Διάλογος – απάτη για την παιδεία

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Ο διάλογος είναι μια από τις πολλές έννοιες που έχει κακοποιηθεί από τη γλώσσα της εξουσίας. Τα πολλά επίθετα: «εθνικός», «ισότιμος», «ανοιχτός», «αδιαμεσολάβητος» και άλλα χρησιμοποιούνται για να αποκρύπτουν τον πραγματικό του ρόλο και τις επιδιώξεις των κυβερνώντων. Η σημερινή συγκυβέρνηση εξήγγειλε τον πέμπτο «εθνικό διάλογο». Όλοι οι διάλογοι μέχρι τώρα προβάλλουν το «εθνικό» διαχέοντας την ψευδαίσθηση ότι σε μια κοινωνία που σπαράσσεται από κοινωνικές ανισότητες και συγκρούσεις μπορεί να υπάρχει «κοινό συμφέρον». Υπηρετήθηκε αλήθεια το κοινό συμφέρον από τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν ή η αποδόμηση της δημόσιας εκπαίδευσης; Λήφθηκαν υπόψη οι θέσει και διαμορφώθηκαν πολιτικές με βάση τις θέσεις και τα αιτήματα της εκπαιδευτικής κοινότητας και των κοινωνικών φορέων ή εφαρμόστηκαν οι ντιρεκτίβες της ΕΕ, όπως αποτυπώνονταν στα προγράμματα των κομμάτων εξουσίας;

Συνέχεια →

MERRY CHRISTMAS S.A.

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη

Σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησαν οι εκπρόσωποι της σπουδαίας αυτής εταιρείας, τονίστηκε μεταξύ άλλων: Η ΜERRY CHRISTMAS S.A. ιδρύθηκε πριν από δεκάδες χρόνια και από την πρώτη στιγμή, η δημιουργικότητα, ο επαγγελματισμός και η ποιότητα της δουλειάς της αναγνωρίστηκαν και εκτιμήθηκαν από την Αγορά

Πολύ-πολύ σύντομα έγινε η μεγαλύτερη εταιρεία του χώρου, καθώς είναι πλέον με διαφορά η 1η εταιρεία παγκόσμια στην προώθηση της κατανάλωσης και του καπιταλισμού σ’ ολόκληρο τον κόσμο, υπερβαίνοντας ακόμη και εμπόδια που θέτουν οι θρησκείες, οι πολιτισμοί, αλλά και οι συλλογικές και ατομικές ταυτότητες.

Συνέχεια →

Το άβατον της Εκάλης

Του Ανδρέα Ζαφείρη

Απίστευτα περιστατικά στα άγνωστα Άβατα της Αθήνας. Υπάρχει περιοχές στην Αθήνα από όπου είναι αποκλεισμένοι πάνω από 9.500.000 πολίτες αυτής της χώρας. Ένα Άβατο που κανείς δε θα καταγγείλει στο δελτίο των 8. (Και πως θα μπορούσε άραγε κάποιος να καταγγείλει το αφεντικό του ή τον ίδιο του τον εαυτό😉

Στο Άβατο αυτό, εάν δε σε συνοδεύει κάποιο ήδη μέλος του, δεν μπορείς να εισέλθεις. Ούτε με την συνοδεία αστυνομικής δύναμης. Και δεν υπάρχει σχέδιο της ΕΛΑΣ που να προβλέπει την απελευθέρωση του.

Συνέχεια →

Χριστούγεννα των ρήξεων και της απελευθέρωσης

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου

Πώς, άραγε, ο ίδιος ο Χριστός προσδιόρισε τη σάρκωσή του και την είσοδό του στην ανθρώπινη ιστορία; Το ευαγγέλιο του Λουκά μας πληροφορεί ότι ο Ιησούς ξεκίνησε τη δημόσια δράση του αναγγέλοντάς την ως αποστολή απελευθερωτική. Βρισκόταν στη συναγωγή της Ναζαρέτ και, όπως συνήθιζαν οι συναγμένοι Ιουδαίοι, διάβασε φωναχτά ένα απόσπασμα της Γραφής. Επρόκειτο για κείμενο του προφήτη Ησαΐα, το οποίο ο Λουκάς παραθέτει ως εξής:

«Το Πνεύμα του Κυρίου με κατέχει, γιατί ο Κύριος με έχρισε και μ’ έστειλε ν’ αναγγείλω το χαρμόσυνο μήνυμα στους φτωχούς, να θεραπεύσω τους τσακισμένους ψυχικά• στους αιχμαλώτους να κηρύξω λευτεριά και στους τυφλούς ότι θα βρουν το φως τους• να φέρω λευτεριά στους τσακισμένους, να αναγγείλω του καιρού τον ερχομό που ο Κύριος θα φέρει τη σωτηρία στο λαό του» [1].

