Του Ντον Γουίτμαν
Εισαγωγή ph.: Στο κείμενο αυτό, θα δείτε μία συντριπτική κριτική κατά της εξωτερικής πολιτικής και της πλανητικής υπεροχής των ΗΠΑ όχι μόνο από χριστιανική και βιβλική, αλλά και καθαρά Προφητική/παλαιοδιαθηκική σκοπιά, αυτήν ακριβώς που νοσφίζονται οι επεκτατιστές προκειμένου να δικαιολογήσουν τα αμαρτήματά τους. Το ρεύμα στο οποίο ανήκει ο συντάκτης (Ντον Γουίτμαν) θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε χριστιανικό ριζοσπαστικό πασιφισμό. Έχει, πάντως, πολύ ισχυρή επιχειρηματολογία.
Η προφητεία εκπορεύεται από την καρδιά του Θεού, προσλαμβάνεται από τους ανθρώπους, και παραδίδεται στην κοινωνία όπου οι άνθρωποι ζουν και στον κόσμο. Οι περισσότεροι άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να αποδεχθούν ή δεν ξέρουν την πραγματικότητα από τι αυτή η χώρα κάνει τώρα ή έχει κάνει στο παρελθόν. Ο Μπαράκ Ομπάμα συνεχίζει να σκοτώνει ανθρώπους στο Ιράκ. Στο Αφγανιστάν έχει αυξήσει την θανάτωση πολιτών και τώρα ο στρατός ζητάει ακόμη περισσότερους στρατιώτες για να παρατείνει την σφαγή. Είναι σχεδόν ασφαλώς σίγουρο ότι ο Ομπάμα έχει σκοτώσει περισσότερους πολίτες στο πρώτο του έτος στο γραφείο από ό,τι ο Τζωρτζ Μπους σκότωσε στο τελευταίο του έτος στο [σ.ph.: πρωθυπουργικό] γραφείο. Αυτό είναι αχανές κακό. Ακόμη και οι νόμοι των εθνών το καταδικάζουν.
Οι Συμβάσεις της Γενεύης δείχνουν ότι οι εισβολές στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν είναι εγκλήματα επιθετικότητας, που είναι τα χειρότερα από όλα τα εγκλήματα επειδή είναι από αυτά τα εγκλήματα που όλα τα υπόλοιπα εγκλήματα πηγάζουν. Ότι ο Ομπάμα συνεχίζει αυτές τις επιδείξεις φρικαλεότητας δείχνει ότι δεν είναι λιγότερο ένοχος από τον Τζωρτζ Γ. Μπους. Αλλά πολύ πιο σημαντικό είναι ότι είναι τρομερό στα μάτια του Θεού. Για τους προφήτες, η εισβολή και ο πόλεμος δεν είναι πολιτική που συζητείται, είναι πράξεις για να καταδικάσουμε.
Φυσικά, οι λόγοι που οι εισβολές έλαβαν χώρα ήταν λόγω του πετρελαίου στην περιοχή και της επέκτασης της Αμερικανικής ισχύος. Όλες οι αυτοκρατορίες δρουν με τον ίδιο τρόπο και η δική μας δεν είναι εξαίρεση. Παράλληλα με τα εγκλήματα υπάρχει φυσικά τεράστια προπαγάνδα που λέει ότι τα κάνουμε αυτά για υπέροχους και καλούς λόγους και κάπως είναι προς όφελος των ανθρώπων που σκοτώνουμε. Όταν κάποιος εμπλέκεται σε εγκλήματα που τρομάζουν τον Θεό η απάντηση δεν είναι ένα τριετές σχέδιο για την αργή απόσυρση στρατιωτών αφήνοντας στο τέλος αυτού του χρόνου χιλιάδες στρατιώτες επιχώρια. Ακόμη και η σκέψη αυτού είναι βλασφημία. Ο Θεός απαιτεί να αποσυρθούμε άμεσα και να πληρώσουμε τεράστιες αποζημιώσεις για τα εγκλήματά μας.
