Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ:

… η τράπεζα της Ελλάδος, τα αποθέματα του χρυσού και ορισμένα συμπεράσματα – Μέρος ΙΙ

 

Του Βασίλη Βιλιάρδου*

 

Συνέχεια από το Μέρος Ι

Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

 

Η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) τώρα, η κεντρική δηλαδή τράπεζα της χώρας μας, είναι η εποπτική των εμπορικών τραπεζών και υποχρεωτικά ένας από τους μετόχους της ΕΚΤ – όπως όλες οι άλλες τράπεζες της Ευρωζώνης. Εν τούτοις, δεν ανήκει στο κράτος, όπως κατά τη γνώμη μας θα έπρεπε ενώ, κατά έναν παράδοξο τρόπο (μοναδικό φαινόμενο παγκοσμίως), είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο. Η μετοχική της σύνθεση είναι η παρακάτω

 

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

 

* Τιμή μετοχής 28,74 €

Πηγή: capital, Πίνακας: Β. Βιλιάρδος

 

Όπως φαίνεται από τον Πίνακα Ι, η Ελλάδα συμμετέχει μόλις με 8,93% στο μετοχικό κεφάλαιο της ΤτΕ, ενώ όλοι οι υπόλοιποι μέτοχοι είναι άγνωστοι – με λιγότερο από 5% μερίδια, αφού διαφορετικά θα εμφανίζονταν στη μετοχική της σύνθεση.

Ιστορικά, η ΤτΕ ιδρύθηκε το 1927, επειδή η Εθνική Τράπεζα, η οποία είχε το δικαίωμα δημιουργίας χρημάτων από το πουθενά, το εκδοτικό προνόμιο δηλαδή από το 1841 (ιδρύθηκε ουσιαστικά από τον οίκο Rothschild, σε συνεργασία με Έλληνες), δεν δέχθηκε να «τυπώσει» χρήματα για τη χρηματοδότηση της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Στον Πίνακα ΙΙ που ακολουθεί εμφανίζονται ορισμένα μεγέθη της ΤτΕ, από τον επίσημο Ισολογισμό της:

 

ΠΙΝΑΚΑΣ ΙI: Οικονομικά στοιχεία της ΤτΕ από τον Ισολογισμό του 2010, σε €

* Στο Κεφάλαιο, τα αποθεματικά και τις προβλέψεις

** Από τη μεταβίβαση συναλλαγματικών διαθεσίμων

Πηγή: ΤτΕ, Πίνακας: Β. Βιλιάρδος

 

Ξεκινώντας την περιληπτική μας αναφορά στον Ισολογισμό της ΤτΕ από το χρυσό, ο οποίος διαφυλάσσεται από την κεντρική (μας;) τράπεζα, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι ανέρχεται στους 111,7 τόνους (πηγή: WP) – παρά το ότι η Ελλάδα πούλησε στα τέλη του 2003 περί τους 20 τόνους, στην τιμή των 300 $ την ουγγιά (σημερινή αξία περί τα 1.500 $ η ουγγιά). Βέβαια, ο χρυσός αποκλειστικής ιδιοκτησίας του Ελληνικού κράτους δεν μπορεί να είναι αυτός που εμφανίζεται στο ενεργητικό της ΤτΕ, αφού η τράπεζα δεν είναι κρατική.

Ίσως οφείλουμε να σημειώσουμε εδώ ότι η Ελλάδα, με κριτήριο το ποσοστό χρυσού σε σχέση με τα συνολικά αποθέματα αξιών της, κατατάσσεται διεθνώς στην 2^η θέση, μετά την Πορτογαλία (ενώ διαθέτει τα ίδια σχεδόν αποθέματα χρυσού, με την πολύ μεγαλύτερη της Τουρκία). Σε απόλυτα μεγέθη, είναι η 30^η στην παγκόσμια κατάσταση – αν και ουσιαστικά η 27^η μεταξύ κρατών, αφού στον κατάλογο συμπεριλαμβάνονται το ΔΝΤ (3^ο), η ΕΚΤ (12^η) και η BIS (28^η). Πρόκειται λοιπόν για ένα ακόμη θετικό στοιχείο για τη χώρα μας, το οποίο επίσης συνηγορεί στο ότι πρόκειται για μία πολύ πλούσια χώρα, την οποία πρέπει να προστατεύσουμε από τη λεηλασία που επιχειρείται. 

