Παρουσίαση του νέου βιβλίου του Παναγιώτη Μπούρδαλα: «Στα ίχνη του συλλογικού ανθρώπου» με υπότιτλο «55 σημαδούρες υπαρκτικής και κοινωνικής θε-ανθρωπολογίας».
Ανοίγει την συζήτηση: ο συγγραφέας του βιβλίου Παναγιώτης Α. Μπούρδαλας
Οι μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση αποτελούν εδώ και αρκετά χρόνια -ήδη από το τέλος της κρίσης των δεκαετιών 70 και 80- αντικείμενο κεντρικής σημασίας για τα καπιταλιστικά κράτη και το κεφάλαιο, αλλά και για τις διαδικασίες και την πολιτική των καπιταλιστικών ολοκληρώσεων. Στο πλαίσιο αυτό, έχει μεγάλη σημασία από τη σκοπιά της παρέμβασης στην ταξική πάλη υπέρ των δυνάμεων της εργασίας, να λαμβάνουμε υπόψη τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσονται οι πολιτικές αυτές μέσα στον χρόνο και παράλληλα να διακρίνουμε τις κεντρικότερες τάσεις που τις χαρακτηρίζουν.
Στην υπόθεση της εκπαίδευσης η κατάσταση στην Ελλάδα επηρεάζεται καταλυτικά και -σε μεγάλο βαθμό- καθορίζεται από την πολιτική που διαμορφώνεται σε διεθνές και ιδιαίτερα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Φυσικά, στη συγκεκριμένη μορφή που παίρνουν, τελικά, οι εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις στην Ελλάδα μεγάλο ρόλο παίζουν οι ειδικές συνθήκες της χώρας, της οικονομίας, του κράτους και της ταξικής πάλης γενικότερα και του εκπαιδευτικού κινήματος πιο ειδικά, ιδιαίτερα μετά την εκδήλωση της δομικής καπιταλιστικής κρίσης και τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που έχουν δρομολογηθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα (με αιχμή, στη χώρα μας, τα μνημόνια). Πρόκειται για αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που αλλάζουν το «DNA» της μέχρι τώρα θεωρούμενης εκπαίδευσης.
«Η θεμελιώδης ώθηση που θέτει και διατηρεί την καπιταλιστική μηχανή σε κίνηση είναι οι ανάγκες για νέα καταναλωτικά αγαθά… αυτή η συνεχής ανάγκη για το νέο, διαρκώς διεγείρει, καταστρέφει την παλιά δομή. Ο καπιταλισμός είναι η αιώνια θύελλα τής δημιουργικής καταστροφής»
Με την παραπάνω οξυδερκή διαπίστωση ο διάσημος Αυστριακός οικονομολόγος Γιόζεφ Σουμπέτερ (1883-1950) στο βιβλίο του «Καπιταλισμός, Σοσιαλισμός και Δημοκρατία», προέβλεψε ότι η καταναλωτική καινοτομία είναι η ατμομηχανή της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Ο δημόσιος διάλογος έχει κατακλυστεί τα τελευταία χρόνια από άρθρα και αναλύσεις, ειδικών και μη, ανεξαρτήτως ιδεολογικής απόχρωσης, που η κοινή τους συνισταμένη είναι η λατρεία της καινοτομίας. Η φετιχιστική λατρεία της καινοτομίας στηρίζεται σε ένα αυταπόδεικτο επιχείρημα, η καινοτομία είναι πρόοδος. Ως εκ τούτου το συμπέρασμα είναι σαφές και ενέχει θέση νόμου: όποιος είναι ενάντια στην καινοτομία είναι οπισθοδρομικός, εχθρός της τάσης του ανθρώπου για συνεχή εξέλιξη.
Την ανάγκη για έναν χριστιανισμό που θα επανασυνδεθεί με τη χαμένη του ερωτικότητα και την επιθυμία για ζωή, επισημαίνει ένας καταξιωμένος θεολόγος.
«Η ποιότητα ενός πολιτισμού δεν μπορεί παρά να μετριέται από τη στάση που αυτός κρατά απέναντι στον έρωτα και το θάνατο. Πραγματικότητες οριακές, που ο τραυματισμός τους τραυματίζει θανάσιμα το σύνολο της ύπαρξης και οδηγεί στην έξοδο από την πραγματική ζωή», σημειώνει στη συνέντευξη που παραχώρησε στη «σχεδία», ο καθηγητής Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ, μουσικός και συνθέτης Χρυσόστομος Σταμούλης, ο οποίος δίνει τις δικές του «Η ποιότητα ενός πολιτισμού δεν μπορεί παρά να μετριέται από τη στάση που αυτός κρατά απέναντι στον έρωτα και το θάνατο. Πραγματικότητες οριακές, που ο τραυματισμός τους τραυματίζει θανάσιμα το σύνολο της ύπαρξης και οδηγεί στην έξοδο από την πραγματική ζωή», σημειώνει στη συνέντευξη που παραχώρησε στη «σχεδία», ο καθηγητής Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ, μουσικός και συνθέτης Χρυσόστομος Σταμούλης, ο οποίος δίνει τις δικές του απαντήσεις σε ζητήματα όπως η στάση της Εκκλησίας απέναντι στον έρωτα και το θάνατο, η θεολογική ανάγνωση της μετανάστευσης και η θέση της θρησκείας στη δημόσια σφαίρα.
