Αναφορικά με την απάντηση του Υπουργείου Παιδείας στα Κυριακάτικα δημοσιεύματα
Περί τουρκοποίησης της εκπαίδευσης στη Θράκης, Ξάνθη Μάιος 2010
Του Γιώργου Παύλου
«Ο δημοκρατικός διάλογος δεν φιμώνεται – Η Θράκη δεν είναι χώρος επικίνδυνων πειραματισμών»
Έτσι, για το μεν Υπουργείο Παιδείας τα πάντα είναι άριστα στη διαχείριση της εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων στη Θράκη, αλλά εμείς είμαστε τραγικοί μάρτυρες ότι η Θράκη αρχής γενομένης από την εκπαιδευτική πολιτική του ελληνικού Υπουργείου Παιδείας οδεύει βήμα προς βήμα στη διχοτόμησή της ή ακόμα χειρότερα στην εθνική της «γκριζοποίηση» και «κυπροποίηση». Επειδή δε η παιδεία και η εκπαίδευση είναι η βάση – τουλάχιστον από εκπαιδευτικής απόψεως – κάθε κοινωνικής δυναμικής, οι κ.κ. Θάλεια Δραγώνα και Άννα Φραγκουδάκη φέρουν ακέραια την ευθύνη, τουλάχιστον από εκπαιδευτικής απόψεως, για ό,τι μέλλει γενέσθαι στη Θράκη στα επόμενα χρόνια.
Και επειδή δεν μπορούμε να κρύβουμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί, όπως επιλέγει να πράττει η σημερινή διοίκηση του Υπουργείου Παιδείας, θα παρουσιάσουμε ακολούθως συνοπτικά όλες τις πτυχές του προβλήματος, προκειμένου η ελληνική Πολιτεία και η ελληνική κοινωνία να λάβουν τα μέτρα των, πριν έρθει η καταιγίδα που η κακή διαχείριση των πραγμάτων θα επιφέρει. Όπως θα φανεί ακολούθως, θα πρέπει άμεσα και τώρα ο Πρωθυπουργός της χώρας να επέμβει, προκειμένου να επανασχεδιαστεί η εκπαιδευτική πολιτική στη Θράκη πριν η εθνική ζημία καταστεί ανεπανόρθωτη. Θα γίνει δε σαφές ότι η σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας είναι τελείως ανεπαρκής να αντιμετωπίσει την υπάρχουσα κατάσταση, αφού η ίδια είναι μέρος του προβλήματος.
1. Όπως ισχυρίζεται το Γραφείο Τύπου του Υπουργείου Παιδείας[1], στόχος του είναι η ενίσχυση της ελληνομάθειας των παιδιών της μουσουλμανικής μειονότητας. Μας κατηγορεί δε για ηθελημένη ή άθελη πρόκληση σύγχησης και ότι προκαλούμε σύγχυση με αβασάνιστα σχόλια και επιπόλαιες κρίσεις που επιφέρουν πολλαπλή ζημία. Ας μιλήσουμε λοιπόν με αριθμούς, για να δούμε ποιος προκάλεσε και προκαλεί ζημία στη Θράκη.
Στα 3 ΕΠΕΑΕΚ που διαχειρίστηκαν οι κ.κ. Θ. Δραγώνα και Α. Φραγκουδάκη από το 1997 μέχρι σήμερα δαπανήθηκαν περίπου 20 εκατομμύρια ευρώ. Με τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν να εργαστούν επί 10 χρόνια 200 νέοι άνεργοι πτυχιούχοι εκπαιδευτικοί κάθε ειδικότητας. Οι επιστήμονες αυτοί θα παρείχαν για 10 χρόνια 2 εκατομμύρια εκπαιδευτικές ώρες, θα εκπαίδευαν 4.000 μαθητές ανά έτος, άρα 40.000 μαθητές στα 10 χρόνια. Ακόμη, οι εκπαιδευτικοί αυτοί θα στελέχωναν για δέκα χρόνια 40 εκπαιδευτικές δομές για μαθητές και γονείς στις περιοχές ης Θράκης όπου διαβιούν μουσουλμάνοι πολίτες, με δυνατότητα καθημερινής 5ωρης εκπαίδευσης 100 ατόμων ανά δομή.
Δεδομένου δε, ότι η ελληνική Πολιτεία ουδέποτε εφείσθη χρημάτων για αντίστοιχες και μεγάλης εθνικής σημασίας δράσεις και δαπανούσε μέχρι σήμερα σε παράλληλες ενέργειες αντίστοιχα μεγάλα ποσά, οι κ.κ. Θ. Δραγώνα και Α. Φραγκουδάκη με το κύρος και την επιρροή των σε όλα τα Υπουργεία θα μπορούσαν να πετύχουν διπλασιασμό όλων των ανωτέρω δεικτών. Δυστυχώς όμως, όποιος συγκρίνει τους δείκτες αυτούς με τους δείκτες που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του προγράμματος Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων (www.museduc.gr), μπορεί να καταλάβει αμέσως ότι, όχι μόνο εμείς δεν κάνουμε αβασάνιστα σχόλια, αλλά αντίθετα οι κ.κ. Θ. Δραγώνα και Α. Φραγκουδάκη δειαχειρίστηκαν επί 13 χρόνια χρήματα του ελληνικού δημοσίου χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα και χωρίς να λύσουν το πρόβλημα. Έτσι, σήμερα, όχι μόνον δεν έχει δοθεί λύση στο γλωσσικό και εκπαιδευτικό πρόβλημα της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης αλλά το Υπουργείο αναγκάζεται να προκηρύξει νέο πρόγραμμα ύψους 10 εκατομμυρίων ευρώ.
