Το Μνημόνιο και οι 40 κλέφτες
Του Στάθη (Σταυρόπουλου)*
Αμέσως μετά τις ρηξικέλευθες προχειρότητες (ή μήπως τις θανατηφόρες δεσμεύσεις;) της χώρας μας με το Ισραήλ, η Ελλάδα άρχισε να εισπράττει τα πρώτα επίχειρα απ’ τον Αραβικό κόσμο: αίφνης το Αλ Τζαζίρα στο αφιέρωμά του προ ολίγων ημερών για την επέτειο της ίδρυσης της Τουρκικής Δημοκρατίας (που ταυτίζεται με την ήττα των Ελλήνων στην Ανατολία) απέδωσε στον ελληνικό στρατό την πυρπόληση της Σμύρνης, χωρίς προσέτι να βρει ούτε μία λέξη να πει για τη Μικρασιατική Καταστροφή – τους Ελληνες πρόσφυγες (τότε, κάτι σαν τους Παλαιστίνιους σήμερα)…
Λίγες μέρες μετά, η Συρία (πιάνοντας τον κυρ Δρούτσα και τον Γιωργάκη στον ύπνο – αλλά αυτό είναι το λιγότερο) αναγνώρισε τη FYROM με το όνομα που γουστάρουν ο σλαβομακεδονικός εθνικισμός και ο αμερικανικός (τουλάχιστον) ιμπεριαλισμός. Οσο για τον λαλίστατο (τρεις συνεντεύξεις την ημέρα στο εξωτερικό και δύο στο εσωτερικό) πρωθυπουργό μας, σιωπή, κιχ, μούγκα…
Βλέπετε, οι διεθνείς σχέσεις της χώρας έχουν περιορισθεί στο να μας αγοράζουν (Κατάρ) και να μας πουλάνε (Συρία) κατά το δοκούν (των αφεντικών τού Αλεξ Ρόντος)…
Δεν θα έλεγα (ακόμα) ότι είναι καμερομανής ο κ. Πρωθυπουργός, αλλά φαίνεται ότι τη βρίσκει με τη δημοσιότητα, ότι το απολαμβάνει…
Δεν έχει περάσει μέρα απ' όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας (για να τη θέσει υπό κατοχήν) που να μη δίνει μια-δυο συνεντεύξεις καθ’ εκάστην, να μην οργανώνει «ανοιχτές» στον Τύπο συνεδριάσεις, να μην ομιλεί διαρκώς παντού, σε αργόσχολους και μη, στο εξωτερικό και το εσωτερικό, αυτό το Σαββατοκύριακο το σώου συνεχίσθηκε μετά βαΐων και κλάδων στους Δελφούς – δεν έχει πια σημασία τι λένε! σχέδια επί σχεδίων, όπως αυτά που ανακοίνωσε η κ. Μπιρμπίλη στους Αθηναίους (τα ίδια από εικοσαετίας) ή στους Θεσσαλονικείς (τα ίδια από τεσσαρακονταετίας).
Όμως φαίνεται ότι ως γκάτζετ τουλάχιστον, ο κ. Παπανδρέου έχει γίνει το αγαπημένο πετ της ΝΕΤ. Το μισό και βάλε δελτίο ειδήσεων είναι το διαρκές ριάλιτυ σώου του κ. Γιώργου Α. Παπανδρέου. Παραπρασίνισε το πρόγραμμα και η πολλή χλωροφύλλη δηλητηριάζει πολλούς παρουσιαστές, από πρωίας έως νυκτός· οι οποίοι φαίνεται να απολαμβάνουν και οι ίδιοι το κουτόχορτο που προσπαθούν να ταΐσουν τους τηλεθεατές.
Ενδιαφέρον! Αλλο να ‘σαι παπαγαλάκι και να λες, χάριν του αφεντικού, πράγματα που δεν πιστεύεις, κι άλλο να 'σαι μπούφος και να πιστεύεις ότι δουλειά του δημοσιογράφου είναι να την πέφτει στους πολλούς και τους απλούς…
* ΣΤΑΘΗΣ Σ. 27.ΙΧ.2010, stathis@enet.gr
ΠΗΓΗ: Έντυπη Έκδοση, Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010, http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=207139