Κατά την τελευταία Δημοκρατική Συνέλευση, ο Μπιλ Κλίντον ανέβηκε επί σκηνής συνοδευόμενος από ενθουσιώδη επιφωνήματα, φωνασκίες και γιγάντια επευφημία. Καθώς αναπήδησε πάνω και κάτω από την σκηνή, οι εκπρόσωποι έγιναν ακόμη πιο φρενιτιώδεις στην επαινετικότητά τους. Διαρκούσης της διοίκησής του, ο Κλίντον σκότωσε εκατοντάδες χιλιάδων παιδιών δια του εμπάργκο του Ιράκ. Εκατοντάδες χιλιάδων άλλων Ιρακινών σκοτώθηκαν επίσης. Σε μια συνέντευξη, η Μαντλίν Ωλμπράιτ, η Υπουργός εξωτερικών υποθέσεων, σε απάντηση σε μια ερώτηση δήλωνε ότι το σκότωμα αυτών των παιδιών “άξιζε το κόστος”. Μία δήλωση που, αν εξαιρέσουμε την δημόσια άρθρωσή της, θα μπορούσε να έχει γίνει στην Ναζιστική Γερμανία.
Ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί της είναι υπεύθυνοι για αυτό αποδεικνύεται από έγγραφα και πολλές δημόσιες μαρτυρίες. Δύο υψηλά ιστάμενοι επίσημοι παραιτήθηκαν διαμαρτυρόμενοι λόγω του εμπάργκο. Ένας, ο Βοηθός Γενικός Γραμματέας Ντένις Χαλλιντέι, είπε σε μια δήλωση ότι ήταν ευρέως καταγραμμένο ότι ήταν μια “πολιτική γενοκτονίας κατ’επίγνωσιν”. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αμφιβολία για αυτό περισσότερη από ό,τι υπάρχει για το Ολοκαύτωμα. Αν τα μέτρα της Δίκης της Νυρεμβέργης εφαρμόζονταν στον Μπιλ Κλίντον θα είχε εκτελεστεί. Δεν θα το υποστήριζα αυτό, επειδή δεν υποστηρίζω την θανάτωση κανενός. Το περιλαμβάνω αυτό υπό την έποψη της σύγκρισης.
Αυτή ήταν ακόμη μια δικομματική σφαγή. Ξεκινήθηκε υπό τον πρώτο Τζωρτζ Μπους, συνεχίστηκε υπό τον Κλίντον, και τελικά σταματήθηκε από τον δεύτερο Τζωρτζ Μπους αφού εισέβαλε στην χώρα και έκανε την κατάσταση για τους Ιρακινούς πολύ χειρότερη. Το Κογκρέσσο ήταν επίσης υπεύθυνο για το εμπάργκο και την εισβολή. Το εμπάργκο εξολόθρευσε περίπου 500.000 ιρακινά παιδιά και συνολικά, πιθανώς, 1,3 εκατομμύριο Ιρακινών.
Το εμπάργκο, και το τρομακτικό του αποτέλεσμα, καλύφθηκαν ευρέως στον τύπο των ΗΠΑ. Καθώς οι εκπρόσωποι, που σαν πολλούς από εμάς δεν ήθελαν να γνωρίζουν ή δεν νοιάζονταν, συνέχιζαν στο γκροτέσκο τους θέαμα, κάποιος θυμήθηκε. Ίσως οι εκπρόσωποι ήσαν τόσο πολύ εκστασιασμένοι από το ελιξίριο ή την πιθανότητα της εκλογής ενός δημοκρατικού προέδρου ώστε δεν μπορούσαν να συλλογιστούν τίποτε άλλο. Αλλά αυτός που δεν λησμονεί τίποτε επίσης παρακολουθούσε, με το όνομα κάθε Ιρακινού θύματος γραμμένο στην καρδιά του. Και καθώς ο Θεός παρακολουθούσε το θέαμα και θυμόταν τα παιδιά και τους ενήλικους που σκοτώθηκαν από έλλειψη και αποκλεισμό από ιατρική βοήθεια, δάκρυα ερρευσαν από τα μάτια του. Μετά από τα δάκρυα ήρθε οργή.
