Τελικά, εμείς οι «Δραχμιστές», λέμε τα ίδια με τον Σόιμπλε;

Του Κώστα Παπουλή

Δεν μπορoύμε να διαβεβαιώσουμε, αν όντως ο Σόιμπλε επιθυμούσε την επιστροφή της χώρας στην δραχμή, κατά την «στιγμή» των «διαπραγματεύσεων», αν μπλόφαρε, κλπ. Αυτό που φαίνεται σίγουρο, είναι ότι η Γερμανία και οποιοσδήποτε διαθέτει μια σοβαρότητα σε επίπεδο τέτοιων διαπραγματεύσεων, είναι προετοιμασμένος και «να τις χάσει», δηλαδή να σηκωθεί να φύγει από το τραπέζι.

Επίσης είναι βέβαιο, ότι η Γερμανία αν είναι να διαλέξει ανάμεσα σε μια πιο μικρή ευρωζώνη και σε μια πιο χαλαρή, που θα οφείλεται σε παραχωρήσεις στους αδύναμους κρίκους του Νότου, θα επιλέξει το πρώτο ενδεχόμενο. Σε τεχνικό άλλωστε επίπεδο, είναι πιο εύκολο να αποχωρήσουν κάποιες μικρές χώρες από το ευρώ, παρά η Γερμανία.

Συνέχεια →

ΝΑΤΟ και ΜΚΟ ετοιμάζουν νέο Κόσσοβο 

Του Ανδρέα Ζαφείρη

Ειδομένη. Χιλιάδες των προσφύγων πολέμων του ΝΑΤΟ, από Συρία, Ιράκ, Αφγανιστάν συγκεντρώνονται στη βαλκανική χερσόνησο και εγκλωβίζονται από την «ανθρωπιστική ευρωπαϊκή πολιτική». Σε μια περιοχή που το τελευταίο διάστημα η λίστα των πιθανών σημείων ανάφλεξης διευρύνεται.

Το ΝΑΤΟ ετοιμάζεται να εντάξει το Μαυροβούνιο στη «συμμαχία», σε μια προκλητική, επιθετική κίνηση. «Η Μόσχα έχει δηλώσει πως η συνεχιζόμενη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, των ΝΑΤΟϊκών στρατιωτικών υποδομών στην Ανατολή, δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε μια απάντηση από την Ανατολή», δήλωσε ο Dmitry Peskov, ο εκπρόσωπος του Ρώσου προέδρου.

Συνέχεια →

“Κάθε τέλος και μια αρχή”: Λόγος περί Αγιότητας

Του Χριστόφορου Αρβανίτη*

ΑΓΙΟΤΗΤΑ

Επέλεξα να ξεκινήσω την παρουσίαση με το πρώτο κείμενο του βιβλίου του πατέρα Χαράλαμπου. Ένα κείμενο γύρω από το ζήτημα της αγιότητας των ανθρώπων στο χώρο της εκκλησίας. Γράφει ο πατήρ Χαράλαμπος:
«ο άγιος αγαπά ακόμη και τα μη αξιαγάπητα. Εκείνον που όλοι θα περιφρονούσαν με μεγάλη χαρά, η αγιότητα τον μαζεύει, τον αγκαλιάζει, τον φιλά με πάθος μέχρι να τον θεραπεύσει». Αυτή η ουσιώδη περιγραφή της αγιότητας ως αγάπης, ως αγαπητικής σχέσης ενός ανθρώπου με τους κοινωνικά περιφρονημένους και περιθωριακούς μου έφερε στο μυαλό την εικόνα του αγίου Φραγκίσκου. Ενός αγίου που περιφρόνησε τα πλούτη του πατέρα του, τα χρήματα, την πολυτέλεια και ερωτεύθηκε την φτώχεια, τους φτωχούς, τους αρρώστους, του λεπρούς, ερωτεύθηκε τους περιφρονημένους και τους περιθωριακούς.Όλους αυτούς που αγκαλιάζει, που φιλά, που αγαπά, όλους αυτούς, τους ελαχίστους αδελφούς που αποτελούν γι’ αυτόν την πρώτη μοναστική αδελφότητα που τον περιβάλλει.

Και ο πατήρ Χαράλαμπος συνεχίζει:

