Fake

 

Του Τάσου Σχίζα*

 

Για πολλά χρόνια συμμετείχα με μια καλή χορωδία της Πάτρας σε συναυλίες στο εξωτερικό, όπου και συναντιόμασταν, συγκατοικούσαμε και τραγουδούσαμε  με νέους  ανθρώπους  από  όλο  τον  κόσμο.

Σε μια τέτοια διεθνή παρέα, αφού ήπιαμε τα σχετικά κρασιά και άρχισαν οι «εξομολογήσεις», μας  είπε  ένας  χορωδός  από  άλλη  χώρα:

Σας ζηλεύουμε (εσάς τους έλληνες) γιατί γλεντάτε τη ζωή, έχετε όμως ένα μεγάλο μειονέκτημα,  είσαστε …Fake (που  πάει  να  πεί  κίβδηλοι, δήθεν,  παπατζήδες).

Αφού κρατήθηκα και δεν του κατέβασα το μπουκάλι στην καρκάλα του, η συντροφιά (καμμιά τριανταριά νέοι άνθρωποι απ' όλο τον κόσμο), πιάσαμε μια μανιασμένη συζήτηση για τα ιδιαίτερα χαρίσματα και ελαττώματα του κάθε λαού (οριακά δεν συζητήσαμε για το ….ποιός την έχει πιο μεγάλη, αν και οι γυναίκες της παρέας το πήγαιναν  προς  τα  εκεί).

Αρκετές φορές από τότε, όταν με πιάνουν οι μαύρες μου, έχω αναρωτηθεί μήπως ο φίλος αυτός είχε δίκιο.

Μια τέτοια στιγμή είναι αυτό το Καρναβάλι που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μου σχετικά  με  το  περιβόητο  κλείσιμο  της  ΕΡΤ.

Πήγα  στην  συγκέντρωση  της  Πάτρας. Κρατήθηκα  να  μην  κάνω  εμετό.  Όλο το σάπιο ΠΑΣΟΚ, δήμαρχοι και λοιποί καρνάβαλοι της νεοναζιστικής ΔΗΜΑΡ, κάπου περιφερόταν και ο απίθανος Νίκος Νικολόπουλος και  δίπλα  δίπλα  (σα να μη συμβαίνει τίποτε)  νεολαίοι  με  παντιέρες κόκκινες και, κυρίως, κατά φαντασίαν στελέχη της … «κυβερνώσας» αριστεράς (αυτή η γαμημένη γενιά 45 έως 55) που φαντασιώνουν ότι ο Μπόμπολας, ο Βαρδινογιάννης, ο Χριστοφοράκος, ο Λάτσης και τα  ξένα Κεφάλαια  που  κάνουν  πάρτυ  στην  Ελλάδα  θα  τους  δώσουν  την  κυβέρνηση  ήρεμα ήρεμα για να γίνουν και αυτοί …celebrities και, ταυτόχρονα, θα είναι ικανοποιημένοι και όλοι οι τίμιοι έλληνες πολίτες, θα ζωντανέψουν όσοι αυτοκτόνησαν, θα  εργαστούν  οι  άνεργοι,  οι  τυφλοί  θα  δούν  και  οι  άπιστοι  θα  πιστέψουν.

Τρείς μέρες τώρα η (πειρατική) αναμετάδοση της ΕΡΤ μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο  σε  σαπουνόπερα. Ρηχή  συγκίνηση,  δακρύβρεχτες  αναδρομές  και, στο δια ταύτα, το μοναδικό αίτημα των  (απολυμένων;)  εργαζομένων  είναι:

Να μείνουν στη δουλειά τους, να μην κλείσει η ΕΡΤ και να παραμείνει Δημόσια. Ένα  αίτημα  καθαρά  Εγωϊστικό,  ένα  αίτημα  Fake.

Μα και στη Χούντα λειτουργούσε η  ΕΡΤ  (με το όνομα ΥΕΝΕΔ), δεν ήταν κλειστή,  είχε ως  εργαζομένους  δημόσιους  υπαλλήλους  και  ήταν  και  Δημόσια  (άντε, κρατική).

Το  ίδιο  και  στη  δικτατορία  του  Πινοσέτ  και  του  Βιντέλα  και  του  Φράνκο. Ε, και; Αυτό, λοιπόν, είναι το στοιχειωδέστερο αίτημα που βάζουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι; Τη Χούντα γύρω τους δεν την βλέπουν; Τη δυστυχία, την απόγνωση των πιο αδύναμων, το θάνατο και την απελπισία;

Την ανάγκη για ανατροπή και παραδειγματική (δίκαιη και νόμιμη) ΤΙΜΩΡΙΑ των ανθρώπων που, τρία χρόνια τώρα, έχουν προκαλέσει ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ του ελληνικού λαού, δεν την συμμερίζονται;

Αν, δηλαδή, στα πρόστυχα παζάρια που κάνει ο Σαμαράς με τις …εταίρες  ΔΗΜΑΡ – ΠΑΣΟΚ, αποφασίσουν να ξανανοίξουν άμεσα την ΕΡΤ και να κρατήσουν τους ίδιους εργαζόμενους (πιθανώς με μικρότερο μισθό κ.λ.π.), τότε όλα εντάξει;

Θα ξαναθαυμάζουμε κάθε βράδυ αυτοαποκαλούμενους δημοσιογράφους να φιλοτεχνούν αγιογραφίες του Σαμαρά, του Πάγκαλου και του Φώτη Κουρέλη, να κάνουν «ερωτήσεις» πάσες σε φασιστοειδή σαν τον Δένδια,  Κεδίκογλου,  Βορίδη,  Άδωνι  Γεωργιάδη;

Εν ολίγοις, … χεσμεντέν; Και η υπόλοιπη κοινωνία; Οι άνθρωποι που (κατ' αρχήν καλόπιστα) έτρεξαν να συμπαρασταθούν και (δια του γεγονότος αυτού) να βάλουν και το γενικό κοινωνικό και πολιτικό  πρόταγμα  του  παρόντος  χρόνου; Μηδέν από μηδέν,  μηδέν.

Κουρασμένα … παλικάρια  κάθε  ηλικίας  με  σημαιάκια στο χέρι (καλά αυτό με τα σημαιάκια είναι  απίθανο:  εδώ  ο  κόσμος  καίγεται  και  το  νινί  χτενίζεται).

Όλοι περνούν από το ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, σαν να έχουν πάει για ψώνια στο Μοναστηράκι  ή  σε  συναυλία  του  Λαυρέντη  Μαχαιρίτσα.

Λαϊκό ένστικτο εξέγερσης, λαϊκή οργή, και, κυρίως ΠΙΣΤΗ για την ανάγκη να ζήσουμε σαν  κοινωνία, δεν τα βλέπω πουθενά. Στις συγκεντρώσεις των ανθρώπων (που υποτιμητικά τους αποκάλεσαν «αγανακτισμένους»), υπήρχε τουλάχιστον ζωντάνια και αλληλεγγύη, γνήσια και πρωτόγονη  (δεν  είχε  προχωρήσει  βέβαια  και  η  Γενοκτονία   τόσο  πολύ).

Ούτε η κοινωνία λοιπόν, αλληλεπιδρά, πιέζει (με αφορμή το γεγονός αυτό) για αιτήματα παλλαϊκά,  αιτήματα  κοινωνικά,  που  αφορούν  όλους. Για την ακρίβεια, που αφορούν και κάποιον άλλον εκτός από την πάρτη μας. Για ακόμη μεγαλύτερη ακρίβεια, που αφορούν και κάτι άλλο εκτός από τον κώλο μας.

Και τα άτομα και οι πολιτικές «συλλογικότητες», πιο ανασφαλείς από ποτέ, γαντζώνονται στα τετριμμένα, κατά συνθήκην ψεύδη, με τα οποία «λειτούργησαν» δεκαετίες  τώρα  (τα  δικά  του  ψεύδη  ο  καθένας):

Αριστεροί «διεθνιστές» που βγάζουν φλύκταινες μόλις δούν ελληνική σημαία και φώναζαν το προηγούμενο διάστημα υπέροχα συνθήματα για το ΕΑΜ και τον Άρη Βελουχιώτη (και οι οποίοι ανάθεμα κι αν έχουν διαβάσει τον λόγο του Βελουχιώτη στη Λαμία), πατριώτες απ' την άλλη μεριά που δεν μπαίνουν στον κόπο να διαβάσουν ένα μαρξιστικό εγχειρίδιο ούτε καν σαν …manual για να καταλάβουν ότι αυτό που μας συμβαίνει δεν είναι σκευωρία των Νεφελίμ, αλλά κάτι πολύ σύνηθες, απάνθρωπο και άγριο, (είναι Καπιταλισμός), Χριστιανοί που σταυροκοπιούνται όλη μέρα έχοντας αποδεχθεί ότι αυτό που τραβάμε είναι μια δίκαιη τιμωρία στη οποία μας υποβάλει ένας … σαδιστής Θεός, ανίκανοι να αναλογιστούν τον Αθανάσιο Διάκο,  τον  Παπαφλέσα,  τον  καλόγερο  Σαμουήλ, το 1821.

Άτομα και «ομάδες», κλεισμένα στην προσωπική πνευματική του Φυλακή ο καθένας, ανασφαλείς, ανίκανοι να  «ερωτευτούν» μια  διπλανή ιδέα, να ρισκάρουν, να διαλεχτούν, να ΣΥΝΘΕΣΟΥΝ το καινούργιο, αυτό που έχει ανάγκη η Ζωή και η Κοινωνία για να προχωρήσει.

Κι έτσι, όσο αυτό δεν γίνεται, τι απομένει; Η πόζα, το στήσιμο, το FAKE. Γεγονός που  δημιουργεί  και  ένα  άλλο  μεγάλο  «πρόβλημα»: Μυρίζει  ΘΑΝΑΤΟ.

 

Πάτρα 13-6-2013

 

Τάσος Σχίζας

Πολιτικός Μηχανικός

Χάρτης αξιοπρεπούς διαβίωσης

 

Του Τάσου Σχίζα

 

 

Ρεπορτάζ: Ζαφειριάδου Μαριτίνα

Τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την ανακούφιση των πολιτών από την φτώχεια παρουσίασε χθες από τη Δραπετσώνα ο πρόεδρος της ΚΟ του κόμματος Αλέξης Τσίπρας. Ειδικότερα, στο πλαίσιο της αναγκαιότητας για επούλωση των πληγών από την καταστροφή, όπως είπε, παρουσίασε έναν «χάρτη αξιοπρεπούς διαβίωσης», που βασίζεται σε οκτώ άξονες:

1. Η νέα σεισάχθεια, ή αλλιώς όπως είπε η ανακούφιση των νοικοκυριών από χρέη προς τράπεζες και τρίτους.

Στον άξονα αυτό μεταξύ άλλων προτείνεται:

– Διαγραφή  χρεών και απαγόρευση πράξεων αναγκαστικής είσπραξης για όσους διαβιούν κάτω από το όριο φτώχειας.

– Περικοπή δόσεων αποπληρωμής δανείων ώστε σε καμία περίπτωση να μην ξεπερνούν το 30% του διαθέσιμου μηνιαίου εισοδήματός  και διαγραφή του υπόλοιπου της αρχικής δόσης σε ετήσια βάση (με εξαίρεση τα πολύ υψηλά εισοδήματα).

– Μερική διαγραφή χρεών σε ποσοστό αντίστοιχο με τη μείωση του εισοδήματος κατά τα χρόνια του Μνημονίου.

– Μη επιβάρυνση της οφειλής με τόκους υπερημερίας.

– Απαγόρευση τηλεφωνικών οχλήσεων από εισπρακτικές εταιρείες.

Σχόλιο: Αυτό ΔΕΝ είναι ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ, είναι η γελοιογραφία της. Τέτοιες  «Σεισάχθειες»  για «όσους  διαβιούν  κάτω  από  το  όριο  της  φτώχειας» (ποιό είναι αυτό άραγε;) τις κάνουν και οι  ίδιες  οι  τοκογλυφικές  Τράπεζες,  όταν  δεν  πληρώνονται.

Το 30% του μηνιαίου εισοδήματος σήμερα σημαίνει  μια  κοινωνία  δουλοπάροικων  χρέους. Σεισάχθεια  σημαίνει  Σεισάχθεια: Σε Νοικοκυριά και Επιχειρήσεις. Ολική. 

2. Η  Ανακούφιση  από  φορολογία  και χρέη προς το κράτος που περιλαμβάνει όπως τόνισε:

– Καμιά φορολογική ή άλλη υποχρέωση (πχ χαράτσια), για οικογένειες χωρίς εισόδημα

– Πάγωμα εξυπηρέτησης των χρεών χωρίς επιβάρυνση, για οικογένειες χωρίς εισόδημα  

– Ελάττωση του συντελεστή ΦΠΑ για τα βασικά είδη διατροφής

–  Άμεση Μείωση του ανώτατου συντελεστή ΦΠΑ

– Άμεση Αύξηση του αφορολόγητου ορίου

– Καθορισμός ανώτατου ορίου για μηνιαία καταβολή χρεών στην εφορία ανάλογα με το διαθέσιμο εισόδημα.

Σχόλιο: Κατάργηση των χαρατσιών  «για οικογένειες  χωρίς  εισόδημα».  Οι  υπόλοιποι «δισεκατομυριούχοι»  που  έχετε  ακόμα  κανά  μισθό  600 €  ή  καμιά σύνταξη (τυχερούληδες), τα κεφάλια μέσα. Νομιμοποίηση των Μνημονίων, των εγκλημάτων (τρία χρόνια τώρα), των «αυτοκτονιών» – δολοφονιών. Λέξεις «κλειδιά», σαν αυτές που χρησιμοποιεί και ο Φώτης ΚουΡέλης της νεοναζιστικής ΔΗΜΑΡ: …Ανακούφιση (καλέ, αεριστήκατε;)

3. Η διασφάλιση στέγασης για όλους

– Απαγόρευση πλειστηριασμών και κατασχέσεων πρώτης κατοικίας

– Έναρξη ενός φιλόδοξου προγράμματος με την ονομασία «Σπίτι για Όλους», στα πρότυπα παρεμβάσεων αντίστοιχου πετυχημένου προγράμματος της κυβέρνησης Λούλα στη Βραζιλία, που στέγασε εκατομμύρια πολιτών.

Στόχος η επανένταξη της οικογένειας στον κοινωνικό ιστό από τον οποίο αποκόπηκε. Βασικές κατευθύνσεις του προγράμματος:

– Καταγραφή και αξιοποίηση των αδιάθετων κατοικιών στην αγορά ακινήτων και παροχή κινήτρων στους ιδιοκτήτες, ώστε να τα εντάξουν στο πρόγραμμα.