Αν κάποιος νομίζει ότι τα παραπάνω είναι παράδοξα ή “καλές προθέσεις που βγήκαν σε κακό”, θα έπρεπε να διαβάσει το του Γουώρντ Τσώρτσιλ “Πάνω Στην Δικαιοσύνη των Κουρνιάζοντων Κοτόπουλων”. Σε αυτό μπαίνει στην αντιλογία που δημιουργήθηκε από τα γραφτά του για την 9/11- αλλά αυτό δεν είναι εκείνο στο οποίο αναφέρομαι. Ακόμη, μπαίνει μέσα στο αρχείο του Αμερικάνικου στρατού σε μια βάση χρόνου- προς- χρόνο από το 1776 στο 2003. Μετά βίας ένας χρόνος έχει παρέλθει από τότε που οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν χρησιμοποίησαν τον στρατό για την προώθηση επιχειρηματικών συμφερόντων. Ακόμη, εισέρχεται σε άλλους τρόπους που οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αποκλείσει την δικαιοσύνη στον κόσμο.
Ο Αμερικανικός μύθος ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες προωθούν την δημοκρατία και δρουν για τα συμφέροντα των άλλων είναι ψευδής. Έχουν δράσει ώστε να γκρεμίσουν δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις στο Ιράν, την Ινδονησία, την Χιλή και την Γουατεμάλα. Μόνο σε αυτόν τον αιώνα έχουν υποστηρίξει πραξικοπήματα ή απόπειρες πραξικοπημάτων στην Βενεζουέλα, την Αϊτή, και στην Ονδούρα. Στην Ονδούρα, επίσημα εμφανίζονταν αντιμέτωπες του πραξικοπήματος, αλλά δεν θέσμισαν τους χρηματοοικονομικούς περιορισμούς που θα είχαν φέρει το πραξικόπημα στο τέλος του. Έχουν δράσει ακόμη σε άλλες χώρες είτε ώστε να σταματήσουν εκλογές ή να καταστήσουν σίγουρο ότι είναι απατηλές. Περιλαμβανόμενη είναι η σφαγή εκατομμυρίων και εκατομμυρίων ανθρώπων είτε από τον στρατό είτε τους αντιπροσώπους του. Αυτό ακόμη δεν λησμονείται από τον Θεό.
Στις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες, στο εθνικό επίπεδο, το χρηματικό σύστημα της κάθε καμπάνιας είναι μίας εξόχου διαφθοράς. Επιχειρήσεις και άλλα ισχυρά συμφέροντα μπορούν κυριολεκτικά να αγοράσουν ανθρώπους στο κογκρέσσο και έναν πρόεδρο δια μέσου χαωδών δωρεών καμπάνιας. Αυτό που είναι καλύτερο για την πλειοψηφία των ανθρώπων τροχοπεδείται ώστε τα συμφέροντα των ισχυρών να μπορούν να εξυπηρετηθούν. Αυτό έχει οδηγήσει στην πραγματικότητα μίας χαώδους φτώχειας στην χώρα αυτή και την υποβάθμιση εκατομμυρίων. Είναι ένα σύστημα έννομης δωροδοκίας.