Ο Πίνακας ΙII που ακολουθεί είναι χαρακτηριστικός, με πάρα πολλά χρήσιμα συμπεράσματα (όπως για παράδειγμα τα ελάχιστα αποθέματα της Κίνας, της Ιαπωνίας κοκ, σε σχέση με τις Η.Π.Α. ή με τη Γερμανία κλπ. – κάτι που σε περίπτωση «νομισματικού κραχ» θα ήταν σημαντικό, αφού οι χώρες που δεν διαθέτουν αξιόλογα αποθέματα χρυσού θα βρισκόταν σε πολύ δύσκολη θέση):

 

ΠΙΝΑΚΑΣ ΙII: Αποθέματα χρυσού σε τόνους και ποσοστό του στα συνολικά συναλλαγματικά αποθέματα ορισμένων χωρών.

Χώρα	2000	2010	Μερίδιο σε %
Η.Π.Α.	8.137,9	8.133,5	72,1
Γερμανία	3.468,6	3.402,5	67,4
Ιταλία	2.451,8	2.451,8	66,2
Γαλλία	3.024,6	2.435,4	65,7
Κίνα	395,0	1.054,1	1,5
Ελβετία	2.419,4	1.040,1	15,1
Ιαπωνία	763,5	765,2	2,7
Ρωσία	384,4	726,0	5,7
Ινδία	357,8	557,7	7,4
Πορτογαλία	606,7	382,5	79,6
Μ. Βρετανία	487,5	310,3	15,6
Τουρκία	116,3	116,1	5,6
Ελλάδα	132,6	111,7	76,5

Πηγή: Wikipedia

Πίνακας: Β. Βιλιάρδος

Σημείωση: Πρόσφατα, όταν η Γερμανία ζήτησε με θράσος από την Πορτογαλία να πουλήσει το χρυσό της, πριν ακόμη λάβει το πακέτο ενίσχυσης των 80 δις €, η κεντρική τράπεζα της χώρας είπε ότι ακόμη και αν τον πουλούσε, τα χρήματα θα πήγαιναν σε έναν ειδικό αποθεματικό λογαριασμό, τον οποίο δεν μπορεί κανείς να αγγίξει (!)

 

Συνεχίζοντας στο θέμα μας, από τον Ισολογισμό διαπιστώνονται οι στενές σχέσεις της ΤτΕ με το ΔΝΤ, ενδεχόμενα δάνεια της προς τις Ελληνικές Τράπεζες (97,6 δις € δάνεια προς πιστωτικά ιδρύματα της Ευρωζώνης, τα οποία υποθέτουμε ότι δεν είναι ξένα – όχι τουλάχιστον στο σύνολο τους), τα τραπεζογραμμάτια που ευρίσκονται σε κυκλοφορία στην Ελλάδα (χαρτονομίσματα κλπ. αξίας περίπου 20 δις € – μία υπερδιπλάσια ποσότητα σε σχέση με το 2002), καθώς επίσης το θέμα του target-2, το οποίο προβληματίζει τη γερμανική κεντρική τράπεζα, έτσι όπως το έχουμε ήδη επισημάνει (άρθρο μας).  

Επίσης από τον ίδιο Ισολογισμό διαπιστώνουμε ότι, ο συγκεκριμένος λογαριασμός της ΕΚΤ είναι επιβαρυμένος με περίπου 87 δις €, έναντι 49 δις € το 2009. Συμπεραίνουμε λοιπόν πως μάλλον έχουν δίκιο οι Γερμανοί οικονομολόγοι, σε σχέση με τα ενδεχόμενα προβλήματα της χώρας τους (Bundesbank).

Κλείνοντας, διαπιστώνουμε ότι η ΤτΕ αξιολογείται από το χρηματιστήριο μόλις στο τριπλάσιο των καθαρών κερδών της του 2010 (!) ή στο 70% περίπου των Ιδίων Κεφαλαίων της – γεγονός που πιθανόν σημαίνει ότι, οι πάσης φύσεως επενδυτές διαβλέπουν κίνδυνο «απομείωσης» των κεφαλαίων της ΤτΕ, της τάξης του 30%.

 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

 

Είναι μάλλον προφανές ότι η χώρα μας θεωρείται ως μία επικίνδυνη βόμβα στα θεμέλια του συστήματος, τόσο της Ευρωζώνης όσο και της λοιπής «Δύσης», ενώ γίνονται πολλές προσπάθειες «απασφάλισης» της – γεγονός που πιθανολογούμε ότι είναι προς όφελος της διαπραγματευτικής μας ικανότητας, αρκεί η Πολιτική μας να χειρισθεί επιτέλους σωστά τα πλεονεκτήματα που διαθέτουμε. Παράλληλα, επιχειρείται η λεηλασία του δημοσίου πλούτου της πατρίδας μας, με τη βοήθεια της τεράστιας εμπειρίας των συνδίκων του διαβόλου.