– Αξιοποίηση μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων στο κέντρο πόλεων, που παραμένουν κλειστά, με παροχή τουριστικών αναπτυξιακών κινήτρων στους ιδιοκτήτες.

– Αξιοποίηση ακίνητων του δημοσίου (διαθέτει κατοικίες και διαμερίσματα).

– Επιδίωξη συνεργασίας με την εκκλησία για διάθεση ακινήτων της εκκλησίας στο πρόγραμμα.

Σχόλιο: Με ποιά Εκκλησία και ποιούς παπάδες; Με αυτούς που η … celebritie των ιδιωτικών ΜΜΕ (κ. Κουράκης) θέλει να τους … κόψει τη μισθοδοσία; (όχι το δικό του μισθό βέβαια, των παπάδων: αυτών των οποίων ζητάτε τη… συνδρομή και… συνεργασία).

4. Η διασφάλιση σίτισης για όλους

Έναρξη προγράμματος «Τροφή για Όλους» με στόχο την κάλυψη βασικών αναγκών σε είδος.

Στόχος η κάλυψη των βασικών αναγκών σε κάθε οικογένεια. Υλοποίηση προγράμματος από δημόσιο φορέα συντονισμού σε συνεργασία με ΟΤΑ και  Eκκλησία  της  Ελλάδος. (βρε με αυτή την Εκκλησία. Μόνο υποχρεωτικό … εκκλησιασμό  στις  συνιστώσες  δεν  ακούσαμε  ακόμα !!!).

Για την επαρκή τροφοδοσία επιδιώκεται επίσης συνεργασία με το Κίνημα χωρίς Μεσάζοντες, τις λαϊκές αγορές και παραγωγούς.

Βασικές κατευθύνσεις του προγράμματος :  

– Στήριξη και πολλαπλασιασμός των κοινωνικών παντοπωλείων των δήμων.

– Στήριξη των κοινωνικών παντοπωλείων που λειτουργούν από δίκτυα αλληλεγγύης.

Σχόλιο: Ναι, να συνηθίζει ο κόσμος την  «ειδική»  του  κατάσταση: Σε ειδικά παντοπωλεία, «κοινωνικά»  Ιατρεία,  «συλλογικές  κουζίνες  και  του  κώλου  τα  ενηάμερα.

Ούτε  «κατά  λάθος»  δεν υπάρχει  αναφορά  στη λέξη  ΕΡΓΑΣΙΑ  ή   στους όρους  ΕΠΙΔΟΜΑ  ΑΝΕΡΓΙΑΣ  ή  ΔΙΚΑΙΩΜΑ  στην ΕΡΓΑΣΙΑ.
Ούτε λέξη για ΑΜΕΣΗ αξιοπρεπή παροχή ΕΡΓΑΣΙΑΣ με ένα εκτεταμένο πρόγραμμα Δημοσίων επενδύσεων στα Δημόσια έργα – οικοδομή – Γεωργία) ή, το λιγότερο, ένα αξιοπρεπές επίδομα ανεργίας, σύμφωνα με το άρθρο 21 του Συντάγματος, για όλο το διάστημα της ανεργίας).

Είπαμε, οι  Μ.Κ.Ο.  και  τα  «φιλάνθρωπα»  αισθήματα  να ‘ναι  καλά. Αχ, πόσο θυμίζετε τον «ευαίσθητο»  Φώτη ΚουΡέλη!!

5. Η στήριξη των παιδιών

– Δωρεάν, υποχρεωτικός προγεννητικός έλεγχος στα δημόσια νοσοκομεία και σε ειδικές δομές πρωτοβάθμιας υγείας

– Ολόπλευρη στήριξη τοκετού, (πχ εξασφάλιση αξιοπρεπών επιδομάτων και η κατάργηση της συμμετοχής στις ιατροφαρμακευτικές ανάγκες κατά την εγκυμοσύνη και τον τοκετό).

– Πλήρης δωρεάν εμβολιαστική κάλυψη και συστηματικός ιατρικός προληπτικός έλεγχος όλων των παιδιών.

– Κάλυψη όλων των αιτήσεων στους βρεφονηπιακούς σταθμούς των δήμων, άλλων δημόσιων φορέων (πχ ΟΕΚ). Ειδική μέριμνα για παιδιά άνεργων γονιών ή οικογενειών κάτω από το όριο της φτώχειας. Μέχρι να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα κάλυψης του συνόλου των αναγκών, δίδεται ειδικό κουπόνι για ιδιωτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς .

– Ενίσχυση σχολικών επιτροπών για κάλυψη αναγκών θέρμανσης.

– Πρόγραμμα σίτισης των παιδιών σε όλα τα σχολεία.

– Ειδικά προγράμματα στήριξης των παιδιών με μαθησιακές και άλλες δυσκολίες

– Ειδικά προγράμματα στήριξης των σχολείων στις υποβαθμισμένες περιοχές της χώρας.

– Επαναφορά της ενισχυτικής διδασκαλίας.

– Δημιουργία δικτύων ανταλλακτικών παζαριών για είδη ένδυσης – υπόδησης κλπ.

Σχόλιο: Τα δικά σας παιδιά  τα  «σιτίζετε»  στα σχολεία  και  τα  ντύνετε  σε  «ανταλλακτικά» παζάρια; Οι γονείς ξέρουν και να ταΐσουν και να ντύσουν τα παιδιά τους στο σπίτι τους, αρκεί να έχουν ένα ελάχιστο εξασφαλισμένο ΕΙΣΟΔΗΜΑ, είτε μέσα από την ΕΡΓΑΣΙΑ τους είτε (εφόσον υπάρχει μια στοιχειωδώς φιλολαϊκή και δημοκρατική Κυβέρνηση) μέσω ενός αξιοπρεπούς ΕΠΙΔΟΜΑΤΟΣ  ΑΝΕΡΓΙΑΣ που θα διαρκεί για όλο το διάστημα της ΑΝΕΡΓΙΑΣ. Δύσκολο έ; Προφανώς. Πολύ πιο δύσκολο απ' το να κωλοτρίβεσαι με τον Μπόμπολα, τον Δασκαλόπουλο και τον Θέμο Αναστασιάδη.

6. Η εγγυημένη πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά πρώτης ανάγκης (ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, τηλεπικοινωνίες, θέρμανση)

– Άμεση σύνδεση ρεύματος-νερού-τηλεφώνου πρώτης κατοικίας, για τις οικογένειες χωρίς καθόλου ή με ελάχιστο εισόδημα Σχόλιο: Θα καθορίσουμε πρώτα, τι σημαίνει «ελάχιστο» εισόδημα. Έπειτα οι υπόλοιποι μπορούν να συνεχίσουν να μη βάζουν πετρέλαιο και να καίνε το χειμώνα ξύλα, πλαστικά  και  σκουπίδια  στους  καυστήρες.

– Απαλλαγή από την υποχρέωση πληρωμής λογαριασμών, για τις πλέον ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού.

 Σχόλιο: Θα καθορίσουμε πρώτα, τι σημαίνει «πλέον ευάλωτες» ομάδες. Οι υπόλοιποι μπορούν να συνεχίσουν να πληρώνουν την (ιδιωτική) Ι.Ε.Η. (αντί Δ.Ε.Η.), τους φουσκωμένους λογαριασμούς  και, φυσικά, τα  χαράτσια.

– Εγγυημένη δωρεάν πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια, πετρέλαιο θέρμανσης, νερό, και τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες, στις αναγκαίες για αξιοπρεπή διαβίωση ποσότητες και για τις πλέον ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού.

– Μείωση τιμολογίου ενέργειας, νερού, τηλεπικοινωνιών, για ομάδες πολιτών που διαβιούν κοντά στο όριο φτώχιας.

 Σχόλιο: Πόσο «κοντά» στο όριο της φτώχειας; Γιατί εγώ νιώθω μια τρελή επιθυμία να πληρώνω το  «κανονικό»  φουσκωμένο  τιμολόγιο  της  Ι.Ε.Η.  (πρώην  Δ.Ε.Η.). Μην  με  περάσουν  και  για ….πτωχό ! Είπαμε,  μηχανικοί  είμαστε !

7. Η  διασφάλιση  Ιατροφαρμακευτικής  περίθαλψης  για  όλους

– Διασφάλιση Δωρεάν πρόσβασης σε πρωτοβάθμια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και για τους ανασφάλιστους άνεργους και φτωχούς.

– Άμεση διασφάλιση Ελεύθερης δωρεάν πρόσβασης σε νοσοκομειακή φροντίδα για όσους χρειάζονται χειρουργική επέμβαση, νοσηλεία και εξετάσεις και αδυνατούν να πληρώσουν.

 Σχόλιο: Όσοι δεν «αδυνατούν να πληρώσουν», να πληρώσουν. Ας μη φάνε κρέας για κανένα μήνα. Ας μη βγούν για μια βόλτα. Ας μην κινήσουν το αυτοκίνητο τους για το επόμενο τρίμηνο. Δεν θα τα κάνουμε και όλα … ίσωμα. Μικροί – μεγάλοι στα ίδια καφενεία.

– Ελάττωση συμμετοχής ασθενών στην φαρμακευτική δαπάνη. Μηδενική συμμετοχή για ευπαθείς ομάδες (άποροι, ανασφάλιστοι, κλπ) και μείωση συμμετοχής για όσους βρίσκονται κοντά στα όρια της φτώχειας

Σχόλιο:  Πάλι «κοντά» σε αυτή τη «φτώχεια». Πολύ τη γυροφέρνουμε. Θα μας παρεξηγήσουν στο τέλος.

– Δωρεάν κάλυψη των εξετάσεων στα επείγοντα περιστατικά, σε νοσοκομεία και πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, για όσους είναι ανασφάλιστοι και αδυνατούν να πληρώσουν.

Σχόλιο: Το ξαναλέμε: Όσοι δεν «αδυνατούν να πληρώσουν», να πληρώσουν.

8. Η διασφάλιση της μετακίνησης για όλους

– Δωρεάν μετακίνηση με τις αστικές συγκοινωνίες για ανέργους και άτομα με ελάχιστο εισόδημα.

– Απαλλαγή από διόδια για κατοίκους τοπικών περιοχών (στις τοπικές μετακινήσεις και όταν δεν υπάρχει αξιόπιστο εναλλακτικό οδικό δίκτυο).

– Μείωση  της  τιμής των  διοδίων  στον  μέγιστο  εφικτό  βαθμό.

Σχόλιο:  Αχ,  αυτό  με  τον  «εφικτό»  πολύ μας  άρεσε. Ο  Μπόμπολας πρέπει  να  έκανε  πάνω  του  τα ….τσία  του  μόλις  το  διάβασε.

Όσο για το πού θα βρεθούν τα λεφτά για τέτοιου είδους παροχές που σήμερα μόνο εξασφαλισμένες δεν είναι; «Θα  τα  πάρουμε  από τους  έχοντες  (Σχόλιο:  Σιγά σιγά  παιδιά,  με  το  μαλακό), για να στηρίξουμε την κοινωνία που στενάζει» είπε ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, υποσχόμενος πως όταν ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει κυβέρνηση, πρώτα θα ξεπληρώσει τους πολίτες της χώρας και μετά τους δανειστές.

«Για εμάς δανειστές και πιστωτές δεν είναι τα μεγάλα funds, αλλά οι άνθρωποι του μόχθου, οι άνθρωποι που ωθήθηκαν στο περιθώριο. Σε αυτούς χρωστάμε. Έχουμε πάρει  δάνειο  από  αυτούς  το  εισόδημά  τους,  την  αξιοπρέπειά  τους,  το μέλλον  τους  και  σε  αυτούς  θα το  επιστρέψουμε», είπε ο κ. Τσίπρας.

Σχόλιο:  Τουλάχιστον  αυτός  ο  πρώτος  πληθυντικός  δείχνει, όντως,  μια  αυτεπίγνωση: έχεΤΕ (και σείς) πάρει «δάνειο» το εισόδημα των πολιτών, εσείς που μείνατε τρία χρόνια μέσα στο κΥνοβούλιο της Συνταγματικής ΕΚΤΡΟΠΗΣ, νομιμοποιώντας της Κατοχή της πατρίδας μας και τη ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ του Ελληνικού λαού και, ιδίως μετά τις εκλογές του Ιουνίου 2012, έχετε γελοιοποιήσει κάθε έννοια πολιτικής αξιοπρέπειας.

Πράγματι,  έχεΤε  (και  σείς)  πάρει  «δάνειο»  την  αξιοπρέπεια  των  πολιτών, παριστάνοντας τις  κούκλες  ενός  κακόγουστου κουκλοθέατρου  που  προσφωνεί  «κυρίους»  τους  δοσίλογους  της  ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ  και  τους  νεοναζί  της  Χ.Α.,  τους  «δημοσιογράφους»  νταβαντζήδες,  που  «θα  τους  ταράξετε  όλους  αυτούς  στη….νομιμότητα», όπως  με  την  «απεργία»  των καθηγητών.

Τώρα  για  το  εάν  θα  το ….επιστρέψετε (!)  αυτό  το ….δάνειο (!!), εσείς ξέρετε.

Το  πρόβλημα  (για  εσάς)  είναι  μήπως  ο  Λαός  (παρά  τα  χάλια  και  την  κατάντια  του) αποφασίσει  να  το  ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ  πίσω,  λιγάκι…..νωρίτερα  απ'  ότι  εσείς ….προγραμματίζετε.

Και  δεν  υπάρχουν  και  πολλά  διαθέσιμα  ελικόπτερα.

Τονίζοντας δε ότι η αντιμετώπιση της φτώχειας δεν κοστίζει, υποστήριξε ότι «με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, πρώτα θα πληρώνονται οι συντάξεις και οι μισθοί, πρώτα θα εξασφαλίζεται φαγητό, νερό, ρεύμα και φαρμακευτική περίθαλψη σε όλους, πρώτα θα εξασφαλίζεται ότι δεν θα λιποθυμάνε από την πείνα τα παιδιά μας στα σχολειά και μετά θα ξεπληρώνουμε τους τόκους, τα πανωτόκια και τα ομόλογα που λήγουν»… 

Σχόλιο:  Αν  διαβάζετε  τίποτε  πιο  έγκυρο  από  τις  παρλαπίπες  των…..συνιστωσών  για «συλλογικές»  κουζίνες,  gay  pride,  «αντιαπαγορευτικά»  μπαφο-φεστιβάλ και  «θέλουμε  μετανάστες  σε κάθε  γειτονιά», No border κ.λ.π.), θα  γνωρίζετε  ότι  το 2010  (πρό  Καστελόριζου – δοσίλογου Γιωργάκη)  το  «δημόσιο» χρέος  της  Ελλάδας  ήταν  310 δισεκατομμύρια Ευρώ.

