ΔΡΑΧΜΗ: Σωτηρία ή καταστροφή;

Απαντήσεις σε σχετικές δηλώσεις του κ. Πρωθυπουργού

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη*

Στην συνέντευξη του στην ΕΡΤ, ο Τσίπρας μίλησε ξεκάθαρα για τις επιπτώσεις της επιστροφής στην δραχμή.

1) Η χώρα δεν έχει συναλλαγματικά αποθέματα για να στηρίξει την επιστροφή στο δικό της νόμισμα. Η δραχμή την ίδια στιγμή που θα εκδίδονταν, θα είχε μια δραματική υποτίμηση. Αυτό σημαίνει ότι ένας συνταξιούχος που παίρνει 800 ευρώ, θα έπαιρνε 800 δρχ. με τις οποίες θα έβγαζε 3 μέρες και όχι 1 μήνα.

1. Τι θα πει «η χώρα δεν έχει συναλλαγματικά αποθέματα»; Βεβαίως έχει αυτά που της εξασφαλίζουν οι εξαγωγές της, αλλά και οι άδηλοι πόροι. Θα πρέπει, συνεπώς, μέχρι που να ξαναφτιάξει την κατεστραμμένη της παραγωγική βάση (με τη βοήθεια της δραχμής, γιατί διαφορετικά το εγχείρημα είναι αδύνατον), να περιορίσουμε τις εισαγωγές στα απολύτως αναγκαία είδη, κόβοντας όλα τα πολυτελή και ημιπολυτελή αγαθά και υπηρεσίες. Η υπόθεση ότι μια σύνταξη 800 ευρώ που έφθανε για 1 μήνα, θα καταλήξει να επαρκεί μόνο για 3 ημέρες, αποδέχεται έναν πληθωρισμό που θα τρέχει σε 1000άδες. Κάτι τέτοιο φαίνεται εντελώς απίθανο για τους ακόλουθους λόγους;

Συνέχεια →

Αντιδημοκρατική εκτροπή και στο βάθος πολιτικό αδιέξοδο

Του Κώστα Διαμαντή*

Στη χθεσινή συνεδρίαση της ελληνικής Βουλής παίχτηκε η «δεύτερη πράξη» της ελληνικής τραγωδίας, μετά τη σύναψη μιας ακόμη επαίσχυντης συμφωνίας (της 12ης Ιουλίου) μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και των (κατ’ ευφημισμόν) Ευρωπαίων «εταίρων». Η επιβολή (απ’ τους «εταίρους») μιας ακόμη «κατεπείγουσας» διαδικασίας συζήτησης και ψήφισης των λεγόμενων… «προαπαιτούμενων μέτρων» από το ελληνικό Κοινοβούλιο, χωρίς τη δυνατότητα ουσιαστικής συζήτησης και διαλόγου μεταξύ των βουλευτών, δίνει το «στίγμα» έναρξης ενός νέου κύκλου αντισυνταγματικής και αντιδημοκρατικής εκτροπής στη χώρα μας.

Συνέχεια →

Περί διαθεσίμων σε συνάλλαγμα και άλλων δαιμονίων

Προς Ευρωλάγνους ή Ευρωλιγούρηδες:  Το εθνικό νόμισμα και μια απάντηση στον κ. Μάρδα

Του Νίκου Στραβελάκη*

Σε  πρόσφατο κείμενό του στο διαδίκτυο με τίτλο «Προς Δραχμιστές», το οποίο πήρε φυσικά έκταση και από τα ΜΜΕ, ο υφυπουργός οικονομίας κ. Μάρδας προσπαθεί να δικαιολογήσει την αποδοχή του τρίτου, επαχθούς και κατάπτυστου μνημονίου από τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, καθώς και να απαντήσει στην κριτική των διαφωνούντων εντός ΣΥΡΙΖΑ.

Επειδή το βασικό δίλημμα που απάντησε η Ελληνική κυβέρνηση το βράδυ της Κυριακής στις 12 Ιουλίου ήταν «ευρώ η εθνικό νόμισμα», στην πραγματικότητα «υποταγή η ρήξη» –επιλέγοντας την υποταγή, η επιχειρηματολογία  του κ. Μάρδα επικεντρώθηκε σε αυτό το θέμα.

