Πολιτικός αμοραλισμός και σχήματα λόγου ή λόγος περί «έντιμου συμβιβασμού»

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Ο αμοραλισμός ως τρόπος ζωής και συμπεριφοράς είναι χειρότερος από την ανηθικότητα, αφού όχι μόνο απορρίπτει ηθικές αρχές και κανόνες, αλλά βασιζόμενος  στο δόγμα «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» νομιμοποιεί και το πιο αθέμιτο μέσο για την επίτευξη κάθε στόχου.

Συμβαδίζοντας με τον κυνισμό, τον τυχοδιωκτισμό αποτελεί το «ηθικό» υπόβαθρο του φασισμού, όχι απαραίτητα ως πολιτικής ιδεολογίας, αλλά ως έκφραση κοινωνικού (μικρο)φασισμού. Στην πολιτική εκφράζεται ως μακιαβελισμός (Ν. Μακιαβέλι, ο ηγεμόνας) που σημαίνει την επιδίωξη και διατήρηση πάση θυσία της εξουσίας .

Συνέχεια →

Η ουσία του ενός και μοναδικού ερωτήματος της Διαπραγμάτευσης

Του Σπύρου Στάλια*

Αφού το νεοκλασικό υπόδειγμα (τώρα τι είναι αυτό σε λεπτομέρειες ας το αφήσουμε) που εφαρμόζεται στην ευρωζώνη είναι ένα, μοναδικό και άχρονο, κάτι σαν τον νόμο της βαρύτητας, ισχύει χωρίς αμφισβητήσεις, τότε μέσα από αυτό το μοντέλο υπάρχει η δυνατότητα της πρόβλεψης. Μην φέρετε αντιρρήσεις.

Συνέχεια →

Μεσόγειος τάφρος – ΙΙΙ

Του Γιάννη Ποταμιάνου*

Όχι δεν είναι κόκκινο δάκρυ φεγγαριού

αυτό το κύμα

Ούτε καν αίμα λαβωμένου δελφινιού

Μόνο είναι βλύσμα της αρτηρίας

ενός ονείρου

Συνέχεια →

Μεσόγειος τάφρος – ΙΙ

Του Γιάννη Ποταμιάνου*

Τα κύματα δεν είναι μάρτυρες απόψε

ίσως είναι άγγελοι θανάτου

Η μεσόγειος τάφρος πέρασμα

άλλοτε ελπίδας κι άλλοτε απόγνωσης

Συνέχεια →

Αυτοβιογραφική αυθεντικότητα*

Του Γιάννη Στρούμπα

Η δοκιμασία της ανθρώπινης ψυχής στον κοινωνικό στίβο μάχης απολήγει είτε στην επικράτηση των αντοχών της και τη διατήρηση της ύπαρξής της στις επάλξεις του αγωνιστικού βίου, είτε στην κατάρρευσή της και την απόσυρσή της από το προσκήνιο. Τη συγκεκριμένη πραγματικότητα αποδίδει ο τίτλος «Παρουσίες – απουσίες» της δέκατης τέταρτης ποιητικής συλλογής της Χαράς Χρηστάρα. Ο αγώνας προς επιβίωση είναι επίπονος, κι η Χρηστάρα το επισημαίνει ήδη από το μότο «Πρώτη κραυγή του ανθρώπου/ αυτή του πόνου», το οποίο προτάσσει στη συλλογή της. Η πραγμάτευση του θέματός της επιχειρείται από την ποιήτρια σε τέσσερα μέρη, που επιγράφονται «Η γειτονιά», «Οι γιατροί μου», «Για την εποχή μας», «Το εξοχικό».

Συνέχεια →

Ο μύθος της ελεύθερης πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση

Του Κώστα Θεριανού

Ελεύθερη πρόσβαση σημαίνει ότι κάποιος/ -α μπορεί να εισέρθει σε κάποιο χώρο, χωρίς εισιτήριο και χωρίς καμία προϋπόθεση ή εμπόδιο. Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σημαίνει ότι ο/η απόφοιτος/ -η (;) κάποιου τύπου λυκείου μπορεί να εγγραφεί χωρίς καμία εξέταση, έστω διαγνωστική, για τις βασικές του γνώσεις σε οποιαδήποτε σχολή επιθυμεί. Το ερωτηματικό στην λέξη απόφοιτος/ -η έχει την έννοια του γιατί ένας/ μια ενήλικος/ -η ακόμη και αν δεν έχει ολοκληρώσει την λυκειακή βαθμίδα, να μην μπορεί να γραφτεί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, με βάση την όποια επαγγελματική ή κοινωνική εμπειρία έχει αποκτήσει και η οποία σε αρκετές σχολές μπορεί να αποδειχθεί πολλαπλά πιο χρήσιμη από την ακαδημαϊκή σχολική γνώση.

Συνέχεια →

Προς τον οριστικό εγκλωβισμό;

Του Στάθη Κουβελάκη

H παρέμβαση που καταθέτει ο Αλέξης Τσίπρας με το άρθρο του στην γαλλική εφημερίδα Le Monde είναι αξιοσημείωτη από πολλές πλευρές.

Σημαίνει ότι έχουμε περάσει ένα κατώφλι έχει πλέον διασχισθεί στην εξέλιξη της ελληνικής κρίσης, και, αυτό, για μια σειρά λόγους.

Ενα καθοδικό σπιράλ υποχώρησης

Το άρθρο αυτό επικυρώνει με επίσημο τρόπο και για πρώτη φορά, ακόμη και για το εγχώριο κοινό, το σύνολο των παραχωρήσεων που η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη αποδεχθεί κατά την διάρκεια των περίφημων «διαπραγματεύσεων» -τα εισαγωγικά εδώ σημαίνουν ότι το νόημά τους, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, συνίσταται στην υποκατάσταση τους από την επιβολή της θέλησης του ισχυρότερου.

Συνέχεια →

Μεσόγειος τάφρος – Ι

Του Γιάννη Ποταμιάνου*

Χτύπησε την τρίαινα στο κύμα

ο Ποσειδώνας

κι άνοιξε η θάλασσα στα δύο

για να περάσει ο πόνος

Συνέχεια →

ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ ΚΑΙ ΚΑΠΝΙΣΜΑ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Ομολογώ ότι ο τίτλος είναι προκλητικός ή προβοκατόρικος και πιασάρικος στην «ευγενή» γλώσσα της δημοσιογραφίας. Αφορμή έλαβα ακούγοντας δημοσιογράφο της κρατικής τηλεόρασης να γνωστοποιεί ότι η 31^η Μαΐου είναι η ημέρα κατά του καπνίσματος. Το ότι συνέπεσε να είναι και Πεντηκοστή, δηλαδή γενέθλια ημέρα της Εκκλησίας, την άφησε παγερά αδιάφορη. Βέβαια αρκετοί επωφελήθηκαν του τριημέρου της αργίας, καθώς της Πεντηκοστής έπεται η εορτή του Αγίου Πνεύματος, για να αποδράσουν από τη φυλακή του άστεως δίχως όμως να ευγνωμονήσουν την Πολιτεία, η οποία δεν προέβη ακόμη στον χωρισμό της από την Εκκλησία, η συνέπεια του οποίου θα ήταν άκρως οδυνηρή για τους επωφελούμενους από τις αργίες των εκκλησιαστικών εορτών για να εκδράμουν!

Συνέχεια →