Μάλιστα, καταγγέλλουμε ότι η Προκήρυξη ήταν «φωτογραφικού» τύπου (βλ. επισυναπτόμενο κείμενο Προκήρυξης), επιπλέον δε, προχωρά σε ανήκουστες παραχωρήσεις που ξεφεύγουν από κάθε λογική και – αναντίρρητα – θα φέρουν την ελληνική Πολιτεία προ τετελεσμένων γεγονότων όσον αφορά το μέλλον της Θράκης. Καταγγέλλουμε ακόμη ότι, εκ των πραγμάτων, κύριος στόχος των κ. Θ. Δραγώνα και κ. Α. Φραγκουδάκη δεν ήταν η ελληνομάθεια και η εκπαιδευτική στήριξη των μουσουλμάνων μαθητών όπως ισχυρίζονται, αλλά πρωτίστως η προώθηση μιας δικής των διαπολιτισμικής ιδεολογίας και φιλοσοφίας, η οποία έχει δεχθεί πολλαπλές επιστημονικές κριτικές. Η διαπολιτισμική ιδεολογία και φιλοσοφία που ακολούθησαν μέχρι σήμερα όχι μόνον δεν οδηγεί στην εκπαιδευτική και κοινωνική ενσωμάτωση της μουσουλμανικής κοινωνίας στην υπόλοιπη ελληνική κοινωνία αλλά, αντίθετα, οδήγησε και οδηγεί κατ' ουσίαν στην εκπαιδευτική της γκετοποίηση που ήδη έχει αρχίσει να ωριμάζει σε ευρύτερη κοινωνική και πολιτική γκετοποίηση και αποκλεισμό.
Είναι εγκληματικό λάθος να έχουν δαπανηθεί μέχρι σήμερα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ και να μην έχει προκύψει ούτε μια βιώσιμη δομή εκπαιδευτικής στήριξης στις περιοχές όπου διαβιούν μουσουλμάνοι πολίτες. Αναγκαζόμαστε να προβούμε σε δημόσια κριτική, όντες πεπεισμένοι ότι, οι κ.κ. Θ. Δραγώνα και Α. Φραγκουδάκη θα μπορούσαν – εάν ήθελαν – να έχουν εγκαθιδρύσει αναντίρρητα την ελληνική Πολιτεία ως φορέα αποτελεσματικής εκπαίδευσης και κοινωνικής στήριξης των μαθητών και των γονέων τους στα μουσουλμανικά χωριά της ορεινής Θράκης αλλά και όπου αλλού διαβιούν μουσουλμάνοι πολίτες. Αυτό δεν το έπραξαν, διότι – όπως αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων – δεν ήταν στόχος τους η αποτελεσματική και τελική λύση του εκπαιδευτικού προβλήματος στη Θράκη, αλλά η συνειδητή ή ασύνειδη προώθηση ενός κατ' ουσίαν συγκεκαλυμμένου και ιδιότυπου διαπολιτισμικού ρατσισμού και διαπολιτισμικής αποξένωσης των Μουσουλμάνων της Θράκης από την υπόλοιπη ελληνική κοινωνία. Τελικώς, οι κ.κ. Θ. Δραγώνα και Α. Φραγκουδάκη κατάφεραν με τις ιδεολογικές των προκαταλήψεις να γκετοποιήσουν την εκπαίδευση στη Θράκη προς όφελος, όχι της μουσουλμανικής κοινωνίας και της μορφωτικής της ανύψωσης, αλλά όσων επιδιώκουν την με κάθε τρόπο εκπαιδευτική, κοινωνική και πολιτική αυτονόμηση των Μουσουλμάνων της Θράκης.