Συνέχεια →

Βαριά ήττα της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ

Το νέο 1922: Από τον ιδεαλισμό στη φαιδρότητα

Του Ανδρέα Ζαφείρη

Τι είναι ο Α. Τσίπρας; Προδότης ή ανίκανος; Γιατί, με βάση την υπεραπλούστευμένη λογική που ανθίζει τα τελευταία χρόνια στα social media, εάν ένας πρωθυπουργός, που έχει υποσχεθεί την έξοδο από τα μνημόνια, «καταφέρνει» μετά από 5 μήνες να επιστρέψει με ένα ακόμη χειρότερο μνημόνιο, … ένα από τα δύο μπορεί να είναι.

Εκεί οδηγεί και η λογική των υποτιθέμενων υπερασπιστών του, που  αναζητούν σε επίπεδο προσώπου-Ηγέτη τη σωτηρία (παραγνωρίζοντας ότι τότε και η  καταστροφή θα πρέπει να χρεωθεί αναλόγως –μονοπρόσωπα).

Συνέχεια →

Το management των ψευδαισθήσεων

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη

«Ενδεχομένως να μπορείτε να με κατηγορήσατε ότι έχω αυταπάτες, αλλά δεν μπορείτε να με κατηγορήσετε ότι είπα ψέματα».

ΑΛΈΞΗΣ  ΤΣΊΠΡΑΣ, Πρωθυπουργός.

Σ’ έναν κόσμο βεβαιοτήτων πάσης φύσεως, σ’ έναν άκαρδο κόσμο, πλημμυρισμένο απ’ την κουλτούρα του «εγώ», δεν υπάρχει πιο επώδυνο και βασανιστικό πράγμα απ’ την ομολογία των ψευδαισθήσεων μας.

Όταν ο ανυποψίαστος σύζυγος επιστρέφει αιφνιδιαστικά στο μικροαστικό του διαμέρισμα, έτσι καθώς τοποθετεί τα κλειδιά του στην διπλοκλειδωμένη πόρτα ασφαλείας, τίποτα δεν φαίνεται ότι μπορεί να διαταράξει την αυταπάτη που ο ίδιος έχει οικοδομήσει σε σχέση με την πραγματικότητα της ζωής του. Όμως, μερικά δευτερόλεπτα αργότερα, μερικές λέξεις του στυλ «μανάρι μου, δεν είναι αυτό που νομίζεις» θα κλονίσει συθέμελα τον κόσμο του, ρηγματώνοντας με οδυνηρό τρόπο την πραγματικότητα.

Συνέχεια →

Μεταδημοψηφισματικές μεταμορφώσεις

Του Χρήστου Σκανδάμη*

Για δες θάμα κι αντίθαμα που γίνεται δω πέρα

ΟΧΙ να λες την Κυριακή να βγαίνει Ναι Δευτέρα.

  Συνέχεια →

Το «ΟΧΙ» που έγινε «ΝΑΙ»

Η διαστροφή του Λόγου και πώς αντιμετωπίζεται…

Του Σεραφείμ Σεφεριάδη*

 «Λόγος», έγραψε ο Ευάγγελος Παπανούτσος, «σημαίνει και τη σκέψη την ίδια και την έκφρασή της με τη γλώσσα. Ορθά· γιατί δεν είναι δυνατόν να υπάρξει το ένα χωρίς το άλλο: σκεπτόμαστε με λέξεις (έστω και αν δεν τις προφέρουμε), και οι λέξεις έχουν νόημα, δηλαδή είναι προϊόντα και φορείς σκέψεων»**. Τούτων όλων δοθέντων, η μεγαλύτερη ίσως απειλή των ημερών είναι το γιγάντιο εγχείρημα διαστρέβλωσης και παραχάραξης λέξεων και νοημάτων -και η απειλή είναι τεράστια διότι αν χάσουμε το νόημα των λέξεων (αν λέγοντας «μέρα» αρχίσουμε να εννοούμε «νύχτα»), τότε δεν μπορούμε ούτε να επικοινωνούμε ούτε όμως και να σκεπτόμαστε.

Το «ΟΧΙ» που έγινε «ΝΑΙ»

Η πρώτη συστηματική διαστροφή που δραματικά βιώθηκε από το σώμα της ελληνικής κοινωνίας ήταν η ιλαροτραγική παραχάραξη του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος, ήδη από τα πρώτα λεπτά της ανακοίνωσής του: Ο λαός είπε ένα βροντερό «ΟΧΙ», και το πολιτικό σύστημα (ολόκληρο το πολιτικό σύστημα) άρχισε πάραυτα, με ανερυθρίαστο θράσος και ανυπομονησία, να υλοποιεί το ακριβώς αντίθετο, μια εντολή «ΝΑΙ».

