Προς τον ιατρικό Σύλλογο Πάτρας…
Του Γιώργου Ευαγγελάτου*
Αγαπητοί συνάδελφοι,
ποτέ ως τώρα δεν είχα σκεφτεί να συμμετάσχω στο Δ.Σ. του συλλόγου μας. Αυτό είχε σαν συνέπεια στις εκλογές, να ψηφίζω μόνο πρόσωπα, συναδέλφους που γνώριζα και θεωρούσα ικανούς, αλλά δεν με ενέπνεε η κομματική τους ιδιότητα και προέλευση για να τους ψηφίσω. Φυσικά, όλοι τους ανήκαν ιδεολογικά σε κάποιο κόμμα, αλλά το πολιτικό τους πιστεύω με άφηνε ψυχρά αδιάφορο.
Έπρεπε όμως να το ανεχτώ, αφού ανεξάρτητος συνδικαλισμός, ο οποίος να ενδιαφέρεται πρωταρχικά, με ανιδιοτέλεια και με συνέπεια για τον εργαζόμενο λαό και τα προβλήματά του, στην προκειμένη περίπτωση, ομιλώ για μια Υγεία που έχει αφετηρία της ελεύθερους να σκεφτούν, να ενεργήσουν ιατρούς και να προσφέρουν το ποθητό αγαθό της προς όλους τους πολίτες ανεξαρτήτως ιδεολογικής και κομματικής γραμμής, ήταν και είναι ουτοπία. Οι Ιατρικοί Σύλλογοι θα αποτελούσαν εξαίρεση;
Αυτό όμως δεν σήμαινε ότι περιοριζόμουνα στην άσκηση της ψυχιατρικής και της ψυχανάλυσης, ή πως ήμουν απολιτικός και αδιάφορος προς τα κοινά. Τούτο άλλωστε αποδεικνύεται από την αρκετά συχνή υποψηφιότητα που έβαζα στις βουλευτικές εκλογές , δόξα τω Θεώ, ποτέ σαν υποψήφιος των κομμάτων εξουσίας. Τούτο γιατί είχα να διαλέξω από τη μια τα άθεα, υλιστικά μαρξιστικά κόμματα που απορώ τι έχουν να δώσουν ακόμη αφότου κατέρρευσε η μάνα Ρωσία που τα δημιούργησε και από την άλλη, τα κόμματα του κεφαλαιοκρατικού αστικού συστήματος που καταρρέει τώρα μπρος στα μάτια μας πνίγοντας στην πείνα, τη φτώχια, στην υποταγή στο ΔΝΤ τους λαούς και τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματά τους, πλήττοντας ιδιαίτερα τραγικά την πατρίδα μας. Για μένα και τα δυο συστήματα είναι οι δύο όψεις του ενός νομίσματος, ενός πανάθλιου υλιστικού κατεστημένου που δίνει προτεραιότητα στο κέρδος και το χρήμα, όχι στον άνθρωπο. Τόσο το μαρξιστικό, όσο και το ευρισκόμενο στην επιθανάτιο κλίνη του, άθλιο καπιταλιστικό σύστημα που προβάλλει για Θεό του το χρήμα πάνω από τις ηθικές αξίες και τον άνθρωπο, τον θεωρεί αναλώσιμο και ασήμαντο μπρος στο κυνήγι του κέρδους, μου ήσαν και παραμένουν το ίδιο, μισητά και αποτρόπαια. Όμως το κακό παράγινε, η οικονομική αθλιότητα, η πολιτική και ηθική παρακμή στην οποία οδήγησαν την Ελλάδα ιδιαίτερα τα δύο εναλλασσόμενα κόμματα εξουσίας από τη μεταπολίτευση και δώθε, η ανατροπή όλων των αξιών και οι κατεδαφιστικές συνέπειες σε όλους τους τομείς της κρατικής εξουσίας και επομένως στον τομέα της περίθαλψης και της υγείας, με αναγκάζουν να ασχοληθώ ενεργά με τα ιατρικά πράγματα. Τούτο διότι όπως σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής και στον τομέα της Υγείας, τίποτα δεν έχει μείνει απρόσβλητο.
