Ευωδιάζοντας

 

Του Γιάννη Ποταμιάνου

 

Εντάξει κουραστήκαμε

τα μεγάλα λόγια,

                       τα άπιαστα όνειρα

από διάψευση σε διάψευση

                                 κουραστήκαμε

Πώς να μας εμπιστευτεί η ιστορία

με την πληγή χαίνουσα να ρέει

                                          το ανέφικτο

Πώς να μας εμπιστευτεί,

αφού οι αιθεροβάμονες

             υφαίναμε την αφέλεια

                                          με τη σιωπή,

όταν σε δείπνα μυστικά

κοινωνούσαμε

             το άλικο αίμα του αμνού;

 

Τότε που οι δνοφεροί άγγελοι

                                         του ζόφου

οξειδώνανε τα όνειρα στη νοτιά

                                     της αδικίας  

Ενώ οι ερεβομανείς σαράφηδες

ασελγούσαν

              στη ζωή των ταπεινών

 

Εντάξει κουραστήκαμε

Όμως το τραγικό οιακίζει

                               τη βούλησή μας                                          

γι’ αυτό ας πλέουμε πλησίστιοι

ανάμεσα

            στις Συμπληγάδες

 

Κι’ αφού ακόμα

            το τελευταίο ράπισμα

                              του αργυραμοιβού

κοκκινίζει την παρειά μας,

σφριγηλοί και κραταιότεροι

                     ας λακτίζουμε την αδικία 

Ενδεδυμένοι τον χιτώνα της ελπίδας

ας ορμάμε στο ανέφικτο

ευωδιάζοντας

                  αλγηδοκτόντα ηδονή

 

                                            2 Ιουλίου 2011, Γιάννης Ποταμιάνος