεί υπό τα πλήγματα του δυτικού «πνεύματος», το οποίο έχει επιβληθεί ως νέα δουλεία πνευματική στον λαό μας. Αν συνεχίσουμε να υμνούμε τους σταυρωτές μας, θα αφανιστούμε μαζί μ' αυτούς, γιατί και αυτοί δεν έχουν μέλλον.
Ο άγιος δεν έλεγε λόγια χωρίς αντίκρισμα, όπως οι δημαγωγοί, ιδεολόγοι, οραματιστές, πολιτικοί. Υπήρξε ακτήμων, και αυτό αποτελούσε τη μόνη καύχησή του. Αγάπησε τον πονεμένο λαό και γι' αυτόν και την πίστη στον Χριστό προσφέρθηκε θυσία το 1779 (10 χρόνια πριν από τη γαλλική επανάσταση, το αντικείμενο λατρείας των φραγκεμένων!). Άφησε όμως και προφητεία για τον χρόνο που θα έρθει η πολυπόθητη λευτεριά: «Το ποθούμενο θα έρθει όταν θαρθούν δύο πασχαλιές μαζί». Και πανηγυρίζουμε εφέτος την εκατοστή επέτειο της ελευθερίας της Βορείου Ελλάδος, της ελευθερίας που ήλθε, όταν συνέπεσαν οι γιορτές του Ευαγγελισμού και του Πάσχα, όπως μαρτυρεί και ενθύμηση σε εκκλησιαστικό βιβλίο χωριού των Γρεβενών.
Ο άγιος Κοσμάς προφητεύει και για το σήμερα. Τελειώνω με δύο προφητείες, που μου φαίνονται άκρως επίκαιρες: «Θα σας ρίξουν παρά (=χρήμα) πολύ. Θα σας ζητήσουν να τον πάρουν πίσω, αλλά δεν θα μπορέσουν». «Θα σας επιβάλουν μεγάλο και δυσβάστακτο φόρο, αλλά δεν θα προφθάσουν». Μήπως αυτές θα εκπληρωθούν στις ημέρες μας; Αλλά προϋπόθεση των καλών αυτών εξελίξεων είναι η μετάνοιά μας.
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ», 27-08-2012
