Περί «νεοφιλελεύθερης παλινόρθωσης»

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Από το 2^ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ξεκινά η εκστρατεία εκφοβισμού για τον κίνδυνο επανόδου της δεξιάς, περί «νεοφιλελεύθερης παλινόρθωσης» με επικλήσεις περί της «αριστεράς που δε διστάζει να αναλάβει το ιστορικό καθήκον και να σηκώσει στους ώμους της την ευθύνη για την έξοδο από την κρίση με την κοινωνία όρθια». Αυτή την «παλινόρθωση» κραδαίνει η κυβέρνηση ως έναν διαρκή εκβιασμό απέναντι στην κοινωνική αγανάκτηση για την εφαρμοζόμενης πολιτική της.  Και όμως η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αναφερόμενη στην «Αριστερά» αποτελεί ένα «ιστορικό ανέκδοτο», αφού  νεοφιλελεύθερη μνημονιακή πολιτική εφαρμόζει. Γιατί δεν υπήρξε μεγαλύτερη «δικαίωση» της πολιτικής που εφάρμοσαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, λέγοντας ότι «δεν μπορεί να γίνει τίποτε άλλο». Δικαιώνει, έτσι, την  άποψη ότι «μια κυβέρνηση της Αριστεράς είναι η μόνη που μπορεί να εφαρμόσει πολιτικές της  Δεξιάς» (Τζ. Ανιέλι, 1998).

Συνέχεια →

Μέχρι να γίνουμε Άνθρωποι…

Του Χρήστου Σκανδάμη*

                              ‘‘Ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε;;

                                   Ποιος είσαι ρε μεγάλε;’’

Μην είσαι ο Μέγα Αλέξανδρος;

Μήπως  ο  Ναπολέων;

Μην άλλος μέγας σαν κι αυτούς;

Ακόμα κι αν τους μοιάζεις,

εάν δεν είσαι άνθρωπος,

είσαι ένα ζώο και μισό

όπως οι πιο πολλοί μας.

Συνέχεια →

Η ιστορία της Μέδουσας ή αλλιώς «Ήταν ένα μικρό καράβι…»

Του Νίκου Μίχου

Η ιστορία έχει το χάρισμα να εμπλέκει και να κρατά αναμεμειγμένα πολλά πράγματα διαφόρων ειδών. Όπως για παράδειγμα έναν πίνακα του γαλλικού ρομαντισμού, ένα παιδικό τραγούδι και μια τραγική ιστορία καννιβαλισμού. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι ας παρουσιάσουμε μια εικόνα: Ένα παιδί που σιγοτραγουδά το τραγούδι «ήταν ένα μικρό καράβι…» περνά μπροστά από τον πίνακα «η Σχεδία της Μέδουσας» που εκτίθεται στο Λούβρο, στην αίθουσα 61 της πτέρυγας Sully.

Συνέχεια →

28η Οκτωβρίου

Του Στάθη Σταυρόπουλου

Η κυβέρνηση αυτή λέει ότι δεν ενστερνίζεται τους νόμους της αγοράς. Ομως προκειμένου να «αντιμετωπίσει» τη διαπλοκή, ακριβώς σε αυτούς τους νόμους κατέφυγε. Της προσφοράς (εθνικών συχνοτήτων) και της ζήτησης (από τις μεγαλύτερες πορτοφόλες).

Στη συνέχεια κι ενώ κατέφευγε στους νόμους της αγοράς, ταυτοχρόνως τους υπονόμευσε με τον αριθμό των αδειών (τέσσερις). Αποτέλεσμα, μπάχαλο. Η κυβέρνηση σε πολιτικό, λογικό και ηθικό επίπεδο άνοιξε μια μαύρη τρύπα.