Συνέχεια →

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ, 18-12-2011, ΜΤΘ. Α΄, 1-25

(+) Του π. Νικολάου Φαναριώτη*

«Ο Πατήρ ηυδόκησεν, ο Λόγος σάρξ  εγένετο και η Παρθένος έτεκεν Θεόν ενανθρωπήσαντα».

Τριαδική  υπόστασις και Χριστούγεννα.

Λίγες μέρες μας χωρίζουν από την Μεγάλη γιορτή, που κατά τον Χρυσόστομο είναι η μητρόπολις των εορτών. Γι’ αυτό αντί των προφητειών (της Κυριακής), θα μπούμε κατευθείαν στο νόημα και στη χαρά τής ημέρας. Γιατί βέβαια η χαρά των Χριστουγέννων δεν είναι θέμα γαλοπούλας (Μεξικό), ρεβεγιόν (Δύση) ή δένδρου (Βαυαροί), ούτε πολυφαγίας η πολυποσίας, (που και αυτά χρειάζονται), αλλά στο πλαίσιο (χωρίς αμαρτίας) της εορτής. Για την χαρά των Χριστουγέννων χρειάζεται πίστις.

Συνέχεια →

Θλιμμένη απαλότητα*

Του Γιάννη Στρούμπα

Η κυκλοφορία το 2011 του λευκώματος «Στίχοι στο καβαλέτο», όπου ο ζωγράφος Νίκος Οικονομίδης αποτύπωνε τις προσωπικές του εκδοχές απεικόνισης όσων στοιχείων ξεχώριζε η ευαισθησία του από ποιήματα εννέα ποιητών της σύγχρονης εποχής, μας είχε δώσει το έναυσμα για το ακόλουθο σχόλιο: «Οι ζωγραφικές ενσαρκώσεις του Οικονομίδη […] δεν επιθυμούν να περιχαρακώσουν ούτε τη ματιά του θεατή τους ούτε τα ποιήματα. Αν μέχρι ενός σημείου υλοποιούν τις ποιητικές ιδέες, από το ίδιο σημείο κι εξής τις προεκτείνουν. […] Η σχέση ποιήματος-ζωγραφικού πίνακα μεταστρέφεται. Το ποίημα παύει να είναι η αφορμή για τον πίνακα. Ο πίνακας παρέχει πλέον την αφορμή για νέα ποιήματα.» (Γιάννης Στρούμπας, «Εικόνες ποιητικές [σ.σ.: τίτλος “πειραγμένος” αντί του γνήσιου “Ενσάρκωση και εξαΰλωση”]» – κριτική για το λεύκωμα του Νίκου Οικονομίδη “Στίχοι στο καβαλέτο”, εφημ. «Η Αυγή», αρ. φύλλου 11744, 7/7/2013, http://www.avgi.gr/article/569583/eikones-poiitikes.)

Συνέχεια →

Το ΔΝΤ, ο ESM και τα παραμύθια του Τσίπρα

Του Νίκου Μπογιόπουλου

 Πρώτον: Τον Γενάρη του 2013, ο Αλ. Τσίπρας συναντήθηκε με την ηγεσία του ΔΝΤ στις ΗΠΑ και αμέσως μετά δήλωσε:

«(…) το ΔΝΤ κατανοεί το αυτονόητο, δηλαδή ότι το ελληνικό πρόγραμμα δεν βγαίνει δίχως γενναίο «κούρεμα» χρέους (…) Δεν ζητάμε να μας συμπαθήσουν στο Βερολίνο. Αναζητούμε συμμάχους, αλλά η πολιτική της Γερμανίας είναι καταστροφική. Εδώ (στις ΗΠΑ), μπορούμε να βρούμε συμμάχους για να αποτρέψουμε καταστροφικές πολιτικές».

Ήταν τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ.Τσίπρας «φλέρταραν» με το ΔΝΤ. Ήταν τότε που εμφάνιζαν το ΔΝΤ σαν τον… «καλύτερο φίλο του ανθρώπου». Ήταν τότε που ανάμεσα στη Σκύλλα (ΔΝΤ) και στη Χάρυβδη (ΕΕ) έκαναν επιλογή υπέρ της πρώτης.

Αλήθεια, τότε δεν το ήξεραν ότι το ΔΝΤ είναι κακό πράγμα;…

Συνέχεια →

Ισοπέδωση εργατικών δικαιωμάτων και μόρφωσης

Συνέντευξη της Κικής Γιαννάτου [στον Κυριάκο Νασόπουλο]

Τι σημαίνει να είσαι μια ελαστικά εργαζόμενη εκπαιδευτικός;

