Σπιράλ θανάτου το 3ο μνημόνιο για την εκπαίδευση

Σπιράλ θανάτου το 3ο μνημόνιο για την εκπαίδευση

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Μεγάλες ανατροπές φέρνει το 3ο μνημόνιο για τη δημόσια εκπαίδευση. Στις νομοθετικές ρυθμίσεις περιλαμβάνονται οι εξής δεσμεύσεις: «Ευθυγράμμιση αναλογίας μαθητών ανά τάξη και εκπαιδευτικό μέχρι τον Ιούνιο του 2018. Αυτό σημαίνει περισσότεροι μαθητές ανά τμήμα και, βέβαια, αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών. Παράλληλα ανοίγει ένας δεύτερος γύρος συγχωνεύσεων και καταργήσεων σχολικών μονάδων.

Συνέχεια

Η Παναγία και ο γεωργοκτηνοτρόφος…

Η Παναγία και ο γεωργοκτηνοτρόφος…

Του παπα Ηλία Υφαντή*

Είναι, λέει, οι «εταίροι» μας στη συντριπτική τους πλειονότητα χριστιανοί. Και πάνω απ’ όλους οι χριστιανοδημοκράτες και  χριστιανοκοινωνιστές Γερμανοί. Αλλά τι λέει, στην προκειμένη περίπτωση, το Ευαγγέλιο; Και πιο συγκεκριμένα το χαρακτηριστικό παράδειγμα της Παναγίας, της οποίας σήμερα γιορτάζουμε την Κοίμηση (15 Αυγούστου). Και η οποία -όπως είναι ευνόητο- δεν είχε σπουδάσει οικονομολόγος ή κοινωνιολόγος σε κάποιο, όπως τα σημερινά, της παγκόσμιας κακοδαιμονίας «πνευματικό» ίδρυμα…

Συνέχεια

Για τη συγκυρία μετά το τέλος των ψευδαισθήσεων

Για τη συγκυρία μετά το τέλος των ψευδαισθήσεων

Του Γιώργου Καλημερίδη

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ έχει ήδη ψηφίσει με διαδικασίες εξπρές το τρίτο Μνημόνιο ως απόρροια της συμφωνίας στις 12 Ιούλη. Το τρίτο Μνημόνιο, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από και τα δύο προηγούμενα, δεν αποτελεί απλά ένα σύνολο μεμονωμένων αντιλαϊκών μέτρων λιτότητας, αλλά ένα συνολικό και ολοκληρωμένο πρόγραμμα νεοφιλελεύθερης αναδιάρθρωσης του ελληνικού καπιταλισμού. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα ολοκληρωτικής ανάπλασης του ελληνικού καπιταλισμού που αγγίζει κάθε διάσταση της κοινωνικής ζωής: από τη μορφή των εργασιακών σχέσεων και τον τρόπο λειτουργίας του αστικού κράτους και των κοινωνικών του υπηρεσιών μέχρι τη φαινομενικά αθώα πώληση του γάλακτος και του ψωμιού. Δεν υπάρχει επομένως διάσταση της κοινωνικής ζωής που να μη μετασχηματίζεται από το νέο μνημονιακό πρόγραμμα.

Συνέχεια

Όλες οι ρυθμίσεις (μνημόνιο-ΙΙΙ) για την παιδεία

Όλες οι ρυθμίσεις (μνημόνιο-ΙΙΙ)  για την παιδεία,

 όπως ψηφίστηκαν σήμερα από τη Βουλή

Αξιολόγηση εκπαιδευτικών, ωράριο, Νέο Σχολείο, ΑΕΙ, ιδιωτική εκπαίδευση

Το νομοσχέδιο (μνημόνιο)  όπως ψηφίστηκε σήμερα Παρασκευή στην Ολομέλεια της Βουλής, περιλαμβάνει τις ακόλουθες δεσμεύσεις και ρυθμίσεις για το σύνολο της παιδείας

Επικαιροποίηση Εκθεσης ΟΟΣΑ του 2011

Συνέχεια

Τρέχα, Άλια, τρέχα

Τρέχα, Άλια, τρέχα

Της Νίνας Γεωργιάδου

Ήταν δασκάλα της νοηματικής γλώσσας για κωφάλαλα παιδιά στη Συρία. Συνεχίζει να είναι, μόνο που ποιος νοιάζεται πια για κωφάλαλα. Ο «μπαμπάς ο πόλεμος» επιφυλάσσει για όλα τον τρόμο, την προσφυγιά ή το θάνατο, χωρίς διακρίσεις.

Συνεχίζει να είναι δασκάλα της νοηματικής, μόνο  που γι αυτήν δεν υπάρχει πια Συρία. Υπάρχει ένα κουρέλι, από το οποίο διεκδικούν μερίδια οι Τούρκοι κι οι Ισραηλινοί. Οι Ευρωπαίοι «εταίροι» θέλουν, ως μερτικό, το δρόμο του φυσικού αερίου του Κατάρ και καμιά γερή μπάζα στις τουριστικές αξιοποιήσεις των ιστορικών χώρων. Ξέρουν από ιστορία και πολιτισμό. Οι Αμερικάνοι – καλή τους ώρα, πού τους ξεχάσαμε μέσα στην μνημονιακή μας παραζάλη; – διαπραγματεύονται, ως μεγαλοεργολαβικές εταιρίες, με μιαν απίστευτη προβλεπτικότητα, την ανοικοδόμηση του  κουρελιού.

