Ο μύθος της φιλολαϊκής κυβερνητικής πορείας προς τις εκλογές

Ο μύθος της φιλολαϊκής κυβερνητικής πορείας προς τις εκλογές

Του Αλέξανδρου Καπακτσή*

Με τις επιστολικές ψήφους -από τη μακρινή Σαγκάη- της Έλενας Κουντουρά και του Βασίλη  Κόκκαλη, τις ψήφους της υπουργού Κατερίνας Παπακώστα και των βουλευτών των ΑΝΕΛ Θανάση Παπαχριστόπουλου και Κώστα Ζουράρι, καθώς και του ανεξάρτητου βουλευτή Σπύρου Δανέλλη, η  κυβέρνηση πήρε την πολυπόθητη ψήφο εμπιστοσύνης με 151 ψήφους. Τα όχι ήταν 148, καθώς απουσίαζε ο βουλευτής της ΝΔ Γ. Κασαπίδης.

Έτσι λοιπόν ανοίγει ο δρόμος για την εφαρμογή τόσων «θετικών μέτρων» που έχει στο πρόγραμμα της η κυβέρνηση και η καταψήφιση της θα εμπόδιζε να εφαρμοσθούν επιμένουν να θριαμβολογούν τα κυβερνητικά στελέχη.

Ουδέν ψευδέστερο!

Συνέχεια

Κατευθύνσεις και στόχοι της νέας Υπουργικής Απόφασης για τον Προγραμματισμό και Αποτίμηση του Εκπαιδευτικού Έργου των Σχολικών Μονάδων

Κατευθύνσεις και στόχοι της νέας Υπουργικής Απόφασης για τον Προγραμματισμό και Αποτίμηση του Εκπαιδευτικού Έργου των Σχολικών Μονάδων

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Η Υπουργική Απόφαση για τον Προγραμματισμό και Αποτίμηση του Εκπαιδευτικού Έργου των Σχολικών Μονάδων

Ή Εξωραϊσμός της αυτοαξιολόγησης/αξιολόγησης

Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης η απόφαση του υπουργού Παιδείας Κ. Γαβρόγλου, με την οποία καθορίζονται ο Προγραμματισμός και η Αποτίμηση του Εκπαιδευτικού Έργου των Σχολικών Μονάδων. Μια υπουργική απόφαση που εξειδικεύει τον ν.4545/2018 συμπληρώνοντας τα κομμάτια του παζλ για την εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης /αξιολόγησης σύμφωνα με τις νεοφιλελελεύθερες κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και ανεξάρτητα από τους ευφημισμούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ολίγον … ΑΝΕΛ με γαλάζιους (ΝΔκρατικούς) και ποταμίσιους κόκκους.

Συνέχεια

Λίγα λόγια σταράτα για το νέο σύστημα διορισμού των εκπαιδευτικών…

Λίγα λόγια σταράτα για το νέο σύστημα διορισμού των εκπαιδευτικών…

…που αναμένεται να κατατεθεί μάλλον τη Δευτέρα προς ψήφιση στη Βουλή

Της Έφης Ψωίνου*

Η ελληνική δημόσια εκπαίδευση δεν πάσχει από σύστημα διορισμού  εκπαιδευτικών-είχε κατά καιρούς διάφορα με τα καλά και τα κακά τους-αλλά εδώ και χρόνια πάσχει από έλλειψη μόνιμων διορισμών, την οποία το νέο σχέδιο νόμου κάθε άλλο παρά να καλύψει έρχεται. Αυτό είναι ένα σύστημα μη διορισμών ουσιαστικά. Ανεβάζει τον πήχη των προσόντων για να φέρνει για όλο και περισσότερους τον κόφτη. Κι αυτό αποδεικνύεται και μόνο από το γεγονός-αφήνω απέξω τη μείωση του μαθητικού πληθυσμού, τις συγχωνεύσεις σχολείων και τμημάτων, τις συνταξιοδοτήσεις μας στα 67 κλπ.-ότι για τη δημιουργία οργανικών θέσεων, προκειμένου να υπάρξουν  μόνιμοι διορισμοί, απαιτείται σύμφωνη γνώμη υπουργού παιδείας και υπουργού οικονομικών, όπως προβλέπεται και στο νομοσχέδιο, όπου ο τελευταίος  δύσκολα θα συναινέσει.

Συνέχεια

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ 1857

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ 1857

Των Σταματούλας Ζαπάντη* και Λάμπρου Σιμάτου*

Παρουσιάζουμε το πρωτότυπο του τελευταίου επί Δυτικοκρατίας Κανονισμού Συναδελφικών και Πατρωνικών Εκκλησιών. Είναι παρμένο από το βιβλίο «Οι Ναοί του Αργοστολίου στα χρόνια της Ένωσης (1864)» της Σταματούλας Ζαπάντη, δρ ιστορίας, τότε προϊσταμένης των Γενικών Αρχείων του Κράτους Ν. Κεφαλληνίας και του Λάμπρου Σιμάτου, τότε υπεύθυνου Πολιτιστικών Θεμάτων Δ/θμιας Εκπαίδευσης Ν. Κεφαλληνίας.

Τα βιβλία ανέσυραν από την αφάνεια οι Συναδελφοί του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου και Ευαγγελίστριας Φαρακλάτων. Προέρχονται από τα τοπικά αρχεία και θα έπρεπε να διδάσκονται στα σχολεία και να τα διαβάζουν οι μεγάλοι.

Συνέχεια

Ηθικισμός στην Ορθοδοξία; Όχι ευχαριστώ!

Ηθικισμός στην Ορθοδοξία; Όχι ευχαριστώ!

Από το novoscriptorium

Έτσι γεννήθηκε ο νεώτερος αθεϊσμός όλων των αποχρώσεων [από τη βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει Θεός (που συχνά εκφράστηκε επιθετικά, όπως στα κομμουνιστικά καθεστώτα) μέχρι την απλή αδιαφορία για σχέση με το Θεό, άσχετα αν υπάρχει ή όχι]. Γεννήθηκε από τη λανθασμένη ταύτιση του χριστιανισμού με τις νοσηρές δυτικές παραχαράξεις του (καθολικισμό και προτεσταντισμό), που ήταν φανερά αντίθετες στη διδασκαλία του Ιησού, όπως διατυπώνεται στην Καινή Διαθήκη, και συχνά έγιναν αφορμή να φερθούν με σκληρότητα στους ανθρώπους κάποιοι δήθεν «καθαροί», που τιτλοφορήθηκαν «αντιπρόσωποι του Θεού».

Ωστόσο, η «αλλεργία» που πιάνει το σύγχρονο άνθρωπο (και μάλιστα το νέο) όταν ακούει για χριστιανισμό και παπάδες, οφείλεται στην άγνοια στοιχείων του αρχαίου (των πρώτων χιλίων ετών) και του ορθόδοξου χριστιανισμού, όπως:

Συνέχεια

ΦΑΡΑΚΛΑΤΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ: Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΩΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠΕΙΛΕΙΤΑΙ

ΦΑΡΑΚΛΑΤΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ: Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΩΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠΕΙΛΕΙΤΑΙ

Από το «Δίκτυο Ιθάκη»

Αφορμή για το παρόν κείμενο είναι η επιθυμία της Κρατικής θρησκευτικής Ιεραρχίας να διαλυθεί η τελευταία Συναδελφική[1] Εκκλησία και να παραδοθεί η ιδιοκτησία του Ιερού Ναού της στο ΝΠΔΔ «Εκκλησία της Ελλάδος».

Στην πραγματικότητα, αυτό που η θρησκευτική διανόηση θέλει να διαλύσει είναι τις εκκλησιαστικές, αγαπητικές και δημιουργικές σχέσεις των ανθρώπων της εκκλησίας, ώστε να φύγει από μπροστά της και το τελευταίο απομεινάρι αληθούς εκκλησιαστικής, κοινοτικής και πολιτικής ιστορίας.  Τον τελευταίο καιρό, γίνεται μια τεράστια και ολόπλευρη επιχείρηση διαγραφής της μνήμης του λαού, με επιστρατευμένους όσους θεωρούνται «διανόηση», οι οποίοι συνήθως έχουν στενή σχέση με την κρατική εξουσία. Στην περίπτωση των Φαρακλάτων, κομματικοί, που έχουν να λαβαίνουν το κάτι τις από τη συναναστροφή τους με την εξουσία, έχουν αναλάβει το ρόλο της 5ης Φάλαγγας.

Συνέχεια

Για το προσοντολόγιο του Υπουργείου Παιδείας

Για το προσοντολόγιο του Υπουργείου Παιδείας

Του Γιώργου Καλημερίδη*

Στις 19 Δεκέμβρη 2018, δύο μέρες πριν το κλείσιμο των σχολείων για τις διακοπές των Χριστουγέννων, η κυβέρνηση ανακοίνωσε το περιβόητο προσοντολόγιο του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε. Υποστηρίζουμε, εξαρχής, ότι η κυβερνητική πρωτοβουλία αφορά τον νέο τρόπο πρόσληψης και κατάταξης αναπληρωτών συμβασιούχων εκπαιδευτικών, καθώς εκτιμούμε ότι το πρόγραμμα, σε βάθος τριετίας, μόνιμων διορισμών, απλά αναπαράγει μια γνωστή στην εκπαιδευτική κοινότητα φιλολογία που κρατάει ήδη από το καλοκαίρι του 2014, με υπουργό τότε τον κ. Λοβέρδο.

