Στο θεολόγο Σωκράτη Νίκα, αντί επικήδειου

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Έφυγε χθες 23 Νοέμβρη 2020 σε βαθιά γεράματα ένας φίλος των νιάτων μου στην Πάτρα, ένας βαθύς δημοκράτης, ένας αγωνιστής συνάδελφος, ένας αληθινός ορθόδοξος θεολόγος, ένας γλυκύς άνθρωπος.

Με την γυναίκα του Ευτυχία απέκτησαν και μεγάλωσαν τρία παιδιά: Την Ευαγγελία τον Μιλτιάδη (Μίλτο) και τον Στέφανο. Μια πολύ δεμένη οικογένεια. Το σπιτικό τους βρίσκεται στην Εγλυκάδα Πατρών, το οποίο γνώρισα με μια φοιτητική παρέα περί το 1980. Εκεί ένοιωσα και την οικογενειακή ζεστασιά ενός αγαπημένου ζευγαριού.

Τον γνώρισα λοιπόν τη δεκαετία του 1970 ως φοιτητής φυσικής, αλλά για τα μεγάλα ζητήματα χριστιανισμού και σοσιαλισμού. Προς το τέλος της δεκαετίας μας βοήθησε ως νεανική παρέα όταν προσπαθήσαμε να έχουμε ενοριακή στήριξη τόσο στον Ι. Ν. της  Αγίας Βαρβάρας Πατρών όσο και στον Ι. Ν. της Μεταμορφώσεως Σκαγιοπουλείου στην Πάτρα. Στον πόλεμο από τρις θρησκευτικές οργανώσεις αντέξαμε, στον οποίο αυτός διακριτικά μας στήριξε με τον τρόπο του.

Αργότερα τον συνάντησα ως συνάδελφο και σχολικό σύμβουλο θεολόγων, αυτός στα τελευταία της επαγγελματικής καριέρας του κι εγώ στις αρχές. Δεν προλάβαμε για συναδελφικές ωσμώσεις. Τον παρακολουθούσα με διάκριση στις πάμπολλες ομιλίες του με κάθε ευκαιρία στην Πάτρα, τις οποίες πραγματοποιούσε κάθε φορά που τον καλούσαν μέχρι τα βαθιά του γεράματα.