Συνέχεια →

«Συμφωνία» της ευρω-Διάσκεψης Κορυφής για την Ελλάδα [12-7-2015]

Σχολιασμένη από τον Γιάνη Βαρουφάκη

Η δήλωση κορυφής για το ευρώ (ή όροι της παράδοσης στην Ελλάδα – όπως θα περάσει στην ιστορία) Επομένως, σχολιασμένη από τον υποφαινόμενο. Το αρχικό κείμενο είναι ανέγγιχτη με σημειώσεις μου περιορίζεται σε αγκύλες (και σε κόκκινο-Σημείωση από τΜτΒ: μαύρο-μπόλντ στο κειμενο εδώ). Διαβάστε και κλαίω … [Για ένα PDF αντίγραφο κάντε κλικ εδώ .]

Ευρώ Σύνοδο Κορυφής Δήλωση Βρυξέλλες, 12 του Ιουλίου του 2015

H σύνοδος κορυφής για το ευρώ τονίζει την κρίσιμη ανάγκη να οικοδομηθεί εκ νέου σχέση εμπιστοσύνης με τις ελληνικές αρχές [δηλαδή η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να επιβάλει νέα αυστηρή λιτότητα που θα κατευθύνεται στους πιο αδύναμους Έλληνες που έχουν ήδη υποφέρει πάρα πολύ] ως προαπαιτούμενο για πιθανή μελλοντική συμφωνία σχετικά με νέο πρόγραμμα του ΕΜΣ [δηλάδή ένα νέο δάνειο].  Στο πλαίσιο αυτό έχει βασική σημασία η ανάληψη ιδίας ευθύνης από τις ελληνικές αρχές [η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να υπογράψει διακήρυξη αυτομόλησης στη “λογική” της Τρόικα], τις δε δεσμεύσεις πολιτικής πρέπει να ακολουθήσει η επιτυχής υλοποίησή τους.

Συνέχεια →

Η ΕΥΡΩΔΟΥΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΜΟΡΦΗ ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟΥ

Ή πώς η «αριστερή» Κοινοβουλευτική Χούντα ακύρωσε το ΟΧΙ στα Μνημόνια και εισήγαγε το χειρότερο Μνημόνιο όλων

Του Τάκη Φωτόπουλου*

Η διαδικασία του εξανδραποδισμού του Ελληνικού λαού δεν συντελείται μόνο από τις ξενες ελίτ, δηλαδή την Υ/Ε (Υπερεθνική Ελίτ), όπως εκπροσωπείται απο την ΕΕ (Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ΕΚΤ) και το ΔΝΤ. Καθοριστικό ρόλο στη διαδικασία αυτή παίζουν και οι ντόπιες (οικονομικές, πολιτικές, ακαδημαϊκές και μιντιακές) ελίτ, χωρίς την αμέριστη συνδρομή των οποίων ο σημερινός εξανδραποδισμός θα ήταν αδύνατος. Και αυτό παρά τις απατηλές κραυγές των πολιτικών και ακαδημαϊκών ελίτ του ΣΥΡΙΖΑ (π.χ. Δουζίνας, Βεργόπουλος, Μελάς κ.α.) ότι για όλα φταίνε οι «κακοί» Σόιμπλε και σια στην Υ/Ε. Όμως, στο κάτω-κάτω αυτοί «τη δουλειά τους κάνουν» σαν επιφανή όργανα των οικονομικών ελίτ μέσα στην Υ/Ε. Το θέμα είναι αν θα μπορούσαν να κάνουν έτσι αποτελεσματικά τη δουλειά τους αν δεν είχαν τους διάφορους Τσίπρες, Δραγασάκηδες, Τσακαλώτους, Βαρουφάκηδες, Σταθάκηδες, Λιανούς, Φλαμπουράρηδες κ.α. (και από πίσω τους τις στημένες δημοσκοπήσεις και μίντια να τους στηρίζουν), οι οποίοι έδωσαν αποφασιστική βοήθεια, όπως θα δούμε, στην Υ/Ε για να μετατρέψει σήμερα την Ελλάδα και σε τυπικό προτεκτοράτο της Υ/Ε.

Συνέχεια →