2. Όσον αφορά στην Επιμόρφωση των Εκπαιδευτικών, αυτό δεν ήταν άλλο από ένα έξυπνο επιστημολογικό πρόσχημα για την προπαγανδιστική καθιέρωση της διαπολιτισμικής ιδεολογίας που προωθούν γενικότερα στην Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης οι κ.κ. Δραγώνα και Φραγκουδάκη. Διότι, άλλως, οι πτυχιούχοι των παιδαγωγικών σχολών θα πρέπει να δεχθούμε, ότι είναι ανεπαρκείς ως δάσκαλοι. Όμως όποιος έχει σχέση με τα θέματα εκπαίδευσης στα ελληνικά Α.Ε.Ι. θα διαπιστώσει ότι η Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης, η Διαπολιτισμική Εκπαίδευση αλλά και η Διδασκαλία της Ελληνικής ως Ξένης Γλώσσας αποτελούν βασικά μαθήματα στον προπτυχιακό κύκλο μαθημάτων των ελληνικών παιδαγωγικών σχολών. Όσοι δε, έχουμε υλοποιήσει αντίστοιχα εκπαιδευτικά προγράμματα για μειονότητες, αλλοδαπούς και ομογενείς, μπορούμε να βεβαιώσουμε το πολύ υψηλό γνωσιακό και επιστημονικό επίπεδο αλλά και το διδασκαλικό ήθος των πτυχιούχων των ελληνικών παιδαγωγικών σχολών. Είναι λοιπόν, προσβλητικό και παραπλανητικό να δαπανάται το 30% ή και περισσότερο των δαπανών για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και να απαξιώνεται έτσι απροκάλυπτα η τριτοβάθμια δημόσια εκπαίδευση της χώρας.
3. Επιπλέον, ένα μεγάλο μέρος των δαπανών των προηγούμενων Προγραμμάτων ΕΠΕΑΕΚ αφορούσε στο σχεδιασμό νέων βιβλίων. Κι ενώ θα μπορούσε να αξιοποιηθεί με κατάλληλη προσαρμογή υπάρχον πλούσιο υλικό από εξειδικευμένες πανεπιστημιακές ομάδες ελληνικών Α.Ε.Ι., οι οποίες έχουν δημιουργήσει υψηλού επιπέδου εγχειρίδια για τη διδασκαλία της ελληνικής ως ξένης γλώσσας, ωστόσο και πάλι ο διαπολιτισμικός διαχωρισμός και η διαπολιτισμική γκετοποίηση που προωθούν οι κ.κ. Δραγώνα-Φραγκουδάκη με την παιδαγωγική των φιλοσοφία, εμπόδισε τη συνεργασία των με άλλες καταξιωμένες πανεπιστημιακές ομάδες Ελλήνων παιδαγωγών. Έτσι, όχι μόνον δεν αξιοποιήθηκε υπάρχουσα εμπειρία και διδακτικό υλικό, αλλά επιπλέον, οι δαπάνες για την επιμόρφωση εκπαιδευτών και για την εκ του μηδενός δημιουργία διδακτικού υλικού αποδυνάμωσαν και αποπροσανατόλισαν τον κύριο στόχο τέτοιων προγραμμάτων που δεν πρέπει να είναι άλλος από την ελληνική γλωσσική επάρκεια των μουσουλμάνων μαθητών και όλων των μουσουλμάνων συμπολιτών μας στη Θράκη και, ευρύτερα, την ενισχυτική διδασκαλία σε μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
4. Με τρόπο πλάγιο, η σημερινή διοίκηση του Υπουργείου Παιδείας αποποιείται της ευθύνης της για την εισαγωγή της τουρκικής στα Δημόσια Σχολεία και τη φορτώνει σε προηγούμενες διοικήσεις, χωρίς να φανερώνει ότι η Ειδική Γραμματέας κ. Θ. Δραγώνα και η κ. Αν. Φραγκουδάκη είναι τα τελευταία 13 χρόνια οι κύριες και μοναδικές χειραγωγοί του Υπουργείου Παιδείας, όσον αφορά στην διαπολιτισμική εκπαίδευση και την εκπαίδευση της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη. Αναφορικά δε, με την εισαγωγή της τουρκικής γλώσσας στα νηπιαγωγεία και στα δημόσια σχολεία της Θράκης, το Γραφείο Τύπου του Υπουργείου Παιδείας απαντά αποφεύγοντας να τοποθετηθεί επί της ουσίας, λέγοντας απλώς ότι αυτή έχει θεσμοθετηθεί από το 2005 και δεν άλλαξε επ' αυτού το παραμικρό.
Ας δούμε όμως όλη την αλήθεια. Από το 1997 η ελληνική Πολιτεία εμπιστεύθηκε στις συναδέλφισσες Δραγώνα και Φραγκουδάκη τον σχεδιασμό της πολιτικής όσον αφορά στην Εκπαίδευση Μουσουλμανοπαίδων. Επομένως, ό,τι έχει υιοθετηθεί από την ελληνική Πολιτεία τα τελευταία 13 χρόνια στο ζήτημα αυτό είναι καρπός και επίτευγμα των σχεδιασμών και προτάσεων των συναδελφισσών αυτών, οι οποίες φέρουν και την πλήρη ευθύνη. Είναι δε σαφές ότι και η απόφαση του Υπουργείου το 2005 για την εισαγωγή της τουρκικής ως μάθημα επιλογής (αρχικά είχε προταθεί σε όλα τα δημόσια σχολεία της Ελλάδας) στα ελληνικά δημόσια σχολεία, ήταν και αυτό επίτευγμα και κατόρθωμα της καινοτόμου διαπολιτισμικής φιλοσοφίας που προωθούν όλα αυτά τα χρόνια οι συναδέλφισσες Δραγώνα-Φραγκουδάκη. Το τι σημαίνει βέβαια αυτό και το ότι αποτελεί αυτοκτονική πολιτική που προώθησαν οι ίδιες στη Θράκη, θα το αναπτύξουμε κατωτέρω.
