Χριστούγεννα. Ανάσα από το μέλλον.

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου*

Η καρδιά μας λαχταρά την ελπίδα. Φαίνεται κοινότοπο, μα πρόκειται για τη μεγαλύτερη παραδοξότητα. Γιατί; Διότι η ελπίδα είναι το μόνο που όταν το έχουμε δεν το κατέχουμε! Η ελπίδα είναι από τη φύση της ου-τοπική. Είναι η λαχτάρα για το μη πραγματοποιημένο, για κάτι που δεν βρίσκεται ούτε εδώ, ούτε τώρα. Παρούσα εδώ και τώρα είναι η λαχτάρα μου. Όχι η πραγματοποίησή της. Αυτή ανήκει στο μέλλον. «Η ελπίδα», είχε πει ο Έρνστ Μπλοχ, «είναι το αντίθετο της ασφάλειας. Είναι το αντίθετο της αφελούς αισιοδοξίας. Η έννοια της διακινδύνευσης ενυπάρχει πάντα μέσα της». Άρα, πώς βιώνω αυτό που μοιάζει αβέβαιο και φευγαλέο; Με την πίστη!

Περί εμβολίων και εμβολιασμού

Του Μιχάλη Ρίζου*

Η συζήτηση για τα εμβόλια – στο έδαφος της πανδημίας Covid19 και όχι μόνο, έχει ανάψει για τα καλά. Μια ιστορική, παγκόσμια κατάκτηση της επιστήμης και της δημόσιας υγείας που σώζει εκατομμύρια ζωές κάθε χρόνο, έχει συμβάλλει σημαντικά στον δραστικό περιορισμό της παιδικής θνησιμότητας, έχει τιθασεύσει ή/και εξαλείψει μια σειρά θανατηφόρα και μεταδοτικά λοιμώδη νοσήματα, είναι σήμερα αντικείμενο προβληματισμού, σκεπτικισμού, ανησυχίας, φόβου (ή και λατρείας). Η κυβέρνηση παρουσιάζει το νέο Euro – εμβόλιο ως πανάκεια «για τη λύση του δράματος» της πανδημίας και οργανώνει την τηλεοπτική του πρεμιέρα, οι συνωμοσιολόγοι το συνδέουν με δεκάδες τρομερά και φοβερά, ακόμα και με μεταλλάξεις του ανθρώπινου είδους, οι έμποροι της Pfizer, της AstraZeneca και των άλλων πολυεθνικών τρίβουν τα χέρια τους από τα πανάκριβα συμβόλαια. Την ίδια στιγμή, οι ποσότητες των εμβολίων δεν επαρκούν  ως τώρα ούτε καν για τις ευπαθείς ομάδες, ενώ ο ανταγωνισμός εταιρειών, κρατών και καπιταλιστικών ολοκληρώσεων για το πιο «καλό» εμβόλιο καλά κρατεί.

Τι ακριβώς συμβαίνει;

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΠΡΩΤΗ

Υπερπληθυσμός στον πλανήτη, υπογεννητικότητα στην Ελλάδα – Υποκρισία και εθελοτυφλία

Του Δημήτρη Μπούσμπουρα*

Μεγάλη υποκρισία και άγνοια καλύπτει στην Ελλάδα όλες τις συζητήσεις σχετικά με ζητήματα του παγκόσμιου υπερπληθυσμού της υπογεννητικότητας στην Ελλάδα και των αιτιών των μεταναστευτικών ροών προς την χώρα μας και την Ευρώπη. 

Υπάρχει μία βασική άγνοια για το τι συμβαίνει στον κόσμο σε σχέση με τον υπερπληθυσμό και αν δεν υπάρχει άγνοια  πολλοί συντάκτες  δεν αγγίζουν  ορισμένες πλευρές λόγω ιδεοληψίας. 

 Όπως είχε γράψει ο φιλόσοφος Κώστας Αξελός στο βιβλίο του «Το Παιχνίδι του κόσμου»: «Όλος ο κόσμος μπορεί να το επαληθεύσει: μπροστά σε κάθε καυτό πρόβλημα, όλοι το βάζουν στα πόδια. Τα περισσότερα από τα μεγάλα προβλήματα ακυρώνονται και αποφεύγονται, περνούν μέσα σε άλλα προβλήματα, χωρίς να λύνονται. Φαίνεται συχνά ότι η απάντηση (αδύνατη, άλλωστε) δεν είναι καν επιθυμητή.»

Το ζήτημα του υπερπληθυσμού στον πλανήτη είναι άβολο και κυριαρχείται από προκατάληψη διότι: 

Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση και Ειδική Αγωγή

Του Γιώργου Ηλ. Τσιτσιμπή*

Τώρα που πέρασε η επέτειος των ΑμεΑ (3 Δεκεμβρίου), η γιορτή της μιας μέρας, ας ασχοληθούμε με την ουσία της, μιας και οι επέτειοι καταντήσανε το άλλοθι της αδιαφορίας. Διατυπώνεται η συμπαράσταση ανήμερα της επετείου και σχεδόν ξεχνιέται όλο το άλλο διάστημα.

Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση αποτελεί επιλογή που, από ό,τι φαίνεται, ήρθε για να μείνει. Θα χρησιμοποιείται με κάθε ευκαιρία, για κάθε φύσεως αναπλήρωση. Από καταλήψεις και απεργίες, έως θεομηνίες και κενά εκπαιδευτικών ανά την επικράτεια. Κυρίως, σ΄ αυτή την πλευρά της εξ αποστάσεως έγκειται η διαφωνία και η επιφυλακτικότητα της πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών, κατά την γνώμη μας και όχι ως ένα εργαλείο που ήδη είχε την εφαρμογή του στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ο Γιώργος Γρόλλιος, καθηγητής του Παιδαγωγικού Θεσσαλονίκης, καταδεικνύει πολύ αναλυτικά αυτή την επιλογή, στο άρθρο του «Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση, Παιδαγωγική και Νεοφιλελεύθερη Αναδιάρθρωση», που αναδημοσιεύεται στο ηλεκτρονικό περιοδικό «ΣΕΛΙΔΟΔΕΙΚΤΕΣ για την εκπαίδευση και την κοινωνία». Όλες οι γνώμες συγκλίνουν στο, ότι η τηλεκπαίδευση δεν μπορεί να αποτελεί εκπαίδευση με την περιεκτικότητα του όρου. Ίσως κατάρτιση κι αυτό πολύ είναι. Γι΄ αυτό και δεν μπορεί να υπάρξει ισοδυναμία μεταξύ ψηφιακού και πραγματικού σχολείου. Ανάπτυξη δεξιοτήτων ναι, αλλά καμιά σχέση με την παραδοσιακή διδασκαλία. Όσο πραγματικό είναι το ψηφιακό δέντρο, άλλο τόσο είναι και το ψηφιακό σχολείο!

Τα «περίεργα» της Δυτικής Αττικής και ο άλλος «Δεκέμβρης»

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Ας τα πάρουμε με τη σειρά

Η είδηση

Νέο σκληρότερο lockdown, που περιλαμβάνει -μεταξύ άλλων- απαγόρευση κυκλοφορίας από τις 18:00, κλείσιμο του click away, των κομμωτηρίων και εκκλησιών, ανακοίνωσε σήμερα 17/12 ο Νίκος Χαρδαλιάς για τρεις περιοχές της Δυτικής Αττικής. Τα μέτρα μπαίνουν σε εφαρμογή από τα ξημερώματα και μέχρι την Παραμονή των Χριστουγέννων.

Τα «περίεργα» και τα «ιδιαίτερα πολιτισμικά χαρακτηριστικά»

Για την ευκολία της συζήτησης παρατίθεται ένα από τα πανομοιότυπα ρεπορτάζ μέσου ενημέρωσης (άρα από πίσω έχει πέσει κυβερνητική γραμμή):

«Πρόκειται για μια απόφαση που δεν έσκασε σαν κεραυνός εν αιθρία, αφού οι λοιμωξιολόγοι είχαν βάλει εδώ και αρκετές μέρες στο στόχαστρό τους τις συγκεκριμένες περιοχές, βλέποντας μια περίεργη και ασυνήθιστη αύξηση τόσο των κρουσμάτων, όσο και των λοιπών επιδημιολογικών φορτίων (…) Αυτό που βγαίνει ως συμπέρασμα από τα τεστ που έγιναν στην περιοχή και δίνουν ιδιαίτερη έμφαση είναι η υπερμετάδοση σε αυτές τις περιοχές, όπου υπάρχουν και ιδιαίτερα πολιτισμικά χαρακτηριστικά».

Το βολικό συμπέρασμα

Η Εκκλησία στη νέα ψηφιακή εποχή

Μια συζήτηση με τον Θανάση Ν. Παπαθανασίου*

Online Λειτουργίες μέσω Youtube, Facebook κ.α. είναι μερικά από τα ψηφιακά μέσα που χρησιμοποιούν Ιεροί Ναοί και στον Βύρωνα (Ι.Ν. Αγίας Τριάδας, Ι.Ν. Αγ. Δημητρίου Ν. Ελβετίας) για να παραμείνουν κοντά στους πιστούς κατά τη διάρκεια του lockdown.

