Η Νέα Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης

Του Δημήτρη Νικολούδη*

1. Το κοινωνικο-οικονομικό και επιστημονικό πλαίσιο

Η Νέα Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης αποτελεί μία τάση της Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης, ένα εγχείρημα της δεκαετίας του 1970 στην Αγγλία, στο οποίο ενεπλάκησαν παιδαγωγοί, κοινωνιολόγοι και δάσκαλοι για τον προσδιορισμό της κατασκευής, οργάνωσης, μεταβίβασης και αξιολόγησης της σχολικής γνώσης. Το εγχείρημα αυτό δεν αφορούσε την περιγραφή των εκπαιδευτικών περιεχομένων αλλά την κατανόηση του σκεπτικού που υπήρχε πίσω τους.

Συνέχεια →

Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Του Παναγιώτη Θέμελη

Οι πολιτικές εξελίξεις προχωρούν τόσο δυσάρεστα για το βιοτικό επίπεδο του λαού όσο είχε προβλεφθεί αρχικά από όλες τις πλευρές της Αριστεράς (στην οποία δεν θα πρέπει πλέον να συμπεριλαμβάνεται και ο ΣΥΡΙΖΑ). Η λαϊκή οργή για τους δυσβάσταχτους φορολογικούς νόμους, για το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας, για το πλιάτσικο των funds στα δάνεια, για την καταλήστευση του λαϊκού εισοδήματος από την κεφαλαιοποίηση των τραπεζών, για το μαχαίρι στις συντάξεις που ετοιμάζεται και την κατάργηση κάθε έννοιας εθνικής Ανεξαρτησίας από τους μηχανισμούς του ΔΝΤ και της Γερμανοκρατούμενης  Ευρωζώνης  μεγαλώνει μεν αλλά δεν βρίσκει πολιτική διέξοδο. Οι πολιτικές δυνάμεις του κοινοβουλευτικού μας συστήματος είναι ταγμένες με συντριπτική πλειοψηφία στην εξυπηρέτηση των αναγκών των μνημονίων και προσπαθούν να διεκδικήσουν την άνοδο τους στην κυβέρνηση προσπαθώντας να πείσουν τους Ευρωζωνικούς πολιτικούς εκπροσώπους του χρηματιστικού κεφαλαίου ότι είναι πιο αποτελεσματικοί στα μνημόνια από την παρούσα κυβέρνηση.

Συνέχεια →

H δικτατορία των φελλών

Του Περικλή Κοροβέση

Στη ζοφερή εποχή που ζούμε και με την εκμηδένιση όλων των ανθρώπινων αξιών και δικαιωμάτων -και ειδικά στη χώρα μας, όπου το τούνελ είναι σε «χειροπιαστό σκοτάδι» και αδιέξοδο- μπαίνει συχνά το ερώτημα πού είναι οι διανοούμενοί μας, γιατί αυτή η σιωπή, ακόμα και όταν στα παραθαλάσσια εξοχικά τους ξεβράζονται πτώματα προσφύγων;

Για μένα το ερώτημα τίθεται αλλιώς.

Συνέχεια →

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ Ις ΛΟΥΚΑ – ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ,

ΛΚ, ιη, 10-14**, 05-02-2012

Του (+) π. Νικολάου Φαναριώτη*

«Είπε δε την παραβολήν τούτην προς τους πεποιθότας, εφ’  εαυτοίς  ότι εισίν δίκαιοι

και εξουθενούντας τους λοιπούς», ΛΚ ιη, 9

Όποιος ανήκει στην κατηγορία αυτή, δηλ. που πιστεύουν ότι είναι δίκαιοι και κουτσομπολεύουν  τους λοιπούς, ας προσέξει την παραβολή, εάν όχι ας μην ασχολείται.

«Άνθρωποι δυο ανέβηκαν εις το ιερόν, προσεύξασθαι». Και οι δυό πήγαν να προσευχηθούν, ο ένας Φαρισαίος και ο άλλος Τελώνης. Φαρισαίος θα πει  καθαρός, άμωμος, αποκεκομμένος από την αμαρτία. Τελώνης θα πει: ό,τι το ακάθαρτο, ό,τι το άδικο, ό,τι το παράνομο. Γι’ αυτό  όταν άκουαν την λέξιν Τελώνης οι Φαρισαίοι, τον είχαν για τα τάρταρα. «Παρά αμαρτωλώ ανδρί εισήλθε καταλύσαι», ΛΚ. Ιθ, 7.