Η ΑΧΙΛΛΕΙΟΣ ΠΤΕΡΝΑ
Στο πρόσφατο σας βιβλίο «Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι;» εισηγείστε ότι η θέση της Εκκλησίας βρίσκεται στη δημόσια πλατεία. Με ποιον, όμως, τρόπο;
Κατατέθηκε σήμερα το πρωί το ψηφοδέλτιο της Ανυπότακτης Πολιτείας, με επικεφαλής και υποψήφιο Δήμαρχο Πάτρας το Χρήστο Πατούχα. Καταρτισμένο από ανθρώπους της εργασίας και του αγώνα, και με πολύ μεγάλη συμμετοχή της νεολαίας της πόλης, αποτελεί ένα από τα πιο δυναμικά ψηφοδέλτια της φετινής εκλογικής μάχης.
Η συμμετοχή μας και σε αυτές τις εκλογές είναι πράξη ελπίδας και ευθύνης, συμβάλλει στους αγώνες για μια πόλη πιο όμορφη και πιο δίκαιη, για ένα δήμο υπερασπιστή των λαϊκών συμφερόντων.
Του νότιου πάρκου (της Πάτρας)
Φωτογραφία: 7 Απριλίου 2019, δίπλα στο φάρο
Του Βασίλη Λαδά
7 Απριλίου 2019, ηλιόλουστη Κυριακή μεσημέρι ξεκινάμε τον περίπατο από το Φάρο της Ιχθυόσκαλας προς το λιμάνι των Ιτεών. Νότιο Πάρκο, μια διαδρομή ενάμισυ χιλιόμετρο περίπου.
Στην αφετηρία μας το πολυπληθές και θορυβώδες εντευκτήριο του Φάρου με παιδότοπο, χαρούμενες φωνές, και «πρόσεχε» από τις μαμάδες. Πίσω από την Ιχθυόσκαλα ήταν το μικρό λιμάνι της Ψιλής με τα ψαροκάικα. Στο ένδοξο παρελθόν του ήταν το λιμάνι των Ρωμαίων παλαίμαχων λεγεωνάριων του Αυγούστου, που ήρθαν από την θάλασσα και δημιούργησαν την πόλη. Ο δρόμος ευθύς βατός για όλους και γι αυτούς που κυλάνε καροτσάκια, κάτι το ακατόρθωτο μέσα στην πόλη, λιθόστρωτο στην αρχή του και σιμά στη θάλασσα.
Το μέλι από την αρχαιότητα θεωρείται ένα ξεχωριστό τρόφιμο με ιδιαίτερα οφέλη για την υγεία. Όσον αφορά στο ελληνικό μέλι, η ποικιλία φυτών της Ελλάδας, με μια βιοποικιλότητα που περιλαμβάνει 6.500 είδη φυτών εκ των οποίων τα 1.400 είναι ενδημικά και δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον κόσμο, το καθιστά μοναδικό.
1. Εισαγωγή
Αναζητώντας η μοντέρνα χριστιανική σκέψη την κοινωνική και ανθρωπολογική διάσταση του λόγου της, ανακαλύπτει ότι, αν θέλει η πορεία και η εξέλιξή της να συγκινεί, θα πρέπει πρωτίστως να διαλέγεται με όλα αυτά που την περιβάλλουν. Σε αντίθετη περίπτωση, θα θεωρούσε την ανθρώπινη ιστορία ως γεγονός ξένο προς την ιστορία της ελευθερίας του ανθρώπου και θα αποτελούσε άρνηση κοινωνικοποίησης της θεολογίας. Η θεολογική σκέψη, ως σκέψη, την οποία γεννά το ανθρώπινο πνεύμα, είναι και αυτή σάρκα της ιστορίας του κόσμου. Αποκαλύπτει τον άνθρωπο ως πρόσωπο της δράσης και αναζητεί τρόπους διαλόγου με τα υπόλοιπα ρεύματα της ανθρώπινης σκέψης, αποκλείοντας, η καλλίτερα θα έπρεπε να επιδιώκει να αποκλείει, οποιαδήποτε a priori δεδομένα.
Ως εκπαιδευτικός της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και κάτοικος Οβρυάς Μεσσάτιδας θα είμαι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την «Ανυπότακτη Πολιτεία» και υποψήφιο δήμαρχο τον Χρήστο Πατούχα μέσω της Δ.Ε. Μεσσάτιδας. Να σημειώσω ότι ενώ είμαι ιδρυτικό της μέλος, θέτω υποψηφιότητα για πρώτη φορά, αλλά στηρίζω διαρκώς το εγχείρημα μέχρι τώρα από τα μετόπισθεν.
Θεωρώ ότι ήλθε η ώρα να βάλω πιό συγκροτημένα και το δικό του στίγμα, αφού το σχήμα είναι δημιουργικό στις θέσεις, ανυπότακτο στις δυνάμεις της πολλαπλής εξουσίας, αποστασιοποιημένο ως συλλογικό υποκείμενο από κομματικές εξαρτήσεις, έχει πλουραλιστική σύνθεση και δεν ψαρεύει στα θολά νερά. Οι θέσεις της βρίσκονται συχνά απέναντι στους κεντρικούς άξονες του δεξιού και αριστερού νεοφιλελευθερισμού, όπως και των ευρωπαϊκών ή παγκόσμιων εκφραστών τους.
Ξεχειλίζει γύρω μας η ευχή, καθώς ζυγώνει το Πάσχα! Και προσοχή: Την διατυπώνουν και ένθεοι και άθεοι. Άλλοι κυριολεκτικά, άλλοι μεταφορικά, πάντως την κάνουν όλοι, κι αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία: Φανερώνει δίψα για ζωή, ελπίδα για ζωή αληθινή, απελευθερωμένη από κάθε θανατίλα!
Δυο σκέψεις έχω, ωστόσο:
