Και πλάι απ’ το νερό που στάζει συλλαβίζοντας … το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία

Του Παναγιώτη Σωτηρόπουλου*

Επιτρέψτε μου, ποιητική αδεία, την αυθαίρετη σύνθεση των στίχων του τίτλου. Μπορεί ο λόγος τους να φαντάζει αδύναμος ως ανάχωμα στην επέλαση που μεθοδικά προετοιμάζουν οι οιηματίες της εξουσίας, αλλά διατηρεί την εσωτερική δύναμη που επίμονα χαράζει το βράχο κι ανοίγει μυστικές διαδρομές. Μοιάζει με την Ομηρική μισγάγκεια, το αντάμωμα από ρυάκια που σμίγουν για να γίνουν ορμητικός ποταμός. Κρύβει το θαύμα της ζωής που δυναμικά ανανεώνεται ως ευλογία εξ ουρανού με τις πρώτες σταγόνες της βροχής. Την άφατη στιγμή που ο διψασμένος νομάδας φέρνει με την παλάμη του νερό στα χείλη για να νοτισθούν. Όταν νιώθει τη λυτρωτική επίδραση μέσα του πως μαζί με τη δίψα φεύγουν κι όσα ανομήματα κουβαλούσε: ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ. Αμφίδρομη στην ανάγνωση της η καρκινική γραφή, δίσημη κι η ερμηνεία της, ένα παράδοξο: «Του σκοτωμένου το παγούρι έχει νερὸ και φως ακόμα». Τα ορμητικά νερά του Αχέροντα έπρεπε να διασχίσει ο ψυχοπομπός Ερμής, για να παραδώσει τις ψυχές στον Άδη. Πόσοι νοιάζονται άραγε σήμερα για τη την παράλειψη που συνοψίζει τα ουσιώδη του ανθρωπισμού; ‘’εδίψησα, και ουκ εποτίσατέ με’’.

Εκσυγχρονισμός και συντηρητισμός στο λύκειο

Του Κώστα Θεριανού*

Ένα μέρος του τίτλου του παρόντος άρθρου είναι δανεισμένο από το βιβλίο του Αμερικανού παιδαγωγού Mάικλ Aπλ. Ο Aπλ στο βιβλίο του «Εκσυγχρονισμός και συντηρητισμός στην εκπαίδευση» (μτφρ.: Μαρία Δεληγιάννη, Εκδόσεις Μεταίχμιο, 2001) ανέλυε συστηματικά τη μεταρρύθμιση στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης. Αυτή ήταν η στροφή προς ένα αμάλγαμα τεχνικών και φαινομενικά ουδέτερων γνώσεων (έμφαση στις νέες τεχνολογίες) σε συνδυασμό με τη στροφή στη «γεγονοτολογική» παραδοσιακή εκδοχή της Ιστορίας και την περιθωριοποίηση των κοινωνικών και πολιτικών επιστημών από το σχολικό πρόγραμμα.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΨΕΜΑ...

ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ 2020…

Της Μαρίας Φούκα*

Δεν θα πω αν μου άρεσαν ή όχι… Είναι θέματα εξετάσεων και έτσι θα τα αντιμετωπίσω… Κατά πόσο δηλαδή πληρούν τις προϋποθέσεις ως τέτοια, απευθύνονται στην πλειοψηφία των μαθητών της Γ΄ Λυκείου, ετών 18, και κατά πόσο ανταποκρίνονται στις ανάγκες, στις αναζητήσεις και στην ψυχολογία τους…

Τα κείμενα που δόθηκαν, τα δυο πεζά και το ένα ποιητικό, υπέροχα!! Οι ερωτήσεις των θεμάτων  Α και Β   μια χαρά…

Το Γ και το Δ  θέμα όμως  (45 μόρια παρακαλώ) θεωρώ ότι, έτσι όπως είναι διατυπωμένα, υποδεικνύουν και δέχονται ως σωστή απάντηση μόνο μια, πράγμα εντελώς απαράδεκτο και αντιδημοκρατικό…

Αντιγράφω το Γ΄ ΘΕΜΑ...

