Η φύλαξη των συνόρων μας
Του Απόστολου Παπαδημητρίου
Μετά τή “φύλαξη” της οικονομίας μας από το ΔΝΤ ήρθε η ώρα της “φύλαξης” των συνόρων μας από τη Frontex, δηλαδή την ειδική στρατιωτική δύναμη της ΕΕ. Επειδή η καλλιεργηθείσα στις ΗΠΑ και εισαχθείσα στην ΕΕ πολιτική αφέλεια έχει καταναλωθεί από πλείστους όσους Ευρωπαίους και αρκετούς Έλληνες ίσως οι ευρωπαϊστές να πανηγυρίσουν την απόφαση φύλαξης των συνόρων μας ως την εγγύηση του απαραβιάστου αυτών από τους ευρωπαίους εταίρους μας.
Πριν αναλύσουμε το τι σημαίνει φύλαξη των συνόρων μας από ξένα στρατεύματα, ας κάνουμε σύντομη ιστορική αναδρομή.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις κυρίως αλλά και άλλες από ετών έθεταν στην τράπεζα των διαβουλεύσεων το σοβαρότατο πρόβλημα εκ της αδυναμίας φύλαξης των εκτεταμένων θαλασσίων συνόρων με συνέπεια την αθρόα είσοδο λαθρομεταναστών. Οι πλέον ισχυρές και απέχουσες από τα σύνορα της ΕΕ χώρες έδειχναν να κωφεύουν στις εκκλήσεις των χωρών του Νότου (τα PIGS ή γουρούνια στην ελληνική, όρος ο οποίος τείνει να καθιερωθεί στις χώρες του ευρώστου οικονομικά βορειοευρωπαϊκού χώρου). Μάλιστα γνωρίζοντας ότι οι χώρες αυτές δεν έχουν ισχυρή πολιτική εκπροσώπηση και οι κατά καιρούς κυβερνήσεις, με πρώτες αυτές της Ελλάδος, είναι ευάλωτες και υποκύπτουν εύκολα σε έξωθεν εντολές προχώρησαν σε συμφωνία (Δουβλίνο), κατά την οποία οι αποκτούντες την υπηκοότητα χώρας υποδοχής μετανάστες δεν αποκτούν και το ευρωπαϊκό κεκτημένο, δηλαδή το δικαίωμα της εγκατάστασης σε οποιαδήποτε χώρα μέλος της ΕΕ. Παρά λοιπόν τη συγκέντρωση λαθρομεταναστών κυρίως σε χώρες υποδοχής του Νότου, οι οικονομικά εύρωστοι διαπιστώνουν ότι υφίστανται και αυτοί τις συνέπειες.
Η Γαλλία βρίσκεται πλέον στην κατηφορική οδό που οδηγεί με ακρίβεια στην κατάσταση, στην οποία ήδη βρίσκονται οι χώρες του Νότου και όχι μόνο η Ελλάδα. Σε καταστάσεις έκρυθμες αναζητούνται εξιλαστήρια θύματα και ο Γάλλος πρόεδρος επέλεξε τους Ρομά, προερχομένους κυρίως από τη Ρουμανία, να εκδιώξει από τη χώρα του. Η Γερμανία αλαζονική όπως πάντοτε και με ανθούσα την οικονομία της αρχίζει να θερμαίνει το ψυχρό φαγητό της εκδίκησης για τις ήττες της κατά τους δύο παγκοσμίους πολέμους, τους οποίους προεκάλεσαν οι ιδεολογικές ζυμώσεις κατά τον 19ο αιώνα και η απληστία των αστών κυριάρχων στην οικονομία. Εγκαταλείπει οριστικά το παιχνίδι των ανοικτών συνόρων που υπαγόρευσαν οι Αμερικανοί επίδοξοι κατεδαφιστές της ΕΕ. Αν και δεν αποστασιοποιείται από τις αμερικανικές θέσεις στον τομέα της οικονομίας, η Μέρκελ θέτει τέρμα στη διάδοση του μύθου περί πολυπολιτισμικότητας στη χώρα της. Και η Γερμανία φοβάται ότι μακροπρόθεσμα θα καταντήσει στη θέση της Γαλλίας, αν όχι οικονομικά οπωσδήποτε κατά την κοινωνική συνοχή. Ίσως αυτή η αλλαγή πολιτικής να οδήγησε στην ικανοποίηση του ελληνικού αιτήματος προς φύλαξη των συνόρων.