Συνέχεια →

ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ;

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Ενώ από τα κατεστημένα ΜΜΕ εντείνεται η τιποτολογία και ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης, στο διαδίκτυο αναρτώνται άρθρα, αναλύσεις και σχολιασμοί, οι οποίοι γεμίζουν με οδύνη, αν όχι απογοήτευση, τον σκεπτόμενο πολίτη. Έχει γίνει παγκοσμίως γνωστός ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός ενημέρωσης WikiLeaks. Αυτός δημοσιεύει έγγραφα από ανώνυμες πηγές και διαρροές, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα έβλεπαν το φως της δημοσιότητας. Σύμφωνα με την ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια Wikipedia, o ιστότοπος του οργανισμού ξεκίνησε τη λειτουργία του το 2006. Ήδη στον πρώτο χρόνο της λειτουργίας του, ανακοίνωσε πως η βάση δεδομένων του συμπεριλάμβανε περισσότερα από 1,2 εκατομμύρια έγγραφα.

Συνέχεια →

Το «αριστοκρατικό» Λύκειο των δεξιοτήτων

Του Γιώργοu Κ. Καββαδία*

Ο περίφημος «εθνικός διάλογος» για την παιδεία  έληξε  με την κατάθεση του  πορίσματος  Α. Λιάκου που περιγράφει μία εκ βάθρων αντιδραστική μετάλλαξη του δημόσιου σχολείου. Η πολιτική της κυβέρνησης με βάση τις κατευθύνσεις ΕΕ και ΟΟΣΑ αποδομεί, τη μαζική δημόσια εκπαίδευση, εξοβελίζει βίαια χιλιάδες μαθητές, διαμορφώνει όρους εργασιακού μεσαίωνα για τους εκπαιδευτικούς. Το σχολείο που περιγράφεται έχει τη σφραγίδα της στρατηγικής της ΕΕ,  της έκθεσης του ΟΟΣΑ του 2011 και του κεφαλαίου. Υλοποιεί τις μνημονιακές δεσμεύσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Συνέχεια →

Θρησκευτικός γραμματισμός, Μύθοι και Αλήθειες

Της Ανδριανής Στράνη

1. Ο Πύργος της Βαβέλ

Με φανερή προσαρμοστικότητα στον καιρό της παγκοσμιοποίησης ο Θεολόγος καθηγητής, αναζητώντας την έννοια του Θεού σε διαδικτυακούς τόπους και με καλή πρόθεση πάντα, ξεκίνησε το έργο του την καινούργια σχολική χρονιά 2016-2017.

Συνέχεια →

Νεοοθωμανικό δόγμα και Ισλαμικός μυστικισμός στην σύγχρονη Τουρκία

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Οι πολιτικές εξελίξεις στην Τουρκία, μετά την βραδιά του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου, που παρακολούθησε με κομμένη την ανάσα όλος ο κόσμος, έφεραν στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος την “πρωτογενή” δύναμη του Ισλάμ. Πρόκειται για τον σκοτεινό και συναρπαστικό συνάμα κόσμο των Ισλαμικών Ταγμάτων (tarikat στα τουρκικά) και Αδελφοτήτων (cemaat), που δρούσαν υπόγεια στις μουσουλμανικές κοινωνίες αλλά και στην “κοσμική” Τουρκία ανέκαθεν. Φάνηκε, επίσης, ότι ο σημερινός πόλεμος στην Μέση Ανατολή είναι κάτι πιο πολύπλοκο, σκοτεινό και μυστηριώδες από μια απλή σύγκρουση δύο αντίθετων γεωπολιτικών στρατοπέδων, μια “ιδεολογική” διαμάχη που κατά βάθος γίνεται για τα πετρέλαια ή ένας “πόλεμος δύο πολιτισμών”, όπως τον όρισε ο Χάντινγκτον.

Συνέχεια →

Καιρός του σπείρειν…

Του Χρήστου Σκανδάμη*

Καιρός του σπείρειν˙

πικρός κι επώδυνος καιρός˙

γλυκαίνει

από την προσμονή

της άνθισης και της καρποφορίας,

που γίνεται υπόσχεση καλής συγκομιδής.

Συνέχεια →