Συνέχεια

Τα παθήματα των ποντικών, του Χρήστου Σκανδ.

Τα παθήματα των ποντικών

Του Χρήστου Σκανδάμη*

(Απάντηση στη ‘‘Συνέλευση των ποντικών’’

Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα)

 

Ωραία τα ‘πανε οι δυο οι τροβαδούροι 

για τα ποντίκια και του Γάτου την ουρά,                    

όμορφα λόγια σαν της Πολυδούρη

λόγια που φέρνουνε στον κόσμο τη χαρά.

Συνέχεια

Η Αριστερά είναι νεκρή, ζήτω η Αριστερά

Άκου πτώμα να μαθαίνεις

Η Αριστερά είναι νεκρή, ζήτω η Αριστερά

Του Κώστα Σβόλη*

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως αυτό που υπήρξε από το 2012 και μετά δεν υπάρχει, είναι ένα άταφο πτώμα μέχρι το συνέδριο του, όπου θα έχουμε και την τελετή της ταφής και της μεταμορφωτικής του «ανάστασης». Η εκτίναξη του ΣΥΡΙΖΑ προς στην κυβερνητική εξουσία βασίστηκε στην στρατηγική του να πείσει τα λαϊκά στρώματα, ότι μπορεί να αναχαιτίσει την επίθεση του κεφαλαίου και την απαξίωση των ζωών τους, χωρίς τα ίδια να αναλάβουν τόσο το ρίσκο της ρήξης όσο και την ευθύνη να πάρουν τις ζωές τους στα χέρια τους. Είναι αλήθεια ότι η ρητορεία του «και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα ολόκληρη» ακούγονταν πολύ δελεαστική για πολλούς και διάφορους λόγους. Καταρχάς μια σειρά από εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες είχαν ηττηθεί όλο το προηγούμενο διάστημα της «κρίσης» αφήνοντας μια αίσθηση κούρασης και απογοήτευσης στα κοινωνικά υποκείμενα που είχαν κινητοποιηθεί σ” αυτούς.

Συνέχεια

Από τα ιδανικά στα δανεικά της εξάρτησης ή το τέλος των ψευδαισθήσεων

Από τα ιδανικά στα δανεικά της εξάρτησης ή το τέλος των ψευδαισθήσεων

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Η ραγδαία μνημονιακή μετάλλαξη της κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ δικαιολογεί τον τίτλο από τα ιδανικά στα δανεικά της εξάρτησης και το τέλος των ψευδαισθήσεων. Ένα κόμμα που προεκλογικά αναφερόταν στα ιδανικά και τις αξίες της Αριστεράς ως κυβέρνηση μετατρέπει το «Όχι» του λαού σε «Ναι»,  υπογράφοντας μαζί με τα «μνημονιακά κόμματα» μια ακόμα συμφωνία – μνημόνιο ενδυνάμωσης του νεοαποικιακού καθεστώτος εξάρτησης από ΕΕ και ΔΝΤ. Με διαδικασίες fast – track, «ψήφισης» των προαπαιτουμένων και των εφαρμοστικών νόμων του μνημονίου που συνιστούν κατάργηση του ελληνικού κοινοβουλίου και της αστικής δημοκρατίας.

Συνέχεια

Η ολική ανασύσταση μιας αποικίας

Η ολική ανασύσταση μιας αποικίας

Του Νικήτα Χιωτίνη*

Το νεοελληνικό κράτος δημιουργήθηκε και καταστατικώς οργανώθηκε ως αποικία. Με αυτό ως δεδομένο πορεύτηκε στην Ιστορία, από τα μέσα του 19ου αιώνα και εξής. Όταν μάλιστα λέμε δεδομένο, δεν εννοούμε μόνο την πολιτική του οργάνωση, αλλά και το εξ αυτής εμπεδωμένο συλλογικό φαντασιακό. Ζούσαμε, ζούμε και μάλλον θα εξακολουθούμε να ζούμε με αυτό το φαντασιακό.

Συνέχεια

Δημοψήφισμα 5ης Ιουλίου: το στοίχειωμα του νόθου ευρωπαϊσμού

Δημοψήφισμα 5ης Ιουλίου: το στοίχειωμα του νόθου ευρωπαϊσμού

Του Δημήτρη Μάρτου*

Το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου θα στοιχειώνει για πολλά χρόνια το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Και αυτό γιατί δημιούργησε μια σαρακοφόρα υπόνοια: μήπως ο λαός υπέδειξε την επιστροφή στη Δραχμή;

Η έννοια του εθνικού νομίσματος στην Ελλάδα είναι σχεδόν υπό διωγμό. Και όχι μόνον. όλα  τα εθνικά σημαινόμενα  δεν μπορούν να αυτοπροσδιορίζονται, μπορούν να υπάρχουν μόνο μέσω του ευρωμονόδρομου. Η αθηναϊκή τηλεοπτική Ασφάλεια μεριμνεί γι’ αυτό, αν και όχι πάντοτε με επιτυχία, όπως απέδειξε το δημοψήφισμα.

Συνέχεια