Ο Ακάθιστος Ύμνος του Χατζατζάρη

Του Στάθη (Σταυρόπουλου)

Καλημέρα σας! Η στήλη έχει την υπερηφάνεια (η έννοια της λέξης είναι, στις μέρες μας, σχετική) να φέρει στη δημοσιότητα για χάρη σας ένα ευρύ φάσμα αλληλογραφίας με τις γερμανικές Αρχές, το οποίον λαμβάνει χώραν κατ’ αυτάς σε κλίμα μυστικότητας και συνωμοτικότητας. Στην γκάμα αυτής της αλληλογραφίας ανιχνεύονται πολλά από τα είδη του γραπτού λόγου:

η επιστολή, η προσευχή, ο όρκος, το ξόρκι, η εγκύκλιος, τα κάλαντα, η στιχοπλοκή, το εγκώμιον, το επίγραμμα, ο θρήνος, οι ψαλμοί, τα δοξαστικά, η ερωτική άμα τε και λυρική ποίηση, οι συνταγές μαγειρικής και άλλα, ενώ δι’ όλων αποτυπώνονται στάσεις και συμπεριφορές που αποδεικνύουν την αδιάσπαστη συνέχεια του έθνους μας από τους γραικύλους ως τους γενίτσαρους κι από τους γενίτσαρους ως τους μνημονιακούς, όπως:

Συνέχεια →

Προλεγόμενα καλάντων Πρωτοχρονιάς 2017

Του Χρίστου Σκανδάμη*

Παραμονές Χριστούγεννα

προτού η αυγή να φέξει

βγήκα να πω τα κάλαντα

μαζί με τον Αλέξη˙

Συνέχεια →

Οι δημαγωγικοί όροι «δεξιά» και «αριστερά» και η αναρχία ως κορύφωση του νεο-φιλελευθερισμού

Του Νικήτα Χιωτίνη*

Ζούμε σε περίοδο σχεδόν απόλυτης έλλειψης πολιτικής σκέψης. Η κυριαρχία των εικόνων και των εύπεπτων συνθημάτων έχει αντικαταστήσει τη σκέψη και την ουσιαστική συζήτηση. Το χειρότερο είναι πως παλαιοί όροι χρησιμοποιούνται με τρόπο σκοπίμως αποπροσανατολιστικό ή απλώς ανόητο. Με τον τρόπο αυτόν θεωρούμε σχεδόν αυτονόητο οτιδήποτε η τηλεόραση, με τρόπο δήθεν βαθυστόχαστο ή με τρόπο infotainment, μας πληροφορεί για το οτιδήποτε, διαβεβαιώνοντάς μας περί της αληθείας του.

Συνέχεια →

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ το ΝΟΗΜΑ των ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Τα Χριστούγεννα έχουν καταντήσει στις δυτικές κοινωνίες γιορτή προετοιμασίας και μόνο. Αγνοούν γιατί προετοιμάζονται και τί εορτάζουν. Η εμπορευματοποίηση της γιορτής στα πλαίσια της καταναλωτικής κοινωνίας φαίνεται να έχει επιφέρει το τελειωτικό κτύπημα στη γιορτή προς μεγάλη τέρψη όλων εκείνων που επείγονται να περάσει ο πλανήτης μας στη μεταχριστιανική εποχή. Βέβαια κάποια στοιχεία της ακόμη μαρτυρούν την προέλευσή της. Οι δήμοι εγκαθιστούν στις πλατείες φάτνες και οι γονείς οδηγούν εκεί τα παιδιά τους να δουν τον «Χριστούλη», τον μικρό, τον ανήμπορο, τον ξεπερασμένο. Τα παιδιά θα ακούσουν και θα δουν τους μάγους, τους βοσκούς και κάποια ζώα, τα οποία ζωντανά θα αργήσουν πολύ να αντικρίσουν, καθώς οι δυτικές κοινωνίες αποκόπτονται με γοργότατο ρυθμό από τη φύση! Όμως όλα τα σχετικά με τη γέννηση του Χριστού φαντάζουν ανούσια και καχεκτικά μπροστά στον ευτραφή γέρο, ο οποίος έχει επιβληθεί με την παρουσία του και κυριαρχεί όχι μόνο κατά το εορταστικό δωδεκαήμερο αλλά και πολλές ημέρες πριν από αυτό.