Δ&Π. Κάποιοι ναοί προβάλλουν τη θεία Λειτουργία στο διαδίκτυο, με κανάλι στο youtube. Είναι, άραγε, μια καινοτομία, μια κίνηση «εκσυγχρονισμού»;

Η διαδικτυακή μετάδοση της θείας Λειτουργίας ξεκίνησε κατά την περίοδο του πρώτου εγκλεισμού, την περασμένη Άνοιξη, ως ανταπόκριση στο ξάφνιασμα των πιστών ότι δεν θα είχαν φυσική / σωματική πρόσβαση όχι μόνο στις κυριακάτικες Λειτουργίες, αλλά και στα πολύ λαοφιλή εκκλησιαστικά δρώμενα καθοδόν προς το Πάσχα (όπως οι Χαιρετισμοί της Παναγίας), αλλά και κατά τη Μεγάλη Βδομάδα και την Ανάσταση. Η κίνηση αυτή επεκτάθηκε τώρα, κατά τον δεύτερο εγκλεισμό. Στην πραγματικότητα δεν είναι κάτι καινούργιο, υπό την έννοια ότι οι κυριακάτικες Λειτουργίες μεταδίδονται ζωντανά εδώ και πάρα πολλά χρόνια, από ραδιόφωνα και τηλεοράσεις. Το καινούργιο είναι η υιοθέτηση ειδικά του διαδικτύου. Μιλάμε πάντως συγκεκριμένα για τη μετάδοση της λατρείας, καθόσον σε επίπεδο συνεδρίων, ημερίδων και σεμιναρίων ο θεολογικός χώρος μετέχει των νέων τεχνολογιών εδώ και πολύν καιρό.

Δ&Π. Τι νομίζεις ότι προσφέρει αυτή η κίνηση στους πιστούς; Καλύπτει κάποιες ανάγκες τους;

ΤΗΛΕΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ του βιβλίου ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Από τις εκδόσεις Αρμός

Την Πέμπτη 17 Δεκέμβρη 2020 και ώρα 5.30μμ ακριβώς οι εκδόσεις Αρμός τηλεπαρουσιάζουν το 2^ο βιβλίο του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα (έκδοση 2019) σε πανελλαδική δηλαδή εμβέλεια. Όλοι οι παρουσιαστές έχουν συμμετάσχει πριςν τους εγκλεισμούς σε ζωντανές παρουσιάσεις σε Κόρινθο, Ναύπλιο, Αθήνα και Λάρισα μαζί με τον συγγραφέα βεβαίως.

Το βιβλίο με τον τίτλο «ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ» και με υπότιτλο «55 σημαδούρες υπαρκτικής και κοινωνικής θεανθρωπολογίας» απαντά προφητικώ τω τρόπω τόσο στην πρόκριση της ατομικής ευθύνης και του ατομικού εργαζόμενου που προωθείται από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, όσο και στον θεολογικό διχασμό της εκκλησιολογικής θεανθρωπολογίας με τις μερίδες των φανατικών συντηρητικών από τη μία μεριά και των φωτισμένων προοδευτικών, όταν δεν μπορούν όλοι να δουν ολιστικά τον άνθρωπο.

Συντονίζει και ομιλεί ο Κωνσταντίνος Μπλάθρας, θεολόγος, κριτικός κινηματογράφου, δημοσιογράφος και διευθυντής της εφημερίδας «Χριστιανική».

Θα μιλήσουν σχετικά:

Κοροναϊός: Εργατικό ατύχημα οι θάνατοι υγειονομικών από covid–19

Νομοθετική ρύθμιση ζητάει η ΠΟΕΔΗΝ

Του Θεοδωρή Λαπαναΐτη*

Έντεκα νεκρούς συναδέλφους τους από τον κοροναϊό covid-19 θρηνούν οι υγειονομικοί του ΕΣΥ στη μάχη κατά της πανδημίας. Μάλιστα το δεύτερο κύμα της πανδημίας αναδεικνύεται εξόχως φονικό για γιατρούς, νοσηλευτές και το υπόλοιπο προσωπικό του δημόσιου συστήματος υγείας στην Ελλάδα καθώς οι 10 από τους 11 θανάτους προήλθαν σε αυτή την περίοδο.

Απώλειες σε μάχιμο υγειονομικό προσωπικό

Το χειρότερο όλων είναι ότι αυτή η μαύρη λίστα του θανάτου για τους «ήρωες της πρώτης γραμμής» δυστυχώς δεν φαίνεται να σταματάει εδώ καθώς 50 ακόμα υγειονομικοί νοσηλεύονται σε κλινικές κοροναϊού αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων οι 11 είναι διασωληνωμένοι σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ).

Επισημαίνεται πάντως ότι στη μαύρη αυτή λίστα των νεκρών υγειονομικών από covid προστέθηκε σήμερα και μια ακόμα νοσοκόμα (σ.σ. 12ος υγειονομικός στο σύνολο) του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών (αν και τα στρατιωτικά νοσοκομεία δεν ανήκουν στο ΕΣΥ) η οποία έδινε για περίπου ένα μήνα σκληρή μάχη με τη νόσο.