Συχνά οι προφήτες, στην σχέση τους με τον Θεό, μίλησαν μία αλήθεια που ήταν αποσταθεροποιητική για τις κοινωνίες που ζούσαν και άκρως προκλητική προς τους ανθρώπους που την άκουγαν. Αν θέλαμε να μιλήσουμε σαν τους προφήτες, το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο. Κάθε κοινωνία είχε ανθρώπους που ήταν γενναιόδωροι, αγαπητικοί, αυτοθυσιαστικοί και χαριέντες. Και σε μερικές κοινωνίες οι άνθρωποι βρέθηκαν μαζί, για να κάνουν καλά ή ακόμη υπέροχα πράγματα. Αλλά ο Θεός κρίνει μια κοινωνία βάσει της ολόκληρης ορμής [σ.ph.: ώσης] της ιστορίας της και του τι κάνει σήμερα. Εξ αυτών των κριτηρίων η Αμερική μοιάζει σήμερα σαν εκείνες τις κοινωνίες που ο Θεός καταδίκασε.
Αν έπρεπε να μιλήσουμε την αλήθεια για τον Ομπάμα και την κυβέρνησή του, θα έπρεπε να μιλήσουμε για την εγκληματικότητα, τα ψεύδη, τους φόνους και την τρομοκρατία. Αν έπρεπε να μιλήσουμε για τον Κλίντον, τους Μπους, κτλ., θα έπρεπε να μιλήσουμε με τον ίδιο τρόπο. Αυτό είναι ειδικά αληθές λαμβανομένου υπ’όψει ότι η Αμερική, μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών και του εξαρτήματός του του στρατιωτικού και του των μυστικών υπηρεσιών, είναι ο κύριος εγγυητής του παγκόσμιου επιθετικού [σ.ph.: κυνηγετικού] οικονομικού συστήματος. Αν έπρεπε να μιλήσουμε με τον τρόπο που είναι τόσο κοινός, για τις παραπλανημένες πολιτικές και τις καλές προθέσεις που βγήκαν σε κακό, δεν θα ήμασταν μόνο προσβλητικοί προς τα θύματα, αλλά θα ψευδόμασταν προς τον Θεό. Ο Αμερικανικός μύθος θα παραδεχθεί τα ψέματα και την παραφορά [σ.ph.: κακή συμπεριφορά] του αλλά βασικά βλέπει Αμερική ως την Αγαθή που έχει παρεκκλίνει από το μονοπάτι και χρειάζεται να επιστρέψει σε αυτό. Αυτό που ο Θεός βλέπει είναι το βουνό των πτωμάτων και αυτό που ο Θεός οσμίζεται είναι η αποφορά του θανάτου. Οι προφήτες προώθησαν τον Μύθο του Θεού, που συντρίβει όλους τους ψευδείς μύθους. Η καρδιά της προφητικής πραγματικότητας είναι ο δημόσιος μάρτυρας που διακηρύσσει την πραγματικότητα του Θεού και καταδικάζει την καταπίεση και τον φόνο του Κράτους.
Ο Μύθος του Θεού περιλαμβάνει ανθρώπους που ζουν σε μια αυθεντική ανθρώπινη κοινότητα. Η βασική μονάδα της ανθρωπότητας είναι περίπου 10 ως 15 άνθρωποι. Αυτές οι κοινότητες, ή κύκλοι, είναι όπου, με τον Θεό, οι άνθρωποι μοιράζονται και λαμβάνουν αποφάσεις για την οικονομική, την πνευματική, την κοινωνική και την πολιτική πραγματικότητα. Κρατούν τα υλικά τους αγαθά κοινά όπως ο Ιησούς είπε να κάνουν. Βεβαίως οι Αμερικανοί δεν θέλουν να το κάνουν αυτό, διότι είναι τελείως αντίθετο στον τρόπο που ο Αμερικανικός Μύθος μας λέει να ζούμε και αυτό που ο Αμερικανός Μύθος μας λέει πως μπορούμε να έχουμε. Κάθε κοινότητα θα έχει την δική της συνθήκη με τον Θεό. Αυτό θα επεξεργαστεί μεταξύ του Θεού και των μελών της κοινότητας και θα καθορίσει τις προσδοκίες σε αμφότερες τις πλευρές και θα ορίσει πώς η κοινότητα ζη και τι κάνει.
