Ο μέγας πόθος

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Στέκονταν  στο φανάρι

                                      σιωπηλός

Στο δεξί του χέρι

                    κρατούσε ένα μαχαίρι

Για κάθε αυτοκίνητο

χάραζε και μια χαρακιά

                             στο στήθος του

Κι όταν αρνήθηκα να καθαρίσει

                                      το παρμπρίζ

έχωσε το μαχαίρι

                              στο λαιμό του

 

Έβαλα μπρος

                τους υαλοκαθαριστήρες

κι έφυγα αγανακτισμένος

Τι αγένεια κι’ αυτή

να λερώνει τα χριστουγεννιάτικα

                                        πεζοδρόμια

 

Όμως το βράδυ

                          ήρθαν κάτι παιδιά

με μαύρες σημαίες

                βουτηγμένες στο αίμα του

τις έκαναν κορδέλες να στολίσουν

το χριστουγεννιάτικο δέντρο μου

 

Κι όλη την ώρα

με υψωμένες γροθιές φώναζαν:

«Αφού είναι βρώμικα

                               τα Χριστούγεννα

ας βλαστήσει την Πρωτοχρονιά

                                 ο μέγας πόθος»

 

                  30 Δεκεμβρίου 2011, Γιάννης Ποταμιάνος