Συνέχεια

Ο συρρικνωμένος χώρος για τους δημόσιους διανοούμενους

Ο συρρικνωμένος χώρος για τους δημόσιους διανοούμενους

Του Ramin Jahanbegloo*

Σήμερα, οι κρίσιμοι διανοούμενοι είναι ένα απειλούμενο είδος. Τι θα χρειαστεί για τους «υπερήρωες του νου» να είναι μαχητές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας;

Η συζήτηση για τον δημόσιο ρόλο των διανοουμένων στον σημερινό κόσμο, και ειδικότερα στην Ινδία, έχει μεγάλη σημασία δεδομένων των αλλαγών που συμβαίνουν στον πολιτισμό και την πολιτική. Δεν αρκεί απλώς να μιλήσουμε για το ρόλο των Ινδιάνων δημόσιων διανοουμένων στη δημιουργία και τη διατήρηση της κριτικής αντίληψης και της δημοκρατικής εμπλοκής στον ινδικό ακαδημαϊκό κόσμο. Θα πρέπει επίσης να δοθεί προσοχή στο ρόλο που θα μπορούσαν και πρέπει να διαδραματίσουν οι δημόσιοι διανοούμενοι στην προώθηση της ηθικής και πολιτικής υπεροχής και της φιλίας των πολιτών μεταξύ της μελλοντικής γενιάς Ινδών.

Συνέχεια

Περί της δημιουργίας του Αδάμ

Περί της δημιουργίας του Αδάμ

 Ανάλυση Θεόπνευστης ερμηνείας του Αγίου Σεραφείμ τού Σαρώφ*

Του Ν. Μ.

Καταυγασμένος από το Άκτιστο Φως τού Θεού, (Δηλαδή ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΩΣ), ο άγιος Σεραφείμ τού Σαρώφ, ερμηνεύει ορθά τη Γένεση περί τής Δημιουργίας τού Αδάμ.

«Έχουμε γίνει τόσο απρόσεκτοι στο έργο της σωτηρίας μας, ώστε να παρανοούμε και πολλά άλλα λόγια από τις Αγίες Γραφές…». Έτσι ξεκινάει τα λόγια αυτά που θα αναλύσουμε ο άγιος Σεραφείμ τού Σαρώφ, δείχνοντας ότι όσα θα ερμηνεύσει τη συνέχεια, έχουν ΣΩΤΗΡΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΞΙΑ. Μα το σημαντικότερο είναι ότι την ακόλουθη ερμηνεία που έδωσε, την έδωσε καταυγασμένος από το Άκτιστο Φως τού Θεού, δηλαδή ευρισκόμενος σε κατάσταση Θέωσης, κάτι που σημαίνει ότι η ερμηνεία του, δεν είναι απλά πατερική, αλλά και ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΗ! Και ως εκ τούτου, αποτελεί Δόγμα τής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Πρόκειται για μια ερμηνεία που κάνει και η συντριπτική πλειονότητα τών αγίων πατέρων!

1. Το απόσπασμα τών λόγων τού αγίου που θα αναλύσουμε

Συνέχεια

Ἡ χριστιανικὴ ἀντίληψη τοῦ χρόνου καὶ ἡ Ἱστορία ὡς Παράδοση

χριστιανικ ντίληψη το χρόνου κα στορία ς Παράδοση

Του Νίκου Νησιώτη*

Τὸ ἀξίωµα, νοµίζω, τὸ ὁποῖο ὁ χριστιανισµὸς προσπαθεῖ νὰ ξεδιπλώσει καὶ νὰ διαδώσει σ’ ὅλο τὸν κόσµο µὲ τὴν ἱεραποστολὴ καὶ τὸν εὐαγγελισµὸ εἶναι ὅτι ἡ θεία ἐν Χριστῷ ἀποκάλυψη δὲν συνέβη µόνο σ’ ἕνα σηµεῖο ἐν χρόνῳ, ὅπως ὁποιοδήποτε ἱστορικὸ γεγονὸς τῆς κοσµικῆς ἱστορίας, ἀλλὰ εἶναι παροῦσα σήµερα µέσῳ τῆς ζώσας πίστης, καὶ θὰ εἶναι παροῦσα σ’ ὅλες τὶς γενιὲς καὶ θὰ τελειωθεῖ καὶ συµπληρωθεῖ µὲ τὴ Δευτέρα Παρουσία. Ἡ οὐσία τῆς ἀποκάλυψης, ἡ ἐν Χριστῷ λύτρωση, δὲν εἶναι ἁπλῶς οὐσία, ἀλλὰ γίνεται µέσῳ τῆς πίστης στὴν Ἐκκλησία µιὰ παρ-οὐσία.

Συνέχεια