Η ζωή αξίζει
μονάχα αν τη μοιράζεσαι
Κ. Νικηφοράκης
Το σύνολο σχεδόν της νεωτερικής σκέψης, ηθελημένα ή αθέλητα, ανεξάρτητα από αν το ομολογεί ή όχι, είναι είτε χομπσιανή ή ρουσσωική, δηλαδή φιλελεύθερη ή αριστερή. Στην ρουσσωική παράδοση εντάσσεται και ο αναρχισμός. Τα ρεύματα αυτά της νεωτερικής πολιτικής σκέψης συγκρούονται γύρω από το θεμελιώδες ερώτημα τι είναι η ανθρώπινη φύση.
Ζούμε εδώ και σχεδόν τρία χρόνια τον εφιάλτη των σκουπιδιών στην πόλη του Πύργου με τον κίνδυνο για τη δημόσια υγεία να είναι ορατός. Εκατοντάδες ανεξέλεγκτες χωματερές βρίσκονται στους δρόμους του Πύργου και στα χωριά αποτελώντας ωρολογιακή βόμβα για τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Φέτος, μετά τα Χριστούγεννα με τα σκουπίδια να πνίγουν την πόλη, οι μαθητές ξεσηκώθηκαν και με καταλήψεις και πορείες εξέφρασαν την αγανάκτησή τους. Το πρόβλημα όμως παραμένει και δεν μπορούμε να είμαστε απαθείς. Ο δήμαρχος (ο νυν και ο πρώην) μαζεύει τα σκουπίδια για λίγες μέρες και το πρόβλημα πολύ σύντομα επανέρχεται δριμύτερο. Οι κάδοι έχουν εξαφανιστεί από την πόλη και οι υπεύθυνοι σφυρίζουν αδιάφορα.
«Και ω μεν έδωκε πέντε τάλαντα, ω δε δύο, ω δε εν, εκάστω κατά την ιδίαν δύναμιν», Μτθ.κε΄15.
Είναι η τελευταία παραβολή που είπε ο Κύριος γιατί αμέσως μετά ξεκίνησε η διαδικασία του Ιουδαϊκού Πάσχα και της σταυρώσεως. Με την παραβολή αυτή: θέλησε να μας δείξει τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να ζούμε στην παρούσα ζωή, για μας εύρει έτοιμους να Τον υποδεχθούμε όταν επιστρέψει την Ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας. Δηλαδή, ότι δεν αρκεί να μας εύρει μόνον προνοητικούς και φρόνιμους, αλλά και δραστήριους και επιμελείς επειδή θάρθει σαν ένας άνθρωπος που προκειμένου να αποδημήσει, κάλεσε τους δούλους του και παρέδωκεν σ΄αυτούς τα υπάρχοντα του: «και ώ μέν έδωκε πέντε τάλαντα, ώ δε δύο, ώ δε εν,εκάστω κατά την ιδίαν δύναμιν», με την υποχρέωσιν να ζητήσει εν καιρώ από αυτούς λογαριασμό περί της διαχειρίσεως αυτών και απεδήμησεν ευθέως.
Τι είναι το τάλαντον
H καταγωγή της οικογενείας του Οσίου Λουκά, του ιδρυτή της μονής, ήταν από την Αίγινα. Για το φόβο όμως των Σαρακηνών οι πρόγονοί του εγκαταστάθηκαν στα παράλια της Φωκίδας, κοντά στους πρόποδες του όρους του Ιωάννου ή Ιωαννίτζη ή όπως το λένε σήμερα οι Δεσφινιώτες, Γιαννιμάκι. Για τον ίδιο όμως λόγο έφυγαν και απ’ εκεί και πήγαν στο Καστόριον, το σημερινό Καστρί. Όπως είναι γνωστό εκεί ήταν οι Δελφοί, ο ιερός δηλαδή χώρος του θεού Απόλλωνα με το περίφημο Μαντείο της Πυθίας.
Εκεί γεννήθηκε ο Λουκάς, τον Ιούλιο του 896 μ.Χ. Ήταν το τρίτο από τα επτά παιδιά του Στέφανου και της Ευφροσύνης. Από μικρός έδειχνε μεγάλη κλίση για τον ασκητικό βίο και περνούσε τις ώρες του με συνεχή προσευχή.
Το 910, σε ηλικία 14 ετών, ακολούθησε δύο μοναχούς στην Αθήνα. Στην Εκκλησία της Παναγίας της Αθηνιώτισσας, που τότε ήταν πάνω στην Ακρόπολη ή, όπως λένε άλλοι, στο μοναστήρι της Μεγάλης Παναγίας, το σημερινό Μοναστηράκι, ο Λουκάς έγινε μοναχός.
Διοργάνωση: Εκπαιδευτική Παρέμβαση Α΄Αχαΐας
Όχι τυχαία χαρακτηρίζεται «μητέρα όλων των μαχών». Όσο ποτέ απαραίτητο να δούμε με ματιά από πάνω, σε όλο το πλαίσιο και ιστορικά, γιατί τέτοια είναι η αλλαγή που συντελείται κι όχι μόνο στα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης. Από σκοπιά – αφετηρία δικής μας ταξικής θέσης (του κόσμου της εργασίας) απέναντι στον κόσμο του κεφαλαίου
Γι αυτό, να βάλλουμε τη βάση της συζήτησης με κάποια ερωτήματα:
Πριν ένα χρόνο, η νέα κυβέρνηση ξεκίνησε με ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για την Παιδεία: Αφενός την κατάργηση των αντιδημοκρατικών νόμων Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου, αφετέρου μια σε βάθος μεταρρύθμιση του συστήματος, με αναβάθμιση του σχολείου (δωδεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, Ενιαίο Λύκειο θεωρίας και πράξης, κατάργηση μεσοπρόθεσμα των Πανελληνίων Εξετάσεων, κ.ά.). Τα άμεσα μέτρα θα γίνονταν γρήγορα νόμος, το μακρόπνοο σχέδιο θα διασαφηνιζόταν μέσα από ζύμωση.
