ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ DNA
Του Απόστολου Παπαδημητρίου
H Γερμανία εμφανίζεται σήμερα ως η πλέον ανθελληνική χώρα. Αν και ανθελληνικά δημοσιεύματα «κοσμούν» σχεδόν όλες τις εφημερίδες και όλα τα περιοδικά χωρών της Δυτικής Ευρώπης, τα γραφέντα στον γερμανικό τύπο υπερβαίνουν σε σκληρότητα. Ένα από τα γερμανικά περιοδικά στο εξώφυλλό του χαρακτήρισε τους Έλληνες απατεώνες. «Γουρούνια του Νότου» είναι προσφιλής χαρακτηρισμός των μεσογειακών λαών της Ευρώπης εκ μέρους των βορείων συνηπειρωτών μας.
Επειδή ο γερμανικός είναι κατ' εξοχήν πειθαρχικός λαός οι κατά καιρούς εκτιθέμενες απόψεις κυβερνητικών παραγόντων, δημοσιογράφων και σχολιαστών σε βάρος της χώρας μας τον επηρεάζουν τόσο στις σχέσεις του με τους στη Γερμανία εγκαταστημένους Έλληνες, όσο και στην απόφασή τους να πραγματοποιήσουν διακοπές στην Ελλάδα. Η στάση αυτή γεννά από αντίδραση αντιγερμανικά σύνδρομα στον λαό μας, αν και όχι τόσο έντονα, καθώς ούτε πειθαρχικοί είμαστε ούτε όμως εύκολα καλλιεργούμε εχθρικές διαθέσεις προς άλλους λαούς. Επειδή είναι του συρμού να γίνεται λόγος για το ανθρώπινο γονιδίωμα, μια από τις σχετικά πρόσφατες ανακαλύψεις στον χώρο της γενετικής, ρέπουμε στο να υποστηρίζουμε ότι τόσο η δική μας συμπεριφορά, όσο και του γερμανικού λαού υπαγορεύονται από το DNA. H άποψη αυτή είναι άκρως αντιεπιστημονική και συνάμα στερητική της ελευθερίας του προσώπου. Αν η συμπεριφορά του ανθρώπου υπαγορεύεται από την κληρονομική του ουσία, τότε αυτός είναι παντελώς ανεύθυνος για τις πράξεις του και τις παραλείψεις του.
Οι δύο λαοί ανήκουν σε δύο διαφορετικές πολιτιστικές σφαίρες, όσο και αν περί του αντιθέτου πολλά υποστηρίζονται σήμερα κυρίως από εγχώριους γραικύλους. Πολύ ενωρίς ήλθαν σε αντίθεση, μόλις στις αρχές του 9ου μ.Χ. αιώνα. Τότε οι Φράγκοι, κυριότεροι εκπρόσωποι των οποίων σήμερα είναι οι Γερμανοί, δια του Καρλομάγνου, επιδίωκαν την αναγνώριση στη Δύση ότι η φραγκική ήταν το διάδοχο σχήμα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και όχι η Ρωμανία, η καθ' ημάς Ανατολή, δηλαδή το Βυζάντιο, όπως οι Φράγκοι την αποκάλεσαν μετά την κατάλυσή της από τους Οθωμανούς. Την αναγνώριση αυτή επέτυχαν καθιστώντας δια των όπλων υποτελή τον Πάπα, ο οποίος συν τω χρόνω υιοθέτησε το φραγκικό αιρετικό δόγμα του filioque. Από τότε ο όρος Γραικός, τον οποίο διακαώς επιθυμούσε να επανεισάγει ο Κοραής, αντί του Ρωμηός, πέραν της εθνικής στις γλώσσες των λαών της Δύσης απόκτησε και άλλες σημασίες όπως άτιμος, απατεώνας, κλέφτης! Και οι έννοιες αυτές περιέχονται ακόμη στα λεξικά της εποχής μας. Εμείς δεν έχουμε ασφαλώς λόγους να αποποιούμαστε κάποιο από τα εθνικά μας ονόματα, διότι κανένα δεν είναι βουτηγμένο από τους προγόνους μας στην ντροπή. Είμαστε Έλληνες και Ρωμηοί και Γραικοί και Γιουνάνηδες (Ίωνες), όπως μας θέλουν οι Ανατολίτες.
Οι βάρβαροι Γερμανοί δέχθηκαν την εκπολιτιστική επίδραση της Ρωμανίας μέσω των επιγαμιών. Αυτή όμως δεν στάθηκε αρκετή, ώστε να αποτραπεί η λεηλασία της Κωνσταντινούπολης από τους «σταυροφόρους» της Δ΄ «Σταυροφορίας». Έτσι οι Φράγκοι, συνεπικουρούμενοι από Λατίνους, επέτυχαν θανάσιμο πλήγμα κατά της μισητής τους αυτοκρατορίας, της μισητής σήμερα και από πλείστους εκφραγκευμένους Γραικούς – Γραικύλους. Ακολούθησε η φυγή των λατινοφρόνων λογίων στη Δύση και η λεγόμενη δυτική Αναγέννηση. Οι Ρωμηοί έζησαν φρικτή δουλεία τεσσάρων και πέντε ακόμη αιώνων. Τέλος οι ισχυροί της Δύσης για τα συμφέροντά τους παρενέβησαν, ενώ η ελληνική επανάσταση βρισκόταν στο ψυχορράγημά της, και σχημάτισαν το νεοελληνικό κράτος, ένα προτεκτοράτο τότε και σήμερα, το οποίο ως πρώτο βασιλιά είχε Βαυαρό (Φράγκο).