Σήμερα (μετά  από  τρία  χρόνια  ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ  του  Ελληνικού  λαού), το  «δημόσιο χρέος»  είναι  309  δισεκατομμύρια  Ευρώ. 

(Αλήθεια, με κείνη την περιβόητη Ε.Λ.Ε.  δηλ. Επιτροπή  λογιστικού  ελέγχου  του  δημόσιου «χρέους»  τι  έχετε  κάνει;  Είχαν  σπεύσει  πολλές  celebrities  τότε,  πρίν  δυό  χρόνια,  να δηλώσουν συμμετοχή.  Φαντάζομαι,  δυό  χρόνια  τώρα  θα  εργάζονται ….νυχθημερόν.  Αναμένουμε  τα ….αποτελέσματά  τους).

Και, παρ' όλα αυτά συνεχίζετε να λέτε ότι θα  ξεπληρώσουμε τους τόκους, τα πανωτόκια και τα  ομόλογα  που  λήγουν.

Στους  τοκογλύφους.  Στη ΜΑΦΙΑ των Τραπεζιτών & Κεφαλαιοκρατών. Και, την  ίδια  στιγμή,  μιλάτε  και  για ….«νέα….Σεισάχθεια». Μα  καλά,  δεν  ντρέπεστε;

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Alexis (και  σεις  της  «ηγετικής ομάδας»  και  εκείνα τα κατά φαντασίαν στελέχη  που «την  πιστέψατε»  ότι  το  Σύστημα  θα  σας  παραδώσει  την Εξουσία  για  να  γίνετε πολιτικές  celebrities  και  να βγαίνετε  κι  εσείς  στο  MEGA, το  ΣΚΑΙ και  τον  ANT1):

Στο κείμενο του «Χάρτη» κατά της φτώχειας με τους 8 «άξονες», επαναλαμβάνεται πολλές φορές η έκφραση «είμαστε αποφασισμένοι».  Αποδεικνύεστε,  πράγματι,  «αποφασισμένοι»:

Να  φύγετε  εσείς αντί  (ή  μαζί  με)  την τρόικα των δολοφόνων μας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ)  με το …ελικόπτερο.Τόσο  αποφασισμένοι  που  κάνατε  ό,τι  μπορούσατε  για  να  σαμποτάρετε  την απεργία  των  καθηγητών  κόντρα  στη  χουντική  επιστράτευση. Φτωχούς   και  πεινασμένους  θέλετε  κι  εσείς  γύρω  σας,  όπως  η  Χ.Α.

Να τους  «φροντίζετε»  με  «φιλανθρωπίες»  και  Μ.Κ.Ο.  Σαν   κατοικίδια ….σκυλάκια.

Κάνατε ό, τι μπορούσατε για να σαμποτάρετε την (ΨΗΦΙΣΜΕΝΗ από τις Συνελεύσεις τους) Απεργία των καθηγητών, με αποτέλεσμα να οδηγούνται άμεσα στην ΑΝΕΡΓΙΑ (βλέπε εν ψυχρώ εκτέλεση με τις παρούσες συνθήκες)  ΜΑΖΙΚΑ  οι  πρώτοι  10.000 αναπληρωτές  καθηγητές (και  έπεται  συνέχεια), και, τώρα  θα ασχοληθείτε  (μαζί  με την….Εκκλησία!!!)  για  να  τους  εξασφαλίσετε ….αξιοπρεπή  διαβίωση. Ούτε  για  Μ.Κ.Ο.  δεν  κάνετε.

Δε  βλέπω να  σας  ανέχεται  για  πολύ  ακόμη,  ούτε  καν  o  George  Soros.
Οι  Καπιταλιστές  και  η  Μαφία  δεν  πετάνε  τα  λεφτά  τους  σε  γραφικούς.

Πάτρα 4-6-2013

Τ.Σ.

Ο αντιρατσισμός των αρχιρατσιστών…

 

Του παπα Ηλία Υφαντή

 

Το, κατ' ευφημισμόν, λεγόμενο, «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο, δεν είναι παρά ένα ακόμη τρομοκρατικό μέτρο σε βάρος του λαού. Αφού στην οικονομική και αστυνομική έρχεται να προσθέσει και τη νομική τρομοκρατία.

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα από τα ρατσιστικότερα και διαστροφικότερα κατασκευάσματα. Κατ' εικόνα και ομοίωση των αρχιτεκτόνων του. Και αυτό δεν χρειάζεται να ψάξουμε, για να το ανακαλύψουμε. Το ίδιο το «νομοσχέδιο» το φωνάζει:

Λέει, για παράδειγμα, μεταξύ πολλών άλλων αμοραλιστικών και εξωλογικών, το εξάμβλωμα αυτό: 

«Όποιος δημόσια προφορικά ή διά του τύπου ή μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, εγκωμιάζει ή αρνείται ή εκμηδενίζει τη σημασία εγκλημάτων γενοκτονίας, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και εγκλημάτων πολέμου…τιμωρείται, κλπ» (άρθρο 3, παρ.1).

Κι, όταν αυτά και άλλα παρόμοια λέει, μη φαντασθείτε ότι αναφέρεται στα εγκλήματα πολέμου σε βάρος της Κύπρου, του Αφγανιστάν, της Σερβίας, του Ιράκ, της Λιβύης, της Συρίας, κλπ. Ή στη γενοκτονία των Παλαιστίνιων! Ή στην καταιγιστική γενοκτονία, που, τώρα, μεθοδεύεται και προωθείται σε βάρος του λαού μας. Σε καμιά περίπτωση! Τα τωρινά εγκλήματα είναι καλά καμωμένα και ευλογημένα απ' τη διεθνή συμμορία. Το νομοσχέδιο αναφέρεται σε εγκλήματα πολέμου και γενοκτονίες άλλων εποχών.

Και μάλιστα κατ' επιλογήν, όπως φαίνεται, στο ολοκαύτωμα των Εβραίων. Που βέβαια είναι σεβαστό, αλλά δεν είναι το μοναδικό. Και γίνεται αυτό, για να έχουν αυτοί οι ίδιοι άλλοθι, για τα εγκλήματα και τις γενοκτονίες, που μεθοδεύουν και πραγματοποιούν, εδώ και τώρα. Γιατί, αν αναφέρονταν στα τωρινά εγκλήματα και τις γενοκτονίες, θα έπρεπε οι αξιότιμοι αυτοί κύριοι, αντί να δίνουν μαθήματα αντιρατσιστικής δεοντολογίας, να είναι καθισμένοι στο εδώλιο του κατηγορουμένου για τα ολόφρεσκα και καταδικασμένοι για τα μπαγιάτικα κακουργήματά τους.

Όμως…

Όχι μόνο δεν συμβαίνει αυτό, αλλά είναι, όπως προαναφέραμε, και οι μεγάτιμοι ενορχηστρωτές της τωρινής αχαλίνωτης κακουργίας σε βάρος των λαών. Έτσι, που να θυμίζουν το Χριστό, που έλεγε στους φαρισαίους της εποχής του, αλλά και όλων των εποχών: «Αλίμονο σε σας γραμματείς και φαρισαίοι υποκριτές, γιατί χτίζετε τους τάφους των προφητών και στολίζετε τα μνημεία των δικαίων και λέτε: Αν ζούσαμε εμείς στις μέρες των πατέρων μας, δεν θα συμμετείχαμε στα εγκλήματά τους. Και τα λέτε αυτά, όταν εσείς κάνετε τα ίδια και χειρότερα»!….

Και απαιτούν, οι αρχιρατσιστές αυτοί, από τους λαούς, που ασφυκτιούν και πνίγονται μέσα στο βούρκο της αφόρητης υποκρισίας  και κακουργίας τους, να προσκυνήσουν αυτούς και τα εγκλήματά τους. Και να αλυσοδεθούν με τα παμπόνηρα νομοθετήματά τους, που είναι γεννήματα της αχαλίνωτης εγκληματικότητας και της ανίατης ηλιθιότητάς τους.

Έτσι ώστε να μπορούν να αντιμετωπίζουν τους λαούς ως mazaperrdita (=υλικό για καταστροφή). Επικαλούμενοι κάθε φορά  τις οποιεσδήποτε αλητήριες προφάσεις:

 Άλλοτε τη δήθεν τρομοκρατία, προκειμένου να έχουν αυτοί το μονοπώλιο της τρομοκρατίας. Άλλοτε τα πυρηνικά όπλα, προκειμένου να έχουν αυτοί το αποκλειστικό δικαίωμα ζωής ή θανάτου. Και άλλοτε τον δήθεν ρατσισμό, για να έχουν αυτοί το μονοπώλιο της επιλογής των ρατσιστικών εκκαθαρίσεων και γενοκτονιών σε βάρος των άλλων λαών.

Καταστρέφοντας, έτσι, τις πατρίδες τους και εξαναγκάζοντας όσους επιβιώνουν να μεταναστεύουν.

Με αποτέλεσμα να γίνονται πρόβλημα δυσβάστακτο και άλυτο, για τους άλλους λαούς. Αφού δημιουργείται πρόβλημα αβίωτης συμβίωσης. Όπως συμβαίνει, τώρα, στην περίπτωσή μας. Και ύστερα έρχονται οι αρχιρατσιστές αυτοί να μας δώσουν, από πάνω, και μαθήματα φιλοξενίας και αντιρατσιστικής συμπεριφοράς.

Οι Έλληνες είναι φιλόξενοι και όχι ξενόφοβοι. Η ελληνική ξενοφοβία είναι εφεύρημα δικό τους. Την επινόησαν, για να φορτώσουν σε μας τη δική τους μισανθρωπία και να δώσουν άλλοθι στην ευνόητη απέχθεια απέναντί τους. Γιατί καταλαβαίνουν ότι κανένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν είναι δυνατόν να αισθάνεται και  την παραμικρή έστω συμπάθεια γι' αυτούς και την καταστροφική και διαστροφική και αποκρουστική συμπεριφορά τους. Και δεν χρειάζεται να μαντέψουμε τις προθέσεις των ρατσιστικών τους καταχθονίων σκοπών και μεθοδεύσεων. Αφού η βαρβαρότητά τους προελαύνει και παρελαύνει με περισσή, μάλιστα, αναίδεια και ιταμότητα.

Και δεν έχει καμιά απολύτως σημασία το πώς οι ντόπιοι εφιάλτες και σερβιτόροι των δολοφονικών αυτών ιδιοσκευασμάτων αυτοπροσδιορίζονται: Αριστεροί, δηλαδή, αριστεροδέξιοι, σοσιαλιστές, δημοκράτες, και άλλα ηχηρά παρόμοια. Ούτε ακόμη ποιες προφάσεις επικαλούνται και επιστρατεύουν. Όπως ο φασισμός ή ο νεοναζισμός κάποιων άλλων. Όταν οι βάρβαρες αυτές διαστροφές χαρακτηρίζουν, περισσότερο από κάθε άλλον, αυτούς και τους πάτρωνές τους.

Αυτό, που έχει σημασία είναι ότι εφαρμόζουν πιστά την καλιγούλεια συνταγή: Σύμφωνα με την οποία  αυτοί έχουν το δικαίωμα να βασανίζουν το λαό, με όλα τα μέσα και τους τρόπους, που η διαστροφή η δική τους ή των πατρώνων τους υπαγορεύει.  Αλλά ο λαός, όχι μόνο να δεν έχει το δικαίωμα να διαμαρτύρεται, αλλά είναι υποχρεωμένος να δείχνει και τρισευτυχισμένος.

Όπως έκανε και ο αντάξιος πρόδρομος των σημερινών διεστραμμένων και αμοραλιστών νομοθετών, ο Καλιγούλας. Ο οποίος, μέσα στην παντοδυναμία της αφροσύνης και της παραφροσύνης του, υποχρέωνε τους άντρες να παρίστανται στο βιασμό των γυναικών τους.

Και τους εξανάγκαζε να δείχνουν ότι πλέουν μάλιστα και σε πελάγη απέραντης ευτυχίας.

παπα-Ηλίας, Ιουνίου 3, 2013, http://papailiasyfantis.wordpress.com/2013/06/03/normal-0-false-false-false-el-x-none-x-none-9/.    e mail: yfantis.ilias@gmail.com

Φάρος  δειλίας …Φιλόθεος

 

Του Τάσου  Σχίζα*

 

Μέσα στις άγιες μέρες του Πάσχα, έχουνε δώσει τα ρέστα τους οι οργανικοί διανοούμενοι, τα  «πολυπολιτισμικά»  ιστολόγια  και οι κατά  φαντασίαν  celebrities  του δημόσιου βίου μας, να μας τον κάνουν ακόμα πιο αβίωτο. Θέλουν να πετύχουν (όσο ακόμη είναι νωρίς) απόλυτη  νίκη,  δηλαδή νίκη  πνευματική.

Να συνηθίσει ο λαός μας τον Φόβο, να συνηθίσει τον εκμαυλισμό, να θεωρεί ως φυσικά τα αφύσικα.

Αμέσως μετά τον γιατρό της Ν.Δ. Θρασύβουλο Μαυρομμάτη από την Πάτρα, ο οποίος προσπάθησε (λίαν  ανεπιτυχώς) να βεβηλώσει τη μνήμη των συνανθρώπων μας οι οποίοι δεν άντεξαν τη δολοφονική επίθεση των τοκογλύφων και δολοφονήθηκαν μέσω «αυτοκτονίας»  (τους  εγκάλεσε  ότι …δεν  έχουν  «φόβο  Θεού»,  ο  γιατρός  ο …αθεόφοβος), έρχεται ο ψυχοθεραπευτής Πατήρ Φιλόθεος Φάρος, στην Κρυσταλία Πατούλη  και  το  tvxs.gr  (Μεγάλο Σάββατο 4-5-2013 , αμ τι νομίζετε;)

Για να μην  περάσει  σε  κανενός  δύσμοιρου  το  μυαλό,  η  τρελή  ιδέα:

Μετά από τη στοιχειώδη ανάσα που πήρε τούτες τις Άγιες μέρες, ακούγοντας το «Χριστός ανέστη» και «θανάτω θάνατον πατήσας», να δούμε πως θα ξαναβρεθούμε, πώς θα αναστηθούμε,  πως θα  αντισταθούμε, πως θα τους στείλουμε στο διάολο,  παρεμβαίνει ο πατήρ  (ως  οφείλει  κάθε ….φάρος)  και  το  ξεκαθαρίζει:

"…..Ο Χριστός, δεν ασχολήθηκε, ούτε με την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, ούτε με τον Ηρώδη. Δεν ασχολήθηκε με αυτά που εμείς ασχολούμεθα. Κι όμως, η Παλαιστίνη είχε κατοχή από τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, που ήταν κάποιον τρόπο δυνάστες του εβραϊκού λαού, και ο Ηρώδης ήταν ένας αδίστακτος δικτάτορας. Δεν ασχολήθηκε με αυτά. Εμείς ασχολούμαστε με τον πρόεδρο της δημοκρατίας, με τον πρωθυπουργό, τον αρχηγό της αντιπολίτευσης, και τελικά ο μέσος Έλληνας, έχει συρρικνώσει την ύπαρξή του σε μια γραμμούλα πάνω απ' το μηδέν… Κι αυτόν τον απέραντο εσωτερικό του πλούτο, ούτε καν τον υποπτεύεται….."

