Μισθολόγιο του δημοσίου: H επιτομή του παραλογισμού…*

 

ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΜΕ ΑΠΟΛΑΒΕΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΔΙΔΑΚΤΟΡΕΣ!!!

Του Χάρη Ανδρεόπουλου*

* Το «Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων» βάσει του οποίου καλείται η κυβέρνηση να θεσπίσει αξιοκρατικούς κανόνες στο νέο, «ενιαίο» μισθολόγιο του δημοσίου

Αν σας λέγανε ότι στο μισθολόγιο του δημοσίου υπάρχει και κατηγορία «υπαλλήλων πανεπιστημιακής εκπαίδευσης (ΠΕ) ή τεχνολογικής εκπαίδευσης (ΤΕ) χωρίς πτυχίο ανώτατης ή ανώτερης σχολής» θα το πιστεύατε;

Μισθολόγιο του δημοσίου: H επιτομή του παραλογισμού…*

 

ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΜΕ ΑΠΟΛΑΒΕΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΔΙΔΑΚΤΟΡΕΣ!!!

Του Χάρη Ανδρεόπουλου*

* Το «Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων» βάσει του οποίου καλείται η κυβέρνηση να θεσπίσει αξιοκρατικούς κανόνες στο νέο, «ενιαίο» μισθολόγιο του δημοσίου

Αν σας λέγανε ότι στο μισθολόγιο του δημοσίου υπάρχει και κατηγορία «υπαλλήλων πανεπιστημιακής εκπαίδευσης (ΠΕ) ή τεχνολογικής εκπαίδευσης (ΤΕ) χωρίς πτυχίο ανώτατης ή ανώτερης σχολής» θα το πιστεύατε;

Υποθέτω ότι μάλλον θα δυσκολευόσασταν να πιστέψετε ότι το ίδιο το κράτος κοροϊδεύει το εαυτό του συστήνοντας μια εξ ορισμού ψευδεπίγραφη κατηγορία υπαλλήλων, αλλά, σε μια χώρα, σαν τη δική μας όπου απ’ τη μία, το να πείς ότι κατέχεις μεταπτυχιακό (M. Sc.) ή διδακτορικό (Ph.D.) και να διεκδικείς βαθμολογική και μισθολογική αναβάθμιση θεωρείται περίπου κάτι σαν … εγωϊστική έπαρση και από την άλλη η ισοπέδωση (π.χ. η εξομοίωση του πτυχιούχου του Πανεπιστημίου με τον απόφοιτο Λυκείου…) θεωρείται … κεκτημένο δικαίωμα, σας πληροφορώ, ότι ναι συμβαίνει και αυτό: βάσει της κειμένης νομοθεσίας περί μισθολογίου του δημοσίου (βλ. ν. 2470/1997, ν. 3205/2003, αρθ. 3 και ν. 3670/2008, αρθρ. 3), υφίσταται επισήμως «κατηγορία υπαλλήλων ΠΕ και ΤΕ χωρίς πτυχίο ανώτατης ή ανώτερης σχολής» (!!!).

Στην εν λόγω κατηγορία έχουν ενταχθεί, μέσω χαριστικών διατάξεων, υπάλληλοι τινών υπουργείων, καταφέρνοντας έτσι να έχουν απολαβές μεγαλύτερες (προσεγγίζουσες εκείνες των πτυχιούχων ΤΕ) από την κανονική κατηγορία εκπαίδευσης (ΔΕ: δευτεροβάθμια) στην οποία ουσιαστικώς ανήκουν. Αλλά υπάρχουν και (τρισ-) χειρότερα, τα οποία αναφέραμε σε πρόσφατο άρθρο μας στην «Ε» («Το ενιαίο μισθολόγιο και οι εκπαιδευτικοί», «Ε», 24/9/2010, σελ. 8), όπως π.χ. το γεγονός ότι ένας κλητήρας (κατηγορίας υποχρεωτικής εκπαίδευσης «ΥΕ», τουτέστιν του παλαιού δημοτικού ή του σημερινού τριταξίου Γυμνασίου) του υπ. Οικονομικών (Εφορίες, Τελωνεία, Γενικό Χημείο του κράτους, κλπ.) έχει απολαβές (μισθό και επιδόματα) σχεδόν διπλάσιες (κοντά στα 1.800 – 1.900 ευρώ ο νεοδιόριστος) από ένα δάσκαλο ή καθηγητή Β/θμιας (κατηγορίας πανεπιστημιακής εκπαίδευσης «ΠΕ», με αμοιβή στα 1.100 ευρώ για τον νεοδιόριστο). Ενώ, φυσικά, την ίδια ώρα ο νεοδιοριζόμενος εφοριακός πανεπιστημιακής εκπαίδευσης («ΠΕ») ξεπερνάει τα 2.000 ευρώ το μήνα, που σημαίνει ότι όσα παίρνει ο δάσκαλος και ο καθηγητής το μήνα (1.100 ευρώ) τα παίρνει αυτός (ο εφοριακός ΠΕ) το δεκαπενθήμερο (2.000 ευρώ) – και, εννοείται, ότι όσο περνούν τα χρόνια αυτές οι διαφορές όλο και διευρύνονται…