Ο ρυθμός εξόδου λαθρομεταναστών από τις χώρες τους βαίνει αυξανόμενος. Οι λαοί των χωρών υποδοχής αντιμετωπίζουν τα προβλήματα με διαφορετικούς τρόπους. Όσοι επωφελούνται από τα φθηνά ημερομίσθια των λαθρεργαζομένων, προκειμένου να παρατείνουν τον επιθανάτιο ρόγχο της επιχείρησής τους, σε συνεργασία με την πολιτική ηγεσία πρεσβεύουν το δόγμα της παγκοσμιοποίησης και διαδίδουν μέσω των ΜΜΕ και της κατευθυνόμενης δια βίου πλύσης εγκεφάλων το ιδεολόγημα της πολυπολιτισμικότητας. Άλλοι λόγω διεθνιστικής ιδεολογίας, ιδίως όταν δεν υφίστανται τις συνέπειες εκ της αλλαγής των συνθηκών της καθημερινής ζωής σε επίπεδο γειτονιάς, γίνονται διαπρύσιοι κήρυκες των δικαιωμάτων των λαθρομεταναστών μη αντιλαμβανόμενοι ότι ενισχύουν την πολιτική κατεδάφισης των εθνών όχι βέβαια για την ανόρθωση των προλεταρίων. Τέλος άλλοι λόγω ιδεολογίας (ίσως και στρεβλής πίστεως) ή λόγω πρακτικών συνεπειών αντιδρούν στην πύκνωση των μεταναστών προσφέροντας υπηρεσίες στην έξαρση του εθνικού λαϊκισμού.
Οι απόκληροι αναλαμβάνουν να πραγματοποιήσουν το ριψοκίνδυνο και δαπανηρότατο ταξίδι, αν εμπιστευθούν σε λαθρεμπόρους τη μεταφορά τους, επειδή η Ευρώπη ως θεραπαινίδα των ΗΠΑ συνεκστρατεύει και σπέρνει τον όλεθρο στις φτωχές χώρες ή εξακολουθεί να τις καταληστεύει και μετά το τέλος της αποικιοκρατίας. Αφγανοί θα έρχονται, στη χώρα μας, αφού και μεις στέλλουμε στρατιωτικούς στη χώρα τους. Βέβαια δεν αποφασίζουμε, συμπράττουμε όμως. Οι αδιαφορούντες για τις κοινωνικές, εθνικές και θρησκευτικές συνέπειες, καθώς η ιδεολογία τους ή το ιδεολογικό κενό τους καταπολεμά το έθνος και την πίστη, κόπτονται υπέρ των δικαιωμάτων των αποκλήρων. Υπό συνθήκες οικονομικής κρίσεως όμως δεν είναι δύσκολο να υποδειχθούν οι λαθρομετανάστες ως η αιτία όλων των δεινών. Μία τροπή των πολιτικών πραγμάτων στη γηραιά ήπειρο θα οδηγήσει ενδεχομένως στην ενίσχυση των σχηματισμών που έχουν ως σύνθημα τη σωτηρία του έθνους (αλίμονο αν και της πίστεως!). Ο ξένος για το Ευαγγέλιο είναι ο μετασχηματισμένος Χριστός, ο οποίος κτυπά τη θύρα μας. Και πρέπει να τονίσουμε ότι δεν κινδυνεύουμε τόσο από την πολιτισμική αλλοτρίωση εκ της συνυπάρξεως με αλλόθρησκους, όσο κινδυνεύουμε από τον σφικτό εναγκαλισμό με τις απαξίες της Δύσης. Ή θα καταδικάσουμε τον δυτικό μηδενισμό ή θα συνυποστούμε τις συνέπειες με τους διαβρωμένους από τον μηδενισμό ευρωπαίους της Δύσης, όταν ξεσπάσει η οργή των αποκλήρων.