Μάλιστα οι 11 ανθρώπινες απώλειες που μετράει το προσωπικό του ΕΣΥ δεν αφορά σε ευπαθείς ομάδες, αλλά σε μάχιμο υγειονομικό προσωπικό και μάλιστα σε ηλικίες μεταξύ 37 έως 60 ετών.

Η πανδημία και οι κυβερνητικές πολιτικές στην έρευνα – ο ένοχος

Του Αλέκου Αναγνωστάκη*

Μνημείο υποκρισίας

17 Οκτώβρη του 2014

Οι New York Times δημοσιεύουν άρθρο με τίτλο «Ο Λευκός Οίκος προς περικοπή της χρηματοδότησης επικίνδυνων βιολογικών μελετών» (White House to Cut Funding for Risky Biological). Στο άρθρο επισημαίνεται πως «Εν μέσω διαμάχης για επικίνδυνες έρευνες και πρόσφατα εργαστηριακά ατυχήματα, ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι θα αναστείλει προσωρινά κάθε νέα χρηματοδότηση για πειράματα που έχουν σχεδιαστεί για να δοκιμάσουν ορισμένους μολυσματικούς παράγοντες καθιστώντας τους πιο επικίνδυνους. Ενθάρρυνε επίσης τους επιστήμονες που εμπλέκονται σε τέτοιες μελέτες των ιών της γρίπης, του SARS και των MERS να παύσουν οικειοθελώς τη δουλειά τους…».

Η προτροπή αυτή είναι μνημείο υποκρισίας. 

Κανείς δεν πιστεύει φυσικά πως αυτή η βίαιη και με διεθνείς επιδράσεις περικοπή – διακοπή των ερευνών στους κορονοϊούς στις ΗΠΑ, εκεί στη μήτρα των ερευνών και εφαρμογών βιολογικού πολέμου, έγινε για την αποφυγή ατυχήματος. 

Αυτό που πράγματι συνέβαινε ήταν πως η κερδοφορία από τις συγκεκριμένες έρευνες ήταν απορριπτέα, καθώς ο χρόνος απόδοσης στη βασική έρευνα είναι μεγάλος και αβέβαιο το ποσοστό κερδοφορίας.

Πέντε χρόνια μετά την έναρξη της πολιτικής Ομπάμα, το Δεκέμβριο του 2019, η ανθρωπότητα βρέθηκε αντιμέτωπη με την πανδημία.

Στο θεολόγο Σωκράτη Νίκα, αντί επικήδειου

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Έφυγε χθες 23 Νοέμβρη 2020 σε βαθιά γεράματα ένας φίλος των νιάτων μου στην Πάτρα, ένας βαθύς δημοκράτης, ένας αγωνιστής συνάδελφος, ένας αληθινός ορθόδοξος θεολόγος, ένας γλυκύς άνθρωπος.

Με την γυναίκα του Ευτυχία απέκτησαν και μεγάλωσαν τρία παιδιά: Την Ευαγγελία τον Μιλτιάδη (Μίλτο) και τον Στέφανο. Μια πολύ δεμένη οικογένεια. Το σπιτικό τους βρίσκεται στην Εγλυκάδα Πατρών, το οποίο γνώρισα με μια φοιτητική παρέα περί το 1980. Εκεί ένοιωσα και την οικογενειακή ζεστασιά ενός αγαπημένου ζευγαριού.

Τον γνώρισα λοιπόν τη δεκαετία του 1970 ως φοιτητής φυσικής, αλλά για τα μεγάλα ζητήματα χριστιανισμού και σοσιαλισμού. Προς το τέλος της δεκαετίας μας βοήθησε ως νεανική παρέα όταν προσπαθήσαμε να έχουμε ενοριακή στήριξη τόσο στον Ι. Ν. της  Αγίας Βαρβάρας Πατρών όσο και στον Ι. Ν. της Μεταμορφώσεως Σκαγιοπουλείου στην Πάτρα. Στον πόλεμο από τρις θρησκευτικές οργανώσεις αντέξαμε, στον οποίο αυτός διακριτικά μας στήριξε με τον τρόπο του.

Αργότερα τον συνάντησα ως συνάδελφο και σχολικό σύμβουλο θεολόγων, αυτός στα τελευταία της επαγγελματικής καριέρας του κι εγώ στις αρχές. Δεν προλάβαμε για συναδελφικές ωσμώσεις. Τον παρακολουθούσα με διάκριση στις πάμπολλες ομιλίες του με κάθε ευκαιρία στην Πάτρα, τις οποίες πραγματοποιούσε κάθε φορά που τον καλούσαν μέχρι τα βαθιά του γεράματα.