Υπόθεση Εφραίμ: ΤΑ ΠΙΤΟΥΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΤΕΣ
Του Μανώλη Τασσόγλου
«Οποιος ανακατευεται με τα πιτουρα τον τρωνε οι κοτες» Αρχαια ελληνικη παροιμια. Αλλα στην περιπτωση μας ο ηγουμενος Εφραιμ δεν ηταν ανακατεμενος με τα πιτουρα, ήταν απο την πλευρα των ορνιθων. Και να σας πω, οσοι δεν το γνωριζετε ότι οι κοτες εχουν κανιβαλισμο και αν μεινουν αταιστες επιτιθενται και τσιμπολογαν και ξεπουπουλιαζουν την πιο αδυναμη. Ο νοων νοείτω.
Προσπερνω την σκοπιμοτητα της συλληψης παραμονες Χριστουγεννων. Δεν επαψαν αυτοι που θελουν να διασυρουν την εκκλησια να ψαχνουν ευκαιριες. Και οι καλυτερες είναι αυτές που τους δινουν οι ιδιοι οι ανθρωποι της εκκλησιας. Γιατι, ο Θεος ξερει, δεν μπορω να σκεφτω ότι λογω της χριστιανικης του μαρτυριας διωκεται ο ηγουμενος. Τον Νικο Ψαρουδακη τον συνελαβαν και τον εξορισαν για την δυναμη των λογων του την ωρα που αλλοι διαβαζαν τα μαθηματα τους και τον στειλαν φυλακη επειδη στιγματισε την ανεξαρτητη δικαιοσυνη που αθωωσε τους υπουργους της χουντας, όπως τουτοι εκ των προτερων αθωωνουν τους δικους τους υπουργους. Ποιοι υπερασπισαν τοτε τον αειμνηστο μας προεδρο; Ο αγωνιζομενος προοδευτικος λαος μονον. Γιατι ο Ψαρουδακης με τον λαο ειχε να κανει, με τους φτωχους και αδυνατους ειχε παρε δωσε, με τους δεδιωγμενους ενεκεν δικαιοσυνης. Ουτε χρηματιστηρια,ουτε οικοπεδα, ουτε τους επιορκους υπουργους…
Ας υπερασπισουν αυτοι λοιπον τον Εφραιμ
Γιατι αν ηταν να τον υπερασπισουμε εμεις όπως κάνει ο παπάς των φυλακισμενων Γερβασιος κανοντας το καθηκον της αγαπης, τοτε ναι. Αλλα δεν προκειται περι αυτου. Από το ρωσικο κρατος μεχρι τους Βελοπουλους, οι λογοι είναι πολιτικοι και επικοινωνιακοι. Γιατι, αν θελουμε μια εκκλησια με πολλα κτηματα, με πολλες καταθεσεις στις τραπεζες, με εξουσια κοσμικη, δεν παμε στον καθολικισμο και στον Πάπα που ταχουν πιο τακτοποιημενα;
Το διλεπτο της χηρας, αδελφοι. Αν θελαμε να παιξουμε τον ρολο του ΛΑΟΣ και του Καρατζαφερη δεν θα το παιζαμε εξ αρχης; Αντι να μιλαμε για τη δικαιοσυνη του Θεου στη γη, για το ‘’ην απαντα αυτοις κοινα’’ θα διαπλεκομασταν με τις εξουσιες υπερασπιζοντας συμφεροντα που μονο με το κοινωνικο μηνυμα της εκκλησιας δεν ταιριαζουν. Όμως όχι, ο δικος μας δρομος είναι ο στενος , ο τεθλιμενος ο δυσκολος.
Ο Νικος Ψαρουδακης πηγε ‘’εκων’’ στην φυλακη του.Θελοντας στο κελι του και από κει ακομη ξεθαψε θησαυρους,γραφοντας και μελετωντας. Εκει εγραψε το εξαιρετικο ‘’Η φυλακη μου’’ μια μπροσουρα κυριως γι’ αυτους που δικαζουν και στελνουν τον κοσμο στη φυλακη και τελειωσε το ‘’Ευαγγελιο στην γλωσσα του λαου’’ που το ειχε αρχισει στην Γυαρο.
Βλεπεις είναι πολύ δευτερο το δικονομικο. Και ουτε θα κακισω τους μοναχους τ΄αδερφια του που συμπαρασταθηκαν στον ηγουμενο τους. Από αγαπη το κανουν. Όπως κάθε μανα ή αδερφος ή φιλος, ακομη και για τον φονια.
Αν το καναμε όμως για κάθε αδερφο μας που διωκεται, που πειναει που είναι αρρωστος με προσωπικη και γενικευμενη δραση (γιατι πιστη χωρις τα εργα είναι νεκρη) ο παγκοσμιος πλουτος θα ηταν για ολους τους ανθρωπους και όχι στα χερια των λιγων. Μηπως δεν αυτοι που κανουν τους πολεμους, που περιφρονουν την ανθρωπινη ζωη και από πισω κοροιδευουν αυτους που πιστευουν και ελπιζουν στον Θεο; Στρατευμενοί αδελφοι για την δικαιοσυνη του Θεου, γιατι η δικαιοσυνη των ανθρωπων εχει δεμενα τα ματια αλλα κρυφοκοιταει κατω από το μαντιλι και βλεπει μονοπαντα.
Μανώλης Τασόγλου
ΠΗΓΗ: Εφημ. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ, φ. 861 (1174), σελ. 6. Το είδα: Πέμπτη, 05 Ιανουάριος 2012, http://www.xristianiki.gr/elektronike-ekdose/apopseis/ta-pitoura-kai-oi-kotes.html
