Εδώ είναι Βαλκάνια

Της Ανδριανής Στράνη*

Φτάσαμε σούρουπο επιστρέφοντας από Βελιγράδι, στα Σκόπια. Στο σύθαμπο μέσα στο καταχείμωνο δεν καταλάβαινες τη διαφορά. Περάσαμε σε άλλη χώρα, ακούστηκε να λέει κάποιος κι όμως όλα έμοιαζαν ίδια. Οι δρόμοι, τα σπίτια, οι άνθρωποι, η γλώσσα και η φτώχεια. Χλωμά τα φώτα της πόλης φανέρωναν τη ζωή που πάσχιζαν να συνεχίσουν οι γειτονιές από τη μια και την άλλη πλευρά του Βαρδάρη. Το απειλητικό φουγάρο του εργοστασίου στην κατοικημένη περιοχή προσπάθησε να κρύψει η νύχτα. Παρκάραμε και βγήκαμε να περπατήσουμε.

Το θέαμα ήταν μοναδικό. Σα να βρεθήκαμε σε θέατρο και ξαφνικά τράβηξαν τις κουρτίνες για να παιχτεί το έργο. Δυο δρόμους πίσω από το πάρκινγκ τα φτωχόσπιτα με τις μαντήλες κρύωναν. Δυο δρόμους μπροστά υπερπαραγωγή! Από το σκοτάδι στο φως; Η νύχτα έγινε μέρα. Φώτα εκτυφλωτικά παντού! Προβολείς δυνατοί στραμμένοι στον ουρανό, στα κτίρια, στο πουθενά. Καράβια στο στεγνό ποτάμι και αγάλματα, πολλά αγάλματα σε γέφυρες και πλατείες. Φιλόσοφοι, ποιητές, καλλιτέχνες, πολιτικοί, ιεράρχες, ονόματα μεγάλα και γνωστά από το παρελθόν σε κοίταζαν και σε καλωσόριζαν. Το αρχιτεκτονικό κιτς σκηνοθετημένο από τον πετυχημένο χρηματιστή και πολιτικό Νίκολα Γκρουέφσκι με τίτλο: «καλώς ήλθατε στη Μακεδονία» παρουσιάζεται με επιτυχία τα τελευταία χρόνια πάνω στις πλάτες του Λαού και στα ερείπια της Γιουγκοσλαβίας.

Ο  «Μακεδονικός» μεγαλοϊδεατισμός μάταια αναζητά ταυτότητα μέσα από εθνικιστικές ψευδαισθήσεις και χρέη που θα αναγκαστεί να πληρώνει για αρκετές δεκαετίες. Τα δάνεια από τις τράπεζες που πήρε ο Γκρουέφσκι για την  «ανάπτυξη» τα μετέτρεψε σε μάρμαρα αλύτρωτης πατρίδας. Το μάρμαρο όπως πάντοτε στο τέλος θα το πληρώσει ο Λαός. Έτσι λοιπόν μετά τη σωτηρία τους από τον κομμουνισμό και με την ευλογία της Γερμανίας, οι φτωχοί Σκοπιανοί απέκτησαν το αίσθημα της εθνικής ανεξαρτησίας, αλλά ζουν με το φόβο του Αλβανικού εθνικισμού (Τέτοβο, Κουμάνοβο) που φλερτάρει με τους Κοσοβάρους.  Αυτός είναι ο Βαλκανικός εθνικισμός. Ο ένας φέρνει τον άλλον και οι δυο τον πόλεμο. Τα γεράκια του ΝΑΤΟ-που διέλυσαν τη Γιουγκοσλαβία το 1991 και στήσανε με αίμα το προτεκτοράτο του Κοσόβου το  2008- απλώνουν ξανά τις μαύρες φτερούγες  τους πάνω στους Λαούς των Δυτικών Βαλκανίων. Στήνονται σενάρια πολέμου και ετοιμάζονται νέα βαφτίσια.

Ο Νονός (ΝΑΤΟ) έχει προαποφασίσει για το όνομα, οι συγγενείς είναι πάνω από την κολυμπήθρα και οι πρόγονοι έξω από την εκκλησία περιμένουν τα συχαρίκια. Μετά την τελετή έρχονται και οι χοροί. Αντικριστοί  ή συρτοί είναι αβέβαιο. Προς το παρόν και οι δυο πλευρές προετοιμάζονται πυρετωδώς με προσκλήσεις και συλλαλητήρια. Φτωχοί  Σκοπιανοί και νεόπτωχοι  Αθηναίοι χορεύουν αντικριστά στον απόηχο των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ όταν ορισμένοι πανηγύριζαν το τέλος του «τρομοκράτη» Μιλόσεβιτς. Ο καιρός πέρασε. Το ευρώ του 2002 δεν έφερε την πολυπόθητη χαρά και τον πλούτο στους Έλληνες και η διάλυση της σοσιαλιστικής Γιουγκοσλαβίας δεν έφερε την ειρήνη στη γειτονιά μας. Το όνειρο του ευρώ και του Μεγαλέξανδρου τελείωσε ένθεν κακείθεν. Τα μνημόνια και η φτώχεια έφεραν πιο κοντά ή πιο μακριά τους λαούς που απελευθερωμένοι από το άγχος βγαίνουν στους δρόμους να διαδηλώσουν για τη χαμένη τιμή. . .

Την ίδια ώρα που χιλιάδες λαού συνέρρεαν στην πλατεία Συντάγματος για ν’ ακούσουν τον Μίκη και τον Δωρόθεο στη χειμωνιάτικη λιακάδα, άλλες ουρές αυτοκινήτων από τη βόρεια Ελλάδα κατευθύνονταν στην Μπίτολα (Μοναστήριον) για ψώνια, καύσιμα, οδοντιατρικές εργασίες και κυρίως για την αναζήτηση της Θεάς Τύχης στο μεθοριακό καζίνο της γείτονος. Εκεί που παίζεται μια άλλη τιμή, ντόπιων και ξένων. Ορισμένοι ποντάρουν στο μαύρο αφού προσωρινά φαίνεται να κερδίζει ο εθνικισμός-φασισμός. Στον καπιταλισμό η τιμή τιμή δεν έχει και χαρά όποιος την έχει.

Ωστόσο, η αυτοδιάθεση και η διαμαρτυρία είναι δικαίωμα για κάθε Έθνος και Λαό. Μακριά από εθνικιστικές εξάρσεις και αλυτρωτισμούς Σκοπιανοί και Κρουσοβιώτες, Μπιτολιώτες και Φλωρινιώτες γνωρίζουν ότι η τύχη των Λαών δεν παίζεται στις πλατείες των Σκοπίων και του Συντάγματος, αλλά στα καζίνο του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Την κρίσιμη ώρα των αποφάσεων οι Λαοί των Βαλκανίων στέλνουν το μήνυμα της Αντίστασης και πάλης ενάντια  στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό: «Εδώ δεν είναι παίξε – γέλασε. Εδώ είναι Βαλκάνια».

ΠΗΓΗ: 5-2-2018, http://www.alfavita.gr/apopsin/edo-einai-valkania

* Η Ανδριανή Στράνη είναι εκπαιδευτικός Δ.Ε..

Σημείωση: Οι υπογραμμίσεις έγιναν από τΜτΒ.