Συνέχεια →

Ἡ ἔννοια τῆς εἰκόνας στήν ἀρχαία ἑλληνική φιλοσοφία καί στήν Πατερική θεολογία

Του Φώτη Σχοινά

Ἡ λέξη εἰκών εἶναι πολυσήμαντη καί κεφαλαιώδους σημασίας στήν ἀρχαία ἑλληνική φιλοσοφία καί περιλαμβάνει ἐφαρμογές στήν ὀντολογία, στήν κοσμολογία, στή γνωσιοθεωρία, στήν ἀνθρωπολογία, στήν αἰσθητική ἀκόμη καί στήν πολιτική θεωρία. Στήν παροῦσα ἐργασία δέν προτιθέμεθα νά προβοῦμε σέ ἐξαντλητική ἀνάλυση τῆς ἐννοίας τῆς εἰκόνος σέ ὅλες τίς ἀνωτέρω πτυχές. [1] Ἐμεῖς ἔχουμε πολύ πιό περιορισμένο στόχο: νά δείξουμε πῶς μία βασική ἔννοια τῆς ἀρχαιοελληνικῆς φιλοσοφίας παραλαμβάνεται ἀπό τήν Πατερική θεολογία καί συγκεκριμένα ἀπό τό ἅγιο Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό καί ἐνοφθαλμίζεται στήν χριστιανική προβληματική. Στήν Καινή Διαθήκη ἔλαβε ὡσαύτως θεμελιώδη σπουδαιότητα, ἐπειδή κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο ὁ Χριστός ἐμφανίζεται ὡς εἰκόνα τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀοράτου.

Συνέχεια →

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ της ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ ΑΝΑΚΑΛΕΙ στην ΤΑΞΗ τους ΤΑΡΑΞΙΕΣ και ΣΤΕΛΝΕΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ σε ΜΟΣΧΑ και ΑΘΗΝΑ

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου

Κατά τη διάρκεια των εργασιών της Ιεράς Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρουμανίας, η οποία συνήλθε την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016, υπό την προεδρία του Μακαριωτάτου Πατριάρχου κ. Δανιήλ, η Ιερά Σύνοδος σημείωσε με λύπη την πρόσφατη εξέλιξη αρνητικών αντιδράσεων που σημειώνονται στη Ρουμανία με αφορμή την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας (Κρήτη, 2016).

Σε σχετική ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του Πατριαρχείου Ρουμανίας, αναφέρονται –μεταξύ άλλων– και τα εξής:

Συνέχεια →

Ο Καιρός δεν διαλύεται, δεν φιμώνεται, δεν παραπλανά και συνεχίζει…

Αναγκαίες διευκρινίσεις και συμπεράσματα από την αθωωτική για τον «Πανελλήνιο Θεολογικό Σύνδεσμο-ΚΑΙΡΟΣ-για την αναβάθμιση της θρησκευτικής Εκπαίδευσης» απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (1796/2016)

 Το ΔΣ του ΚΑΙΡΟΥ

Χολαργός, 10-12-2016

1. Γιατί η ΠΕΘ προέβη σε αίτημα τριτανακοπής ζητώντας τη διάλυση του Καιρού;

Η καταφυγή στα δικαστήρια είναι η τελευταία (;) προσπάθεια να αποκτήσει η εμπάθεια, η μισαλλοδοξία και ο κοινωνικός και θεολογικός εκφασισμός νομικό έρεισμα. Έχει προηγηθεί από το 2009 ένας απεχθής και ανέντιμος πόλεμος με κατηγορίες ανεδαφικές, προσβλητικές, έως και ρατσιστικές. Παραθέτουμε πρόχειρα μερικές από τις κατηγορίες που προσάπτουν τόσο συνολικά στον Καιρό όσο και σε μεμονωμένα μέλη μας, για να υπογραμμίσουμε τον τρόπο με τον οποίον ασκούν την πολεμική τους: «διασπαστές», «οικουμενιστές», «εκσυγχρονιστές», «συγκρητιστές», «νεοεποχίτες», «χρημάτων ερασταί» που δρέπουν τους πλούσιους καρπούς των ΕΣΠΑ, «εκθεμελιωτές του μαθήματος», υπεύθυνοι τελικά για την παραπλάνηση και σύγχυση του θεολογικού και εκκλησιαστικού κόσμου.[1] Στο πνεύμα αυτό προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν ακόμη και εκκλησιαστικούς φορείς που διευκόλυναν είτε εκδηλώσεις του ΚΑΙΡΟΥ είτε έναν ειλικρινή και απροκατάληπτο διάλογο σχετικά με το μάθημα των θρησκευτικών (όπως έχουμε επισημάνει σε παλαιότερες ανακοινώσεις μας ).

Συνέχεια →