Συνηθίζουμε να επιρρίπτουμε όλα τα κακά που μας βρήκαν στους ξένους. Πότε δεν ασκήσαμε αυτοκριτική. Ποτέ δεν θέσαμε το ερώτημα: Πότε χρειάστηκαν εντολοδόχους στην πατρίδα μας και δεν προσφέρθηκαν πλείστοι όσοι να τεθούν στην υπηρεσία τους; Τι άραγε συνέβη; Μήπως είχαμε μεταλλάξεις του DNA όλων αυτών των απάτριδων γραικύλων; Ασφαλώς όχι. Είχαμε εκ μέρους τους απεμπόληση της παράδοσης του λαού μας, την ελληνορθόδοξης παράδοσης, και αποδοχή των «πολιτιστικών αξιών» της Δύσης «δια μιαν δολεράν καλημέραν των πρέσβεγων των ανθρωποφάγων», κατά Μακρυγιάννη!
Οι δυτικοί, και ιδίως οι Φράγκοι, δεν υιοθέτησαν ποτέ το πνεύμα των προγόνων μας, διότι δεν το κατανόησαν. Το παραχάραξαν, όπως προηγουμένως και το πνεύμα του Ευαγγελίου του Χριστού. Όσοι από αυτούς κατάφεραν να ξεπεράσουν τη βαρβαρότητα, και ας μη φανταζόμαστε ότι την ξεπέρασαν, επειδή ανέπτυξαν την επιστήμη, αισθάνθηκαν πολύ μειονεκτικά έναντι των προγόνων μας. Κορυφαίοι των γραμμάτων τους δεν το απέκρυψαν σε κείμενά τους. Παραθέτουμε αποσπάσματα κειμένων δύο εκπροσώπων της γερμανικής διανόησης. Ο ποιητής Σίλλερ έγραψε στην αρχή του 19ου αιώνα: «Καταραμένε Έλληνα! Όπου να γυρίσω τη σκέψη μου, όπου να στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βλέπω, σε βρίσκω. Τέχνη λαχταρώ, ποίηση, θέατρο, αρχιτεκτονική, εσύ μπροστά πρώτος και αξεπέραστος. Επιστήμη αναζητώ, μαθηματικά, φιλοσοφία, ιατρική, κορυφαίος και ανυπέρβλητος. Για δημοκρατία διψώ, ισονομία και ισότητα, εσύ μπροστά μου ασυναγώνιστος και ανεπισκίαστος. Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη γνώση…». Και ο τραγικός Νίτσε στο έργο του «Η γέννηση της τραγωδίας» (1872) έγραψε: «Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες. Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη από βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό πρότυπο, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο».
Οι κοραϊστές όμως, ως γραικύλοι, έκαναν «έργο καλό» στη διακυβέρνηση και στην εκπαίδευση. Ο λαός μας αντιστάθηκε, πλην όμως τελικά χωρίς ηγέτες υπέκυψε περί το τέλος του 20ου αιώνα και, απεμπολώντας την παράδοσή του, υιοθέτησε τον δυτικό «πολιτισμό»! Ασφαλώς δεν είχαμε και στην περίπτωση αυτή κάποια μετάλλαξη του γονιδιώματός του. Είχαμε κατάπτωση πνευματικών αξιών. Απομακρυνθήκαμε από τον Θεό και μας εγκατέλειψε η χάρη Του, που συνόδευε τους προγόνους μας. Υιοθετήσαμε καθυστερημένα τον φιλοσοφικό υλισμό (Α΄ μισό του 20ου αιώνα) και αναλωθήκαμε στη συνέχεια από τον πρακτικό υλισμό (Β΄ μισό). Καταγγέλλουμε τους Γερμανούς για τις αγριότητες στη χώρα μας κατά τη διάρκεια της κατοχής. Αλλά υπήρξαν Έλληνες που συνεργάστηκαν μαζί τους και ουδέποτε έδωσαν λόγο στη δικαιοσύνη. Δωσιλόγων παιδιά ανήλθαν υψηλά στην ιεραρχία της χώρας μας και εμπλέκονται σε πρόσφατα οικονομικά σκάνδαλα σε βάρος της.
Οι Γερμανοί, που κατηγορούν τους Έλληνες για απατεώνες, εκπαίδευσαν στα διαπρεπή πανεπιστήμιά τους πολιτικούς, που οδήγησαν τη χώρα μας στο σημερινό της κατάντημα, «συνεργάστηκαν» μ' αυτούς δωροδοκώντας τους και δεν εκδίδουν στις ελληνικές αρχές, για να δικαστούν κάποιοι ένοχοι. «Ανήκομεν εις την Δύσιν» ήταν το σύνθημα που μεσουρανούσε κατά τις πρώτες δεκαετίες της μεταπολίτευσης. Ουδείς διεμαρτυρήθη για την ιεροσυλία. Δεξιοί και αριστεροί ήσαν ποτισμένοι από το φαρμάκι της Δύσης και αυτό φρόντισαν να διοχετεύσουν και στον λαό. Και το πέτυχαν. Τώρα είμαστε υποχείρια της Δύσης! Εκλιπαρούμε να μας εξασφαλίζουν την επιούσια χοιροτροφή. Τώρα όμως δεν είμαστε ούτε Έλληνες ούτε Ρωμηοί ούτε Γραικοί. Είμαστε φραγκευμένοι. Τώρα μας πρέπει ο χαρακτηρισμός απατεώνας. Τέτοιοι διαχρονικά υπήρξαν οι της Δύσης. Όχι εξ αιτίας του DNA, αλλά εξ αιτίας της απληστίας τους και της απανθρωπιάς τους.
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ», 11-6-2012
