Ιουλιανά σπαράγματα
Του Γιάννη Ποταμιάνου*
Τι να συμβαίνει άραγε
στο γέρμα του Ιούλη
Μήπως είναι η κάψα του μεσημεριού
ή μπας κι είναι του τζίτζικα
η μουσική ανάσα
Πιθανόν και να φταίει
ο πυρπολημένος άνεμος
που πυρώνει τις κεραμιδένιες στέγες
Όπως και να ‘χει
Σκόρπιες οι μνήμες το απομεσήμερο
ηχούν όπως λυπητερές καμπάνες
Ιουλιανά σπαράγματα
τα γαλάζια σου μάτια Σωτήρη Πέτρουλα
είναι οι θάλασσές μας
Σε πήρε κι εσένα η λευτεριά
και μας έμεινε η τελευταία σου πνοή
να οδηγεί τα ονειροτάξιδά μας
Απ’ τη θάλασσα το ταχυδρομικό δελφίνι
φέρνει το μαντάτο
της πτώσης των τυράννων
Τι να συμβαίνει άραγε
στο άνυδρο γέρμα του Ιούλη
Μπας κι άλλαξε πουκάμισο το μαύρο φίδι;
Από δεξιά μας χλευάζει
η μεταλλαγμένη όχεντρα
Σου είπα κάποτε πως οι νύχτες
του Ιούλη είναι από αλμυρό ιδρώτα
κι από αίμα
Νύχτες θερμοπληξίας, μνήμες πανύψηλα
κυπαρίσσια
κι ανάμεσά τους να φυσάει κάπου κάπου
αεράκι δροσερό
Νύχτες καλοκαιρινές
με σπιλιάδες ονείρων και αντίστασης
έφοδοι μαζί με τα πουλιά ως τα σύννεφα
Σου είπα πως ίσως φταίει ο πυρπολημένος
άνεμος
ίσως να φταίνε κι οι γαλάζιες θάλασσες
Πάντως βάρυναν ξαφνικά τα πόδια τους
το βήμα τους έγινε αργό κι αβέβαιο
Οι παλιοί μας φίλοι
άφησαν στην πυρωμένη άσφαλτο
το αίμα αφρούρητο
κι έτρεξαν στα δροσερά σαλόνια
Τι να συνέβη άραγε στο γέρμα του Ιούλη
Μπας και γιορτάζει η εξουσία
τις Οβιδιακές μεταμορφώσεις της
Όπως και να ‘χει ο λαιμοδαίτης
δεν είναι υποχρεωτικός πια
στην αυτοκρατορική δεξίωση
Ύπατοι και γερουσιαστές χωρίς επίσημο
χιτώνα στη γιορτή της Δημοκρατίας
Όμως για τη Δημοκρτατία εμείς
καλύτερα να μιλάμε συνωμοτικά
όπως τότε που παλεύαμε γι αυτήν
Ιουλιανά σπαράγματα
σε νύχτες καλοκαιρινές
τα γαλάζια μάτια σου Σωτήρη Πέτρουλα
μας καλούνε
17 Ιουλίου 2018
