ΗΠΑ: Η συμφωνία του 1 τρις δολαρίων για το όριο του χρέους
Του Jack Rasmus* – Μετάφραση Inprecor
Την Κυριακή το απόγευμα, 31 Ιουλίου, ο Πρόεδρος Obama και οι επικεφαλής της Πλειοψηφίας και της Μειοψηφίας της Γερουσίας, Harry Reid και Mitch McConnell, ανακοίνωσαν ότι κατέληξαν σε συμφωνία περικοπής 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων από τις κρατικές δαπάνες σε αντάλλαγμα για την αύξηση του ορίου του χρέους. Ο εκπρόσωπος της Βουλής των Αντιπροσώπων, Boehner, δήλωσε ότι και αυτός συναινεί με τη συμφωνία, η οποία τέθηκε σε ψηφοφορία στη Βουλή τη Δευτέρα.
Αυτή η «τελευταία» συμφωνία είναι ουσιαστικά η ίδια που είχε επιτευχθεί από τον Harry Reid στη Γερουσία στις 29 Ιουλίου και από τον Boehner στις 27 Ιουλίου, αλλά με δύο τεράστιες αλλαγές – η μία πριμοδοτήθηκε από τους Ρεπουμπλικάνους και η άλλη από τον Obama. Αυτές οι δύο αλλαγές
υπήρξαν αντικείμενο «διαπραγμάτευσης και ανταλλαγής» το περασμένο Σαββατοκύριακο, με αποτέλεσμα οι δύο πλευρές να φτάσουν σε συμφωνία.
Οι Boehner και Reid συμφώνησαν, επί της ουσίας, συμφώνησαν την περασμένη Παρασκευή, στις 29 Ιουλίου. Οι θέσεις που ο Reid υπεράσπισε στις 29 και ο Boehner στις 27 Ιουλίου τάσσονταν υπέρ της περικοπής δαπανών κατά 917 δις δολάρια και 927 δις δολάρια αντίστοιχα, δηλαδή διέφεραν μεταξύ τους μόνο κατά 10 δις δολάρια. Και οι δύο προτάσεις δεν περιείχαν καμία απολύτως αναφορά στο τι θα γίνει με τα παραθυράκια στη φορολογία. Η ιδέα της αύξησης της φορολογίας (κυρίως στα μεγάλα εισοδήματα) εγκαταλείφθηκε από τον Obama και τους Δημοκρατικούς στις αρχές της περασμένης εβδομάδας, φέρνοντας τους Δημοκρατικούς ουσιαστικά στη θέση των Ρεπουμπλικάνων όσον αφορά τις δαπάνες έναντι της αύξησης της φορολογίας. Η μοναδική ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στις δύο προτάσεις ήταν ότι ο Reid πρότεινε επίσης 1.044 τρις δολάρια επιπλέον περικοπές στις Αμυντικές δαπάνες, όπως επίσης και ένα μέτρο που προέβλεπε να απαγορευτεί να ξανανοίξει η συζήτηση για το όριο του χρέους πριν από τις εκλογές του Νοεμβρίου του 2012.
Η τελική συμφωνία μεταξύ των Boehner – Reid πρακτικά εγκαταλείπει τις μεγάλες περικοπές στην Άμυνα, μια ακόμη γνωστή Ρεπουμπλικανική θέση. Η σχετική πρόταση έχει αντικατασταθεί με την υιοθέτηση «κινήτρων» για την μείωση των εξόδων στον τομέα της άμυνας. Η λογική των «κινήτρων» έχει χρησιμοποιηθεί, και κατά το παρελθόν, από το Κογκρέσο ως ελιγμός κατά περίπτωση. Επιτρέπει στην μία, από τις εμπλεκόμενες στο διάλογο, πλευρές να σώσει τα προσχήματα, δίνοντας την εντύπωση ότι η πρότασή της έχει ενταχθεί στο όποιο νομοσχέδιο, όταν, στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται να εφαρμοστεί ποτέ. Επί του πρακτέου, τα «κίνητρα» δεν εφαρμόστηκαν ποτέ σε καμία περίπτωση από το 1980, οπότε εισήχθησαν, για πρώτη φορά, σε ένα νομοσχέδιο περί δαπανών.
Από τη στιγμή που αφέθηκε στην άκρη το ζήτημα των Αμυντικών δαπανών μέσα στο Σαββατοκύριακο, το μοναδικό εναπομείναν σοβαρό ζήτημα ήταν το κατά πόσο θα επιτρεπόταν το ζήτημα του ορίου του χρέους θα επανερχόταν προς συζήτηση πριν τις εκλογές του 2012. Οι Ρεπουμπλικάνοι, τελικά, συμφώνησαν ότι δεν θα συζητηθεί μέχρι τότε.
