Του Γιώργου Δελαστίκ
Ούτε καν μια ασήμαντη επανάληψη της υπόσχεσης ότι δεν θα είναι και πάλι υποψήφιος για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ κατόρθωσαν οι αγωνιούντες δελφίνοι να αποσπάσουν από τον Γιώργο Παπανδρέου. Φρούδες αποδείχθηκαν οι ελπίδες τους κατά τη διάρκεια των διήμερων εργασιών του Εθνικού Συμβουλίου, ενός οργάνου που όπως αποδείχθηκε αυτός εξακολουθεί να ελέγχει. Αντιθέτως, ο ηγέτης του ΠΑΣΟΚ αποτρέλανε και έριξε σε κατάθλιψη τους επίδοξους διαδόχους του, βάζοντας τον… παραλίγο πρωθυπουργό Φίλιππο Πετσάλνικο να κάνει δηλώσεις στον ραδιοφωνικό σταθμό Βήμα FM.
Η τακτική του Γ. Παπανδρέου αναφορικά με την προσωπική πολιτική του επιβίωση στέφθηκε από πλήρη επιτυχία. Οχι μόνο κέρδισε τρεις ακόμη μήνες παραμονής στην ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος, αλλά επιπλέον δεν δεσμεύτηκε ουσιαστικά σε τίποτα. Σε κανένα συγκεκριμένο και αμετάθετο χρονοδιάγραμμα εσωκομματικών εκλογών.
Η διαρκής χρονοτριβή, οι αέναες καθυστερήσεις, οι αναβολές συνεδρίασης των κομματικών οργάνων υπηρετούν αποτελεσματικά τον υπέρτατο προσωπικό στόχο του Γιώργου Παπανδρέου, που δεν είναι άλλος από την παραμονή του όσα το δυνατόν περισσότερα χρόνια στην καρέκλα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
Γνωρίζει άριστα την πολιτική μετριότητα και τα πάμπολλα αδύνατα σημεία των δελφίνων και σωστά εκτιμά ότι δεν έχουν το πολιτικό ανάστημα και το σθένος να αναμετρηθούν μαζί του ούτε καν τώρα, μετά την απίστευτα επώδυνη για τον ελληνικό λαό πρωθυπουργία του εξαιτίας της πρωτοφανούς αντιλαϊκής πολιτικής που άσκησε.
Πολύ σωστά εκτιμά ότι, όσο ροκανίζει τον χρόνο και φέρνει την εκλογή αρχηγού του ΠΑΣΟΚ πιο κοντά στις βουλευτικές εκλογές, τόσο μεγιστοποιεί το πολιτικό κόστος για τους επίδοξους διαδόχους του της αναμενόμενης συντριπτικής εκλογικής ήττας του ΠΑΣΟΚ. Κανένας δελφίνος δεν θέλει να αναλάβει αρχηγός και μέσα σε έναν μήνα να φέρει το εκλογικό ποσοστό του ΠΑΣΟΚ σε επίπεδα σαφώς χαμηλότερα από εκείνα που είχε πάρει πριν… από 35 (!) χρόνια, το 1977, όταν είχε πιάσει το 25% και πλέον των ψήφων.
Η συνάρτηση των εσωκομματικών εκλογών με το «κούρεμα» του χρέους και τη νέα δανειακή σύμβαση όπου ο ελληνικός λαός θα χρεωθεί 60 τουλάχιστον πρόσθετα δισεκατομμύρια ευρώ για να γίνει η κεφαλαιακή αναπλήρωση και ο αφελληνισμός των ελληνικών τραπεζών χωρίς οι τραπεζίτες και οι μέτοχοι των τραπεζών να βάλουν λεφτά από την τσέπη τους, καθιστά ενδεχομένως κενή περιεχομένου την αναφορά στον Μάρτιο ως μήνα ενδοπασοκικών εξελίξεων.
Ούτε και η γενική υπόσχεση να προηγηθούν αυτές των βουλευτικών εκλογών σημαίνει κάτι, γιατί ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η ΝΔ θέλουν εκλογές σύντομα. Ο Ευ. Βενιζέλος μέσα στο Εθνικό Συμβούλιο ανέφερε ως νωρίτερη δυνατή ημερομηνία εθνικών εκλογών την… 29η Απριλίου! Μια προσχηματική ημερομηνία που λειτουργεί ως «σκαλοπάτι» για τη διολίσθηση των βουλευτικών εκλογών προς τον Μάιο – Ιούνιο και από εκεί στη μετάθεσή τους για το φθινόπωρο!
Η ΝΔ δεν έχει καμιά αντίρρηση στη διαρκή απώθηση των εκλογών διαρκώς και πιο μακριά, πιο αργά. Θυμηθείτε τα σχετικά «λόγια του αέρα» του Αντώνη Σαμαρά στο θέμα αυτό. Στην αρχή ήθελε εκλογές στις 4 Δεκεμβρίου, έπειτα τις πήγε δυόμισι μήνες αργότερα, στις 19 Φεβρουαρίου, και τώρα έδωσε «τράτο» άλλον ενάμιση μήνα, κάνοντας λόγο για τις 8 Απριλίου! Κι έχει ο Θεός...
Με άλλα λόγια, πιθανότατα θα βλέπουμε τον Γιώργο Παπανδρέου πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ για πολλούς μήνες ακόμα – τόσους πολλούς που δεν αποκλείεται κάτω από ορισμένες συνθήκες και προϋποθέσεις να τον δούμε να ηγείται αυτός του ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές! Ανέκαθεν η εσωκομματική διαπάλη στο ΠΑΣΟΚ είχε και απροσδόκητες στροφές.
ΩΦΕΛΗΜΕΝΟΣ εξαιρετικά σε προσωπικό επίπεδο θα βρεθεί ο Γ. Παπανδρέου αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει όσο αυτός συνεχίζει να είναι πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Σε μια τέτοια περίπτωση εννοείται πως δεν θα γίνουν ούτε βουλευτικές εκλογές μέχρι να σταθεροποιηθεί κάπως η κατάσταση – πόσω μάλλον εσωκομματικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ για ανάδειξη προέδρου. Αλλά κι αν ακόμη καταρρεύσει το υπάρχον πολιτικό σκηνικό εξουσίας σε περίπτωση άτακτης χρεοκοπίας, έστω και ηγούμενος τμήματος του ΠΑΣΟΚ ο Γ. Παπανδρέου θα βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση για να προσπαθήσει και πιθανόν να πετύχει να πλασαριστεί και στο νέο πολιτικό σκηνικό που ούτως ή άλλως θα αναδυθεί από τα συντρίμμια της χώρας στην πορεία προς την ανασυγκρότηση.
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ «E» 17/1/2012, http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22792