"… Έτσι λειτουργούν τα πράγματα. Αγαπάτε τους εχθρούς σας, είπε.  Να κάνετε καλό σ' αυτούς που σας μισούν. Να ευλογείτε αυτούς που σας καταριούνται. Να προσεύχεστε γι αυτούς που σας κακομεταχειρίζονται. Μην εμποδίσεις κανέναν να σου πάρει ότι είναι  δικό  σου, κι  αν  στο  πάρει  μην  το  ζητήσεις  πίσω….."

Περίφημα, έτσι λέει ο πατήρ, ο ψυχοθεραπευτής, ο Φάρος.

Δεν μπορώ να γνωρίζω τι ακριβώς λέει σε κάποια δύσμοιρη γυναίκα (που τον συμβουλεύεται σαν ψυχοθεραπευτή) και είναι θύμα οικογενειακής βίας, σεξουαλικής κακοποίησης, που βλέπει πιθανότατα τον «άντρα» της να κακοποιεί και τα ίδια της τα παιδιά:  «Να προσεύχεται γι αυτούς που την κακομεταχειρίζονται». Να μην αντισταθεί, να μην αντεπιτεθεί και, κυρίως, να μην  ΘΥΜΩΣΕΙ.

Στη συνέντευξή του στο TVXS,  δεν  υπάρχει  πουθενά  η  λέξη  ΘΥΜΟΣ.

Ψυχοθεραπευτής,  κατά  τα  άλλα. Και  πατήρ. Και  φάρος.

Μα κι ο Χριστός  ακόμη  ΘΥΜΩΝΕ.  Επέτρεπε  στον  εαυτό  του  να  ΘΥΜΩΝΕΙ. Επέτρεπε στον εαυτό του να επικοινωνεί με τη δίκαιη οργή και να δρά στηριγμένος  σε  αυτήν.

Τόσο στο επίπεδο του προσωπικού ΒΙΑΣΜΟΥ, όσο και στο επίπεδο του κοινωνικού ΒΙΑΣΜΟΥ, ξεκάθαρα ΑΠΕΝΑΝΤΙ σε αυτούς που, κάθε φορά, τον συντελούν.

Αν μας λέει κάτι η προσωπική (και δια των χεριών του) επίθεση στους πάγκους των  εμπόρων – τραπεζιτών,  στο  Ναό  του  Σολομόντως.

Αν μας λέει κάτι η φοβερή του κραυγή: «Ουαί υμίν, Γραμματείς & Φαρισαίοι υποκριταί», η οποία άλλωστε και τον οδήγησε στο Σταυρό του μαρτυρίου Του.

Αν μας λέει κάτι η Ορθόδοξη παράδοσή μας, η οποία εκτός από Γιοσάκηδες, Βαβύληδες, Ιερώνυμους και Ιερόδουλους, έβγαλε και Αθανάσιο Διάκο, Παπαφλέσα, Παλαιών Πατρών Γερμανό, καλόγερο Σαμουήλ, επίσκοπο Ρωγών Ιωσήφ στο Μεσολόγγι.

Παρότι θα πεθάνει (όπως όλοι μας) ο πατήρ Φιλόθεος ΔΕΝ έχει ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ να «αποθάνει», ούτε έτσι όπως το αποφάσισε ο Χριστός, ούτε έτσι όπως το αποφάσισε ο Μακρυγιάννης, ο Διάκος, ο Παπαφλέσσας.

Συνεντεύξεις έχει αποφασίσει να δίνει, μέχρι το Τέλος.

Συνεντεύξεις που νομιμοποιούν τους βιαστές, τους φονιάδες του Ανθρώπου, συνεντεύξεις  που  νομιμοποιούν  το  Τέρας:

Μάνος Χατζιδάκις,   Από το βιβλίο: «Τα Σχόλια του Τρίτου», Εκδ. Εξάντας, Αθήνα 1980: Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του Τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει. Και η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει η ομορφιά.

Ο Frankenstein έγινε πόστερ και στολίζει το δωμάτιο ενός όμορφου αγοριού.

Το αγόρι ονομάζεται Πινοσέτ ή Βιντέλλα, κι ολομόναχο χορεύει με πάθος ένα tango ελλειπτικό. Δεν υπάρχει μουσική, ούτε τραγουδιστής από κοντά. Μονάχα ένας ρυθμός ατέλειωτος και αριθμοί. Χίλιοι, πεντακόσιοι, πέντε χιλιάδες, δέκα, εκατό χιλιάδες, αριθμοί όχι εντελώς αποσαφηνισμένοι των εξαφανισθέντων, βασανισθέντων και νεκρών.

Αναμφισβήτητα αρχίσαμε να το ανεχόμαστε. Και η ανοχή, πολλαπλασιάζει τα ζώα στη δημόσια ζωή, τα ισχυροποιεί και τα βοήθα να συνθέσουν με ακρίβεια τη μορφή του τέρατος, που προΐσταται, ελέγχει και μας κυβερνά.

Το ερώτημα περνάει απ' τις ηλεκτρικές εφημερίδες της κεντρικής πλατείας. Πώς θ' αντιδράσουμε και πώς δε θα συμβιβαστούμε με το τέρας;

Θυμάστε τι έγινε στην "Ερωφίλη", από την προηγούμενη φορά. Ο κόσμος της είχε για βασικές αξίες, το ήθος, την αλήθεια και την ομορφιά. Κι έτσι, όταν παρουσιαζότανε η μορφή ενός τέρατος, αναστάτωνε το κοινό αίσθημα εκ βαθέων, και προκαλούσε απρόσμενη, άμεση και καθοριστική αντίδραση. Μόλις ο Βασιλιάς έβγαλε τον μανδύα του μεγαλείου του και το προσωπείο του αγαθού αρχηγού πατέρα, κι εφάνη στο πρόσωπο του η μορφή του τέρατος, (με τον διαμελισμό του Πανάρετου), ο Χορός, από γυναίκες, ορμά πάνω του, τον ποδοπατά, τον θανατώνει  και  τον  εξαφανίζει.

Αυτό σημαίνει πως ο χορός των γυναικών αυτών, και δεν φοβήθηκε, αλλά και πως δεν θα μπορούσε ποτέ να μοιάσει με το πρόσωπο του τέρατος…..»

Κάποιο λόγο, βαθειά προσωπικόν, θα έχει ο πατήρ Φιλόθεος για να έχει πάρει σβάρνα τις εκπομπές (από την «κρατική» τηλεόραση, μέχρι τα ιστολόγια του «πολυπολιτισμού», προωθώντας την «ατομική» ευθύνη,  το «μαζί τα φάγαμε», την  υποταγή  στο  Τέρας. Έχει  κάθε  δικαίωμα.

Έχουμε  δικαίωμα  και Εμείς, όμως,  να  προσπεράσουμε. Ακούσαμε κι ευχαριστούμε πολύ, δεν θα πάρουμε.

Άντε  και  εις  ανώτερα: Και  στου  Παπαχελά, και  στου  Παπαχελά !!

 

Εάν το επιθυμείτε,  

μπορεί  να  αναδημοσιευτεί  ενυπόγραφο: 

Πάτρα 6-5-2013 

* Τάσος  Σχίζας, Πολ. Μηχανικός

Λυκοσυμμαχία (αλληλοσπαρασσόμενη)

 

Του Στάθη (Σταυρόπουλου)

 

Αυτοί που άλλαξαν τα φώτα στη χώρα δεν αλλάζουν οι ίδιοι. Αφού πρώτα συμφώνησαν με την Τρόικα οι τρεις Γκαουλάιτερ να μας βγάλουν το λάδι, βγαίνει στο παρά πέντε ο κ. Βενιζέλος και διεκδικεί για πάρτη του το αγουρόλαδο – τα εύσημα δηλαδή για τη μείωση (αν ποτέ επισυμβεί) του ΦΠΑ στην εστίαση.

Δεν είναι η πρώτη φορά που, αφού η Τρόικα φάει τη μερίδα του λέοντος, αρχίζει ύστερα ο κυρ Μπενύτο τους λεονταρισμούς και τα επικοινωνιακά σώου για ηλιθίους.

Και ποια η απάντηση του κ. Σαμαρά στα καραγκιοζιλίκια Βενιζέλου; απλό! ένα (ακόμα) κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, αυτήν τη φορά εναντίον (και) των ιδίων των συνεταίρων του: η ψήφιση του πολυνομοσχεδίου σε ένα μόνον άρθρο.

Ήδη ο σαλτιμπαγκισμός με το πλυνομοσχέδιο ήταν υπέρ άγαν. Σε ένα νομοσχέδιο σαν του Κουτρούλη τον γάμο είχαν χωθεί μέσα όλες οι υπαγορεύσεις της Τρόικας και όλες οι αθετήσεις των κυβερνητικών κόκκινων γραμμών  (τρομάρα τους). Και μάλιστα αυτό το κατάπτυστο πολυνομοσχέδιο θα πήγαινε (όπως και θα πάει) προς ψήφισιν στη Βουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος – η κατάχρηση της οποίας λαμβάνει πλέον φασίζουσες παραμέτρους. Σαν να μην έφθανε αυτή η παρέκβαση, ου μην και ξεπεσμός, άρχισε ο κ. Βενιζέλος τα τσαλιμάκια, με αποτέλεσμα ο κ. Σαμαράς να ξεσκίσει ακόμα περισσότερο κάθε απομεινάρι κοινοβουλευτικής όχι μόνον ευπρέπειας αλλά και ουσίας, φέρνοντας προς ψήφισιν το εν λόγω πολυνομοσχέδιο σε ένα άρθρο.

Ένα άρθρο, μία πλειοψηφία, μία υποτέλεια. Ως φαίνεται, η Λυκοσυμμαχία των Ανδρείκελων, εκτός απ' τις σάρκες της Ελλάδας, αρχίζει να τρώει και τις δικές της σάρκες. Όμως, όσον κι αν βγάζουν τη ψυχή της χώρας απ' το στόμα της, το χούι το δικό τους απ' τη φτιάξη τους δεν βγαίνει.

Τα ρουσφέτια. Ο κ. Κικίλιας. Εχει διορίσει τη μάνα του και τον πατέρα του. Κι όσους αναξιοπαθούντες εξ αγχιστείας διαθέτει το σόι του. Και ο καυγάς που ξέσπασε, σκυλοκαυγάς ανάμεσα στη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ για το πάπλωμα ήταν, για τα 400.000 ρουσφέτια που θέλουν να διαχειρισθούν μέσω ΟΑΕΔ κι όχι για τις απολύσεις, τις «απολύσεις που δεν θα γίνουν» καθώς έλεγε ο κ. Κουβέλης.

 «Δεν θα γίνουν απολύσεις» δήλωνε ο κ. Κουβέλης. «Το επαναλαμβάνω! Δεν θα γίνουν απολύσεις», έλεγε. Και γίνονται. Περί τις 30.000 έως το τέλος του έτους! Με υπογραφή Μανιτάκη. Ο οποίος επί μήνες μυξόκλαιγε ότι μόνον «επίορκους» θα διώξουν. Κι ότι απολύσεις δεν θα γίνουν. Ο μόνος που δεν απολύεται είναι ο σαλτιμπάγκος που έχουν μέσα τους.

Αλήθεια, στους «επίορκους» που θα απολύσουν, πόσοι διαδηλωτές θα 'ναι μέσα; πόσους θα πιάσουν να κάνουν τσιγάρο στην τουαλέτα και θα τους σχολάσουν; Κοντά στα δύο εκατομμύρια ανέργους έχει η χώρα και αυτοί θα προσθέσουν κι άλλους! Τριάντα χιλιάδες είναι η αρχή, έως τις 180.000 που έχουν προγράψει οι εκατόμβες θα 'ναι πολλές, αιμάσσουσες, η απελπισία μεγάλη – κατά τα άλλα «το κλίμα αλλάζει» λέει ο κ. Σαμαράς. Πιθανώς στην Παταγωνία, όπου τώρα μπαίνει το φθινόπωρο, εδώ όμως η δημιουργική λογιστική παραμένει σταθερή. Το ίδιο σταθερή όπως επί Σημίτη. Ομιλεί και λέγει ο Σημιτάνθρωπος κ. Στουρνάρας για πρωτογενές πλεόνασμα! Με παύση πληρωμών του κράτους (επιστροφή ΦΠΑ), περικοπή (60%) των δημοσίων επενδύσεων, με μείον 50% στις επιχορηγήσεις πράγματι αποκτάς πρωτογενές πλεόνασμα, όπως αυτό που έχει ο Μπάμπης ο Σκάις στο μυαλό του, πλεόνασμα αποπληροφόρησης. Και όντως πρωτογενές.

Τα μόνα πλεονάσματα που έχει καταφέρει να δημιουργήσει αυτή η κυβέρνηση είναι πλεονάσματα δυστυχίας, φτώχειας, θλίψης, απελπισίας, θυμού κι οργής. Και τα μόνα πλεονάσματα που διαθέτει εν επαρκεία αυτή η αγέλη των λύκων είναι τα πλεονάσματα χολής και μίσους, όπως αυτά του κυρ Παγκάλου όταν λέει για τον Άκη ότι, στην περίπτωση που θα κληθεί να καταθέσει για αυτόν, «θα τον θάψει». Ποιον θα θάψει; δεν ήταν σαράντα χρόνια σύντροφοι στο ίδιο κόμμα; υπουργοί στις ίδιες κυβερνήσεις; δεν έχει πολιτική ευθύνη ο ένας για όσα έκανε ο άλλος; Βλαξ ήταν ο κ. Πάγκαλος και δεν ήξερε; Βλαξ ήταν ο κ. Σημίτης και δεν ήξερε; Ηξεραν και δεν μίλησαν, ήξεραν και δεν έπραξαν, άρα είναι συνένοχοι – έχουν τις ίδιες πολιτικές ευθύνες για τον Ακη (τον κ. Τσουκάτο, τον κ. Μαντέλη κι άλλους) όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τα ηγετικά στο κόμμα και τα κορυφαία στις κυβερνήσεις.