Δουλειά για μερικούς μήνες το χρόνο με πενιχρούς μισθούς, μακριά από τον τόπο σου, χωρίς έγκαιρη καταβολή μισθοδοσίας και χωρίς πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Ο εκπαιδευτικός που βιώνει αυτό το καθεστώς εδώ και χρόνια, αισθάνεται ανασφαλής και αναλώσιμος. Περνά το καλοκαίρι πάνω από έναν υπολογιστή αναμένοντας μια εγκύκλιο και μετρώντας μόρια. Περιμένει από μια συνέντευξη ή δήλωση από την πλευρά της πολιτικής ηγεσίας να ψυχανεμισθεί τι μπορεί να ισχύσει για την εργασιακή του πορεία. Γυρνά όλη την Ελλάδα, χωρίς να είναι σε θέση να οργανώσει την προσωπική του ζωή. Δεν μπορεί να ζήσει με αξιοπρέπεια, ό,τι και να κάνει είναι λίγο και δε φτάνει για να του εξασφαλίσει μόνιμη δουλειά. Γνωρίζει συναδέλφους και μαθητές για ένα διάστημα και ξέρει ότι δε θα τους ξαναδεί ίσως ποτέ. Πάντα αποχαιρετά κάποιους …Περνούν τα χρόνια και μαζί με αυτά η διάθεση και η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Ελαστική εργασία σημαίνει ουσιαστικά μισή δουλειά αλλά και μισή ζωή.

Οι ελαστικά εργαζόμενοι αυξάνονται πλέον συνέχεια…

Συνέχεια →

«Σκοτώσαμε τον Θεό και ορφανέψαμε»

[Για τα Σύμφωνα Συμβίωσης]

Του Νίκου Παπαχρήστου

«Ο Θεός είναι νεκρός. Τον έχουμε σκοτώσει και είμαστε ορφανοί».

Με τα λόγια αυτά που καταρχήν ξαφνιάζουν, σοκάρουν, ο 78χρονος ιερέας π. Φιλόθεος Φάρος αποτιμά τη σημερινή σχέση μεγάλης μερίδας πιστών με το Θείο, μια σχέση «καταναλωτική» την οποία όπως υποστηρίζει ενισχύουν με τη στάση ζωής τους πολλοί κληρικοί. Με λόγο τολμηρό, ενίοτε καυστικό αλλά και αυτοκριτικό ο π. Φιλόθεος είναι ο πρώτος ιερέας που δεν διστάζει να χαρακτηρίσει σωστή την απόφαση για το «σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης» αφού η Πολιτεία απευθύνεται σε πολίτες και όχι σε πιστούς. Χαρακτηρίζει «φαρισαίους» και «υποκριτές» ιεράρχες και κληρικούς που έσπευσαν να μιλήσουν για «πορνεία» και «κουσούρια», υποστηρίζοντας ότι όσοι εμφανίζονται αυστηροί στην πραγματικότητα αναζητούν «άλλοθι» για να αποπροσανατολίσουν από δικές τους «αμαρτωλές» πράξεις. Αυτούς μάλιστα θεωρεί υπεύθυνους για το γεγονός ότι πολλοί νέοι άνθρωποι καταλήγουν σε ψυχιάτρους φορτωμένοι ενοχικά σύνδρομα.

Συνέχεια →

ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ  ΙΑ΄ΚΥΡΙΑΚΗ  ΤΟΥ  ΛΟΥΚΑ – Η  παραβολή  του μεγάλου  Δείπνου, 11-12-2011, Λκ.ιδ΄16-24     

Του (+) π. Νικολάου Φαναριώτη*

«Άνθρωπος  τις εποίησε  δείπνον μέγα και εκάλεσε πολλούς», Λκ.ιδ΄16**

Δυο παραβολές είπε ο Χριστός για το τραπέζι χαράς που έστρωσε ο Θεός πατέρας εδώ στη γη  για να γιορτάσει τον γιο του. Το πρώτο τραπέζι είναι το άριστον, δηλ. το μεσημεριανό τραπέζι των βασιλικών γάμων: «ωμοιώθη η βασιλεία των ουρανών ανθρώπω βασιλεί όστις εποίησε γάμους τώ υιώ αυτού», Μτθ. Κβ΄, 2. Οι γάμοι συμβολίζουν την είσοδον του Πρωτοτόκου εις την οικουμένην διά της ενανθρωπίσεως.

Το άλλο τραπέζι είναι το δείπνον δηλ. το, βραδινό τραπέζι, όπου συμβολίζεται η είσοδος του ενανθρωπήσαντος  Υιού του Θεού εις την Βασιλείαν των ουρανών και μαζί με αυτόν και ημών, δια μέσου της Θείας Κοινωνίας.

Όπως θα δούμε παρακάτω, και στην μια περίπτωση και στην άλλη, η πλειοψηφία της ανθρωπότητας, προτίμησε την αποστασία και την Παγκοσμιοποίηση, περιφρονώντας το βασιλικό τραπέζι της ζωής της εκκλησίας από τη μια, και το  Μεγάλο Δείπνο της βασιλείας των ουρανών  από την άλλη. Ας δούμε την σημερινή παραβολή.

Συνέχεια →