Η τήρηση των συνόρων, παρά την ανάλυση που προηγήθηκε, ασφαλώς προκαλεί ανακούφιση σε πολλούς συμπατριώτες μας. Καθώς έχουμε εθιστεί στην υποτέλεια, καθώς αγνοούμε τον τρόπο, με τον οποίο συμπεριφέρονται στους υψηλά ισταμένους συμπατριώτες μας οι μεταφορείς εντολών των κυριάρχων, αδυνατούμε να συνειδητοποιήσουμε ότι η χώρα μας υποβαθμίζεται ακόμη περισσότερο όχι πλέον στον τομέα της πιστοληπτικής δυνατότητας αλλά στον κατά πολύ σημαντικότερο της εθνικής κυριαρχίας. Αφού προηγήθηκε η αποξήλωση των ναρκοπεδίων του Έβρου, τα περιφραγμένα και πλήρως σεσημασμένα, αφού μας ενέπνευσαν το όραμα υποκατάστασης του γηράσκοντος πληθυσμού των γηγενών με σφριγηλό εκ μεταναστών, αφού αδιαφόρεσαν για τη σύμπραξη της Τουρκίας στην προώθησή τους στο έδαφος της ΕΕ, αφού υπέβαλαν τη νομιμοποίηση υπό όρους κάποιων από αυτούς, τώρα φαίνονται να ανησυχούν. Και τί θα πράττουν οι στρατιώτες της ειδικής αυτής δύναμης; Ότι πράττουν οι δυνάμεις του ΟΗΕ στις χώρες που μαστίζονται από τοπικούς πολέμους, οι οποίοι ξεσπούν για εξυπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων των ισχυρών. Ίσως κάποιοι από τους “φρουρούς” αποκτήσουν περιουσία συνεργαζόμενοι με λαθρέμπορους.
Ο πρώτος που έσπευσε να δηλώσει την αντίθεσή του στο μέτρο ήταν ο εκπρόσωπος της αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες (UNHCR) στην Τουρκία. Δήλωσε συγκεκριμένα: “Αυτοί που διαφεύγουν από βασανιστήρια κι αυτοί που φεύγουν για οικονομικούς λόγους ταξιδεύουν μαζί, αλλά η Frontex τους αντιμετωπίζει όλους ως οικονομικούς μετανάστες”. Συμφωνούμε με τη διαπίστωση σπεύδουμε όμως να παρατηρήσουμε: Η Τουρκία είναι από τις χώρες, στις οποίες οι βασανιζόμενοι συνήθως καταλήγουν στο κελλί της απομόνωσής τους. Οι βασανιζόμενοι σε άλλες χώρες είναι θύματα κυβερνήσεων αρεστών στη Δύση και οι οικονομικοί μετανάστες είναι επίσης θύματα της απληστίας των δυτικών για κυριαρχία και έλεγχο του πλούτου.
Η Τουρκία έχει κάθε λόγο να παραμείνουν τα σύνορα της Ελλάδος, και κατ’ επέκταση της ΕΕ, αφύλακτα. Στα πλαίσια του νεοοθωμανισμού, τον οποίο διακηρύσει ως νέα εθνική ιδεολογία, η Τουρκία επιχειρεί να ηγηθεί των μουσουλμάνων στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Δεν γνωρίζουμε αν θα τα καταφέρει. Πάντως, ενώ μας ειρωνεύεται για το άσκοπο των δαπανών προς αμυντικό εξοπλισμό, αυτή προβαίνει σε προμήθειες οι οποίες ερμηνεύουν τις μελλοντικές επιδιώξεις της. Το σχέδιο “βαριοπούλα” της συνωμοτικής οργάνωσης των κεμαλικών στρατιωτικών, στο οποίο εμπλέκεται και η χώρα μας, αλλά και η πρόσφατη αγορά 35 γεφυροποιών μηχανημάτων μαρτυρούν τους σκοπούς της γείτονος, η οποία ορέγεται να αποκτήσει την πλήρη κυριότητα της Θράκης. Ήδη στις δημοτικές εκλογές κατήλθαν στη Θράκη αμιγείς μειονοτικοί συνδυασμοί στοχεύοντες όχι μόνο στην κατάκτηση κάποιων θώκων, αλλά και στον πλήρη κοινωνικό διαχωρισμό των μελών των δύο κοινοτήτων. Το έδαφος είχε προετοιμαστεί κατάλληλα μέσου του ενδοτισμού των περισσοτέρων κομμάτων και της τυφλής στήριξης της πολιτικής του τουρκικού προξενείου για την εφήμερη άγρα ψήφων.
Αποτελεί η παρουσία της frontex εγγύηση των συνόρων της χώρας; Ασφαλώς όχι. Σε περίπτωση κρίσης θα αερομεταφερθούν όχι κατ’ ανάγκη από τα μικρά ελληνικά αεροδρόμια της ακριτικής μας περιοχής. Ίσως συνδράμουν σ’ αυτό και οι Τούρκοι. Αλίμονο σε μας που πιστεύουμε σε τέτοιους φίλους διαχρονικά ανθέλληνες και καλλιεργούμε φόβους για έξωθεν κινδύνους. Ο εχθρός είναι εντός των τειχών πλέον. Και αυτός είμαστε κυρίως εμείς που πετάξαμε στα σκουπίδα τις πατροπαράδοτες αξίες του Γένους.
“ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ”, 8-11-2010