Συνέχεια →

Η θέση της θρησκείας στο δημόσιο χώρο. Tο παράδειγμα της εκπαίδευσης

                       ΚΑΙΡΟΣ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 

Χολαργός 5-12-2015       

Ο Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «ΚΑΙΡΟΣ -για την αναβάθμιση της Θρησκευτικής εκπαίδευσης» πραγματοποίησε χθες Παρασκευή (4-12-2015) στο αμφιθέατρο του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων, την προγραμματισμένη εκδήλωσή του, με κεντρικό θέμα «Η θέση της Θρησκείας στο δημόσιο χώρο. Το ζήτημα της εκπαίδευσης», στην οποία οι εισηγητές Στέλιος Βιρβιδάκης [Καθηγητἠς Φιλοσοφίας του ΕΚΠΑ], Σταύρος Ζουμπουλάκης [Συγγραφέας & πρόεδρος του ιδρύματος «Άρτος Ζωής»] και Βασίλειος Ξυδιάς [Θεολόγος-εκπαιδευτικός] παρουσίασαν διάφορες πλευρές του, ανάλογα με την οπτική και την εμπειρία τους, ως δρώντα πρόσωπα σε διάφορες βαθμίδες  της δημόσιας εκπαίδευσης. Την εκδήλωση προλόγισε ο πρόεδρος του Δ.Σ, επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας ΕΚΠΑ Δ. Μόσχος, ο οποίος αναφέρθηκε τόσο στους λόγους που κίνησαν το ενδιαφέρον του συλλόγου μας για την τοποθέτηση του συγκεκριμένου ζητήματος σε ανοικτό διάλογο, όσο και στους στόχους του ΚΑΙΡΟΥ σχετικά με τη φυσιογνωμία και πορεία της θρησκευτικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα, κάτι που συνδέεται στενά με την θέση του θεολόγου καθηγητή και του μαθήματός του στο δημόσιο σχολείο, υπό το φως των σημερινών πολιτικοκοινωνικών εξελίξεων στον ευρωπαϊκό χώρο.

Συνέχεια →

Ο μέντορας και ο ακόλουθος

Του Στάθη Σταυρόπουλου

Απορώ γιατί ο κ. Τσίπρας χρονοτριβεί με τον αδέξιο κ. Φίλη και δεν διορίζει κατευθείαν υπουργό Παιδείας τον επιτήδειο κ. Λιάκο! Ο κ. Τσίπρας έχει επιλέξει (τα τελευταία δύο χρόνια στα φανερά, για νωρίτερα δεν γνωρίζω) να θαυμάζει τον καθηγητή κ. Λιάκο.

Απόδειξη του θαυμασμού τού κ. Τσίπρα υπήρξε η (άκρως ασυνήθιστη) ονομαστική αναφορά του κ. Πρωθυπουργού στον κύριο καθηγητή, σε ομιλία του πρώτου ενώπιον της Ακαδημίας Αθηνών για την επέτειο της Επανάστασης του 1821 (όταν, κατά τον κ. Μπαλτά, η Επανάσταση γεννούσε το νέο ελληνικό έθνος, αγνώστου πατρός η ίδια).

Συνέχεια →

OMIΛΙΑ εις την ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ΛΟΥΚΑ – Η συγκύπτουσα στην Συναγωγή, 04-12-2011, ΛΚ ΙΓ΄, 10-17

Του (+) Νικολάου Φαναριώτη*

«ήν διδάσκων εν μιά των συναγωγών εν τοις σάββασιν»,

Λουκ. ιγ΄ 10**

Η συναγωγή

Το σκηνικό εκτυλίσσεται σε μια συναγωγή των Εβραίων, το Σάββατο. Η δύναμις των Εβραίων διαχρονικά οφείλεται στην θρησκευτική ζωή τους  και το κέντρον ήταν και είναι η συναγωγή. Απαγορευόταν κάθε εργασία, κάθε οδοιπορία, κάθε μετακίνηση πέραν των 6 σταδίων (1392 m.) από της συναγωγής. Κάθε πόλις και χωρίον είχε την συναγωγή του, (ενώ ο ναός ήταν ένας).

Συνέχεια →

«Κατάφαση πλημμύρα»*

Του Γιάννη Στρούμπα

            Σ’ ένα λιβάδι τραχιάς μα αέρινης χλωρίδας βλασταίνει η ποίηση του Ηλία Τσέχου στην ποιητική του συλλογή «Αγριόχορτο στόμα». Με λόγο ατίθασο σαν αγριόχορτο, ο ποιητής αναμετριέται με καταστάσεις οδυνηρές, χωρίς να τις χαϊδεύει, χωρίς να τις εξωραΐζει. Ο Τσέχος δεν γράφει για να «στρογγυλέψει», να αμβλύνει τις γωνίες, δεν γράφει για να «Συγχωρηθεί ο/ Θάνατος», ούτε για να «ομορφαίνουν/ Χεσμένα όνειρα». Αντιμάχεται την κλεισούρα και τη μούχλα, προτείνοντας την αναζήτηση και την περιπέτεια, σε βάρος της σίγουρης φωλιάς. «Οι φωλιές είναι/ Θάνατοι γλυκείς», είναι φυλακές. Γι’ αυτό ο ποιητής παραμερίζει ακόμη και το λίκνο που τον φιλοξενεί σαν πολίτη: «Ελλάδα/ Κάμε τη δουλειά σου/ Μείνε μακριά μου»· κι όχι μόνο αυτό, παρά «Να μια ανάστροφη» στο πρόσωπο της φθοράς.

Συνέχεια →