Διότι, αν για τα φυσικά πρόσωπα η συλλογική ευθύνη είναι φασιστική, για τα πολιτικά πρόσωπα η  πολιτική συλλογική ευθύνη είναι καθήκον προς τη Δημοκρατία και υποχρέωση προς τον λαό.

Η μόνη διαφορά λοιπόν που έχουν ο κ. Πάγκαλος και ο κ. Τσοχατζόπουλος είναι ότι ο ένας είναι έξω και ο άλλος μέσα…

* email: stathis@enikos.gr

ΠΗΓΗ: Πρώτη καταχώρηση: 25/04/2013 – 08:00, Τελευταία δημοσίευση: 11:54, http://www.enikos.gr/stathis/139793,Lykosymmaxia_%28allhlosparassomenh%29.html

Ο μονόλογος ενός Νοσφεράτου

 

Του Στάθη (Σταυρόπουλου)*

 

Εγώ ο Σόιμπλε.

Εγώ ο Φρειδερίκος ο Μέγας. Τουλάχιστον ώς τις δέκα το πρωί κάθε μέρα. Διότι μετά το προάριστον γίνομαι Βίσμαρκ. Γιατί εγώ ο Σόιμπλε ασχολήθηκα με το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων που οφείλει η Γερμανία στην Ελλάδα; – ποιοι είναι αυτοί οι Έλληνες και με απασχόλησαν; Και γιατί με απασχόλησε τέτοιο θέμα; – υπάρχει;

Εγώ είμαι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, είμαι απ' τους Γρανιτένιους Τείχους των Μαύρων Γραφείων και με απασχολούν μόνον σοβαρά θέματα (φέρ' ειπείν, αυτήν τη στιγμή προγράφω δεκατρείς χώρες), το θέμα των αποζημιώσεων γιατί με απασχόλησε; δεν είναι σοβαρό.

Για να είναι σοβαρό ένα θέμα, πρέπει να το υποστηρίζει μια σοβαρή κυβέρνηση, και η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι σοβαρή.

Βεβαίως, σοβαρή υπόθεση είναι η Ελλάδα. Εχουν ωραία σπίτια στον ήλιο οι Ελληνες. Τράπεζες, λιμάνια, δρόμους, υδρογονάνθρακες -πολύ σοβαρό αυτό– τραίνα, χρυσοφόρα σκουπίδια, αλλά δεν μπορούν να τα διαχειριστούν όλα αυτά, κάποιος πρέπει να τους βοηθήσει ή να τα βουτήξει και – για να είμαστε σοβαροί – όποιος βοηθάει, βουτάει! Σε όλες τις εποχές. Ο Μάριος βούταγε, ο Σύλλας, ο Λούκουλος, ο Καίσαρας – σήμερα έχουμε γίνει πολύ καλύτεροι, δεν βουτάμε μόνον. Βοηθάμε. Οι ναζί βούταγαν. Εμείς όμως δεν είμαστε ναζί. Δεν κάναμε εμείς τις αμαρτίες που μας ζητάνε οι Ελληνες να πληρώσουμε σήμερα. Άλλωστε και η Γερμανία καταστράφηκε στον πόλεμο. Μάλιστα εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες εργάτες μάς βοήθησαν να την ξανακτίσουμε στις δεκαετίες του '50, του '60 και του '70. Μετανάστες, θα μου πεις! Μετανάστες, όταν δεν μπορείς να κάνεις αλλοιώς τους ανέχεσαι! Άλλωστε και σήμερα απασχολούμε μετανάστες νέας εσοδείας απ' όλη την Ευρώπη, κυρίως την ανατολική, που είναι και ο Ζωτικός μας Χώρος, με 2 ευρώ την ώρα μεροκάματο, αν θέλουν περισσότερα, ας πάνε στην Κίνα, ή στην Ελλάδα! Πολύ κακομαθημένοι ήταν οι Ελληνες με τα μεροκάματα – όμως μην εκνευρίζομαι! εγώ είμαι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε l' etat c' est moi, το κράτος είμαι εγώ.

Είμαι εγώ! ο Σόιμπλε. Ξέρω από μαύρο χρήμα, το ξέπλυνα. Ξέρω από τοξικά ομόλογα, τα ελέγχω, τα δημιουργώ, ξέρω από μίζες και Ζήμενς, ξέρω από Ντόυτσε Μπανκ και Μπιγκ Μπανγκ οι Φούσκες, ξέρω ό,τι θέλω, οι πολεμικές αποζημιώσεις θα με απασχολήσουν; Φωνάχτε μου τη «Bild» να της υπαγορεύσω τι θα γράψει για αυτό το θέμα! Εμείς είμαστε φίλοι της Ελλάδας! Την αγαπάμε! Τόσους αρχαιολογικούς θησαυρούς της έκλεψαν οι ναζί στην Κατοχή, ακόμα τους έχουμε, τους φυλάμε, τους προσέχουμε και τους εκθέτουμε.

Εμείς αγαπάμε την Ελλάδα. Δεν μας στάθηκε η χώρα αυτή, όταν, μαζί με άλλες, μας βοήθησε το 1953 να σταθούμε στα πόδια μας; Τότε που μας χάρισαν χρέη – να δεις πώς το λένε στα ελληνικά; sissahthien, νομίζω, τότε που μας αναγνώρισαν τη «ρήτρα ανάπτυξης» ως προϋπόθεση αποπληρωμής χρεών – κι εμείς πληρώνουμε πάντα τα χρέη μας, χρέος μας σήμερα είναι να κάνουμε την Ελλάδα Ειδική Οικονομική Ζώνη. Και θα την κάνουμε! Τι νομίζουν επιτέλους ότι είναι αυτοί οι Έλληνες; Δεν είναι σαν τους προγόνους τους «να τους συναντάμε πάντα μπροστά μας» όπως έλεγε ο Νίτσε, ούτε υπήρξαν ποτέ αυτά τα πλάσματα που φαντασιώθηκε ο Γκαίτε, οι Ελληνες είναι εργατική δύναμη και η εργασία ελευθερώνει, τελεία και παύλα. Σε ελεύθερη αγορά ζούμε, επιβιώνουν οι ισχυρότεροι. Τελεία και παύλα. Ας κοιτάξουν λοιπόν οι Ελληνες πώς θα πληρώσουν τις δόσεις τους για να παίρνουν τη δόση τους κι ας αφήσουν τις κουταμάρες για τις πολεμικές αποζημιώσεις. Αυτές τις αναγνωρίσαμε το 1946 και τώρα έχουμε 2013, θέλουν να γυρίσουμε 70 χρόνια πίσω; Σιγά μη γυρίσουμε και στην εποχή του Βίσμαρκ – τι ώρα είναι; όχι, Βίσμαρκ γίνομαι σε είκοσι λεπτά, έως τότε παραμένω Φρειδερίκος ο Μέγας και με εκνευρίζει να ασχολούμαι με μικρότητες εκτός κι αν είναι μεγάλα τα ποσά.

Και οι πολεμικές αποζημιώσεις για την Ελλάδα είναι μεγάλο ποσό, μ' εκνευρίζει αυτό, ευτυχώς που ως θέμα δεν υπάρχει και για αυτό δεν ασχολούμαι μαζί του, εγώ ο Σόιμπλε, εγώ ο Υπατος Αρμοστής της Κύπρου, Ανθύπατος Κροατίας και Μεγάλης Βοημίας, εγώ ο Κατακτητής του Βισύ και Μέγας Μάγιστρος των Τραπεζών, ο Αφέντης των Μισθών και ο Ντούτσε των αγορών, εγώ ο Σόιμπλε, Κλειδοκράτορας ζωών, Ποντίφιξ πρακτόρων και κομισάριων, εγώ ο Σόιμπλε, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, Σουλτάνος όλων των χαρατσιών και Δούκας των μικρών και μεγάλων Δουκάτων Λουξεμβούργου, Αλσατίας και Σάαρ, εγώ ο Τοποτηρητής όλων των Ευρώ, πολλά τα έτη Μου, τι έπαθα σήμερα κι ασχολήθηκα με ένα θέμα που δεν υπάρχει;

* email: stathis@enikos.gr

ΠΗΓΗ: Πρώτη καταχώρηση: 12/04/2013 – 08:00. Τελευταία δημοσίευση: 09:37, http://www.enikos.gr/stathis/136248,O_monologos_enos_Nosferatoy.html

Η ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ

 

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

 

Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι ο ελληνικός λαός έχει απηυδήσει από τις εξελίξεις των πολιτικών πραγμάτων και αυτό θα έπρεπε να καταστήσει τους πρωταγωνιστές του Κοινοβουλίου μας προσεκτικότερους και σοβαρότερους. Όμως αυτό δεν συμβαίνει και τελευταίο δείγμα συνιστά η οξεία διαμάχη για την ψηφοφορία περί παραπομπής ή μη προσώπων ενεχομένων στην υπόθεση μη αξιοποίησης καταλόγων Ελλήνων πολιτών που μετέφεραν σημαντικά χρηματικά ποσά στο εξωτερικό.

Η χώρα περνά τη «Μεγάλη εβδομάδα» της και οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού για μία ακόμη φορά έδειξαν ότι γι' αυτούς το πολύ πολύ να υπάρχει το κόμμα τους, αν υπάρχει βέβαια και αυτό και όχι μόνο ο εαυτός τους. Διότι πολλές μάχες δόθηκαν επί προσωπικού, καθώς ο κίνδυνος παραπομπής ενδεχομένως να συνιστούσε για κάποια πρόσωπα το τέλος τουλάχιστον του πολιτικού βίου, αν όχι κάτι βαρύτερο. Ο λαός πάντως άντεξε μία ακόμη φορά να παρακολουθήσει τη φαγωμάρα, η οποία τίποτε το ευοίωνο δεν συνιστά για το μέλλον του τόπου. Έχει ο λαός μας ακόμη αντοχές; Έχει ακόμη ελπίδες στηριγμένες στην πολιτική; Ή μήπως έχει αποκτήσει επικίνδυνο εθισμό στο να ταλανίζεται παρακολουθώντας το επαναλαμβανόμενο θέατρο της βουλευτικής σκηνής;

Τελικά, καθώς στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα (Σοφή άποψη δημοκρατικού λαμόγιου, την οποία αναμασούν ευκαίρως ακαίρως πάντες οι άγευστοι δημοκρατίας αλλά αρκούντως ευνοημένοι απ' αυτήν!), η Βουλή έδωσε λύση: Παραπέμπεται στην εξεταστική εις!  Ένας με τη σκέψη ότι η αθώωση πάντων θα ξεσήκωνε λαϊκή οργή; Πιθανόν. Το σύστημα στην προσπάθειά του να διατηρήσει ευστάθεια θυσιάζει κατά καιρούς κάποιους, ακόμη και εκλεκτούς του. Ο παραπεμφθείς ταπεινός και συμπαθής πλέον μπροστά στην αδυναμία του απολογήθηκε και, όπως ήταν φυσικό, διακήρυξε την αθωότητά του! Δεν έπεισε; Μάλλον η απόφαση ήταν ήδη παρμένη.

Δεν θα σταθούμε στην αθωότητα ή ενοχή του παραπεμπομένου. Θα προχωρήσουμε στην εξέταση της πολιτικής του ιστορίας για να επισημάνουμε άλλα σημεία πολύ πιο ενδιαφέροντα. Μετά δεκαετή συνεργασία με τον ΟΟΣΑ εμφανίζεται ξαφνικά ως σύμβουλος του τότε πρωθυπουργού (1998). Αναλαμβάνει διάφορα καθήκοντα με κορυφαίο του συντονιστού της διαδικασίας της «Λισσαβόνας» για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση (Αχ λαέ μου! Ανέχεσαι ακόμη να σε εξαπατούν με όρους σαν κι αυτόν!). Ο λαός της Κοζάνης τον τίμησε με την ψήφο του και τον ανέδειξε βουλευτή (2007). Αλλά ο φέρελπις ήταν πλασμένος για το πολύ υψηλά! Το 2008 ήταν επικεφαλής του καταλόγου των υποψηφίων του κόμματός του για το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και μόλις  μετά έτος περίπου ανέλαβε καθήκοντα υπουργού οικονομικών (ακόμη πιστεύουμε ότι αναλαμβάνουν οι υπουργοί καθήκοντα;) και με την ιδιότητα αυτή υπέγραψε τη δανειακή σύμβαση με την τριάδα των κατακτητών μας.

Στα ανωτέρω, τα οποία έχουν αντληθεί από ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια δεν περιλαμβάνεται κάποιο στοιχείο, ίσως επειδή οι συντάκτες του δεν θεώρησαν σημαντικό. Ο αναγνώστης καλείται να κρίνει, αν είναι η όχι. Από το βήμα της Βουλής έγινε καταγγελία ότι  ο παραπεμπόμενος συνεργάστηκε για διάστημα με την Goldmann Sachs! Ποια είναι αυτή. Μπορεί να μη τη γνωρίζαμε όταν ανέλαβε, με το αζημίωτο βέβαια, να «φτιασιδώσει» την ελληνική οικονομία, προκειμένου να εξαπατήσουμε τους «κουτόφραγκους» και να μας εντάξουν στην «Ευρωζώνη»! Τώρα όμως είναι αρκούντως γνωστός ο ρόλος της στο να σπείρει συμφορές εκεί όπου οι κυβερνήσεις (ας τις χαρακτηρίσει ο αναγνώστης) την καλούν να «σιάξει» τα οικονομικά των χωρών τους! Φυσικά δεν είναι δύσκολο να ερευνηθεί η σχέση της με το ενιαίο και πανίσχυρο τραπεζικό σύστημα, την αγορά για να γίνω πιο σαφής, και τους έντιμους οίκους αξιολόγησης των οικονομιών των χωρών (Συγκοινωνούντα δοχεία!).