Για τον εκκλησιαστικό γάμο: Μήπως είναι ευκαιρία ν’ αναθεωρήσουμε πολλά;

Της Καλομοίρας Κουμπή*

Ο κορωνοϊός είναι γεγονός πως αναστάτωσε τη ζωή μας και ανέτρεψε την καθημερινότητά μας. Οι αναταράξεις αυτές δεν περιορίστηκαν στην προσωπική-επαγγελματική και κοινωνική πλευρά της ζωής μας, αλλά επηρέασαν και την εκκλησιαστική ζωή μας, αφού για μεγάλο διάστημα δεν ήταν δυνατή η συμμετοχή μας στις Εκκλησιαστικές συνάξεις. Η επιστροφή στην κανονικότητα, όπως διαπιστώνουμε δεν είναι πλήρης επιστροφή. Κάποιες αλλαγές στη ζωή μας, ήλθαν για να μείνουν για περισσότερο ή και για πάντα. Μήπως, όλο αυτό είναι και μια ευκαιρία για αναθεωρήσεις πραγμάτων, συνηθειών και τακτικής, προς το ουσιαστικότερο;

Παραδοσιακό ψωμί Κέρτεζης με προζύμι στην πόλη

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Η περίοδος του δίμηνου εγκλεισμού λόγω κορονοϊού και πολιτικής της κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη, μου έδωσε την ευκαιρία να δοκιμάσω την διαδικασία ζυμώματος ψωμιού με το παραδοσιακό προζύμι. Αυτό έγινε βεβαίως σε μικρή ποσότητα. Η μοναδική διαφορά ήταν η χρήση ηλεκτρικής κουζίνας αντί παραδοσιακού οικογενειακού ξυλόφουρνου.

Η πλήρης και αναλυτική περιγραφή της οικιακής παρασκευής του παραδοσιακού χωριάτικου ψωμιού έχει γραφτεί στο υπό έκδοση νέο βιβλίο μας (Β΄ τόμος) με τίτλο: «Η οικονομία στα βουνά και η Κέρτεζη», που προγραμματίζεται να εκδοθεί από τις εκδόσεις Αρμός τον επόμενο χρόνο. Εδώ θα παρουσιάσουμε με συντομία και με σχετικές διαδικασίες την Παρασκευή για ένα σύγχρονο σπίτι με 1,7 κιλά αλεύρι.

Ι) Υλικά

προζύμι 100 γραμμαρίων, αλεύρι ολικής άλεσης 1 κιλό, αλεύρι κίτρινο 700 γραμμάρια, μία κουταλιά της σούπας ξύδι, μία με δύο πρέζες ψιλό αλάτι, μία πρέζα (μαύρη) ζάχαρη, λάδι για άλειμμα των ταψιών, χλιαρό νερό όσο πάρει.

ΙΙ) Ανάχρεια (εργαλεία)

Τίποτα δεν πάει χαμένο για αιολικά και πράσινα άλογα (πράττω αλόγιστα)

Του Γιώργου Τσιτσιμπή*

Ήταν 24-05-2015 όταν έγινε, ίσως, η πρώτη ανοιχτή εκδήλωση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης από το Δίκτυο φορέων και πολιτών για την Προστασία των Αγράφων, στο Παυσίλυπο.

Εκεί, είχαν ακουστεί πρωτόγνωρα στοιχεία για το αναποτελεσματικό εγχείρημα των αιολικών και την απαραίτητη αφύπνιση του κόσμου. Θυμάμαι, την θετική έκπληξη αυτοδιοικητικού παράγοντα του νομού μας τότε, ασχέτως αν ο ίδιος στη συνέχεια συνέργησε απόλυτα στις επερχόμενες αδειοδοτήσεις, που μου έκανε εντύπωση. Είχε προηγηθεί, λίγα χρόνια πριν, η ίδρυση του Δικτύου (συμμετέχουν σ’ αυτό δραστήριοι σύλλογοι, όπως ο Ορειβατικός, της Οξυάς κ.ά.) και ακολούθησαν και άλλες κινήσεις – συλλογικότητες, όπως η Ανοιχτή Συνέλευση, ακόμα και κομματικές πρωτοβουλίες, για το ίδιο θέμα. Βέβαια, ας είμαστε ειλικρινείς, ελλοχεύει ένας κίνδυνος κατακερματισμού του αγώνα αν ο καθένας προβάλει την δική του αλήθεια και οπτική. Ας ευχηθούμε να μην συμβεί.