Η στροφή αυτή της ηγεσίας των Ρεπουμπλικάνων στη Βουλή και στη Γερουσία, που αν και πρότειναν 1 τρις δολάρια επιπλέον περικοπές στον τομέα της Άμυνας φαίνεται, εκ των υστέρων, ότι εξελίχτηκε σε πρώτης τάξης «διαπραγματευτικό χαρτί» και εργαλείο τακτικού ελιγμού έτσι ώστε οι Ρεπουμπλικάνοι, δια της ολισθήσεως, να φτάσουν να συμφωνήσουν να μην ξανασυζητηθεί το ζήτημα του ορίου του χρέους πάλι πριν τις εκλογές του 2012.
Άλλωστε, οι ηγέτες των Ρεπουμπλικανών και στη Βουλή και στη Γερουσία δεν χρειάζονται απαραίτητα μια συζήτηση για το όριο του χρέους για να επαναφέρουν το θέμα των περαιτέρω περικοπών. Το χρονοδιάγραμμα για τον προϋπολογισμό του 2012 λήγει την 1η Οκτωβρίου είναι μια χαρά ευκαιρία για διατυπωθούν απειλές για να «παραλύσει η λειτουργία της κυβέρνησης».
Συνεπώς, περιληπτικά, φαίνεται ότι η συμφωνία, που μόλις επιτεύχθηκε, σημαίνει ότι και οι δύο πλευρές συμφώνησαν να περικόψουν 1 τρις δολάρια μόνο από τις δαπάνες, αλλά όχι να τα συλλέξουν από αύξηση φόρων. Οι Ρεπουμπλικάνοι θα πιέσουν δια μέσου του προϋπολογισμού του 2012 για να πετύχουν επιπλέον περικοπές δαπανών. Ο τομέας της Άμυνας, και τότε, θα μείνει τελικά αλώβητος. Ο Obama πέτυχε τελικά να μην ξανασυζητηθεί το ζήτημα του χρέους πριν τις επόμενες εκλογές τις οποίες θα ήθελε να κερδίσει. Αλλά μην νομίσετε ότι αυτό είναι το τέλος της ιστορίας. Είναι μόνο η αρχή.
Η μεγαλύτερη επίθεση στην κοινωνική ασφάλιση, στο Medicare (σημ. Inprecor: πρόγραμμα υγειονομικής περίθαλψης που επιχορηγείται από το κράτος και τις ομοσπονδιακές κυβερνήσεις και αφορά σε άτομα άνω των 65 ετών ή μικρότερα αυτής της ηλικίας που έχουν μόνιμες αναπηρίες διαφόρων ειδών), στο Medicaid (σημ. Inprecor: πρόγραμμα υγειονομικής περίθαλψης, που επιχορηγείται από το κράτος και τις ομοσπονδιακές κυβερνήσεις, και προορίζεται για ανέργους και ανθρώπους με εξαιρετικά χαμηλό εισόδημα) δεν έχει ακόμη έρθει. Ο επόμενος γύρος σε αυτό που θα μπορούσε κανείς να ονομάσει «ταξικό οικονομικό πόλεμο δια μέσου της νομοθεσίας» είναι οι διαπραγματεύσεις για τον προϋπολογισμό του 2012 οι οποίες θεωρητικώς θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί στις 23 Σεπτεμβρίου. Οι Ρεπουμπλικάνοι θα «δαγκώσουν για άλλη μια φορά» επιμένοντας σε μείωσης των κρατικών δαπανών. Και ο Obama αλλά και οι Δημοκρατικοί το πιθανότερο είναι ότι θα υποχωρήσουν σε αυτά τα αιτήματα και πάλι, όπως έχουν πράξει επανειλημμένως τον τελευταίο χρόνο.
Ένα μεγαλύτερο όμως πλήγμα που αναμένεται αποτελεί, επί της ουσίας, αποτέλεσμα μιας ακόμη πρόβλεψης της σημερινής συμφωνίας: η δημιουργία της λεγόμενης «Διμερούς Επιτροπής» που έχει ως έργο να μειώσει το χρέος και τα ελλείμματα ακόμη πιο δραματικά. Η συγκεκριμένη επιτροπή εννοείται ότι θα καταλήξει σε προτάσεις για ακόμη μεγαλύτερες περικοπές στις κρατικές δαπάνες τον Νοέμβριο, οι οποίες θα τεθούν σε ψήφιση στο Κογκρέσο πριν από το τέλος του χρόνου.