Στο ζώνη του Ευρώ εισήλθαμε όντες ήδη χρεωμένοι και αυτό μας αποτελείωσε. Οδηγηθήκαμε στην «σωτήρια» αγκαλιά του Δ.Ν.Τ. με συνέπεια να ογκώνεται καθημερινά η φτώχια και η ανεργία και η κυβέρνηση (συγκυβέρνηση των μέχρι πρότινος εμπαθών αντιπάλων με προβαλλόμενες ως οξύτατες τις κοινωνικοπολιτικές τους διαφορές (θέατρο η Βουλή)) στοχοποιεί τον λαό και τη χώρα, προκειμένου να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των απλήστων για κέρδη δανειστών μας!

Είναι μείζον το ζήτημα της μη αξιοποίησης ενός καταλόγου απάτριδων πλουτοκρατών και έλλασσον η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, η προαγγελθείσα από πρόεδρο της Βουλής κατά υποδοχή νεοεκλεγέντος τότε προέδρου της χώρας – προτεκτοράτου; Και αν λοιπόν υπάρχει ενοχή, αυτή είναι μόνο ενός προσώπου; Ενέχονται οι υπουργοί και είναι αθώοι οι πρωθυπουργοί;

Η μείζων αντιπολίτευση προετοιμαζόμενη για την εξουσία επιδιώκει πρωτίστως την αύξηση της εκλογικής της βάσης, όπως έκαναν και όλοι οι προηγηθέντες. Ο λαός αποκαμωμένος θα της δώσει την ψήφο του, αν και το σύστημα εγκρίνει την άνοδό της στην εξουσία. Άλλωστε δείγματα γραφής της ήδη υπάρχουν καθησυχαστικά: Ναι στην ΕΕ. Ναι στην Ευρωζώνη. Από πού τελικά έξω.

Δεν θέλω να παραστήσω τον ήρωα. Ο αγώνας, για να αποκτήσουμε εκ νέου την ελευθερία και την αξιοπρέπειά μας δεν είναι διόλου εύκολος. Χρειάζονται κόποι, θυσίες, αίμα και προπάντων ομοψυχία. Η νίκη της χώρας δεν μπορεί να είναι ενός κόμματος επιτυχία, αλλά των Συνελλήνων. Και, δυστυχώς, κανένας πολιτικός δεν κάνει λόγο γι' αυτά. Ζητά από τον λαό μόνο την ψήφο. Αυτός στη συνέχεια ήσυχος μπορεί να απολαμβάνει τα σήριαλ ή τις πολιτικές αντιπαραθέσεις καθισμένος στον καναπέ του έστω και άνεργος.

Κανένας από τους πολιτικούς δεν αναγνωρίζει ότι βιώνουμε κρίση πνευματική τεραστίων διαστάσεων ως λαός. Αφού ούτε η Διοικούσα Εκκλησία εκφράζει επ' αυτού ξεκάθαρο λόγο.

Ταλαίπωρε λαέ. Θα είσαι για καιρό πολύ ακόμη δεμένος στον βράχο και γύπας θα τρώγει το συκώτι σου. Ο λυτρωτής που κατέβηκε για σένα στα ανήλιαγα του Άδη βάθη δεν γίνεται αποδεκτός ως σωτήρας σου! Τρέχεις πίσω από εγκόσμιους «σωτήρες», γόητες που πλανώνται και πλανούν. Τι τάχα ακόμη περιμένεις;

«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ», 21-01-2013      

Οι θέσεις του ΚΚΕ για το 19^ο συνέδριο: Το ΚΚΕ αποποιείται την ιστορία του

 

Του Κώστα Παπουλή

 

 

Το ΚΚΕ έδωσε στην δημοσιότητα τις θέσεις του για το 19ο συνέδριο του. Σίγουρα, είναι κατανοητές και απολύτως σαφείς. Κανείς, δεν μπορεί να τις χαρακτηρίσει θολές, όπως αυτές του ΣΥΡΙΖΑ, που βρίθουν από την σύγχυση των ευρωαυταπατών.  Ούτε, ότι δεν είναι καθαρές στα ζητήματα των πολιτικών συμμαχιών και της πολιτικής τακτικής. Δεν θα συμμαχήσει με κανέναν και ως μοναδικός στόχος τίθεται ο σοσιαλισμός.

Βέβαια, υπάρχει η έλλειψη της εκτίμησης του χρόνου που θα πραγματοποιηθεί ο τελευταίος, αλλά μάλλον τίθεται λίγο μακριά, μια που όπως γράφουν οι συντάκτες (θέση 87): η Κεντρική Τράπεζα, αφού σχεδόν  καταργήσει το χρήμα, θα «ελέγχει τις διεθνείς συναλλαγές,.. για όσο υπάρχουν καπιταλιστικά κράτη στην γη».

Όντως, πέρα από την σαφήνεια, υπάρχουν και στατιστικά και άλλα αναλυτικά στοιχεία που καθιστούν ενδιαφέρον το κείμενο.  Από εκεί και πέρα, φαίνεται ότι η ηγεσία του ΚΚΕ, έχει αποφασίσει να αποποιηθεί την κληρονομιά του ΕΑΜ, του Ζαχαριάδη και του Βελουχιώτη. Το περιεχόμενο του κειμένου, είναι περισσότερο κοντά στην ανάλυση και στην πρακτική μιας περιθωριακής τροτσκιστικής ομάδας, από τις πολυάριθμες και ολιγομελείς που γνώρισε ο τόπος μας, και το κομμουνιστικό κίνημα, παρά έχει σχέση με αυτό που υπήρξε το ΚΚΕ, και τις παρακαταθήκες που άφησε αυτό το κόμμα στον ελληνικό λαό,  τουλάχιστον από το 1940 και μετά.  Χαρακτηριστικά στην θέση 76, αφού οι  συντάκτες διαπιστώνουν ότι «δεν είναι δυνατόν να προβλεφτούν εκ των προτέρων οι παράγοντες που θα οδηγήσουν στην επαναστατική κατάσταση», δεν αποκλείουν τέτοιες συνθήκες να διαμορφωθούν από πολεμικές αναμετρήσεις. Και τότε σε «περίπτωση ιμπεριαλιστικής πολεμικής εμπλοκής, είτε σε αμυντικό είτε σε επιθετικό πόλεμο, το κόμμα……κλπ.»

Δεν είναι μόνο, ότι ο λαϊκός κόσμος θέλει να ακούσει τι γίνεται αύριο, πως θα βρει δουλειά σήμερα, και αφού μόνο  ο σοσιαλισμός μπορεί να του βρει δουλειά (κατά ΚΚΕ), πώς το ΚΚΕ, εδώ και τώρα, θα συμβάλλει για να διαμορφωθούν αυτές οι συνθήκες. Είναι και ότι η επανάσταση παραπέμπεται στην περίπτωση πόλεμου και μάλιστα ακόμη και στην περίπτωση αμυντικού πολέμου. Αυτά, πραγματικά θυμίζουν Στίνα και βερμπαλιστικό   τροτσκισμό, εκτός τόπου και χρόνου. 

Το μεγάλο πραγματικό κενό των θέσεων, που δυστυχώς φωτογραφίζει το μεγάλο θεωρητικό κενό της ελληνικής αριστεράς, που φαίνεται να συνεισφέρει αρνητικά και στα υπόλοιπα,   είναι το έλλειμμα  ανάλυσης για το ευρώ και την Ε.Ε., δηλαδή για την απόλυτη ελευθερία κυκλοφορίας, κεφαλαίων και εμπορευμάτων, που προωθούν τα ισχυρά κράτη της γης, η «τάση» δηλαδή της «παγκοσμιοποίησης» και η θέση της αριστεράς απέναντι της.  Εντάξει, όπως λένε οι συντάκτες, η σοσιαλιστική οικοδόμηση δεν είναι εφικτή στα πλαίσια του ευρώ, της Ε.Ε., η του ΝΑΤΟ. Όμως τι είναι τελικά η ευρωζώνη και η Ε.Ε.; Η αλήθεια είναι ότι το ΚΚΕ μας λέει κάτι  παραπάνω από τον ΣΥΡΙΖΑ (που δεν μας λέει απολύτως τίποτα) και συγκεκριμένα, ότι η Ε.Ε. και η ευρωζώνη αποτελούν μια διακρατική ιμπεριαλιστική  συμμαχία, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και μέσα της διαμορφώνονται ανισότιμες σχέσεις. Από εκεί και πέρα όμως, τελεία και παύλα. Διαπιστώνουν ακόμη, ότι η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ε.Ε.-ευρωζώνη επιδεινώνει την οικονομική κρίση στην Ελλάδα.  Η οποία, φυσικά (;;;) χαρακτηρίζεται ως κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου, χωρίς την παραμικρή επιχειρηματολογία γιατί συμβαίνει αυτό και περί τίνος πρόκειται. Η γιατί, το βάθος της κρίσης στην Ελλάδα, είναι ιστορικά πρωτοφανές για λεγόμενη ανεπτυγμένη χώρα, ή για χώρα με ενδιάμεση θέση στη διεθνή ιμπεριαλιστική αλυσίδα, με διεθνείς εξαρτήσεις από τις ΗΠΑ και την Ε.Ε., όπως την χαρακτηρίζουν. Εδώ, άλλωστε είναι και η μοναδική φορά που υπάρχει στο κείμενο των θέσεων, η «απαγορευμένη» πια λέξη εξάρτηση.    

Τι συνεπάγεται η έξοδος από αυτήν την «αόριστη» και «γενική» ιμπεριαλιστική συμμαχία για τον ελληνικό λαό; θα είναι θετική; θα είναι αρνητική; τι είναι αυτή τελικά; τι σημαίνει για τις διαφορετικές οικονομίες που την απαρτίζουν  και τις έντονα διακριτές συνέπειες για το κάθε έθνος; 

Μάλιστα, γράφουν (θέση 28) ότι στόχοι, όπως η ρήξη με την Ε.Ε., μπορούν  να ενσωματωθούν σε αστικές επιδιώξεις. Εν ολίγοις, -υπονοούν- δεν έχει σημασία το μέσα ή έξω από το ευρώ ή και την Ε.Ε., χωρίς τον σοσιαλισμό. Τότε γιατί φώναζαν (και δικαιώθηκαν) ενάντια στην συμμετοχή της χώρας στην συνθήκη του Μάαστριχτ, και στην Ε.Ε.;  Ακόμη και αν η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ε.Ε. και στην ζώνη του ευρώ δεν είναι η κύρια πλευρά της ελληνικής κρίσης  (που είναι, ότι και να λέει οποιοσδήποτε), και επιδεινώνει σημαντικά την κρίση και την κάνει τον αδύναμο κρίκο (όπως παραδέχονται), γιατί μια έξοδος με πρωτοβουλία του λαού, δεν θα βελτιώσει τις γενικές συνθήκες ζωής των εργαζόμενων τάξεων; 

Ούτε το επιχείρημα ότι μερίδες του ελληνικού αστισμού (που δεν έχουν όμως εμφανιστεί πολιτικά) θέλουν την  έξοδο για τα συμφέροντα τους, σημαίνει τίποτα. Σημασία έχει, τι σημαίνει η έξοδος για τα εργατικά συμφέροντα.   

Στην πραγματικότητα, στην Ελλάδα καταστρέφονται όχι μόνο ο λαός της, αλλά και κομμάτια του παραγωγικού και όχι μόνο, κεφαλαίου κλπ. Όμως είναι τέτοιος ο φόβος του ελληνικού αστισμού και του πολιτικού κόσμου, είναι τέτοια η ταύτιση του κατεστημένου με τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, που μπροστά στην προοπτική  να μείνει μόνος του, πρόσωπο με πρόσωπο  απέναντι στον λαό, σε αυτές τις συνθήκες, χωρίς τις πλάτες της Ε.Ε.,  είναι έτοιμος, όχι μόνο να σκοτώσει εργάτες για να μείνει στο ευρώ, αλλά και να θυσιάσει και πολλούς δικούς του. Η αντίληψη ότι με τα φτηνά μεροκάματα, και τον εκμηδενισμό του κοινωνικού κράτους,  η Ελλάδα θα ανακάμψει και το κεφάλαιο θα σωθεί, με μικρές ίσως απώλειες, ή ακόμη και κέρδη, αποδεικνύεται φενάκη και για τους εμπνευστές της, όπως αρκετές από τις ψευδαισθήσεις του ελληνικού κεφαλαίου για την συμμετοχή του στην Ε.Ε. και στην ζώνη του ευρώ.

Τις ίδιες ψευδαισθήσεις όμως φαίνεται να μοιράζεται και το ΚΚΕ. Γράφουν, θέση 58: «ενισχύεται η πρόβλεψη ότι την επόμενη τριετία δεν αναμένεται επάνοδος του ΑΕΠ στα προ του 2008 επίπεδο». Άρα,  κάποια στιγμή αναμένεται. Δεν έχουν λοιπόν συνειδητοποιήσει οι συντάκτες περί τίνος πρόκειται και όσο και αν γράφουν περί ανισόμετρης ανάπτυξης και ότι μια από τις αιτίες τις δημοσιονομικής χρεοκοπίας είναι το εμπορικό έλλειμμα της χώρας, λόγω της συμμετοχής της στην ευρωζώνη-Ε.Ε., αδυνατούν να συλλάβουν το ζήτημα της πακιστανοποίησης της πατρίδας μας. Η αντιλαϊκή επίθεση εκλαμβάνεται σαν προσπάθεια «των μονοπωλίων να θωρακίσουν την ανταγωνιστικότητα τους και να διαχειριστούν την κρίση εις βάρος των λαϊκών στρωμάτων, ενώ εντείνεται η διαδικασία συγκεντροποίησης του συσσωρευμένου κεφαλαίου σε μεγαλύτερους και λιγότερους αριθμητικά ομίλους». 

Έτσι τα περί εθνικής κυριαρχίας, δημοκρατίας, υποβάθμιση της χώρας, προτεκτοράτου  κλπ χαρακτηρίζονται αποπροσανατολιστικά (θέση 28, στ,), μόνος άξιος  στόχος είναι ο σοσιαλισμός.   

Τα μεγάλα παραπάνω ελλείμματα και η εγκατάλειψη της κληρονομιάς του ΚΚΕ από το ΚΚΕ, συνοδεύονται από μια πολύ «εύκολη» ανάλυση περί των υλικών προϋποθέσεων του σοσιαλισμού στην Ελλάδα,   και  της μαγικής σχεδόν  λύσης του κεντρικού σχεδιασμού. Θα περίμενε κανείς, από το κόμμα πρωταγωνιστή της ελληνικής πολιτικής ζωής, τον βασικό μέχρι χθες εκφραστή της αριστεράς, τους απογόνους του Μπάτση και του «Ανταίου», κόμμα από το οποίο από την μεταπολίτευση έως σήμερα πέρασαν χιλιάδες επιστήμονες, να έχει  εμβαθύνει, ή τουλάχιστον να έχει εντοπίσει προβλήματα και σημεία, να έχει «μελετήσει» πιο συγκριμένα το ζήτημα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και μιας νέας οικονομίας.  Αντίθετα, όπως ακριβώς και ο ΣΥΡΙΖΑ, περνάει το ζήτημα της «ανασυγκρότησης», απολύτως επιπόλαια, αν και για το ΚΚΕ δεν φαίνεται να τίθεται καν θέμα  σταδίου ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας. 