* Αρκεί να σημειώσουμε ότι το βασικό επίδομα (εξωδιδακτικής απασχόλησης) των εκπαιδευτικών είναι σήμερα περί τα 300 ευρώ ενώ το επίδομα των εφοριακών («ΔΙΒΕΕΤ», όπερ έστι μεθερμηνευόμενον «Δικαιώματα βεβαίωσης και είσπραξης εσόδων υπέρ τρίτων»), ξεκινά από 800 ευρώ για τους κλητήρες και φθάνει στα 1.000 ευρώ για τους εφοριακούς ΠΕ (και αυτά για τους νεοπροσλαμβανομένους, γιατί το επίδομα είναι κυμαινόμενο, ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας, φθάνοντας μέχρι και τα 2.000 ευρώ το μήνα!). Την ίδια ώρα που το κράτος δίνει 800 ολόκληρα ευρώ το μήνα – σχεδόν ένα δεύτερο μισθό! – στον κλητήρα, ως επίδομα «ΔΙΒΕΕΤ» (ένα επίδομα το οποίο συνιστά την επιτομή του παραλογισμού, των ανισοτήτων και των συντεχνιακών πρακτικών που διαμόρφωσαν το μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων από καταβολής ελληνικού κράτους), το ποσό που καταβάλλει, ως επιστημονικό επίδομα, στον δάσκαλο και τον καθηγητή που έχει μεταπτυχιακό (M.Sc.) ή διδακτορικό τίτλο σπουδών (Ph.D.) είναι 45 και 75 ευρώ, αντιστοίχως. Nα αναφερθούμε, μήπως, στη σύγκριση μισθών των δασκάλων και καθηγητών με τους εργαζομένους σε άλλες υπηρεσίες – «ρετιρέ» του στενού, π.χ. Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (όπου το επίδομα των ελεγκτών φθάνει στα 2.400 ευρώ το μήνα!) και ευρύτερου δημόσιου όπως π.χ. ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΟΣΕ, ΕΡΤ (δημοσιογράφοι με μηνιαίους μισθούς 4.000, 5.000 ευρώ και άνω…) και λοιπές «ΔΕΚΟ», όπου συνήθως οι απολαβές ξεκινούν από τις 2.500 – 3.000 ευρώ το μήνα για τους νεοδιόριστους); Για όλους έχει, ως φαίνεται, ο κορβανάς, μόνο για τους εκπαιδευτικούς στενεύει…

Για την άμβλυνση των ως άνω κραυγαλέων ανισοτήτων στις αποδοχές των υπαλλήλων του δημοσίου η κυβέρνηση εξήγγειλε τη καθιέρωση ενός νέου, «ενιαίου» μισθολογίου που αναμένεται να ισχύσει από τον Ιανουάριο του 2011 και με το οποίο θα θεσπίζονται νέες, ενιαίες και αξιοκρατικές αρχές στις αμοιβές, με σκοπό να υπάρξει εξομάλυνση. Πως θα μπορούσε να δημιουργηθεί αυτή η εξομάλυνση;

