Η βόμβα για τα κολέγια…
Του Γιώργου Κ. Καββαδία*
Η σημαντική αποκάλυψη από το «Εθνος της Κυριακής» του περιεχομένου του Προεδρικού Διατάγματος που προωθεί η κυβέρνηση για την αναγνώριση των πτυχίων που χορηγούν κολέγια και Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών που συνεργάζονται με ξένα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Μόνο που οι ρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση είναι ακόμα πιο ευνοϊκές για τους ιδιοκτήτες από αυτές που είχαν παγώσει για έναν και πλέον χρόνο, μετά τις αντιστάσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Πρόκειται για ρυθμίσεις που αμφισβητούν το Ελληνικό Σύνταγμα και εναρμονίζονται με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, στην οποία επισημαίνεται ότι «το άρθρο 16 του Ελληνικού Συντάγματος δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής προκειμένου περί σπουδών παρεχομένων βάσει συμφωνιών δικαιοχρήσεως, εφόσον αυτές δεν εντάσσονται στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα». Ετσι αφαιρείται από το ελληνικό κράτος το δικαίωμα ελέγχου στο πρόγραμμα σπουδών των κολεγίων που αποτελούν παραρτήματα ευρωπαϊκών πανεπιστημίων. Αρκούν 300 τετραγωνικά ως ελάχιστος χώρος για τη στέγαση κάθε κολεγίου!
Ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου για την εκ των πραγμάτων ακαδημαϊκή ισοτίμηση των πτυχίων και των διπλωμάτων, για διεκδίκηση των ίδιων θέσεων στην αγορά εργασίας από πτυχιούχους του δημοσίου πανεπιστημίου και διπλωματούχους κολεγίων 3ετούς φοίτησης αμφιβόλου ποιότητος. Στην πράξη υποβαθμίζονται τα εργασιακά δικαιώματα, οι απολαβές, τα κεκτημένα των πτυχιούχων των ελληνικών πανεπιστημίων. Κοντολογίς, φαινομενικά αναβαθμίζονται τα ιδιωτικά κολέγια, ουσιαστικά υποβαθμίζονται τα δημόσια πανεπιστήμια.
Η σχεδιαζόμενη αναβάθμιση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων έρχεται να καλύψει την αποτυχία της κυβέρνησης να αναθεωρήσει το Σύνταγμα και το άρθρο 16. Επιδιώκει να θεσμοθετήσει πραξικοπηματικά και παραβιάζοντας το Σύνταγμα τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα. Αποτελεί τον «δούρειο ίππο» για την κατάργηση του άρθρου 16 του Συντάγματος και την πλήρη ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης.
Η νεοφιλελεύθερη στρατηγική στο πλαίσιο της ΕΕ όπως αποτυπώθηκε στη Διακήρυξη της Μπολόνια (Ιούνιος 1999) και στο Ανακοινωθέν των Υπουργών της Ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής στην Πράγα (Μάιος 2001) επιδιώκει έναν τριπλό στόχο: την υποταγή της εκπαίδευσης στους νόμους της αγοράς, την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων με βάση το μοντέλο της ελαστικής εργασίας και την κατάργηση κάθε κεκτημένου εργασιακού δικαιώματος που αφορά τον χρόνο και τις συνθήκες εργασίας, την αμοιβή-μισθό, τη σύνταξη και ασφάλιση, την προστασία από την ανεργία κ.ά.
Όσον αφορά τους διαπρύσιους κήρυκες της ίδρυσης μη κρατικών και μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων, χρειάζεται να τονίσουμε ότι πρώτα απ' όλα τα μόνα ιδιωτικά πανεπιστήμια που μπορούν να ιδρυθούν στην Ελλάδα είναι τα γνωστά χαμηλής στάθμης παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων. Πρόκειται για τα λεγόμενα ΚΕΣ, «κολέγια», και άλλα που κάθε χρόνο «αλιεύουν» «πελάτες» από τις στρατιές των «αποτυχημένων» στις πανελλήνιες εξετάσεις που έχει δημιουργήσει η κυβερνητική πολιτική με τη «βάση του 10». Επίσης, τα «μη κρατικά – μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια» είναι φθηνά σε υποδομές. Ιδιωτικά πανεπιστήμια με ακριβά δίδακτρα. Παρέχουν σπουδές ταχύρρυθμες, φθηνές και τυποποιημένες.
Γι' αυτό είναι αναγκαία η ανάπτυξη ενός ευρύτατου μορφωτικού – πολιτιστικού κινήματος που να εναντιώνεται στην εκπαίδευση της αγοράς και των επιχειρήσεων, μιας εκπαίδευσης που προκρίνει στη θέση της μόρφωσης και της ολοκληρωμένης γνώσης την εκμάθηση δεξιοτήτων, τη συσσώρευση πληροφοριών και ασπόνδυλες γνώσεις. Ένα κίνημα που θα υπερασπίζεται τη γνώση ως κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα όλων.
* Ο Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος, ερευνητής εκπαιδευτικής πολιτικής και συγγραφέας.
Σημείωση: Οι υπογραμμίσεις έγιναν από τον admin
