Οι κρυφές όψεις του επιχειρησιακού προγράμματος του ΥΠΕΠΘ για το κτιριακό της Αχαΐας.
Tου Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*
Οι πρώτες μέρες, μετά τις εξαγγελίες του Υπ. Παιδείας κ. Στυλιανίδη στην Αχαΐα φαίνονται ότι είναι μέρες ευφορίας στους τοπικούς φορείς. Αυτό έχει μια βάση αφού επί πολλά χρόνια η Αχαΐα έχει μείνει αδικαιολόγητα πίσω κυρίως στην ανέγερση νέων σχολικών κτιρίων ειδικά για την β/βάθμια εκπαίδευση. Ο σεισμός των 6,5 Ρίχτερ λειτούργησε ως πυροκροτητής και έδωσε την ευκαιρία στον Υπουργό παιδείας να κάνει εξαγγελίες.
Αυτές μπροστά στην φτώχεια των προηγούμενων δέκα χρόνων φαντάζει ως «μάννα εξ ουρανού»[1]. Είναι όμως έτσι;
Α) Το «καλό σημείο»[2] των εξαγγελιών αποτελούν τα 23.505.000 Ε (που φαίνεται να αυξάνονται κατά 6.000.000 για άλλα τρία δημοτικά) για μικροεπισκευές πολλών κτυπημένων σχολείων, επισκευές των υπόλοιπων και ανέγερση 3 δημοτικών σχολείων.
Β) Η Νομαρχία Αχαΐας με συμμετοχή των δήμων, ΕΛΜΕ, γονέων και άλλων φορέων έχει καταρτίσει ένα σπουδαίο πενταετές πρόγραμμα το 2007 (2008-2012) για ανέγερση των απαραίτητων και πιεστικών αναγκών με μια σειρά που δεν αμφισβητήθηκε πολύ.
1) Γιατί δεν εξαγγέλθηκε χρηματοδότηση για όλο το πρόγραμμα;
4) Μήπως χρειάζεται ευρύς και σταθερός συντονισμός των φορέων της εκπαιδευτικής κοινότητας για να αναγκαστεί το ΥΠΕΠΘ να εξαγγείλει χρηματοδότηση για τα σχολεία των λαϊκών περιοχών;
Γ) Υπάρχει σε μια σειρά συναδέλφων μια υπόνοια μήπως η εξαγγελία των χρηματοδοτήσεων, ειδικά η έκτακτη, έχει σχέση με την απόφαση του ΥΠΕΠΘ (Εγκύκλιος 19-06-08) για υποχρεωτική μη μείωση των μαθητών στα τμήματα των Γυμνασίων και Λυκείων κάτω από τους 31 μαθητές, ενώ τα τελευταία χρόνια γινόταν στους 25, την ίδια στιγμή που στο εκπαιδευτικό κίνημα ο προβληματισμός έδειχνε τους 20 μαθητές. Αν αυτό τον Σεπτέμβρη δεν παρθεί πίσω από το ΥΠΕΠΘ, η υπόνοια αυτή δυστυχώς θα φουντώσει.
Ε) Εκεί μιλώντας τόνισε[7] «Όλα είναι θέμα παιδείας», είναι το βασικό σύνθημα της μεταρρύθμισης που βρίσκεται σε εξέλιξη από το Υπουργείο, μια μεταρρύθμιση, που, όπως υπογράμμισε ο κ. Στυλιανίδης, «απαιτεί ολοκληρωμένη στρατηγική και υπερκομματική προσέγγιση».
Το «έξυπνο» σχολείο που προτείνει δεν έχει να κάνει με «το σχολείο της μόρφωσης» που προτείνουν οι θεσμικοί φορείς της εκπαίδευσης, ούτε καν με «το σχολείο της γνώσης». Προτείνει δηλαδή το σχολείο των 31 μαθητών ανά τμήμα, νέων απρόσιτων βιβλίων, φίλτρων, δήθεν εξετάσεων, χορηγών – ΣΔΙΤ, απλών δεξιοτήτων. Αποδέχεται το σχολείο της έλλειψης ουσιαστικής αντισταθμιστικής εκπαίδευσης για τους πολλούς μαθητές με απλήρωτους ωρομίσθιους εξευτελισμένους εκπαιδευτικούς και της δήθεν βελτίωσης με προσπάθειες χειραγώγησης των υπολοίπων εκπαιδευτικών, αντί της πολλαπλής γόνιμης αλληλεπίδρασης μαζί τους.
Και τα πράγματα για το περιεχόμενο του σχολείου που κατανοούνται κατ’ αρχάς από τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς που βλέπουν τα παιδιά τους να υποφέρουν, μέχρι να εγκαταλείψουν την προσπάθεια, είναι ανάγκη να συζητηθούν με αποφασιστικότητα με τα νέα δεδομένα σε ολόκληρο το πεδίο της κοινωνίας και της πολιτικής, πριν εγκαταλειφθεί πλήρως και «ξεχαρβαλωθεί» το δημόσιο σχολείο.
Πάτρα, 7 -07-200
* O Παναγιώτης Α. Μπούρδαλας είναι αυτή την περίοδο πρόεδρος της Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας
[1] http://www.styga.gr/index.php?sid=1af … t=detail&article=4959
[2] http://mypatra.gr/PATRAZINO/TEXT/?ID=3388
[3] Το πρόβλημα φαίνεται ότι δεν έγινε κατανοητό ούτε στη χθεσινο-βαδυνή συζήτηση στο τοπικό κανάλι του Tele Time, όταν υπήρξε ασυννενοησία (είμαι σίγουρος ότι είναι προσωρινή) μεταξύ του υποφαινόμενου, των δημοσιογράφων του πάνελ και του ομιλούντος με δυσκολίες στο κινητό κ. Αντινομάρχη Παιδείας (Αχαΐας) κ. Γιάννη Ταπεινού.
[5] http://www.patranews.gr/news.asp?ID=9975
[7] http://www.simerini.gr/?category=1&am … id35=11936§ion=32