5. Όσον αφορά στην εισαγωγή της τουρκικής γλώσσας στα νηπιαγωγεία και στα δημόσια σχολεία της Θράκης, μολονότι φαίνεται ως κάτι το αθώο, ωστόσο ο τρόπος με τον οποίο προωθείται, ιδίως μέσω της πρόσφατης προκήρυξης της 23ης Μαρτίου 2010 του Υπουργείου Παιδείας, αποτελεί εγκληματικό εκπαιδευτικό λάθος και είναι η αρχή για την συνολική εκπαιδευτική, κοινωνική και πολιτική διχοτόμηση και αυτονόμηση της Θράκης. Όσον αφορά στα νηπιαγωγεία η χρήση της τουρκικής για τα παιδιά των Πομάκων και των Τσιγγάνων συνιστά εγκληματικό εκπαιδευτικό και γενιτσαρικό διαπολιτισμό που εισάγεται και προωθείται σύμφωνα με τις επιλογές και τους σχεδιασμούς των κ.κ. Δραγώνα και Φραγκουδάκη.
Έτσι, η Ελλάδα αποφασίζει κατ' ουσίαν την παραχώρηση όλων των Μουσουλμάνων της Θράκης στο τουρκικό Προξενείο και μέσω αυτού στον τουρκικό ιμπεριαλισμό, ο οποίος – σύμφωνα και με το δόγμα Νταβούτογλου – αμφισβητεί την ελληνικότητα τόσο της Θράκης όσο και του ανατολικού Αιγαίου, χάριν του νέου διεθνούς στρατηγικού ρόλου της Τουρκίας. Και αυτό γίνεται χωρίς να λαμβάνεται διόλου υπ' όψιν το γεγονός ύπαρξης και άλλων μητρικών γλωσσών στη μειονότητα, πέραν της τουρκικής γλώσσας, όπως η πομακική και η τσιγγάνικη.
Εάν δε, η ελληνική Πολιτεία αποδεχθεί, εντέλει, αυτόν τον σχεδιασμό των Καθηγητριών, αυτό θα συνιστά δείγμα πολιτικής σχιζοφρένειας. Διότι με εμμονή η ίδια αρνείται μέχρι σήμερα να αποδεχθεί το αίτημα της Τουρκίας για αναγνώριση εθνικής μειονότητας στη Θράκη. Εάν όμως όλοι οι Μουσουλμάνοι τουρκοποιούνται από την νηπιακή τους ηλικία με απόφαση του ελληνικού Υπουργείου Παιδείας, δεν κατανοούμε γιατί να εμμένουμε στην ορολογία «μουσουλμανική μειονότητα», όταν οι δύο όροι «μουσουλμανική» και «τουρκική» εκ των πραγμάτων θα ταυτίζονται. Έτσι, οι κ.κ. Δραγώνα – Φραγκουδάκη έχουν παγιδεύσει την ελληνική Πολιτεία σε μια σχιζοφρενική αυτοαντίφαση, ή – ακόμη χειρότερα – την έχουν παγιδεύσει σε μελλοντική εκούσια αυτοκατάλυση και απόσυρσή της από την Θράκη, ως κυρίαρχο κράτος.
Ακόμη, ας υποθέσουμε ότι με αυτή την παραχώρηση θα έληγε επιτέλους το πρόβλημα της ελληνοτουρκικής διένεξης για τη Θράκη και το Αιγαίο και θα φθάναμε σε πλήρη εξομάλυνση των σχέσεων. Κάτι τέτοιο ωστόσο, μόνον κάποιος απλοϊκός ή πολιτικά, ιστορικά και γεωπολιτικά ηλίθιος νους θα το πίστευε. Αντίθετα, αυτή η μονομερής ελληνική παραχώρηση χωρίς ουδεμία αντίστοιχη απόφαση της Τουρκίας για την εισαγωγή της ελληνικής ως μάθημα επιλογής στα δημόσια σχολεία της Τουρκίας, θα σημάνει τελικά την αρχή για γεωπολιτική γκριζοποίηση της Θράκης προκαλούμενη από την ίδια την ελληνική Πολιτεία.
Μακάρι να σφάλλαμε σε όλους αυτούς τους συλλογισμούς μας. Δυστυχώς όμως τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους και δείχνουν ότι δεν κάνουμε λάθος. Βέβαια, πέραν των γεωστρατηγικών αναλύσεων, η βίαιη και εκ των άνω τουρκοποίηση όλων των Μουσουλμάνων της Θράκης, παραβιάζει κάθε αίσθημα δημοκρατίας και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό, μάλιστα, θα αποτελέσει έναυσμα για τη δημιουργία μιας νέας γεωπολιτικής παραμέτρου, αφού ο διεθνής παράγοντας ή όποιος άλλος, θα έρθει αρωγός στη σημερινή προσπάθεια πολιτιστικής επιβίωσης των Πομάκων και των Τσιγγάνων, οι οποίοι νιώθουν να βιάζονται γλωσσικά, πολιτιστικά και κοινωνικά από την ελληνική Πολιτεία. Έτσι, θα αναπτυχθούν νέοι γεωπολιτικοί πόλοι έλξης.