Ο ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ κ. ΤΣΙΟΔΡΑ στο ΕΣΥ (στοιχεία από την αποχαιρετιστήρια ομιλία του)

Του Βασίλειου Χριστόπουλου*

Ο κ. Τσιόδρας, εκπρόσωπος  της  επιστημονικής επιτροπής του ΕΟΔΥ και  του Υπουργείου Υγείας  για τον κορωνοϊό,  είναι ένα δημόσιο πρόσωπο. Με τη βοήθεια του μεγεθυντικού φακού των ΜΜΕ  για τρεις μήνες  αποθεώθηκε και  προβλήθηκε ως το πλέον αναγνωρίσιμο  πρόσωπο της συγκυρίας. Έτσι που σήμερα μπορούμε να μιλούμε για φαινόμενο Τσιόδρα.

Την Τρίτη 26/5/2020 ώρα 6 μμ ο κ. Τσιόδρας πραγματοποίησε την τελευταία, δηλαδή   την αποχαιρετιστήρια,  ομιλία του ως εκπρόσωπος του Υπουργείου Υγείας.

Η ομιλία ήταν γεμάτη με τις γνωστές,  σε όσους τον παρακολουθούν, συναισθηματικές εξάρσεις (για ανθρώπινες ζωές, για  παππούδες και γιαγιάδες). Συγκίνησαν και, ως συνήθως,  τονίστηκαν και υπερ-προβλήθηκαν από όλα τα ΜΜΕ.

Ας δούμε κάποια αποσπάσματα που  με προσοχή  απομαγνητοφωνήσαμε από τα βίντεο που κυκλοφορούν με την  ομιλία του.

Στο πρώτο απόσπασμα (ως  εκπρόσωπος της επιστημονικής επιτροπής) μιλά για το ΕΣΥ:

Κάθε άνθρωπος βαθιά μέσα του γνωρίζει τι είναι καλό και τι κακό

Συνέντευξη της Γιούλας Γ. Κωνσταντοπούλου* στη Μαίρη Γκαζιάνη**

ΜΑΙΡΗ ΓΚΑΖΙΑΝΗ: Γεννηθήκατε στην όμορφη πόλη του Πειραιά. Ποια επιρροή είχε στη ψυχοσύνθεσή σας η αύρα της θάλασσας και το λιμάνι που παρέπεμπε σε ταξίδια;

ΓΙΟΥΛΑ Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Γεννήθηκα, μεγάλωσα και συνεχίζω να ζω στον όμορφο Πειραιά. Πάντα με συνέπαιρνε η θέα της θάλασσας, τα πλοία που σάλπαραν για άλλους τόπους, οι ιστορίες των ανθρώπων που ταξίδευαν, κυρίως όμως εκείνων που κάτω από αντίξοες συνθήκες ξεριζωμένοι από τις πατρογονικές τους εστίες ήρθαν και βρήκαν μια γωνιά γης στον Πειραιά και ξανάστησαν την ζωή τους. 

Μ.Γ.: Έχετε σπουδάσει Ιστορία και Αρχαιολογία κι εργαστήκατε πολλά χρόνια στη Μέση Εκπαίδευση. Πώς ήταν η σχέση σας με τα παιδιά;

Γ.Γ.Κ.: Αγαπώ ιδιαίτερα τα παιδιά γι’ αυτό προσπάθησα στη διάρκεια της θητείας μου στη Μέση Εκπαίδευση πέρα από τα διδακτικά μου καθήκοντα, να είμαι κοντά τους, να αφουγκράζομαι τις αγωνίες και τους προβληματισμούς τους. Ακόμη και σήμερα διατηρώ επαφές μαζί τους.