Το κέντρο της κοινότητας είναι ο Θεός και η πιστότητα των ανθρώπων στον Θεό και μεταξύ τους και η πιστότητα του Θεού σε αυτούς. Αυτό είναι που επιτρέπει στους ανθρώπους μέσα στον κύκλο να διακινδυνεύσουν την ενέργεια της πολιτικής ανυπακοής και την πιθανότητα να πάνε στην φυλακή. Ακόμη, επιτρέπει στους ανθρώπους να αναλαμβάνουν κινδύνους που αλλιώς δεν θα αναλάμβαναν. Είναι λόγω των βαθέων σχέσεων που διαμορφώνουν μεταξύ τους στην κοινότητα και με τον Θεό που οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να πεθάνουν φυσικά ο ένας για τον άλλον και για τον Θεό. Και είναι λόγω αυτών των σχέσεων που οι άνθρωποι έχουν μεταξύ τους και με τον Θεό που οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να πεθάνουν για άλλους που δεν γνωρίζουν, ώστε να ζήσουν.
Είναι ενδιαφέρον ότι όταν οι άνθρωποι της θρησκευτικής ειρήνης μιλούν για την αντίσταση, σπανίως ή ουδέποτε μιλούν για την προθυμία να δώσει κάποιος την ζωή του. Η προθυμία να δώσει την ζωή του προς χάρι των άλλων ζη στην καρδιά κάθε αυθεντικής θρησκευτικής παράδοσης. Είναι το σπάνιο πρόσωπο που θα είναι ικανό να δράσει έτσι δίχως να έρθει από μία πολύ ισχυρή ομάδα ανθρώπων που είναι αφοσιωμένοι μεταξύ τους και προς τον Θεό.
Οι κύκλοι εορτάζουν και θεραπεύουν και έχουν λειτουργίες και εμπλέκονται στην προφητεία και ανοίγουν τους εαυτούς τους στους άλλους, ώστε η αγάπη του Θεού να μπορεί να γίνει γνωστή. Οι κύκλοι υφίστανται ώστε η αγάπη του Θεού να διακτινωθεί διαμέσου όλου του κόσμου. Οι κύκλοι υπάρχουν επειδή αυτός είναι ο τρόπος που Θεός θέλει τους ανθρώπους να ζουν.
Αυτό δεν μπορεί να προκύψει μέσα από την συμβατική εκκλησία [σ.ph.:ενν. "εκκλησία", αίρεση][σ. ph.: αληθές για τις αιρέσεις της Δύσης, πρβλ. θρησκειοποίηση ως κύριο γνώρισμα της Δυτικής Αίρεσης που συνοψίζει όλα τα άλλα] και υπηρετεί τον ίδιο σκοπό με την θρησκεία της Ρώμης σ’εκείνη την αυτοκρατορία. Είναι για την αστική/πολιτική αρετή και τάξη και παθητικές ομιλίες που δεν μιλούν για τις έννοιες του Θεού. Ενώ υπάρχουν εκείνοι από την εκκλησία που κάνουν ριζοσπαστικά πράγματα, το κίνημα ποτέ δεν θα έλθει μέσα από την εκκλησία. Η συμβατική εκκλησία είναι στην πραγματικότητα φοβισμένη από τον Θεό της τεράστιας ισχύος που είναι ελεύθερος να αντιγυρίσει ενάντια στην εκκλησία αν δεν του αρέσουν οι τρόποι της. Ο Θεός καλεί τους ανθρώπους του έξω από την εκκλησία*. . Αυτό ισχύει είτε η εκκλησία είναι φιλελεύθερη, συντηρητική ή απολίτικη. Ο τρόπος του Θεού δεν είναι φιλελεύθερος ή συντηρητικός και δεν μπορεί να οριστεί από επικυρίαρχες πολιτικές συμπεριφορές. Η συμβατική εκκλησία λατρεύει ένα εκκοσμικευμένο θεό
Η προφητεία που ο Θεός εμπνέει και απαιτεί μπορεί να είναι απίστευτα τραχιά. Άμεσα και ρητά εκθέτει τις δολοφονίες και τα ψέματα όχι μόνο των ανθρώπων αλλά της κοινωνίας ως όλον και την συμμετοχή μας σε αυτήν. Κοιτάει στην ιστορία μας όχι μόνο μία παραμυθολογία της Αμερικανικής καλοσύνης και δικαιοσύνης αλλά από την άποψη εκείνων που είναι οδηγημένοι στην φτώχεια και που δολοφονούνται για χάρη της ισχύος και του πλούτου.
