Όλα βαίνουν καλώς εναντίον Σου, σας, μας, μου…
Του Φιλαλήθη/Philalethe00
Διάβασα σε – φιλοκυβερνητικό και in – ιστότοπο τα εξής: Αποκρατικοποιήσεις
Ο κ. Παπανδρέου έκανε επίσης λόγο για φιλόδοξο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων με στόχο τα 50 δισεκατομμύρια ευρώ που αντιστοιχούν σε 20 ποσοστιαίες μονάδες του χρέους.
Επίσης ο κ. Παπανδρέου είπε ότι θα μειωθεί η συμμετοχή του δημοσίου στις επιχειρήσεις που είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο -τηλεπικοινωνίες, λιμάνια, τομέα διαχείρισης υδάτων, ηλεκτρική ενέργεια και τυχερά παιχνίδια.
Ο δε Ευρωπαίος Επίτροπος Όλι Ρεν(φωτό) μωρολογεί ασύστολα και επικίνδυνα, όταν λέει για την ιδιωτικοποίηση-εκποίηση-ξεπούλημα εθνικής(κρατικής έστω) περιουσίας τα εξής:
«Aυτή είναι η αναγκαία προϋπόθεση για να επιτευχθεί πρόοδος και αυτό πρέπει να ξεκινήσει αμέσως». Ο δε πολιτευτής, τέλος, και δημοτικός σύμβουλος Στ. Παπαθεμελής είχε γράψει στο “Πρώτο Θέμα” τα εξής ωραία και εύγλωττα για τον ΟΠΑΠ: Ξεπουλάνε π.χ. τον ΟΠΑΠ με κάπου 1,5 δισ. € ενώ αποδίδει 1 δισ.€ ετησίως. Τρελλάθηκαν!
Τρελλάθηκαν ίσως, δεν αποκλείεται, αλλά πάντως με ένα ορθολογικό τρόπο και πεπολιτισμένο…
…λοιπόν, αυτός ο συντελεστής 1,5(ποσό πώλησης/ετήσια κέρδη) μας λέει πολλά. Διότι ο κανόνας του σχετικού συντελεστή για τις εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες, όπως ο κρατικός ως τώρα ΟΠΑΠ, σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως μου εξηγούσε και ένας φίλος ασχολούμενος με τα χρηματιστηριακά είναι μερικές δεκάδες, ας πούμε 20 ή 40. Αλλά βέβαια είναι και ο κοινός νους. Πώς θα προκύψουν τα χαμένα έσοδα; Μήπως από την άμεση φορολόγηση που δεν έχει φορολογητέα ύλη, αφού συνεχώς μειώνεται, επειδή κανείς δεν μπορεί να αγοράσει, επειδή δεν έχει χρήματα, διαθέσιμο εισόδημα; Αλλά μέχρι τότε, δεν θα έχουν πάει ορισμένοι να προσφέρουν υπηρεσίες στον ΟΗΕ… Τι τους κόφτει πια τόσο πολύ…;
Ο πάγκαλος κος πρωθυπουργός μας μας είπε ότι δεν επιδιώκει εκλογές, οι τυφλοί -που τουλάχιστο θα προλάβουν το ελικόπτερο πριν τους δικούς μας εδώ, που ενδέχεται να ξεμείνουν- της Τρόικα πιέζουν τον Υπουργό Οικονονομικών να τα ξεπουλήσει όλα και να απολύσει γενικά και αόριστα Δημοσιους Υπαλλήλους, ενώ αυτός αντιπροτείνει γενναία μειώσεις μισθολογικές ως και 20%, και ο διαπλεκόμενος Τύπος ζητά διακομματική συναίνεση -ακριβώς το αντίθετο από αυτό που λέμε “συνένοχο στον φόνο δεν θα μ’έχετε”, δηλαδή– ενώ η κυβέρνηση σύσσωμη ανακαλύπτει νέα χαμηλά όρια(9%) στις δημόσιες βασικές επιχειρήσεις. Θαυμάσια. Όλα, όπως μπορεί κανείς να διαπιστώσει από την συμμετοχή του ΔΝΤ στην διακυβέρνηση και κατοχή ανεξάρτητων χωρών, πάνε ρολόι και με την ώρα τους. Στο τέλος, όμως, ξυρίζουν τον γαμπρό…
Εν τω μεταξύ, η ερωτικοδιανοητική ελίτ του τόπου, το αντίστοιχο του Ζωρζ Μπατάιγ, δηλαδή, όπως τον αποκαλούσε ο Ζακ Ελλύλ, θεωρώντας τον προσαρμοσμένο στο περιρρέον κλίμα της εποχής και καθόλου αντικομφορμιστή, δεν κατάλαβε και πολλά από τις φρικαλέες περιπέτειες, τα νέα επεισόδια του 62ετούς Ντομινίκ Στρος-Καν.
Ο Ζακ Ελλύλ έλεγε για την σεξουαλικότητα όπως την αντιμετωπίζει η κυρίαρχη αστική τάξη:
(σ.77, “Μεταμόρφωση του αστού”)”…αυτή η δεύτερη αμαρτία είναι η έκφραση μιας φυσικής ανάγκης, που θα ήταν πολύ άδικο να την τιμωρούμε.Αφού είναι φυσική -θα εναντιωνόταν ο Θεός στη φύση; Πώς να πιστέψουμε κάτι τέτοιο, αφού Αυτός ακριβώς την δημιούργησε (τέλος πάντων, μέχρι νεοτέρας). Τέτοιες είναι οι σεξουαλικές ανάγκες. Το σεξ δεν έχει τίποτε το μυστηριώδες και θα πρέπει να το αφήνουμε να εκφράζεται ελεύθερα. Ας μη πέσουμε στις υπερβολές των καλογέρων. Και εδώ, πρωτόγονες πεποιθήσεις. Αλλά, βέβαια, χρειάζεται κι εδώ μια τάξη- και αν το σεξουαλικό ένστικτο οφείλει να ικανοποιείται κανονικά, αυτό πρέπει να γίνεται σε συμφωνία με τα ήθη, άρα πολύ διακριτικά σε μια κοινωνία στην οποία θα ήταν σκάνδαλο αν το “διατυμπανίζαμε”. Χρειάζεται να συμβαδίζουμε με την εποχή μας.”
Άρα, λοιπόν, ουδεμία απορία. Ο κος Ντομινίκ προφανέστατα δεν είναι αστός, διότι αστική τάξη δεν υπάρχει, κατά την έννοια που υπήρχε τον 18ο αιώνα, όμως είναι απόγονος του αστού, κληρονόμος της ιδεολογίας του. Όταν, όμως, η σκέψη είναι μόνο η σκέψη της κυρίαρχης τάξης, πώς μπορεί να γίνει επανάσταση [- όπως λέει ο Ελλύλ στους "διαδόχους του Μαρξ" ως ένα από τα βασικά ερωτήματα που τίθενται εκεί];
Μπορεί να γίνει επανάσταση, αν έχουμε γευτεί το Ζωοποιό Πνεύμα, και την ελευθερία Του. Και η επανάσταση είναι βέβαια ενάντια στο “σαρκικό φρόνημα”, που συμπληρώνει τον εγωισμό, την φιλαρχία, την καταπίεση, την αποστέρηση και το αβροδίαιτο ορισμένων τέτοιων τύπων, απρόσωπα…