Τέλος, δεν διακρίνεται στις θέσεις, να υπάρχει πουθενά στον κόσμο για το ΚΚΕ -πλην ίσως της Κούβας- κάποιο θετικά παράδειγμα, κάπου να γίνονται κάποια έστω μικρά  βήματα, που να ανοίγουν το παράθυρο στο σοσιαλισμό. Ακόμη και το πείραμα συνεργασίας, της ALBA, της Μπολιβαριανής συμμαχίας, που γίνεται σε κράτη της Λ. Αμερικής, όπου συμμετέχει και η Κούβα, μαζί με την Βενεζουέλα, την Βολιβία και άλλες μικρές χώρες δεν αναφέρεται καν, αν δεν θεωρείται άλλου τύπου καπιταλισμός. Έτσι το ΚΚΕ  (θέση 47), δεν εκφράζει την αλληλεγγύη του και στο κράτος ή την κυβέρνηση της Βενεζουέλας, αλλά μόνο στην εργατική της τάξη και τα λαϊκά της στρώματα ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και απειλές.  

Άλλωστε, σε παγκόσμια κομμουνιστική πρωτιά, απορρίπτουν την «συμμετοχή των Κ.Κ., σε αστικές κυβερνήσεις στο έδαφος της καπιταλιστικής κοινωνίας». Ξεχνούν ότι ακόμη και οι αναρχικοί, οι ορκισμένοι εχθροί κάθε κυβέρνησης, συμμετείχαν στην αντιφασιστική-αστική κυβέρνηση της Ισπανίας τα ταραγμένα και όμορφα χρόνια του Ισπανικού εμφυλίου. Έτσι, στον ριζοσπάστη διαβάζουμε (όχι στις θέσεις), ότι οι εθνικοποιήσεις στην Βολιβία, γίνονται, για να ανθίσει ο καπιταλισμός των Άνδεων. Άρα, τι εθνικοποιήσεις, τι ιδιωτικοποιήσεις;…… όπως τι ευρώ τι δραχμή;     

Με αυτά και άλλα πολλά, φαίνεται ότι το ΚΚΕ  αποχαιρετά, όχι μόνο εμάς που δεν δέχεται καμία συμμαχία μαζί μας, αλλά και τον ίδιο τον λαό και την εργατική τάξη, και τον ίδιο του τον εαυτό, πιθανόν και το κοινοβούλιο. Το ΚΚΕ, ένα κόμμα που θα μπορούσε και μπορεί (στο βαθμό που είναι εφικτό αυτές οι θέσεις να μεταστραφούν συνολικά  μέχρι το συνέδριο), να ανατρέψει καταστάσεις και συσχετισμούς και να πρωταγωνιστήσει σε μια μεγάλη κοινωνική και πολιτική  ανατροπή στην πατρίδα μας, διαμορφώνοντας συγχρόνως ένα εναλλακτικό παράδειγμα για όλη την Μεσόγειο, οδηγείται σε κατάσταση δογματικής τροτσκιστικής οργάνωσης.

Από την άλλη η ευρωπαϊκή αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει  προγραμματικά και  πολιτικά, πολύ πιο θαμπός και λιγότερο ριζοσπαστικός από ότι ήταν το ΠΑΣΟΚ του 80, σε συνθήκες που απαιτούν πολύ μεγαλύτερες συγκρούσεις και ρήξεις από ότι  το 1981. Ο λαός, μην έχοντας μια αντισυστημική αριστερά  να στηριχθεί, έχει υποχωρήσει, ενώ όλο και περισσότερα  πληβειακά και νεόπτωχα στρώματα, λοξοκοιτούν ή φλερτάρουν με την Χρυσή Αυγή.

Αν και ένα από τα πράγματα που έχει δίκιο το ΚΚΕ, είναι για τα άλλοθι που δίνει η λεγόμενη αριστερή αντιπολίτευση  στο ΣΥΡΙΖΑ και η κριτική που της ασκεί, οι θέσεις του, όπως και η γενικότερη κατάσταση όχι μόνο στην αριστερά, αλλά και στο σύνολο του πολιτικού συστήματος, επιβεβαιώνει την ανάγκη δημιουργίας μιας Νέας Αριστεράς που να μπορεί να αναμετρηθεί με την πραγματικότητα και να συζητήσει με ειλικρίνεια με τον λαϊκό παράγοντα, ώστε να του δώσει την απαραίτητη ώθηση.  Αν αυτό δεν γίνει εφικτό, αν δεν συναντηθούν δυνάμεις και άνθρωποι που κρύβονται ή βρίσκονται πίσω από τα σύννεφα, αν δεν εμφανιστούν και άλλοι, τίποτα δεν πρόκειται να φωτίσει την ατελείωτη και σκοτεινή νύχτα  που ζει ο ελληνικός   λαός. Η αυγή είναι κοντά, είναι και μακριά, μπορεί όμως, και  ποτέ να μην ξημερώσει. 

ΠΗΓΗ: Τετάρτη, 02 Ιανουάριος 2013, http://www.tometopo.gr/home/news/1135-o-19-.html

Η ιδιοτελής όψιμη ανακάλυψη της νεοφιλελεύθερης Αμερικής*

 

Του Γιάννη Στρούμπα

 

Φίλος του «Αντιφωνητή» από την Αθήνα, αυτοκινητιστής (τα στοιχεία του στη διάθεση κάθε αρμοδίου), σε ηλεκτρονική του επιστολή τής 4/9/2012 σημειώνει μεταξύ άλλων:

---

* α΄ δημοσίευση: εφημ. «Αντιφωνητής», αρ. φύλλου 352, 1/10/2012.

«Με το ταξί περίμενα δύο χρόνια να φτιάξουν οι καταστάσεις. Το αποτέλεσμα: δούλευα πολλές ώρες, χωρίς να απολαμβάνω στοιχειωδώς μια καλή ποιότητα ζωής, που είναι απαραίτητη για την κατάσταση της υγείας μου, και μετά από τόσον αγώνα κατέληξα από προχθές να είμαι ανασφάλιστος, γιατί δεν μπορώ να πληρώσω το ταμείο μου. Πήρα χαρτί και μολύβι τον Αύγουστο και διαπίστωσα ότι τους κόπους μου τους τρώνε οι ασφαλιστικές εταιρείες, τα συνεργεία και τα βενζινάδικα! 1000 ευρώ το εξάμηνο κοστίζει το φθηνότερο ασφάλιστρο για το ταξί, και σε ασφαλίζουν μόνο για κάνα δυο περιπτώσεις – ένα άθλιο συμβόλαιο, που στην ουσία αφήνει ανασφάλιστο το ταξί για σωρεία περιπτώσεων! Ο Κώστας Σάκουλης, εκλεγμένος στην ομοσπονδία μας, ζήτησε με επιστολή από τις δύο εταιρείες που ασφαλίζουν πλέον τα ταξί να μας δώσουν τα στατιστικά στοιχεία (όπως το ότι τα ταξί εμπλέκονται σε πολλά ατυχήματα στα οποία φταίνε), βάσει των οποίων υπερκοστολογούν κατά αυτόν τον ληστρικό τρόπο τα ασφάλιστρά μας, και φυσικά δεν του απάντησαν. Από την άλλη μερικοί συνδικαλιστές του Σωματείου της Αθήνας πρακτορεύουν ασφάλειες για τα ταξί, οπότε καταλαβαίνετε ότι δεν τους συμφέρει να πέσει το ασφάλιστρο, γιατί θα μειωθεί το μπόνους που παίρνουν. Κατά αυτόν τον τρόπο δεν πάνε στην επιτροπή ανταγωνισμού, όπως έχω (μόνον εγώ) προτείνει, και δυστυχώς δεν εισακούομαι, γιατί έχουν καταφέρει κάποια "καλόπαιδα" να με απομονώσουν από τους άλλους συναδέλφους χαρακτηρίζοντάς με "αριστερό"!

Σε μια δεκατριάωρη βάρδια, στην οποία έχεις είσπραξη (πλέον) 80 ευρώ, απαιτούνται 40 ευρώ πετρέλαιο, μείον 9 ευρώ Φ.Π.Α., μείον 15 ευρώ την ημέρα που είναι η ασφάλιση (Οργανισμός Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών), μείον 15 ευρώ που είναι σέρβις, ζημιές (αν δεν ήταν κάτι υπερβολικά σοβαρό) – είμαστε ήδη στα -5 ευρώ, οπότε δεν χρειάζεται να συνεχίσω. Θα μπορούσα να γράψω και για την εφορία που επινοεί κάτι απίστευτα ποσά, ενώ στα έσοδα-έξοδα είμαι ελλειμματικός! Κάποιος θεατής της όλης υπόθεσης μπορεί να πει: "Κράτα το, φίλε, σε 20 χρόνια θα κάνει 300.000 ευρώ το ταξί." Αυτά τα 20 χρόνια εγώ τι θα τρώω; Πώς θα αγοράζω τα φάρμακά μου; Τι περίθαλψη θα έχω; Ήδη έχω πάει σε "μάντρα" και προσπαθώ να δρομολογήσω την υπόθεση, γιατί, πιστέψτε με, αν τόσα χρόνια δεν δούλευα ταξί, η υγεία μου δεν θα ήταν σε αυτήν την κατάσταση! Αυτές τις 8 μέρες που είμαι άρρωστος επιβαρύνομαι με 70 ευρώ πάγια έξοδα την ημέρα, δηλαδή έχω μπει μέσα ήδη 560 ευρώ! Δεν δικαιούμαι αναρρωτικές κι όταν αρρωσταίνω επιβαρύνω τον οικογενειακό προϋπολογισμό με 500 έως 1000 ευρώ  (αν σταθώ στα πόδια μου πριν κλείσει ένα δεκαπενθήμερο).»

Στο παράδειγμα ενός ανθηρού στην προ μνημονίου εποχή επαγγέλματος, εκείνου του αυτοκινητιστή, συνοψίζεται η κατρακύλα μιας ολόκληρης χώρας. Επιχειρήσεις χρεοκοπημένες, σε εμπορικούς δρόμους όπου σχεδόν το 50% των χώρων που προορίζονται για στέγαση των ελεύθερων επαγγελματιών παραμένει εγκαταλειμμένο. Εργασιακά δικαιώματα στραπατσαρισμένα, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Νοσοκομεία και σχολεία στα όριά τους, χωρίς τα απαιτούμενα κονδύλια για την κάλυψη των βασικότερων αναγκών τους. Φαρμακεία αντιμέτωπα με τη στάση πληρωμών εδώ και μήνες, αν όχι χρόνια, από τον ενιαίο πλέον φορέα υγειονομικής περίθαλψης και ασφάλισης. Χαράτσια μετατρέπουν την ιδιωτική στέγη σε κρατική, η κίνηση με βενζίνη καθίσταται απαγορευτική, η θέρμανση με πετρέλαιο αντιμετωπίζεται σαν επιλογή πολυτελείας. Η μετανάστευση των νέων αποκτά εκρηκτικές διαστάσεις αποψιλώνοντας τη χώρα από τις δημιουργικότερες μονάδες της, ενώ οι αυτοκτονίες δεν εκπλήσσουν πλέον κανέναν, ούτε καν συγκινούν!

Ποιος αμφιβάλλει πια πως η οικονομική καταστροφή της χώρας υπήρξε επιδίωξη των εγχώριων και ξένων κέντρων που επέβαλαν το μνημόνιο; Ποιος δικαιολογείται, πολύ περισσότερο, να υποστηρίζει ότι «δεν γνώριζε»; «Τα προγράμματα του Δ.Ν.Τ. στην Ανατολική Ασία, τη Λατινική Αμερική και τη Ρωσία επιδείνωσαν την κατάσταση των χωρών, προξενώντας άγριες ταραχές (π.χ. Ινδονησία). Όπου τελικά σημειώθηκε ανάκαμψη, όπως στις χώρες της Ανατολικής Ασίας, αυτή δεν οφειλόταν στις δυτικές οικονομικές κατευθύνσεις αλλά επιτεύχθηκε σε πείσμα αυτών!», σημειώναμε στην ηλεκτρονική «Αποικία Ορεινών Μανιταριών» προεκλογικά (12/6/2012), προδημοσιεύοντας από το φύλλο του «Αντιφωνητή» τής 18/6/2012 την παρουσίαση για το βιβλίο του Αμερικανού οικονομολόγου Τζόζεφ Στίγκλιτζ «Ο θρίαμβος της απληστίας». Το «Έθνος της Κυριακής», μια από τις εφημερίδες που άσκησαν ιδεολογική τρομοκρατία πριν από τις εκλογές της 17/6/2012, προκειμένου να υπερψηφιστούν και πάλι τα φιλομνημονιακά κόμματα, ανασκαλεύει στο φύλλο τής 23/9/2012 τον σκοτεινό ρόλο του Δ.Ν.Τ. και του «σταθμάρχη» του κ. Πολ Τόμσεν: «Γιουγκοσλαβία, Ρωσία, Ρουμανία, Ελλάδα τον γνωρίζουν πλέον καλά. Ο Δανός […] είναι ένας κατά συρροήν οικονομικός δολοφόνος», που «αφήνει πίσω του καμένη γη». Και συνεχίζει: «Απ' τα παραπάνω κράτη μόνο δύο [σ.σ.: Ρωσία και Ισλανδία] αντιμετωπίζουν με αισιοδοξία το μέλλον, και είναι εκείνα που κατόρθωσαν να απαλλαγούν γρήγορα απ' την παρουσία και την επιρροή του Τόμσεν και των άλλων οικονομικών δολοφόνων.»

