Η τροφική αλυσίδα, οι εργολάβοι και ο πυρολουσίτης
Του Νίκου Παντελιάδη
Ο Όλυμπος είναι παγκόσμια γνωστός τόσο για τα οικολογικά χαρακτηριστικά και την ανεπανάληπτη φυσική ομορφιά του όσο και για την σχέση του με την αρχαία ελληνική μυθολογία. Η σημασία του Δρυμού έχει αναγνωριστεί όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη και παγκοσμίως. Το 1981 η UNESCO ανακήρυξε τον Όλυμπο «Απόθεμα της Βιόσφαιρας». Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα έχει συμπεριλάβει τον Όλυμπο στις «Σημαντικές για την Ορνιθοπανίδα Περιοχές της Ευρωπαϊκής Κοινότητας».
Σήμερα μία τεράστια τρύπα βάθους 20 μέτρων και έκτασης 800 στρεμμάτων καλωσορίζουν τον επισκέπτη του Λιτόχωρου. Η Δημοτική Επιχείρηση Αμμορυχείου Λιτόχωρου καταλαμβάνει έκταση ίση περίπου με τη συνολική έκταση του οικισμού. Η εκμετάλλευση άρχισε από τη δεκαετία του 40 με μέσο όρο τότε 700.000 κυβικά μέτρα το χρόνο. Σήμερα η εξόρυξη προσεγγίζει τα 2 εκατομμύρια κυβικά μέτρα.
Η άριστη ποιότητα αμμοχάλικου που διαθέτει το αμμορυχείο υπαγόρευσε την εντατική του εκμετάλλευση την οποία ανέλαβε εξ ολοκλήρου ιδιωτική εταιρία προκειμένου να κατασκευαστεί η επέκταση του αεροδιαδρόμου της Θεσσαλονίκης. Τέσσερα χρόνια νωρίτερα η εταιρία που είχε αναλάβει την κατασκευή της εθνικής οδού άδειασε στο αμμορυχείο όγκους αδρανών υλικών με πλούσια περιεκτικότητα σε αμίαντο και έκτοτε παραμένουν εκεί. Για άλλη μια φορά η ιστορία επαναλαμβάνεται και τα μεγάλα έργα της Θεσσαλονίκης κατασκευάζονται εις βάρος των παρολύμπιων περιοχών, ενώ το περιβάλλον θυσιάζεται στο βωμό της ανάπτυξης.
Προ των πυλών τα βαρέα μέταλλα
Μας ξαφνιάζει δυσάρεστα η μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου «Τροποποίηση εγκεκριμένων περιβαλλοντικών όρων του έργου "Αποκατάσταση τμήματος λατομείου στη θέση Γούρνες – Ξηροκάμπι" αγροκτήματος Λιτοχώρου Π.Ε. Πιερίας».
Η τοποθεσία αυτή είναι αναπόσπαστο κομμάτι του Ολύμπου και πολύ περισσότερο η συμφωνία της Αντιπεριφέρειας, της Δημοτικής Επιχείρησης Αμμορυχείου Λιτοχώρου να απαλλάξουν τους εργολάβους που ανοίγουν την τεράστια τρύπα για να στρώσουν τον νέο αεροδιάδρομο της Θεσσαλονίκης από την αποκατάσταση του τοπίου και προχώρησαν άρον-άρον (λόγω πιθανό της οικονομικής δυσπραγίας του δήμου) να κλείσουν ένα μικρό μέρος της τρύπας 15 στρέμματα με υλικό από την εταιρεία TOSOH Hellas που παράγει MnO2. Η εταιρία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός του Ηλεκτρολυτικού Διοξειδίου του Μαγγανίου (EMD) στην Ευρώπη, τροφοδοτεί την παγκόσμια αγορά ξηρών στοιχείων και είναι ο κύριος προμηθευτής των κορυφαίων ευρωπαίων κατασκευαστών αλκαλικών μπαταριών. Το υλικό που είναι άχρηστο και περισσεύει μετά από την επεξεργασία του μεταλλεύματος πυρολουσίτη δυστυχώς είναι βιομηχανικό απόβλητο με αρκετά βαρέα μέταλλα. Αυτό το υλικό θέλουν να το τοποθετήσουν στα 15 στρέμματα με ειδική μεμβράνη πάνω και κάτω για να μην περάσουν τα επιβλαβή βαρέα μέταλλα στο χώμα και από εκεί στην τροφική αλυσίδα.
Ο Όλυμπος δεν αξίζει τέτοια μεταχείριση γιατί η περιοχή διαθέτει μεγάλο αξιακό απόθεμα και εάν γίνει το έγκλημα να μετατρέψουν την βάση του Ολύμπου σε χώρο εναποθήκευσης και ταφής βαρέων μετάλλων (οι ιθύνοντες της Αντιπεριφέρειας αναφέρουν ότι είναι κάτω από τα επιβλαβή όρια) θα πλήξουν όλη την περιοχή, οικονομικά αλλά και σε βάθος χρόνου θα μολυνθεί η τροφική αλυσίδα με ότι αυτό σημαίνει για την υγεία μας, γεγονός το οποίο δεν θα μπορεί να είναι αναστρέψιμο.
Για την ιστορία τα βιομηχανικά απόβλητα χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής και αυτό είχε λάβει υπόψη ο Δήμος Χαλκηδόνας όταν αρνήθηκε την πολύ συμφέρουσα πρόταση να αποθηκεύσει τα βιομηχανικά απόβλητα στα όρια του.
Κατερίνη
ΠΗΓΗ: Σάββατο, 16 Ιούνιος 2012, Δρόμος της αριστεράς, http://e-dromos.gr/index.php?option=com_k2….&Itemid=75. Το είδα: 18-6-2012, http://diakyvernisi.blogspot.gr/2012/06/blog-post_6924.html
