Πέτρινα λόγια

 

Του Γιάννη Ποταμιάνου

 

Στενός ο δρόμος

για να περάσεις καβαλάρης

και πώς να ξεπεζέψεις

όταν συνέχεια

σε πέτρες σκουντουφλάς

μέσα κι έξω;

Θέλω να σου μιλήσω

μα σαν αντιλαλήσει ο στίχος

στον ενδότοιχο

ειρωνεύεται η ηχώ

το πρόσωπό μου

 

Θέλω να σου μιλήσω,

Μα πέτρινα λόγια του βυθού

και παραμιλητά

μου ψιθυρίζουν

τα θαλασσινά κοχύλια

 

Μην κοιτάς το σύννεφο

Προκρούστης είναι ο καιρός

πετσοκόβει τα όνειρα

στα μέτρα του

 

Γι' αυτό πιάσε το χέρι μου,

μαζί να περπατήσουμε

στα δύσβατα καλντερίμια.

 

5 Αυγούστου 2011,  Γιάννης Ποταμιάνος