6. Σχετικά με την παρατήρηση του Γραφείου Τύπου του Υπουργείου Παιδείας, ότι η νέα Προκήρυξη του 4ου στη σειρά Προγράμματος για την Εκπαίδευση των παιδιών της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη, είναι συνέχεια μιας επιτυχημένης πολιτικής που υιοθέτησε ο σημερινός Πρωθυπουργός και την ακολούθησαν έκτοτε όλοι οι Υπουργοί Παιδείας, πρέπει να επισημάνουμε τα ακόλουθα:
Πρώτον, τόσο ο Γιώργος Παπανδρέου ως Υπουργός Παιδείας όσο και προηγούμενοι και επόμενοι Υπουργοί δεν υιοθέτησαν επ' ουδενί την εκπαιδευτική γκετοποίηση όλων των Μουσουλμάνων της Θράκης, όπως επιχειρούν ηθελημένα ή αθέλητα να πράξουν όλα αυτά τα χρόνια οι συναδέλφισσες Δραγώνα και Φραγκουδάκη.
Δεύτερον, ουδέποτε ο Γιώργος Παπανδρέου ή άλλα πολιτικά πρόσωπα των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων υιοθέτησαν την βίαιη γλωσσική και εκπαιδευτική τουρκοποίηση των Πομάκων και των Τσιγγάνων της Θράκης. Αυτό που υιοθέτησε ο σημερινός Πρωθυπουργός της χώρας, όσον αφορά στην εκπαιδευτική στήριξη των Μουσουλμάνων, ήταν:
α) η παροχή ελληνικής παιδείας,
β) η απόκτηση επάρκειας στην ελληνική γλώσσα,
γ) η παροχή ενισχυτικής διδασκαλίας σε όλα τα μαθήματα,
δ) η ειδική ενίσχυση (ποσόστωση) μουσουλμάνων υποψηφίων στα ελληνικά Α.Ε.Ι., και
τέλος, η εκπαιδευτική και κοινωνική ενσωμάτωση στην υπόλοιπη ελληνική κοινωνία όλων των μουσουλμάνων πολιτών της Θράκης με κάθε σεβασμό στις θρησκευτικές, γλωσσικές και πολιτιστικές τους ιδιαιτερότητες.
Και όλα αυτά συνέβησαν αφού ο Γιώργος Παπανδρέου και οι προκάτοχοί του αναγνώρισαν το καινοτόμο και πρωτοπόρο εκπαιδευτικό έργο που επιτελείτο στη Θράκη από ομάδα Πανεπιστημιακών δασκάλων του Δ.Π.Θ., ενώ κατόπιν, ο ίδιος υιοθέτησε ως Υπουργός Παιδείας τις ώριμες προτάσεις τους που προήλθαν από επταετή εμπειρία υλοποίησης εκπαιδευτικών δράσεων για μουσουλμάνους μαθητές. Αυτό το έργο της ομάδας του Δ.Π.Θ. είχε υιοθετηθεί και στηριχθεί παλαιότερα τόσο από την κυβέρνηση Μητσοτάκη όσο και από την κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου. Επιπλέον δε, είχε θαυμαστή αποδοχή σε ολόκληρη τη μουσουλμανική κοινωνία (αναλυτικότερη περιγραφή στο www.gpavlos.gr). Αυτό το έργο ήρθαν αρχικά να ενισχύσουν οι συναδέλφισσες Δραγώνα και Φραγκουδάκη, αλλά κατ' ουσίαν το αναίρεσαν, απογοητεύοντας όλους τους ωφελούμενους στη μουσουλμανική κοινωνία.
Ακόμη, ο Γιώργος Παπανδρέου και όλοι οι άλλοι Έλληνες πολιτικοί άνδρες, ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσής τους δεν υιοθέτησαν ούτε θα μπορούσαν να υιοθετήσουν την διαπολιτισμική γκετοποίηση και διχοτόμηση της Θράκης. Αυτό που συνέβη ήταν ότι η διχοτομική και γκετοποιητική διαπολιτισμική φιλοσοφία των κ.κ. Δραγώνα και Φραγκουδάκη αποκοίμησε, αποπροσανατόλισε, παγίδευσε και αχρήστευσε την ελληνική Πολιτεία και τα καθ' ύλην αρμόδια Υπουργεία με καταστροφικές για την Θράκη συνέπειες.
7. Η απάντηση του γραφείου τύπου του Υπουργείου Παιδείας ολοκληρώνεται με την διατύπωση-κρίση: «Δεν προσφέρονται όλα τα θέματα για εντυπωσιασμό. Η κρισιμότητα ορισμένων επιβάλλει την κόκκινη γραμμή για όλους».