Σήμερα το νομοσχέδιο για τα άμεσα μέτρα, έτοιμο σε γενικές γραμμές από την άνοιξη, έχει παραπεμφθεί στις καλένδες και ο υπουργός που το εισηγήθηκε (αλλά δεν το κατέθεσε στη Βουλή) έχει αποπεμφθεί μετά πολλών επαίνων. Επεξεργασία του μακρόπνοου μεταρρυθμιστικού σχεδίου δεν υπήρξε, ούτε καν στελέχωση των σχετικών οργάνων: τελείως πρόσφατα ο νέος υπουργός συγκρότησε όργανα που θα επεξεργαστούν το σχέδιο, χωρίς να υποδείξει τις κατευθύνσεις της πολιτικής ηγεσίας. Βέβαια, διάλογος χωρίς αρχικές τοποθετήσεις δεν μπορεί να υπάρξει: καθώς δεν έχουν ρητά εκφραστεί οι κυβερνητικές προθέσεις, η επιλογή των προσώπων που στελεχώνουν τις επιτροπές δίνει βάσιμες ενδείξεις.
Όλα όσα είπαν ή έγραψαν σε πρόσφατες παρεμβάσεις τους τα πρώην ή νυν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όχι απλά πρέπει να διαβαστούν, αλλά και να μελετηθούν προσεκτικά.
Πέρα από τις γλοιώδεις αμετροέπειες του Ν. Βούτση, τον εγωκεντρισμό του Γ. Βαρουφάκη, την δίκαιη οργισμένη έκρηξη της Ζ. Κωνσταντοπούλου και την ομολογία απίστευτης ευπιστίας -κυρίως, αλλά όχι μόνο- του Π. Λαφαζάνη, αναδεικνύονται ανάγλυφα πλευρές της όλης πολιτικής στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά του πραξικοπήματος απέναντι στο λαϊκό ΟΧΙ, που αξίζουν της προσοχής όλων.
Οταν περπατάμε μέσα στο δασικό περιβάλλον, σχεδόν πάντα έχουμε μια ευχάριστη αίσθηση. Σήμερα, δημοσιευμένες σε έγκυρα διεθνή περιοδικά επιστημονικές έρευνες, αποδεικνύουν πως η ωφέλεια από το δάσος είναι κάτι πολύ παραπάνω από μια αίσθηση. «Ο Ιπποκράτης πρώτος περιγράφει τη σημασία του φυσικού περιβάλλοντος στην υγεία του ανθρώπου. Στην Ιαπωνία, η Δασική Ιατρική αναγνωρίζεται ως επίσημη ιατρική ειδικότητα και έχει πιστοποιηθεί ως επάγγελμα, με ανάλογες σπουδές και εξετάσεις, αυτό του Δασικού Θεραπευτή. Οι βάσεις της τέθηκαν στα αρχαία ελληνικά Ασκληπιεία» λέει στην «Κ» ο δρ Χρίστος Γαλλής, τακτικός ερευνητής στο Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης και εκ των ιδρυτών της Δασικής Ιατρικής στην Ιαπωνία (διετέλεσε Επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Hyogo), εκπροσωπώντας την επιστήμη της Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος.
Οι χιλιάδες δομές αλληλεγγύης και συνεργατικότητας, πού αναβλύζουν από το πληγωμένο στην εποχή των μνημονίων σώμα της ελληνικής κοινωνίας, έχουν διπλή ανάγνωση. Από την μια είναι τέκνο της ανάγκης για αξιοπρεπή επιβίωση και υπέρβαση του ιδιοτελούς εγώ με άνοιγμα του ατόμου στον άλλο.
Από την άλλη σε διάφορες αλληλέγγυες δομές το κυρίαρχο χαρακτηριστικό είναι η ελεημοσύνη των χορτάτων, ιδιοτελής αλληλεγγύη, πού έχει ως στόχο την ηθική νομιμοποίηση του επιχειρείν, τις δημόσιες σχέσεις και μέσω αυτών την απόκτηση κύρους και ισχύος. Αν βέβαια σε μια κοινωνία υπερισχύουν οι ιδιοτελείς δομές αλληλεγγύης, τότε η κοινωνία έχει μετατραπεί σε καταναλωτή αλληλεγγύης και η ίδια η αλληλεγγύη έχει γίνει θέαμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε μια τυπική επιχείρηση αντιστροφής της πραγματικότητας, επιχειρεί να παρουσιάσει την αντεργατική τομή στο ασφαλιστικό, ως «ταξική μεροληπτικότητα» υπέρ των φτωχών εργατικών και λαϊκών στρωμάτων!
Στη συλλογιστική αυτή εισοδήματα άνω των 12.000 ανήκουν σε …πλούσιους εργαζόμενους, μεταξύ 5.500 και 12.000 συνωστίζονται οι …μεσαίου εισοδήματος και πιο κάτω κινούνται αυτοί για τους οποίους έχει δήθεν έγνοια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