Ποιος πείθεται από την «πατριωτική μεταστροφή» των υπέρμαχων της διάλυσης; Είναι τόσο προβλέψιμη η προδιαγραμμένη φιλομνημονιακή στάση που θα τηρήσουν οι ίδιοι δημοσιογραφικοί κι επιχειρηματικοί κύκλοι και στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση, ώστε όποιος επιδίδεται στο χρηματοπιστωτικό σπορ της κερδοσκοπίας, θα αποκόμιζε μυθικά ποσά ποντάροντας με βεβαιότητα στην προεκλογική φιλομνημονιακή τους ρητορική. Το θλιβερό παιχνίδι εξελίσσεται στην εντελώς τετριμμένη του εκδοχή: περιλαμβάνει την υπόδειξη, σε μορφή δημοσιογραφικής «αποκάλυψης» – η ιδιοτελής όψιμη ανακάλυψη της νεοφιλελεύθερης Αμερικής -, των ισοπεδωτικών πολιτικών που εκπορεύονται από τα δυτικά κέντρα των κυβερνωσών οικονομικών ελίτ, προσποιείται την κατανόηση απέναντι στις θυσίες της καθημαγμένης κοινωνικής πλειοψηφίας, και την κρίσιμη ώρα παρουσιάζει όλες τις εξοντωτικές πολιτικές σαν «μονόδρομο», εφόσον υποτίθεται πως οποιαδήποτε άλλη πολιτική θα οδηγούσε σε άμεση συντριβή. Η επικείμενη φιλομνημονιακή μεταστροφή προετοιμάζεται σταδιακά μέσω της «διαρροής» απόρρητων εγγράφων, συζητήσεων ή μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τα οποία εξοικειώνουν την κοινή γνώμη με όσα πρόκειται να ακολουθήσουν, ώστε να γίνουν αποδεκτά χωρίς διαμαρτυρίες.

Η ιδεολογική αδερφή του «Έθνους», η εφημερίδα «Το Βήμα», «αποκαλύπτει» στον ιστότοπό της (http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=473300) το «non paper» της τρόικας για τα εργασιακά, ένα ιμέιλ μέσω του οποίου η τρόικα προτείνει μεταξύ άλλων στην κυβέρνηση την αύξηση του μέγιστου αριθμού ημερών εργασίας σε έξι ημέρες ανά εβδομάδα για όλους τους τομείς, καθώς και την αποσύνδεση των ωρών εργασίας από τις ώρες λειτουργίας της επιχείρησης. Το σχέδιο δημιουργίας σύγχρονων δουλοπαροίκων ήδη αναλυόταν σε προηγούμενο φύλλο: «Η υποτιθέμενη "διευκόλυνση" του καταναλωτικού κοινού μέσω της διεύρυνσης των ωραρίων εργασίας αναβιώνει εντέλει έναν εργασιακό μεσαίωνα, ο οποίος καταδικάζει τους εργαζόμενους σε ατελεύτητα κάτεργα. Μπορεί οι λογής απόπειρες ήδη από τις απαρχές του μεσαίωνα για τη δημιουργία του αεικίνητου, δηλαδή της μηχανής που θα λειτουργεί συνεχώς χωρίς ποτέ να σταματά, να μην καρποφόρησαν, όμως ο σύγχρονος εργασιακός μεσαίωνας επιφύλαξε επιτέλους στις κοινωνίες τον εντοπισμό του πραγματικού αεικίνητου, που δεν είναι άλλο από τον σύγχρονο εργαζόμενο.» («Το αεικίνητο ενός σύγχρονου μεσαίωνα»  εφημ. «Αντιφωνητής», αρ. φύλλου 313, 16/2/2011.)

Οι προσχηματικές πρακτικές προκρίνονται από τους κύκλους που ενεργοποιούνται εντός της Ελλάδας. Εκτός Ελλάδας δεν προκύπτει καν η ανάγκη της τήρησης των προσχημάτων. Ο πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων κ. Χανς Πέτερ Κάιτελ ήδη πρότεινε, όπως πληροφορεί το ρεπορτάζ του ειδησεογραφικού σάιτ «News247», να γίνει η Ελλάδα Ειδική Οικονομική Ζώνη (Ε.Ο.Ζ.) (10/9/2012, http://news247.gr/eidiseis/oikonomia/proedros_germanikwn_viomhxaniwn_na_swthei_h_ellada_pash_thysia.1923343.html). Η πρόταση, δηλαδή, «οραματίζεται» μία χώρα εντός της Ευρώπης που θα αποποιηθεί κάθε δικαίωμά της πάνω σε κέρδη από τη δραστηριοποίηση επιχειρήσεων στα εδάφη της και που θα επιτρέπει την απασχόληση εργατικού δυναμικού υπό άθλιες συνθήκες, χωρίς να του αναγνωρίζεται κανένα εργασιακό δικαίωμα. Για να διασφαλιστεί μάλιστα η αίσια έκβαση για τα συμφέροντα των οικονομικών ολιγαρχιών, η τρόικα έσπευσε από κοντά να επιβάλει «ρήτρα απόκλισης», ώστε αν μέσα στο 2013 δεν καταστεί δυνατή η επίτευξη των οικονομικών στόχων, να μειωθούν περαιτέρω οι μισθοί και οι συντάξεις αυτομάτως (22/9/2012, http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2238057#bg). Το σχέδιο της εξάχνωσης των μισθών προωθείται με συνέπεια.

Πόσες φορές λοιπόν πρέπει να γίνει η επίκληση στοιχείων ατράνταχτων προκειμένου να πειστεί η ελληνική κοινωνική πλειοψηφία για την ύπαρξη σχεδιασμένου εγκλήματος; Η κ. Ζωή Γεωργαντά, καθηγήτρια Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και πρώην μέλος της ΕΛ.ΣΤΑΤ., όχι μόνο επιμένει στις αρχικές της αποκαλύψεις για τη διαστρέβλωση των ελληνικών οικονομικών στοιχείων, η οποία εκτίναξε το έλλειμμα, μα και επανέρχεται με νέο της μελέτημα, στο οποίο εξηγεί πως το πραγματικό έλλειμμα της Ελλάδας το 2009 ήταν μόλις στο 3,9% του Α.Ε.Π., ένα από τα χαμηλότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση (20/9/2012, http://attikanea.blogspot.gr/2012/09/2009.html)!

Είναι βολικό να επικαλείται κανείς και πάλι πως «δεν γνώριζε». Μόνο που, όπως φαίνεται, δεν ήθελε ούτε να μάθει. Η προσωποποίηση των οδυνηρών εξελίξεων στον πρόλογο του παρόντος κειμένου μέσα από τη συγκεκριμενοποίηση της επαγγελματικής παρακμής ενός αυτοκινητιστή προσδοκούσε κάτι περισσότερο από μια εφήμερη συγκίνηση, επιδιώκοντας να τονίσει πως το αδιέξοδο δεν είναι μια απρόσωπη υπόθεση των «άλλων», παρά η κατάσταση του ανθρώπου της διπλανής πόρτας σήμερα, κι αύριο του καθενός. Προσδοκία μάλλον υπερβολική και άστοχη, εφόσον ούτε η ίδια η συγκλονιστική πραγματικότητα των αλλεπάλληλων αυτοκτονιών και της μεταναστευτικής νεοπροσφυγιάς δεν πετυχαίνει να εμπνεύσει συλλογικό αγωνιστικό όραμα. Στον απόηχο της κοινωνικής αποστασιοποίησης από κάθε συναίσθημα απέναντι στο συλλογικό δράμα, το σκυμμένο κεφάλι μπροστά στην ψευδαίσθηση της ατομικής επίπλευσης προσημαίνει την επόμενη, ισχυρότερη κατραπακιά· μέχρι τον βορβορώδη πάτο, μέχρι τη σύγχρονη δυτικοευρωπαϊκή απόλυτη αναβίωση της δουλοπαροικίας.

Το θράσος των ασυνείδητων….

 

Του παπα Ηλία Υφαντή

 

Η χθεσινή γιορτή της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού μας παρέπεμψε στη Μεγάλη Βδομάδα και τα Πάθη του Χριστού. Και, όπως η γιορτή αυτή στο χριστεπώνυμο πλήρωμα προκαλεί έντονα συναισθήματα ευλάβειας, έτσι και σε καθένα σκεπτόμενο άνθρωπο μπορεί δημιουργήσει εύλογες απορίες και ερωτήματα:

Όπως, για παράδειγμα, σχετικά με το ποιοι και γιατί σταύρωσαν το Χριστό:

Και η απάντηση, στην προκειμένη περίπτωση, είναι, οπωσδήποτε, ευνόητη:  Ποιοι άλλοι θα μπορούσαν να σταυρώσουν το Χριστό, εκτός από κάποιους ειδεχθείς κακούργους;

Και ποιοι ήταν οι κακούργοι;  Όχι, βέβαια, κάποιοι λήσταρχοι και οι φονιάδες και πάσης φύσεως βαρυποινίτες και οι τρομοκράτες…

Όπως ήταν, για παράδειγμα, ο Νταβέλης ή ο Γιαγκούλας ή κάποιοι άλλοι παρόμοιοι. Οι οποίοι διέθεταν, αρκετή λεβεντιά και φιλότιμο. Ώστε να ληστεύουν τους πλούσιους και να βοηθούν τους φτωχούς!

Ή, όπως ήταν οι κλέφτες, που αγωνίστηκαν και πρόσφεραν το αίμα τους και τη ζωή τους για τη λευτεριά της πατρίδας. Αλλά οι κακουργότεροι μεταξύ των κακούργων.

Όπως είναι σε κάθε εποχή κάποιοι εκπρόσωποι της θρησκείας, του Νόμου και, βεβαίως, του Μαμωνά.  Οι οποίοι συνεργάζονται, για να διαπράττουν σε βάρος των πολιτών και των λαών τα μεγαλύτερα εγκλήματα. Όπως είναι, εδώ και τώρα, στον τόπο μας και στις μέρες μας η τρόικα της συγκυβέρνησης και συλλήβδην η συμμορία των πολιτικών του μνημονίου.
Οι οποίοι λειτουργούν, όχι βέβαια ως εκπρόσωποι, αλλά ως δολοφόνοι του λαού και ολετήρες της πατρίδας. Με επικεφαλής τα κολλεγιόπαιδα της Μπίλντεμπεργκ και τα ανδρείκελα της Μέρκελ. Που καταληστεύουν το φτωχό λαό, για να ικανοποιήσουν την αδηφάγο απληστία των τοκογλύφων. Αλλά τα καθάρματα αυτά ισχυρίζονται ότι κάνουν τις δουλειές τους νόμιμα.

Και πώς μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο; Με το να έχουν διαστρέψει κάθε έννοια δικαίου και ηθικής. Να έχουν νομιμοποιήσει την κλοπή, τη ληστεία και την απάτη. Και θεοποιήσει την κακουργία.

Όπως και οι γραμματείς με τους φαρισαίους. Οι οποίοι, στο όνομα της νόμιμης κακουργίας δολοφόνησαν το Χριστό. «Εγώ, τους είπε ο Πιλάτος, στον οποίο τον παρέπεμψαν, για να επικυρώσει την καταδίκη του, δεν βρίσκω στον άνθρωπο αυτό καμιά ενοχή».

Κι εκείνοι του αποκρίθηκαν: «Εμείς έχουμε νόμο. Και, σύμφωνα με το νόμο μας αυτό, πρέπει να πεθάνει. Γιατί λέει ότι είναι γιος του Θεού»…

Και βέβαια, όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, το τελευταίο που τους ενδιέφερε, ήταν ο Θεός. Αυτό, που, στην πραγματικότητα, τους ενδιέφερε, ήταν τα αμαρτωλά τους συμφέροντα. Τα οποία θίγονταν απ' την διδασκαλία και δράση του Χριστού.

Όπως και τους σημερινούς τοκογλύφους, οι οποίοι δολοφονούν και σταυρώνουν τους λαούς, στο όνομα της τοκογλυφίας. Την οποία φροντίζουν να νομιμοποιούν και να θεοποιούν τα απανταχού της Γης εξωνημένα ανδρείκελά τους.

Και το άκρως θλιβερό και αποκαρδιωτικό, στην τωρινή συγκυρία, είναι ότι ο λαός είναι εξίσου συνυπεύθυνος, δεδομένου ψηφίζει τους δολοφόνους του. Σε αντίθεση με την εποχή εκείνη, οπότε ο λαός δεν είχε δικαίωμα ψήφου. Οπότε τον χρησιμοποιούσαν, ανάλογα με τις περιστάσεις, προκειμένου να δημιουργήσουν ηθικό αντίβαρο στο κακούργημά τους.

Πράγμα, που κάνουν, κατά κανόνα, οι αιώνιοι φαρισαίοι, όταν θέλουν να εξοντώσουν ένα άτομο ή και ένα ολάκερο λαό:  Που φροντίζουν πρώτα να τους εξοντώνουν ηθικά! Θυμηθείτε τι έγινε με το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Γιουγκοσλαβία, τη Λιβύη. Τι γίνεται τώρα με τη Συρία…

Και βέβαια αρκετά εύγλωττη είναι και η δική μας περίπτωση! Κατά την οποία η φύτρα των, διαχρονικά, μεγαλύτερων κακούργων και δολοφόνων, έκαμαν συστηματική εκστρατεία κατασυκοφάντησης σε βάρος μας. Προκειμένου να δώσουν ηθικά ερείσματα στο δολοφονικό τους σχέδιο.

Με πρωταθλητές της συκοφαντικής τους εκστρατείας τους πολιτικούς μας εφιάλτες, που μιλούσαν για «διεφθαρμένο λαό». Και άλλες συναφή κακοηθέστατα…. Και ενοχλούνται, λέει, και ωρύονται απ' τις κάποιες άστοχες ακρότητες των χρυσαυγιτών.

Και μιλούν για δημοκρατία και δικαιοσύνη. Οι αρχιφασίστες και αρχιναζιστές αυτοί, που μας δολοφονούν συλλήβδην και ξεπουλάνε και καταπροδίδουν την πατρίδα. Και που έδωσαν και δίνουν σε βάρος του λαού αλλεπάλληλλα ρεσιτάλ νομικής και οικονομικής και αστυνομικής βαρβαρότητας… Γιατί, λέει, ο δικός τους ναζισμός και φασισμός είναι νόμιμος, ενώ οι ακροβασίες των χρυσαυγιτών είναι παράνομες.

Και μιλούν και για απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων, οι αμετανόητοι τρόφιμοι της Ζήμενς και πρωταθλητές πάσης πλημμυρίδας σκανδάλων. Οι οποίοι, αν είχαν και ίχνος, έστω, ντροπής και φιλοτιμίας, θα είχαν κρυφτεί και βουβαθεί.

Αλλά έχουν απύθμενο θράσος. Το θράσος των συνειδητά ασυνείδητων και αμετανόητων δολοφόνων…

παπα-Ηλίας, Σεπτεμβρίου 15, 2012, http://papailiasyfantis.wordpress.com