Στα πλαίσια αυτά, θεωρούμε ότι θα πρέπει να πάψουν άμεσα οι εσωτερικοί εμφύλιοι πόλεμοι – ειδικά οι «επιθέσεις αποδόμησης» εναντίον των συνδικαλιστών των επιχειρήσεων του δημοσίου τομέα της χώρας μας. Καλώς ή κακώς, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις είναι ο στρατός που απαιτείται για την προστασία ενός κράτους, το οποίο ευρίσκεται σε μία «οικονομικά» εμπόλεμη κατάσταση.

Όπως λοιπόν όλοι όσοι δεν συμπαθούν, ενδεχομένως εύλογα, τη στρατιωτική εξουσία, συμβιβάζονται μαζί της όταν απειλούνται τα σύνορα της χώρας τους, έτσι και αυτοί που είναι αντίθετοι με την ασυδοσία κάποιων συνδικαλιστών θα πρέπει να συμβιβαστούν, όταν απειλείται η οικονομική λεηλασία του δημοσίου πλούτου. Η αντιμετώπιση του εχθρού προέχει, ενώ μπορούν κάλλιστα να λυθούν αργότερα τα εσωτερικά μας προβλήματα – φυσικά από εμάς και όχι από τους ξένους.        

Υποθέτουμε βέβαια ότι, εάν αποτύχει το πρόγραμμα του ΔΝΤ στην Ελλάδα, όπως φαίνεται να συμβαίνει σήμερα (πόσο μάλλον εάν αντισταθούν οι Έλληνες στην απίστευτη εισβολή του), τα πράγματα θα αλλάξουν ραγδαία – εις βάρος των όποιων εντολέων του. Επομένως, έχουμε την άποψη ότι δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να το διακινδυνεύσει – ενώ θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα, «θεμιτά και αθέμιτα», για να επιτύχει τον τελικό σκοπό του.

Πιθανότατα δε, οι πρόσφατες «φιλικές» διαπιστώσεις των γερμανικών ΜΜΕ, τα οποία φαίνεται πως κατάλαβαν τους κινδύνους της χώρας τους από την «Ελληνική βόμβα», να εντάσσονται σε μία ευρύτερη στρατηγική «απασφάλισης» – πόσο μάλλον όταν η «μερκαντιλίστρια» καγκελάριος της ηγετικής δύναμης της Ευρώπης (άρθρο μας), έχει τα δικά της μυστικά σχέδια για τη χώρα μας.    

Στα πλαίσια αυτά, η Ελλάδα οφείλει είτε να απαιτήσει έναν βιώσιμο διακανονισμό του δημοσίου χρέους της (ενδεχομένως με τον παράλληλο «συμψηφισμό» των γερμανικών αποζημιώσεων), χωρίς τον αποκλεισμό της από τις αγορές και τη λεηλασία του εθνικού πλούτου της, είτε να αποφασίσει την άμεση στάση πληρωμών – παραμένοντας φυσικά εντός της Ευρωζώνης, αφού κανένας δεν μπορεί να απαιτήσει την έξοδο της.

«Ανάπτυξη ή χρεοκοπία» λοιπόν – με την ανάπτυξη να απαιτεί αφενός μεν την εκδίωξη του ΔΝΤ, αφετέρου την έντιμη και εφικτή αποπληρωμή του συνολικού δημοσίου χρέους μας, σε 40 ισόποσες ετήσιες δόσεις, με επιτόκιο ίσο με αυτό που δανείζονται οι τράπεζες (με το βασικό της ΕΚΤ). Παράλληλα, αντιμετώπιση του πολιτιστικού μας προβλήματος, το οποίο γιγαντώθηκε τα τελευταία τριάντα χρόνια, είναι πολύ πιο σημαντικό από το οικονομικό και οφείλει να καταπολεμηθεί από όλους μας, το συντομότερο δυνατόν.   

 

Βασίλης Βιλιάρδος (copyright), Αθήνα, 15. Μαΐου 2011, viliardos@kbanalysis.com      

 

* Ο κ. Β. Βιλιάρδος είναι οικονομολόγος, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου. Έχει εκδώσει πρόσφατα το βιβλίο «Η κρίση των κρίσεων», το οποίο περιλαμβάνει επιλεγμένα οικονομικά άρθρα του 2009.

 

ΠΗΓΗ: http://www.casss.gr/PressCenter/Articles/2348.aspx