Ο Ιησούς είναι ένα πρόσωπο που είναι γεμάτο με τον Θεό. Είναι ακόμη ο μέγιστος πολεμιστής που έζησε ποτέ. Ο Ιησούς ο πολεμιστής προφανώς απέρριπτε την βία και είναι αυτό το είδος του πολεμιστή που ο Θεός μας καλεί να γίνουμε. Φαίνεται σαν η σφαίρα της θρησκευτικής μαρτυρίας να έχει καταληφθεί από εκείνους που σκέπτονται ότι ο δρόμος του Θεού είναι να είμαστε πάντα προσηνείς και ευγενείς. Αλλά ο Θεός είναι ο Κύριος των Ουρανίων Στρατιών, ακόμη και αν υπάρχουν εκείνοι που νομίζουν ότι θα έπρεπε να είναι αιωνίως ευγενείς.
Υπάρχουν εκείνοι που σκέπτονται ότι η ευγένεια είναι ο τρόπος ενώ υπάρχουν εκείνοι όπως οι φονταμενταλιστές που πιστεύουν ότι ο τρόπος συστήνεται από σκληρότητα και κατάκριση. Είναι κοινό για τους ανθρώπους να ζουν ένα μέρος της πραγματικότητας από το όλον και, παραπέρα, αντιλαμβάνονται ακόμη και αυτό το μέρος λανθασμένα. Ίσως το πιο σημαντικό πράγμα για τον Ιησού και τους προφήτες είναι ότι έζησαν την ανθρωπότητα τους και την αφοσίωσή τους στον Θεό πλήρως. Ήξεραν ότι υπήρχε χρόνος για να είναι ευγενείς και χρόνος για να είναι σκληροί, καιρός θεραπευτικός και καιρός μαστιγωτικός, καιρός για προσήνεια και καιρός για να σταθούν δυνατοί, καιρός να σιωπήσουν και καιρός να μιλήσουν. Δεν επέτρεψαν στα μέτρα και σταθμά των κοινωνιών που έζησαν ή ακόμη και τα αισθήματα των εγγύτερων φίλων τους να υπεισέλθουν στον τρόπο που ο Θεός τους ήθελε την δεδομένη στιγμή.
Το κύριο δεδομένο της ανθρώπινης ύπαρξης είναι η απειλή της εξολόθρευσης της ανθρωπότητας. Αυτό δεν είναι μόνο προφανώς μία κρίση για την ανθρωπότητα αλλά είναι μία ακόμη μεγαλύτερη κρίση στην ζωή του Θεού που απελπισμένα θέλει η ανθρωπότητα να επιβιώσει. Για τον καθένα να ζήσει ως Αμερικανός θα απαιτούσε πέντε φορές τους πόρους της γης. Η γη συνεχίζει να καταστρέφεται μέσω της μόλυνσης και την εκπομπή των αερίων του θερμοκηπίου. Το αμερικανικό χρέος, αμφότερα δημόσιο και ιδιωτικό, συνεχίζει να ογκώνεται. Επιπρόσθετα, τα αποθέματα πετρελαίου τελειώνουν. Η γιγάντια τεχνολογική πρόοδος που έχει τελεστεί είναι πιθανή [σ.ph.: μόνο] δια μέσου της καύσης πετρελαίου. Όλα τα παραπάνω θα δημιουργήσουν τον εντελή κεραυνό που θα διχοτομήσει την Αμερική και τα έθνη του κόσμου.
