Επιλογή της Ε.Ε. η κατάργηση του κοινωνικού κράτους
Μνημόνια σὲ ἀτομικὴ συσκευασία στὴ Γερμανία
Του Γιάννη Ζερβού*
Ὁ ἑλληνικὸς λαὸς ἦρθε γιὰ πρώτη φορὰ σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸ ἀνάλγητο πρόσωπο τῆς ἰθύνουσας τάξης τῆς Ε.Ε. καὶ ἰδίως τῆς Γερμανίας κατὰ τὴν περίοδο τῆς δοκιμασίας τῶν Μνημονίων. Ὅμως, τὰ ὅσα βιώσαμε καὶ ἐξακολουθοῦμε νὰ βιώνουμε στὴν Ἑλλάδα οὔτε συμπτωματικὰ εἶναι, οὔτε ἑλληνικὴ ἀποκλειστικότητα.
Τὸ ξεθεμελίωμα τοῦ κοινωνικοῦ κράτους ποὺ ἐμπεδόθηκε στὴν δυτικὴ Εὐρώπη μετὰ τὸν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εἶναι στρατηγικὴ ἐπιλογὴ τῆς ἰθύνουσας τάξης τῆς Εὐρώπης, στὴν κατεύθυνση τῆς συσσώρευσης τοῦ πλούτου στὰ χέρια ὅλο καὶ πιὸ λίγων.
Στὴν 4η σελίδα παρουσιάζεται τὸ σύστημα ἀντιμετώπισης τῆς ἀνεργίας στὴ Γερμανία (πλαίσιο «Hartz IV»), ποὺ ἐπιβλήθηκε τὸ 2005 ἀπὸ τὴν συγκυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατῶν-Πρασίνων τοῦ τότε καγκελαρίου Σρέντερ. Ἡ φιλοσοφία τοῦ συστήματος εἶναι νὰ δοθοῦν κίνητρα στοὺς ἀνέργους τῆς χώρας νὰ ἐργαστοῦν, μὲ τὴ λογικὴ «καλύτερα ἐργαζόμενος καὶ κακοπληρωμένος, παρὰ ἄνεργος».