ΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΟΣΜΟ…

Της Αναστασίας Ανδρεαδάκη*

Αγαπητοί φίλοι,

σε πέντε μέρες καλούμαστε για δεύτερη φορά στις κάλπες σε μια εκλογική διαδικασία που φαίνεται να είναι ιστορική. Η στιγμή απαιτεί από όλους μας διαύγεια σκέψης και νηφαλιότητα.

Δυστυχώς, αυτήν ακριβώς τη στιγμή οι εκπρόσωποι του χρεωκοπημένου συστήματος και τα πρόθυμα φερέφωνά τους κάνουν ό,τι μπορούν για να μας τρομοκρατήσουν και να θολώσουν τα νερά.

Για να μη χάσω το μπούσουλα προσπαθώ μέσα από τον άναρθρο ορυμαγδό των κραυγών και των τρομοκρατικών διλημμάτων να βρω και να κρατήσω την ουσία των πραγμάτων όπως τα ζω από τη δική μου κοινωνική θέση και όπως τα αντιλαμβάνομαι με τα δικά μου οικολογικά ερμηνευτικά εργαλεία.

– αυτό που ζούμε στη χώρα μας αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια είναι η πιο ακραία και καταστροφική για την κοινωνική ισορροπία επίθεση του αποχαλινωμένου και αδηφάγου κεφαλαίου ενάντια στους λαούς εν ονόματι του κέρδους

– οι πολιτικές ελίτ στην Ελλάδα δεν διανοήθηκαν ούτε λεπτό να παίξουν το ρόλο του αντίβαρου σ' αυτήν την επίθεση ούτε καν το ρόλο του εξισορροπιστή. Αντίθετα, εντελώς μεροληπτικά πήραν το μέρος του κεφαλαίου και συμπίεσαν μέχρι ασφυξίας τους αδύνατους.

– αυτή τους την πολιτική στάση προσπάθησαν και προσπαθούν ακόμη να την καμουφλάρουν πίσω από μια ρητορική ενοχοποίησης της κοινωνία (βλέπε το αξέχαστο "Μαζί τα φάγαμε…") που δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να εξαγριώνει τους πολίτες και να παροξύνει τα κοινωνικά προβλήματα.

– Εμείς λοιπόν που εδώ και κάμποσες δεκαετίες ασκήσαμε την πιο σκληρή κριτική στην κυρίαρχη λογική της "ανάπτυξης", στην υποβάθμιση του δημόσιου αγαθού, στην πελατειακή λογική και στη νεοελληνική "λαμογιά" έχω τη γνώμη ότι δεν μπορούμε σήμερα να αφήσουμε τους φυσικούς αυτουργούς να θολώνουν άλλο τα νερά. Ούτε να συμμεριστούμε την τιμωρητική λογική που ισχυρίζεται ξεδιάντροπα πως οι απλοί άνθρωποι φταίνε και πρέπει να εξιλεωθούν μέσα από τη δυστυχία και την αποστέρηση ακόμα και των βασικών μέσων που χρειάζονται για να ζήσουν.

Η επιλογή μας πρέπει να είναι και πάλι η αριστερά των κοινωνικών κινημάτων.

Αγαπητοί μου φίλοι, παρότι σε αυτές τις εκλογές δεν θέλησα να είμαι υποψήφια, ελπίζω και εύχομαι μπροστά στις κάλπες στις 17 Ιούνη να μη φτάσουμε ούτε αγανακτισμένοι, ούτε απελπισμένοι, ούτε τρομοκρατημένοι, αλλά σαν αληθινοί πολίτες της δημοκρατίας, δηλαδή έτοιμοι να αναλάβουμε την ευθύνη της επιλογής μας και γνωρίζοντας ότι εύκολη λύση δεν υπάρχει.

Ήρθε ο καιρός να φανταστούμε έναν καινούργιο κόσμο που σέβεται τον άνθρωπο και τη φύση και να τελειώνουμε πια με τους εκπροσώπους του χρεωκοπημένου μοντέλου.

Καλό βόλι φίλοι μου.

Αναστασία Ανδρεαδάκη, πρώην βουλευτής

13-6-2012