Απάτες, αυταπάτες, ψευδαισθήσεις

Του Στάθη (Σταυρόπουλου)

1. Η αντίθεση Σόιμπλε-Μέρκελ. Απάτη. Αυταπάτηγια όσους πείσθηκαν από μια τόσο ναΐφ ανάλυση. Ψευδαίσθησηγια όσους τους πίστεψαν.
2. Η αντίθεση Ευρωπαϊκής Ενωσης-ΔΝΤ. Ελεγχόμενη και πάντως εξελισσόμενη σύμφωνα με τους όρους του δικού τους παιγνίου. Συνεπώς απάτηο συνυπολογισμός της σε μια εθνική στρατηγική (αν αυτή υπήρχε). Αυταπάτη για όσουςπίστεψαν ότι μπορούν να εντάξουν στο δικό τους οπλοστάσιο μια ισχύ που δεν ελέγχουν. Ή που νόμισαν ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν μια ισχύ, εθελοτυφλώντας απέναντι στους κανόνες και τους συσχετισμούς που τη διέπουν. Ψευδαίσθηση για όσους νομίζουν ότι τα παραμύθια δεν τα τρώνε οι δράκοι.
3. Οι διακηρύξεις Τσίπρα περί ρήτραςγια τη ρύθμιση του χρέους προκειμένου να λάβει τα μέτρα εκείνος (πρώτη απάτη) και να τα εφαρμόσει στη συνέχεια ο επόμενος (δεύτερη απάτη) – και οι δύο απάτες με τη μία!

Συνέχεια →

Πόκερ με «ουρές» στον Περσικό Κόλπο

Του Γιώργου Λυκοκάπη*

Από το 1948 με την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, η Μέση Ανατολή φλέγονταν από την αναμέτρηση Αράβων-Ισραηλινών. Υπήρχαν, όμως, και οι ενδοαραβικές αντιθέσεις, όπως η σύγκρουση μεταξύ των τότε πανίσχυρων παναραβικών, εθνικιστικών καθεστώτων με τις συντηρητικές σουνιτικές μοναρχίες. Αυτό είχε συμβεί στον εμφύλιο πόλεμο της Υεμένης την δεκαετία του 1960. Ήταν ένας «πόλεμος μέσω αντιπροσώπων», μεταξύ του στρατιωτικού, νασερικού καθεστώτος της Αιγύπτου και της μοναρχίας της Σαουδικής Αραβίας.

Συνέχεια →

Διαβάζοντας το «Όνειρο στο κύμα»

Του Δημήτρη Μοράρου*

Κι ας είναι στην καθαρεύουσα. Κανένα πρόβλημα. Μόλις αρχίσεις το διάβασμα, ξεχνιούνται αμέσως οι δυσκολίες και παραδίδεσαι αμαχητί στη μαγεία του συγγραφέα.

Ο ήρωας του διηγήματος, ένας νεαρός βοσκός που βόσκει κάθε μέρα τις κατσίκες του, αισθάνεται, περιδιαβαίνοντας στη φύση πως “οι λόγγοι, αι φάραγγες, αι κοιλάδες, όλος ο αιγιαλός και τα βουνά” είναι δικά του! Ακόμα και τα χωράφια των γεωργών. Ναι, ο νεαρός βοσκός δε δίσταζε να παίρνει και κάτι απ’ τα χωράφια όποτε ήταν νηστικός. Σαν τους “πεινασμένους μαθητές του Σωτήρος”. Και από την “άμπελο της άτυχης χήρας” το ίδιο. Τα σταφύλια της ήταν και δικά του. Μόνοι του αντίζηλοι οι αγροφύλακες όχι γιατί επιτελούσαν με ζήλο το καθήκον τους αλλά γιατί εννοούσαν οι ίδιοι “να εκλέγουν τας καλλιτέρας οπώρας”. Όμως το θέμα του διηγήματος είναι άλλο.

Συνέχεια →

Πεντηκοστή 2017 και Ψυχοσάββατα

Του Αρχιμ. Θεοδόσιου (Μαρτζούχου)*

«Δεν υπάρχει τίποτε σπουδαιότερο για να ζήσω, πέρα απ’ το πορτοφόλι μου, το στομάχι μου και την καριέρα μου»

Η προσευχή για τους νεκρούς γίνεται με προσφορά της Θ. Ευχαριστίας την τρίτη, την ενάτη και την τεσσαρακοστή ημέρα από του θανάτου, με το λεγόμενο Μνημόσυνο. Δηλαδή με την παράκληση στον Χριστό να «θυμάται» μονίμως τον αγαπημένο από μας (τους συγγενείς και από την κοινότητα στην οποία ανήκε) νεκρό.

«Αἰωνία ἡ μνήμη» ψάλλουμε, εννοώντας φυσικά: από μέρους του Χριστού! Μνημόσυνο σημαίνει «ενθύμιο, υπόμνηση-ενθύμηση». Το να «θυμάται» κάποιον ο Χριστός, αυτό είναι σωτηρία! Άλλωστε κι εμείς οι ζωντανοί, κατανοώντας σωστά το περιεχόμενο της προσευχής του ληστή, παρακαλούμε τον Χριστό για μας, λέγοντας: Μνήσθητί μου, Κύριε.

Εν συνεχεία, η Εκκλησία δύο φορές τον χρόνο (δύο μόνον είναι τα Ψυχοσάββατα, την παραμονή της Κυριακής των Απόκρεω και την παραμονή της Πεντηκοστής) προσεύχεται για την ανάπαυση των νεκρών της.