Εκ πρώτης λοιπόν όψεως βλέπεις τώρα δυο ανθρώπους και πάνε να ανεβούν στο ιερό.  Ανέβαιναν λοιπόν, κάθισε τώρα απ’ έξω και κάνε ρεπορτάζ. Ποιος είναι ο ένας; Ο τελώνης!  βρε που πάει; Δεν φοβάται μήπως πέσει κανένας πολυέλαιος και τον πλακώσει; Μα δεν ντρέπεται ο παλιάνθρωπος; Και ποιος είναι ο άλλος; Ο Φαρισαίος, αυτός μάλιστα να πάει, είναι άγιος άνθρωπος. Έτσι βλέπουμε εμείς, απ’ έξω… Εμείς βλέπουμε αγιασμένους και μη αγιασμένους, εμείς με τα δικά μας τα μάτια. Ας είναι…

Παρουσιάζει λοιπόν τα σκηνικά τώρα μέσα

Συνέχεια →

Κανένα πρόβατο δεν σώθηκε βελάζοντας

Του Νίκου Μπογιόπουλου*

Παρατήρηση 1^η: Τα Μνημόνια, με όποιο όνομα κι αν εφαρμόζονται παντού στην Ευρώπη, είναι η πολιτική που επέβαλαν οι υπαίτιοι της κρίσης για να ξεπεράσουν την κρίση που οι ίδιοι προκαλούν, μεταφέροντας τα βάρη και τις συνέπειές της στις πλάτες των ασθενέστερων.

    Στην πατρίδα η πολιτική αυτή είχε εξαρχής τριπλό στόχο:

Συνέχεια →

Ανορθόδοξος φονταμενταλισμός

Toυ Αρχιμανδρίτη Σωφρόνιου Γκουτζίνη*

Η Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με συντριπτική πλειοψηφία των μελών ΔΕΠ των Τμημάτων της, αποφάσισε τη δημιουργία και λειτουργία Προγράμματος Ισλαμικών Σπουδών. Η απόφαση αυτή πρόσφατα εγκρίθηκε και από το αρμόδιο Υπουργείο Παιδείας. Πρέπει δε ο αναγνώστης να γνωρίζει ότι στα πλαίσια της ακαδημαϊκής ελευθερίας και της επιστημονικής έρευνας η πανεπιστημιακή κοινότητα είναι η μόνη υπεύθυνη για τη διαμόρφωση του προγράμματος σπουδών της. Παρόλα αυτά οι πρωτεργάτες του εγχειρήματος ζήτησαν και έλαβαν την ευλογία του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την ευόδωση της προσπάθειάς τους. Επίσης το εγχείρημα στηρίχτηκε και από το σύνολο των Αρχιερέων της Θράκης μας.

Συνέχεια →

Ανεπαισθήτως…

Του Στάθη (Σταυρόπουλου)*

Ένας απ’ τους εφιάλτες που βλέπουν πολλοί άνθρωποι είναι ότι πετούν και ύστερα αίφνης πέφτουν. Με την αγωνία της πτώσης να ξυπνάει τα θύματά της. Ένας ακόμα συνηθισμένος, λένε, εφιάλτης είναι οι τοίχοι που κινούνται καταπάνω στον έντρομο κοιμώμενον, που προσπαθεί να ξυπνήσει και δεν μπορεί…

Κάπως έτσι πρέπει να νιώθει το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση – τουλάχιστον εκείνα τα μέλη της που διατηρούν στοιχειώδη επαφή με την πραγματικότητα. Η κυβέρνηση βρίσκεται εντός των τειχών – όμως δεν πρόκειται για τείχη που προσπαθεί να υπερασπισθεί. Αλλά για τείχη που κινούνται εναντίον της και την περισφίγγουν απ’ όλες τις μεριές καθηλωμένη μέσα τους. Τείχη που σφίγγουν τον κλοιό τους γύρω από τους πολιορκημένους, όπως το δάσος του Μπέρναμ έσφιγγε τον κλοιό του γύρω απ’ τα τείχη του έντρομου Μάκβεθ.

Συνέχεια →

Ποιος αποφασίζει αν θα γίνουμε θρησκόληπτοι μουσουλμάνοι;

Της Σαμπιχά Σουλεϊμάν*

Τα αιτήματα των Ρομά κατοίκων της Θράκης

Πριν από ενάμιση χρόνο, για πρώτη φορά στη ζωή μου, ξύπνησα τα χαράματα από τον θόρυβο της ντουντούκας του χότζα που καλούσε για την πρωινή προσευχή. Νομίζω ότι τα τελευταία 100 χρόνια από την ύπαρξη του οικισμού μας στο Δροσερό αυτή ήταν η πρώτη φορά που ξυπνήσαμε για να πάμε ως μουσουλμάνοι, λες και αυτό είναι το πρόβλημά μας, να προσευχηθούμε. Αναρωτήθηκα: Τι σημαίνει αυτή η αλλαγή; Ποιος την αποφάσισε χωρίς εμάς; Ποιος ενδιαφέρεται περισσότερο από εμάς να μας μετατρέψει σε θρησκόληπτους μουσουλμάνους; Και τι είδους μουσουλμάνοι υποτίθεται ότι θα πρέπει να γίνουμε;

Συνέχεια →