Ένα ταμείο που «λεγόταν» ότι έχει ράβδους χρυσού, πως είναι δυνατό να δίνει στο μονοσυνταξιούχο ιατρό σύνταξη πείνας που δεν ξεπερνάει τα 1340 ευρώ; Καλά εκείνο το επικουρικό-κοροϊδία, τι το βάλανε; Πως κατάντησε ένα υγειές ταμείο να αναγκάζει τους ασφαλισμένους του ΤΣΑΥ της Πάτρας κι άλλων περιοχών στην επαρχία, να προπληρώνουν τα φάρμακα οι γιατροί και οι οικογένειές τους; Ποιός ξέρει σήμερα πόσα λεφτά χάθηκαν παίζοντας τις ΕΙΣΦΟΡΈΣ των γιατρών στο χρηματιστήριο τον χρυσό αιώνα του 1999-2000 με την προτροπή των κυβερνώντων ή αγοράζοντας τοξικά ομόλογα; Ουδεμία απάντηση έχουμε πάρει ούτε θα πάρουμε από τις άθλιες κυβερνήσεις της παρακμής ούτε από τους κομματικούς συνδικαλιστές, εγκαθέτους τους. Κάποιοι εκπρόσωποι των ιατρικών συλλόγων και του ΠΙΣ θα πρέπει να απαιτήσουν να μάθουν την αλήθεια στα τεράστια αυτά σκάνδαλα εις βάρος των ασφαλισμένων ιατρών.
Χορτάσαμε από άθλιες κυβερνήσεις, συμβιβασμένες και καθοδηγούμενες από ξένα κέντρα εξουσίας, Αμερική και Ε.Ε. (κι όχι μόνο). Τόσα χρόνια αυτές μας θεωρούσαν συλλήβδην, τα ένοχα κορόιδα που «τα φάγαμε όλοι μαζί». Αξιολογούν όλους ανεξαιρέτως εκτός από τους υποστηρικτές και διαπλεκόμενους σφουγγοκωλάριους του συστήματος, αναλώσιμα όντα που μπορούν να ζήσουν με 1000, 800, 500 και 300 ευρώ, ενώ οι ίδιοι και οι κομματικοί συνοδοιπόροι τους παίρνουν 4 και 8 και 10000 το μήνα. Είναι κατάσταση αυτή να αναγκάζονται οι γιατροί να εργάζονται, αντέχοντας ή όχι, μέχρι τα βαθιά τους γεράματα, να πληρώνουν επί πλέον ασφάλεια για να αυξήσουν τη σύνταξή τους 400 ευρώ παραπάνω; Ένα τέτοιο σκηνικό προκαλεί την άγρια διάθεση των ασυνείδητων θεραπευτών να εκμεταλλευτούν τον ασθενή που βρίσκεται πονεμένος και ανίσχυρος στο έλεός του και να τον εκμεταλλευτούν με βάση το φακελάκι. Μια άλλη παρενέργεια του άθλιου τρόπου αμοιβής των ιατρών είναι να τρέχουν οι γιατροί στα ταμεία που τους πληρώνουν το εξευτελιστικό ποσό των 20 ευρώ «το κεφάλι» την πρώτη επίσκεψη και από 10 ευρώ τις επόμενες. Μια επί πλέον απόδειξη ενός άστοργου κράτους που συγχέει τους πολίτες του με τα πρόβατα είναι ότι το ταμείο του ΟΠΑΔ και τα συμπαρομαρτούντα, πληρώνουν με 6, 12 έως και 18 μηνών καθυστέρηση. Για το έτος μάλιστα 2010 προτάθηκε να πληρωθούν σε ομόλογα του δημοσίου. Αυτά τα υποβαθμισμένα ομόλογα που όσοι τα έχουν αγοράσει στο εξωτερικό σπεύδουν όσο-όσο να τα ξεφορτωθούν και τα αγοράζει με απόλυτη δυσθυμία η ΕΚΤ. Όλα αυτά γιατί; Για να εξασφαλίσουν κάτι παραπάνω μέσα από συντάξεις πείνας για τα γεράματά τους. Αξίζει άραγε να ταπεινώνονται, για ένα ουτιδανό μισθό να βουλώνουν τη φωνή της συνείδησής τους, να εξετάζουν 1 ασθενή ανά 5 λεπτά, να γίνονται συνταγογράφοι, ή να ξευτιλίζονται στα νοσοκομεία απλώνοντας το χέρι σαν ζητιάνοι; Ή να παίρνουν μίζες από φαρμακευτικές εταιρείες προκειμένου να γράψουν φάρμακά τους;