Είναι απαράδεκτο πολιτικά πρόσωπα σε μια δημοκρατική χώρα να επικαλούνται προσχηματικά την κρισιμότητα και την «κόκκινη γραμμή» της ευθύνης, προκειμένου να φιμώσουν και να εμποδίσουν την κριτική των πολιτών, και μάλιστα των ειδημόνων, στο έργο τους, κάτι το οποίο είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε μέλους μιας δημοκρατικής πολιτείας και ελεύθερης κοινωνίας. Εάν πράγματι, όσοι σήμερα ηγούνται της πολιτικής του Υπουργείου Παιδείας για την διαπολιτισμική εκπαίδευση, ήσαν αμερόληπτοι και δεν ένιωθαν ανασφάλεια και αβεβαιότητα, οι ίδιοι θα ζητούσαν από μέλη της ελληνικής ακαδημαϊκής κοινότητας να συνεισφέρουν με την πείρα τους συμβάλλοντας στο έργο της Πολιτείας.
Ακόμη, είναι απαράδεκτο, μια πανεπιστημιακή ομάδα, μέλη της οποίας βρέθηκαν σε θέση εξουσίας, να φιμώνει αυταρχικά με το πρόσχημα της ευθύνης και να αγνοεί επιδεικτικά κάθε άλλη άποψη και κριτική σκέψη.
Αν η κ. Δραγώνα είναι σίγουρη για την ορθότητα των απόψεων και των επιλογών της κατά τα τελευταία 13 χρόνια που ηγείται της Εκπαίδευσης των Μουσουλμανοπαίδων, ας επιλέξει να μας απαντήσει επί της ουσίας σε όλη την κριτική μας και όχι να ζητά να σιωπούμε, προκειμένου να μην φανερώνεται η αδυναμία αλλά και το άκρως επικίνδυνο των σχεδιασμών της για το μέλλον της Θράκης.
Εξ' άλλου, η κ. Δραγώνα γνωρίζει πολύ καλά το πόσο έχουμε σεβαστεί μέχρι σήμερα το όλο θέμα της Θράκης, προβαίνοντας μόλις τώρα για πρώτη φορά σε δημόσια κριτική του έργου της και αφού η ίδια ουδέποτε καταδέχθηκε να αφουγκραστεί πλείστες παραινέσεις και υποδείξεις που διατυπώθηκαν από επιστήμονες που πολύ πριν από αυτήν εργάζονται στη Θράκη και γνωρίζουν σε βάθος τα εκπαιδευτικά και λοιπά προβλήματά της.
Ακριβώς, λοιπόν, επειδή υπάρχει κόκκινη γραμμή εκπαιδευτικών παραχωρήσεων στην Θράκη, την οποία έχει υπερβεί η ομάδα των κ.κ. Δραγώνα και Φραγκουδάκη και τώρα καθιερώνεται αυτή η υπέρβαση με την νέα προκήρυξη του Υπουργείου της 23ης Μαρτίου 2010, θεωρούμε καθήκον μας να ενημερώσουμε την ελληνική Πολιτεία και την ελληνική κοινωνία, προκειμένου να λάβουν τα μέτρα τους πριν η «κόκκινη γραμμή» στην Θράκη απολήξει στη διχοτόμηση, αυτονόμηση, αυτοδιοίκηση ή ό,τι άλλο εις βάρος της ελληνικότητάς της και των ελληνικών συμφερόντων γενικότερα.
8. Η ομάδα Δραγώνα – Φραγκουδάκη του Πανεπιστήμιου Αθηνών όχι μόνον δεν κατόρθωσε μέχρι σήμερα να δώσει επαρκή και ικανοποιητική λύση στα προβλήματα της Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων στη Θράκη, αλλά ταυτόχρονα ανέπτυξε ένα ιδιότυπο εκπαιδευτικό και διαπολιτισμικό μονοπώλιο. Συγκεκριμένα, και στο όνομα του εκπαιδευτικού Προγράμματος της ομάδας αυτής του Πανεπιστημίου Αθηνών,
α) Η Γενική Γραμματέας Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης κ. Θ. Κόκλα, αρνήθηκε να υπογράψει προγραμματική σύμβαση υλοποίησης στην Θράκη εγκεκριμένου ευρωπαϊκού Προγράμματος πανελλήνιας εμβέλειας που στόχευε στην εκπαιδευτική και διαπολιτισμική στήριξη μουσουλμάνων, αλλοδαπών, οικονομικών μεταναστών και άλλων, το οποίο υλοποιείται από το Κέντρο Έρευνας Θεμάτων Ισότητας (Κ.Ε.Θ.Ι.) και άλλους φορείς.
β) Η Γενική Γραμματέας Ισότητας και Φύλου, κ. Μ. Στρατηγάκη, ως καθ' ύλην αρμόδια υποχρέωσε το Κ.Ε.Θ.Ι. να κλείσει δικές του δομές στήριξης γυναικών και να αποσυρθεί από τη Θράκη, ενώ συγχρόνως η ιδία απείλησε με ακύρωση του ανωτέρω ευρωπαϊκού Προγράμματος, εάν δεν εξαιρεθεί η Θράκη από αυτό.