Η επίλυση των συνθετότερων ζητημάτων, σύμφωνα με την κρατούσα επιστημονική μεθοδολογία, ξεκινά, πρωταρχικώς, με την αναγωγή στην απλούστερη βάση τους. Ετσι για τη περίπτωση του δημοσίου θεωρούμε πως κρίνεται ως σκόπιμο να εφαρμοσθεί ένα μισθολογικό μοντέλο, στο οποίο, για τον προσδιορισμό του μισθού, βασική παράμετρο θα μπορούσε ν’ αποτελέσει (εν είδει αντικειμενικού κριτηρίου) το επίπεδο (κατηγορία) σπουδών του κάθε υπαλλήλου, εν όψει μάλιστα και της καθιέρωσης του “Εθνικού Πλαισίου Προσόντων”, το οποίο, ως γνωστόν, θα περιλαμβάνει τα παρακάτω οκτώ επίπεδα (levels), στα οποία θα εντάσσσονται οι εργαζόμενοι (δημοσίου και ιδιωτικού τομέα) με βάση τα ακαδημαϊκά και επαγγελματικά τους προσόντα, ως ακολούθως:

* Eπίπεδο 8: Πρόκειται για τον τρίτο κύκλο ακαδημαϊκών και επαγγελματικών προσόντων ανώτατης εκπαίδευσης στον οποίο εντάσσονται οι κάτοχοι διδακτορικού (Dr.) τίτλου σπουδών (Ph.D).

* Επίπεδο 7: Αφορά στον δεύτερο κύκλο της ανώτατης εκπαίδευσης, ήτοι στους κατόχους μεταπτυχιακού (Master) τίτλου σπουδών (M.Sc.).

* Επίπεδο 6: Εντάσσονται οι απόφοιτοι του πρώτου κύκλου ανώτατης εκπαίδευσης. Εδώ πρόκειται να υπάρξει μια εσωτερική διαβάθμιση με δύο υποκατηγορίες: 6α για τους πτυχιούχους των ΑΕΙ και 6β για τους πτυχιούχους των ΤΕΙ.

* Eπίπεδο 5: Αφορά τους πτυχιούχους των ιδρυμάτων του συντόμου κύκλου σπουδών (sort cycle) που προβλέπει η συνθήκη της Μπολώνια, ήτοι για τα λεγόμενα “Κολλέγια” (“Κέντρα Μεταλυκειακής Εκπαίδευσης”).

* Eπίπεδο 4: Σ’ αυτό πρόκειται να ενταχθούν οι απόφοιτοι ιδρυμάτων μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και κατάρτισης, δηλ. των ΙΕΚ.

* Επίπεδο 3: Για αποφοίτους B’ κύκλου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Λυκείου, Mέσων Tεχνικών και Επαγγελματικών Σχολών, κλπ.)

* Επίπεδο 2: Για αποφοίτους Α’ κύκλου Δευτεροβάθμιας (3/ταξίου Γυμνασίου, Kατωτέρων Τεχνικών και Επαγγελματικών Σχολών), και, τέλος,

* Επίπεδο 1: Για αποφοίτους Δημοτικού και εμπειροτέχνες.

Αν η κυβέρνηση επιδιώκει πραγματικά να αποκαταστήσει τη λογική τάξη των πραγμάτων δεν έχει παρά να καθιερώσει ένα μισθολογικό μοντέλο που θα κινείται στη βάση των αξιοκρατικών κανόνων που εισάγει το υπό ψήφιση (και συμβατό με το αντίστοιχο ευρωπαϊκό) «Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων». Στο κάτω – κάτω αυτό που καλείται να πράξει η κυβέρνηση είναι το αυτονόητο, δηλαδή να προχωρήσει στην άρση του σημερινού σοβιετικού συστήματος της ισοπέδωσης και να θεσπίσει ένα αξιολογικό, φιλελεύθερο μοντέλο ευρωπαϊκού τύπου, βάσει του οποίου οι εργαζόμενοι θα αμείβονται στη βάση αξιοκρατικής, ξεκάθαρης αρχής και αναλόγως των ατομικών, ακαδημαϊκών και επαγγελματικών τους προσόντων. Τι πιο δίκαιο;

* O Xάρης Ανδρεόπουλος είναι δημοσιογράφος – θεολόγος ΑΠΘ, xaan@theo.auth.gr, καθηγητής Β/θμιας Εκπαίδευσης (Γυμνάσιο Δομενίκου Ελασσόνας). Το άρθρο δημσιεύεται στην "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" της Κυριακής (www.eleftheria.gr, 3/10/2010, σελ. 10).

 

ΠΗΓΗ: http://eleftherianet.blogspot.com/2010/10/blog-post.html