Ας δούμε, λοιπόν, τι ακριβώς είναι το Ψυχοσάββατο.

Συνέχεια →

Ιστορίες από το ανεπιθύμητο μέλλον ή όταν το παρελθόν βαραίνει στο παρόν

Του Αλέκου Αναγνωστάκη*

Με αφορμή τη δημόσια συζήτηση που γίνεται λόγω του θανάτου  του Κ. Μητσοτάκη ας ρίξουμε μια ερευνητική ματιά σε ορισμένα περιστατικά που φωτίζουν τη διαμόρφωση της ελληνικής οικονομικής και πολιτικής πραγματικότητας.

Γερμανία 12 Οκτωβρίου 1847.

Ιδρύεται στο Βερολίνο, πρωτεύουσα του τότε Βασιλείου της Πρωσίας, η Siemens  από τον μηχανικό και εφευρέτη  Werner Siemens  (1816-1892) και τον μηχανικό Γιόχαν Χάλσκε (1814-1890).

Είκοσι δύο  χρόνια αργότερα, το 1870, ο Georg Siemens, ανιψιός του Werner Siemens, συμμετέχει στην ίδρυση της Deutsche Bank και  γίνεται ο ανώτερος διευθυντής της. Από τότε η Deutsche Bank εξελίσσεται σε κύριο τραπεζικό οίκο της Siemens.

Συνέχεια →

Η προτεσταντική αντίληψη για την εργασία και ο Βέγγος

Του Βασίλη Καραποστόλη*

Να παράγετε περισσότερα! Να παράγετε ταχύτερα! Η εντολή από τον Βορρά φέρει μέσα της όλη τη βεβαιότητα του εντολέως σχετικά με το τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί προς τους οποίους απευθύνεται. Δείχνουν, πράγματι, ράθυμοι και φυγόπονοι οι Νότιοι στα μάτια εκείνων που βιάζονται πολύ να έχουν οφέλη από την εργασία τους. Αλλά τα οφέλη που θέλουν να αποκομίσουν οι Βόρειοι δεν είναι ακριβώς τα ίδια μ’ εκείνα που θέλουν οι Νότιοι. Και εκεί είναι το πρόβλημα.

Συνέχεια →

Στις Συμπληγάδες των Μνημονίων και της εξάρτησης

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Το δημαγωγικό αφήγημα της κυβέρνησης για έξοδο από τα Μνημόνια και τέλος της επιτροπείας το 2018, κονιορτοποιείται. Παρά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου (=4^ο Μνημόνιο, ν. 4472/2017 πλέον) με τα «προαπαιτούμενα» μέτρα για μετά το 2018, οι Ευρωπαίοι δυνάστες αρνήθηκαν το κλείσιμο της δεύτερης «αξιολόγησης» και κάθε δέσ­μευση για «ελάφρυνση» του χρέους. Ο  εφιάλτης των ασφυκτικών πιέσεων και εκβιασμών απέναντι στον ελληνικό λαό συνεχίζεται με μια κυβέρνηση υποχείριο των ιμπεριαλιστών – δανειστών:  «Εμείς το ομολογούμε. Λέμε ότι η χώρα βρίσκεται σε κηδεμονία, επιτροπεία. Ουσιαστικά στα δημοσιονομικά συγκυβερνάμε με τους θεσμούς, με την τρόικα. Πολλές φορές μας πιάνουν το χέρι και μας γράφουν το νομοσχέδιο». Κ. Ζαχαριάδης.

Συνέχεια →

Παγκοσμιοποίηση, υπέρ ή εναντίον;

Του Βασίλη Βιλιάρδου*

«Παγκοσμιοποίηση: Τα κράτη δεν ασχολούνται πλέον με την διοίκηση και αφοσιώνονται στην αστυνόμευση. Οι πρόεδροι μετατρέπονται σε διαχειριστές ξένων εταιριών. Οι Υπουργοί Οικονομικών είναι καλοί διερμηνείς. Οι βιομήχανοι μετατρέπονται σε εισαγωγείς. Οι πολλοί εξαρτώνται ολοένα και περισσότερο από τα περισσεύματα των λίγων. Οι εργαζόμενοι χάνουν τις δουλειές τους. Οι αγρότες χάνουν την γη τους. Τα παιδιά χάνουν την παιδική τους ηλικία. Οι νέοι χάνουν την επιθυμία να πιστεύουν. Οι ηλικιωμένοι χάνουν την σύνταξή τους. «Η ζωή είναι λαχείο» ισχυρίζονται όσοι κερδίζουν» (E. Galeano).

Ανάλυση

Η Ευρώπη βιώνει την τρίτη εποχή της παγκοσμιοποίησης, αυτή τη φορά με μία εντελώς καινούργια οργανωτική δομή –αφού 28 χώρες της ανήκουν στην ΕΕ, ενώ οι 19 στην Ευρωζώνη (πληθυσμός 338,5 εκ., ΑΕΠ περί τα 9,5 τρις €), από την οποία καμία χώρα δεν μπορεί να εκδιωχθεί ούτε προσωρινά ούτε μόνιμα επειδή το απαγορεύει η σύμβαση σύστασης της, ενώ μπορεί να την εγκαταλείψει μόνο με τη θέληση της.

Συνέχεια →