Μ.Γ.: Πιστεύετε ότι το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα ανταποκρίνεται στις μαθησιακές ανάγκες των εφήβων-μαθητών;

Γ.Γ.Κ.: Τα παιδιά σήμερα έχουν το προνόμιο της πολλαπλής πληροφόρησης που δεν σημαίνει πάντοτε και μάθηση. Επειδή το σχολείο, όμως, είναι και πρέπει να παραμείνει εστία ουσιαστικών γνώσεων, θεωρώ ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα οφείλει να εκσυγχρονίζεται, πράγμα που σημαίνει πως οι ιθύνοντες πρέπει διαρκώς να βρίσκονται σε εγρήγορση. 

Έξω η CISCO, οι πολυεθνικές και η αγοραία αντίληψη από τα σχολεία μας

Της Έφης Ψωίνου*

Αν οι εκπαιδευτικοί και οι χωρίς αντανακλαστικά συνδικαλιστές τους είχαν όντως αντιληφθεί που οδηγεί η κυβέρνηση την εκπαίδευση γενικότερα και αυτή των ανηλίκων ειδικότερα, τότε το μόνο σύνθημα που θα ταίριαζε να φωνάζουν στα συλλαλητήρια τους, αυτά του τελευταίου καιρού, θα ήταν “έξω η CISCO, οι πολυεθνικές και η αγοραία αντίληψη από τα σχολεία μας”.

Όλα τα υπόλοιπα, το πολυνομοσχέδιο για την εκπαίδευση που βρίσκεται ήδη στη βουλή, το οποίο αλώνει όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης από το νηπιαγωγείο στο οποίο μπαίνουν “εργαστήρια δεξιοτήτων” μέχρι το πανεπιστήμιο και την καθιέρωση ξενόγλωσσων προπτυχιακών τμημάτων με δίδακτρα, πολυνομοσχέδιο που για να εφαρμοστεί πλήρως απαιτεί την έκδοση 60 παρακαλώ Υ.Α. -πρόκειται για πολυνομοσχέδιο-kinder έκπληξη- η τροπολογία Κεραμέως για την παροχή σύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και μέσα στη δια ζώσης εκπαίδευση, όπως προβλέπει η Υ.Α. που ακολούθησε την ψήφιση της τροπολογίας, αλλά κι εκτός αυτής, λόγω γενικότερα έκτακτου κι απρόβλεπτου γεγονότος , ειδικότερα επιδημικών νόσων κλπ., όλα είναι παρακολούθημα αυτής, της CISCO, της λογικής των πολυεθνικών και της απόλυτης κυριαρχίας της αγοραίας λογικής στην εκπαίδευση που έρχεται και στην Ελλάδα πια σαν Αρμαγεδδών….Τον “έσπρωξε” πολύ η πανδημία…

Σχετικά με το νομοσχέδιο για την «αναβάθμιση του σχολείου»

Του Γιώργου Γρόλλιου*

Στο παρόν κείμενο δείχνω τις στοχεύσεις του νομοσχεδίου με τίτλο «Αναβάθμιση του σχολείου και άλλες διατάξεις» που αφορούν την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, το οποίο κατατέθηκε προς ψήφιση στη Βουλή από την Υπουργό Παιδείας της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας Νίκη Κεραμέως.

Το νομοσχέδιο κατατέθηκε στις συνθήκες της πανδημίας του ιού Covid-19, με τη Βουλή να υπολειτουργεί και τους εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς σε συνθήκες εγκλεισμού και περιοριστικών μέτρων για τις μαζικές συγκεντρώσεις. Η στόχευση είναι εύκολα ορατή: να εξασφαλιστεί ότι θα υπάρξουν οι κατά το δυνατόν ελάχιστες αντιδράσεις. Σχετίζεται με τον χαρακτήρα του νομοσχεδίου, στο οποίο αποτυπώνεται η ιδεολογικοπολιτική σφραγίδα της νεοφιλελεύθερης αναδιάρθρωσης.