Μετά από τους Γερουσιαστές Reid και McConn
ell, ο Πρόεδρος Obama μίλησε σε εθνικό τηλεοπτικό δίκτυο προκειμένου να ανακοινώσει ότι στηρίζει τη συμφωνία των Boehner – Reid και να προαναγγείλει τη σύσταση της «Διμερούς Επιτροπής για την Μείωση του Χρέους». Στα λακωνικά σχόλιά του, χρησιμοποίησε μια πολύ σημαντική φράση, την οποία οι περισσότεροι τηλεοπτικοί σχολιαστές παρέβλεψαν. Είπε ότι «οι προτάσεις της Επιτροπής θα τεθούν για έγκριση ή απόρριψη μόνο στα μέλη του Κογκρέσου». Αυτό σημαίνει ότι κάποια μικρή ομάδα ανθρώπων – την οποία αναμφίβολα θα διορίσει ο ίδιος ή οι ηγέτες του Κογκρέσου – θα αποφασίσει μόνη της τη σύνθεση και το εύρος των περικοπών σε τομείς όπως η Κοινωνική Ασφάλιση, το Medicaid και το Medicare, το κατά πόσο θα κλείσουν τα φορολογικά παραθυράκια για τους κατέχοντες, και πόσο θα περικοπεί ο προϋπολογισμός για την Άμυνα. Το υπόλοιπο Κογκρέσο θα περιοριστεί, στη συνέχεια, να ψηφίσει «ναι» ή «όχι» και μόνο αυτό.
Η συντηρητική σύνθεση αυτών των διορισμένων επιτροπών, στο πρόσφατο παρελθόν, είναι γνωστή, πχ η επιτροπή Simpson – Bowles για το έλλειμμα που διορίστηκε από τον Obama το 2009 και υπήρξε σαφώς συντηρητική. Το ίδιο συνέβει και με την επιτροπή που ο Obama συνέστησε για να κάνει προτάσεις για το σύστημα Υγείας, η οποία επίσης αποτελούνταν κατά πλειοψηφία από συντηρητικούς Ρεπουμπλικάνους και Δημοκρατικούς. Η αναμενόμενη «Διμερής Επιτροπή» θα ακολουθήσει, μετά βεβαιότητας, τη συγκεκριμένη λογική. Μπορούμε, ήδη, να περιμένουμε 2 δολάρια περικοπές στην Κοινωνική Ασφάλιση και στο Medicare για κάθε 1 δολάριο που θα «κόβεται» από τα φορολογικά παραθυράκια που ευνοούν τους έχοντες και από την Άμυνα… αν είμαστε τυχεροί.
Η συμφωνία του περασμένου Σαββατοκύριακου ν’ αυξηθεί το όριο του χρέους με αντάλλαγμα περικοπές ύψους 1 τρις δολαρίων από τις κρατικές δαπάνες δείχνει ξεκάθαρα ότι οι πολιτικοί στην Ουάσινγκτον ασχολούνται κυρίως και πάνω από όλα με την επανεκλογή τους. Οι Δημοκρατικοί δεν θέλουν να έρθουν αντιμέτωποι με μια παρόμοια συζήτηση πριν την προεκλογική εκστρατεία του 2012. Επιπλέον, τόσο οι Ρεπουμπλικάνοι όσο και οι Δημοκρατικοί είναι αποφασισμένοι να προστατεύσουν τους «φίλους» τους στην Αμυντική βιοημχανία και τους χορηγούς τους, τις πολυεθνικές, διασφαλίζοντας ότι δεν θα κληθούν αυτοί να πληρώσουν το μερίδιό τους στην φορολογία. Η υπόλοιπη Αμερική καλείται να πληρώσει το λογαριασμό και το τίμημα.
*O Jack Rasmus είναι συγγραφέας του βιβλίου ‘Epic Recession: Prelude to Global Depression’, Palgrave-Macmillan and Pluto Press, 2010 και αναμένεται η έκδοση από τον ίδιο οίκο του βιβλίου ‘Obama’s Economy: Recovery for the Few’ εντός του 2011. Το μπλόγκ του είναι jackrasmus.com και η ιστοσελίδα του www.kyklosproductions.com. http://www.zcommunications.org/znet
ΠΗΓΗ: 3 Αυγούστου 2011, http://www.inprecor.gr/index.php/archives/93438