γ) Εξαιτίας αυτής της αρνητικής στάσης των κ.κ. Κόκλα και Στρατηγάκη, έκλεισαν αναγκαστικά και έπαψαν να λειτουργούν στη Θράκη, 10 Κέντρα Στήριξης παιδιών, γυναικών και νέων, μουσουλμάνων και τσιγγάνων, τα οποία είχαν δημιουργηθεί μέσω προγράμματος καταπολέμησης της ανεργίας του Υπουργείου Εργασίας.
δ) Η κ. Θ. Δραγώνα σε προηγούμενη προκήρυξη εκπαιδευτικών προγραμμάτων για Μουσουλμανόπαιδες ανάγκασε -σύμφωνα με προφορική ομολογία του Πρυτάνεως- την διοίκηση του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης να αποκλείσει τη συμμετοχή μελών ΔΕΠ, τα οποία η ίδια δεν ενέκρινε, με την προφορική απειλή ότι εάν δεν υπακούσει η Διοίκηση του Δ.Π.Θ. θα αποκλειστεί η συμμετοχή ολόκληρου του Πανεπιστημίου.
Συνοψίζουμε, τέλος, την απάντηση μας στα σχόλια του Γραφείου Τύπου του Υπουργείου Παιδείας, το οποίο απέφυγε κάθε ουσιαστική τοποθέτηση στις εις βάρος του καταγγελίες περί εκπαιδευτικής τουρκοποίησης της Θράκης, λέγοντας συμπερασματικά τα ακόλουθα:
Οι κ.κ. Δραγώνα και Φραγκουδάκη όχι μόνο απέτυχαν να δώσουν λύσεις στο εκπαιδευτικό πρόβλημα των Μουσουλμάνων στην Θράκη, αλλά επί πλέον με τη παγίδευσαν με τη διαπολισμική τους φιλοσοφία και ιδεολογία και αχρήστευσαν προσπάθειες καθ' ύλην αρμόδιων Υπουργείων που στόχευαν στην ουσιαστική υποστήριξη του εθνικού συμφέροντος, αλλά και στον απεγκλωβισμό των Μουσουλμάνων από γκετοποιητικές, απομονωτικές και διχοτομικές στρατηγικές. Πιο συγκεκριμένα:
Δεν δημιούργησαν – ενώ μπορούσαν – βιώσιμες εκπαιδευτικές δομές στους τόπους διαβίωσης των μουσουλμάνων πολιτών της Θράκης, στερώντας σύσσωμη την ορεινή Θράκη και άλλες περιοχές από ουσιώδη εκπαιδευτική στήριξη. Έτσι, χάθηκε πολύτιμος χρόνος για την επίλυση καίριων και ζωτικής σημασίας εκπαιδευτικών προβλημάτων.
Δεν άγγιξαν τα ουσιαστικά προβλήματα της μουσουλμανικής κοινωνίας, ιδιαίτερα δε των παιδιών και των γονέων τους.
Επιβάλλουν την τουρκική ως την μόνη κοινή γλώσσα όλων των Μουσουλμάνων της Θράκης.
Αντί της ορθής επιστημονικά ορολογίας της ελληνικής ως «ξένη γλώσσα», εισάγουν τον όρο «δεύτερη γλώσσα» για την ελληνική, εγκαινιάζοντας έτσι μια νέα εκπαιδευτική εποχή στη Θράκη, με την ελληνική ως δεύτερη γλώσσα και την τουρκική ως πρώτη για όλους τους μουσουλμάνους.
Επιβάλλουν την τουρκική στα δίγλωσσα νηπιαγωγεία, χωρίς να υιοθετούν και να στηρίζουν τις υπόλοιπες μητρικές γλώσσες των μουσουλμάνων πολιτών της Θράκης.
Δεν προώθησαν κατ' ουσίαν ουδόλως την εκπαιδευτική και κοινωνική παρουσία της ελληνικής Πολιτείας στους τόπους διαβίωσης των μουσουλμάνων, ιδίως στην ορεινή Θράκη αλλά και στους οικισμούς των τσιγγάνων.
Δημιούργησαν και επέβαλαν μονοπωλιακό εκπαιδευτικό ολοκληρωτισμό και αντιδημοκρατική εκδίωξη από τη Θράκη κάθε άλλου φορέα ή προγράμματος που αποσκοπούσε στην εκπαιδευτική και κοινωνική στήριξη των μουσουλμάνων πολιτών,
Παγίδευσαν την ελληνική Πολιτεία σε ασύμμετρες παραχωρήσεις στη Θράκη ενισχύοντας τις διεκδικήσεις τις Τουρκίας εις βάρος της Ελλάδας που στοχεύουν στην μετατροπή μιας θρησκευτικής πολυγλωσσικής και πολυεθνοτικής μειονότητας σε εθνική, γλωσσικώς ενιαία και βιαίως μετατρεπόμενη σε τουρκική μειονότητα, αντίθετα προς τις Διεθνείς Συμβάσεις και το Διεθνές Δίκαιο.