Κι όσον αφορά το υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης πως είναι δυνατό οι αντίστοιχοι υπουργοί και οι κυβερνήσεις να ανέχονται οι νέοι γιατροί να περιμένουν 5-10 χρόνια, τα πιο δημιουργικά χρόνια της ζωής τους, για να πάρουν ειδικότητα μετά τις βασικές σπουδές τους; Πράγματα παρακμιακά και πρωτοφανή. Ό,τι χρειάζεται για να μεταναστεύει το καλλίτερο ιατρικό δυναμικό στο εξωτερικό. Πρόγραμμα σπουδών μην το είδατε; Ό,τι μάθει κανείς από μόνος του κυρίως επαφιέμενος στην καλή διάθεση των ανωτέρων του αφού βέβαια κάνει τη λάντζα. Δυστυχώς και στο δικό μας Υπουργείο οι ιθύνοντες αλλάζουν τους νόμους για την υγεία με την ίδια συχνότητα όπως αλλάζουν και οι φορολογικοί νόμοι, σαν πουκάμισα, προκαλώντας άγχος και ανασφάλεια, ανησυχία και σκοτούρες στο γιατρό που παρεμβαίνουν καταλυτικά στην ξεκάθαρη σκέψη που οφείλει να έχει προκειμένου να ασχοληθεί με την εξέταση, διάγνωση και θεραπεία των ασθενών του. Όταν αναγκάζεις με μια εγκύκλιο ή ένα νόμο, όλους συλλήβδην τους γιατρούς, ανεξαρτήτως ηλικίας, να μάθουν ηλεκτρονική συνταγογράφηση, μη λαμβάνοντες υπόψη πως μια μερίδα ιατρών δεν είχαν ποτέ εκπαιδευτεί στα σχολεία ή ιδιωτικά, να αγοράζουν και να χειρίζονται τα P/C, τα λογισμικά, τους αλγορίθμους και τα printers σαν να πρόκειται για οδηγίες χρήσεως καινούργιας τηλεόρασης, ή τοστιέρας, είναι σοβαρά πράγματα αυτά;
Κάτω από αυτές τις τραγικές συνθήκες, που δεν διαφέρουν στο ελάχιστο από το μαρτύριο και τα βάσανα που περνούν όλες οι άλλες ομάδες εργαζομένων σε αυτό το παρακμασμένο κράτος της Απολωλυίας, πλην των βουλευτών-βολευτών και των συνοδοιπόρων τους υπαλλήλων στη Βουλή, των «διορισμένων» με το ρουσφέτι και τη διαπλοκή, ακούγονται φήμες που θέλουν πολλούς συναδέλφους να έχουν εκατομμύρια ευρώ καταθέσεις στις τράπεζες πολύ περισσότερες από ό,τι ο μισθός και η θέση τους επιτρέπει, είναι καιρός πια οι ανένταχτοι στο διεφθαρμένο σύστημα και ανεξάρτητοι στην κομματοκρατία πολίτες, αυτοί που δεν σκέφτονται ούτε δεξιά, ούτε αριστερά, μόνο εθνικά, συνειδησιακά και πατριωτικά, οφείλουν, να αναλάβουν δράση. Να καθαρίσουν την κόπρο του Αυγεία.
Με βάση αυτά τα πιστεύω και τις ελάχιστες αναφερθείσες λόγω χρόνου, διαπιστώσεις μου, κατεβαίνω στις εκλογές του ιατρικού Συλλόγου, σαν ανεξάρτητος υποψήφιος του πατριωτικού κινήματος, ενός κινήματος αποτελούμενου από ελεύθερους, πνευματικά ανεξάρτητους ενεργούς πολίτες, που ελπίζουν να δώσουν το παράδειγμα στις χιλιάδες των ανένταχτων, ακομμάτιστων, συνειδητοποιημένων πολιτών που ενδιαφέρονται για ένα καλλίτερο αύριο της πατρίδας τους και του λαού της, να κινητοποιηθούν και να αγωνιστούν για τη μεγάλη αλλαγή της υπόδουλης καθημαγμένης χώρας.
Ποιοι είναι οι στόχοι μου σαν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου; Δεν υπόσχομαι τίποτα περισσότερο από μια συντονισμένη προσπάθεια με τους άλλους τους αγανακτισμένους πολίτες και γιατρούς, να παλέψω μαζί τους για την ανατροπή του σάπιου πολιτικού συστήματος και των δομών του. Να βοηθήσω στην ανεύρεση και αποκάλυψη τυχόν οικονομικών σκανδάλων και το οδήγημα αυτών στη δικαιοσύνη. Χωρίς κάθαρση σε όλους τους τομείς, όπου υπάρχουν αδικίες, εκμετάλλευση, σκάνδαλα, μίζες, χωρίς παραπομπή των ενόχων στην ιερή λειτουργία της Δικαιοσύνης, δεν υπάρχει περίπτωση να ξεβρωμίσει η χώρα, ούτε να αποκατασταθεί η υγεία και οι γιατροί να επανεύρουν το απωλεσθέν κύρος τους!
ΠΑΤΡΑ 10/6/011
* Ευαγγελάτος Γεώργιος Υποψήφιος για μέλος του Δ.Σ.