Η συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανών συνεχίζουν να ζουν ως αν η κοινωνία και τα πολιτικά και οικονομικά συστήματα θα συνεχίσουν για πάντα. Υπάρχουν οι πολύ ισχυροί που έχουν ένα συμφέρον στο να κρατήσουν τα πράγματα στον ίδιο τρόπο ανεξάρτητα από τα διαλυτικά αποτελέσματα. Οι Αμερικανοί άνθρωποι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι οι ζωές των παιδιών τους δεν είναι εγγυημένες. Πρέπει να παλέψουν για τις ζωές των παιδιών τους. Το κάνουμε αυτό εισερχόμενοι μέσα στην αυθεντική ανθρώπινη κοινότητα που οδηγείται από τον Θεό. Το κάνουμε αυτό δίνοντας μαρτυρία εναντίον των δολοφονικών δυνάμεων και αποκαλύπτοντας τον Μύθο του Θεού. Το κάνουμε αυτό μέσα στην επίγνωση ότι ήδη ζούμε με ένα διαφορετικό τρόπο και προκηρύσσοντας ότι ο Θεός μας οδηγεί όλους σε ένα διαφορετικό τρόπο ζωής.
Είναι εκπληκτικό ότι οι κοινότητες που ακολουθούν τον Ιησού και κάνουν τόσο καλά πράγματα έχουν σχεδόν τελείως αποτύχει όταν μιλούμε για την διακήρυξη της ισχύος του Θεού και ότι αυτή η κοινωνία και άλλες κατάγονται εις βάθος [σ.ph.: δηλ. βυθίζονται]. Στην πραγματικότητα, είναι ο Θεός, ο Κύριος των Εθνών και ο Κύριος της Ιστορίας, που καθέλκει τα έθνη, σε άλλους καιρούς και τόπους. Οι κοινότητες πρέπει να ανακαλύψουν την δύναμη του Θεού και ότι οι άνθρωποι πρέπει να μορφώσουν κοινότητες ώστε να μπορέσουν να ζήσουν μέσα στην καταστροφή που θα έρθει και να βοηθήσουν τους άλλους να κάνουν το ίδιο. Ακόμη, χρειάζεται να ανακαλύψουν ότι ο Θεός έχει ένα νέο ξεκίνημα για εμάς, όπως είπε στον Ησαΐα και όπως φανέρωσε στην Αποκάλυψι, εκεί καλώντας το τον “καινό Ουρανό και την καινή Γη”. Στις μέρες μας, αυτό είναι το πιο σημαντικό έργο των κοινοτήτων και να μην το συνεχίσουμε είναι να σπάσουμε την συνθήκη που έχουμε με τον Ιησού.
Υπάρχει ο Μύθος της Αμερικής και ο Μύθος του Θεού και κάποιος δεν μπορεί να ζήσει με αμφότερους. Πρέπει να αποφασίσει. Ο Μύθος του Θεού συντρίβει κάθε ψευδή μύθο. Η Αμερική είναι ήδη πνευματικά και ηθικά νεκρή. Πρέπει να δράσουμε πριν η σφαγή των παιδιών σιωπηθεί για πάντα. Είναι καιρός να αποστρέψουμε από τον Αμερικανικό Μύθο και κάθε ψευδή μύθο και να περιπτυχθούμε τον Μύθο του Θεού. Είναι καιρός να δημιουργήσουμε τους κύκλους που θα σταθούν έναντι των καταιγίδων που θα έρθουν.
Σ.ph.: η μετάφραση γίνεται από την ιστοσελίδα jesusradicals.com. Τα εντονοποιημένα γράμματα είναι αποκλειστικώς του μεταφραστή (=philalethe00/φιλαλήθης), όπως και κάθε αστόχημα στην έκφραση..