Τέλος, το Υπουργείο Παιδείας, υιοθετώντας την διαπολιτισμική φιλοσοφία των Καθηγητριών Δραγώνα-Φραγκουδάκη, όχι μόνον ενισχύει δραστικά την γκριζοποίηση και εκπαιδευτική διχοτόμηση της Θράκης, αλλά επιπλέον εισάγει ένα μοντέλο το οποίο, εάν δεν αναιρεθεί άμεσα, θα επεκταθεί επικίνδυνα σε ολόκληρη την Ελλάδα, όπου διαβιούν μη ελληνόφωνες μειονοτικές ομάδες (μετανάστες, αλλοδαποί, κλπ), με ορατό τον κίνδυνο στα επόμενα χρόνια η Ελλάδα να απωλέσει την πολιτειακή, γλωσσική και κοινωνική της ομοιογένεια και ενότητα.
Με τον τρόπο αυτό η διαπολιτισμική φιλοσοφία των Καθηγητριών Δραγώνα – Φραγκουδάκη, εάν καθιερωθεί ως πολιτική πράξη, όπως έχει αρχίσει να γίνεται στη Θράκη, θα είναι η βάση για τη δημιουργία εκπαιδευτικού, διαπολιτισμικού και κοινωνικού χάους, όχι μόνον στη Θράκη αλλά και σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια.
ΠΗΓΗ: 27-05-2010, http://www.gpavlos.gr/article.php?p=14&id=26
[1] Η απάντηση του Υπουργείου Παιδείας στα πρόσφατα δημοσιεύματα
Από το Γραφείο Τύπου του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων
Αναρτούμε εδώ την απάντηση του Υπουργείου Παιδείας προς τις εφημερίδες σχετικά με πρωτοσέλιδα δημοσιεύματά τους (22 και 23 Μαΐου 2010) με αφορμή τις δύο επιστολές προς την Υπουργό Παιδείας, κ. Άννα Διαμαντοπούλου και την Ειδική Γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας, κ. Θάλεια Δραγώνα
Απαντώντας σε πρωτοσέλιδα του Κυριακάτικου Τύπου περί «Φερετζέ στα σχολεία της Θράκης» και «Προώθησης του Γενιτσαρισμού», κάνουμε τις παρακάτω διευκρινήσεις, ξεκαθαρίζοντας ότι:
Στόχος είναι η ενίσχυση της ελληνομάθειας ανάμεσα στα παιδιά της μουσουλμανικής μειονότητας. Κάθε ηθελημένη ή αθέλητη πρόκληση σύγχυσης με αβασάνιστα σχόλια και επιπόλαιες κρίσεις επί του θέματος, είναι πολλαπλώς επιζήμια.
Με την εν λόγω, προκήρυξη διασφαλίζουμε την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, που διδάσκουν σε παιδιά της μειονότητας, ώστε να αποκτήσουν τα αναγκαία γλωσσολογικά και παιδαγωγικά εργαλεία για την καλύτερη εμπέδωση της ελληνομάθειας των μαθητών τους, την καλύτερη επίδοσή τους και την ένταξη τους στην ελληνική κοινωνία ως ισότιμων πολιτών. Η άριστη γνώση της Ελληνικής είναι προϋπόθεση ένταξης και επιτυχίας.
Η εν λόγω πρόσκληση, αποτελεί τη συνέχεια μίας επιτυχημένης πολιτικής που ξεκίνησε όταν ο σημερινός Πρωθυπουργός ήταν Υπουργός Παιδείας και ακολούθησαν έκτοτε όλοι οι Υπουργοί Παιδείας όλων των μέχρι σήμερα Κυβερνήσεων.
Οι μαθητές – μέλη της μουσουλμανικής κοινότητας, πρέπει με σωστή μέθοδο να διδάσκονται, ώστε να μαθαίνουν την Ελληνική γλώσσα. Οι μαθητές αυτοί φοιτούν είτε στα μειονοτικά είτε στα δημόσια σχολεία. Οι εκπαιδευτικοί τους (μειονοτικών και δημόσιων σχολείων) χρειάζεται να κατέχουν τις μεθόδους διδασκαλίας της ελληνικής, ως γλώσσας που δεν είναι η μητρική των παιδιών.
Η εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας ως γλώσσας επιλογής και μόνον (όπως και οι άλλες ξένες γλώσσες) στα δημόσια σχολεία της Θράκης είναι θεσμοθετημένη από το 2005 και επ' αυτού δεν αλλάζει το παραμικρό.
Δεν προσφέρονται όλα τα θέματα για εντυπωσιασμό. Η κρισιμότητα ορισμένων, επιβάλλει την «κόκκινη γραμμή» της ευθύνης για όλους.
Από το Γραφείο Τύπου
ΠΗΓΗ: 24-05-2010, http://www.gpavlos.gr/article.php?p=14&id=25
