Αμετάθετοι εκπαιδευτικοί: Θύματα των τεχνητών πλεονασμάτων και της πολιτικής της ευελιξίας

Του Γιάννη Βαρδαλαχάκη*

Πλησιάζει πάλι η περίοδος που στην πολύπαθη ελληνική εκπαίδευση των χιλίων μπαλωμάτων και των εκατοντάδων – ακόμη ακάλυπτων – κενών θα ανακαλύψουμε ότι τελικά υπάρχουν τεράστια πλεονάσματα σε όλες τις ειδικότητες και τις περιοχές. Το συγκεκριμένο «θαύμα» λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο, όταν τα υπηρεσιακά συμβούλια ανακοινώνουν τα οργανικά κενά και πλεονάσματα βάσει των οποίων θα πραγματοποιηθούν οι μεταθέσεις των εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Δυστυχώς, φαίνεται ότι για ακόμη  μία χρονιά οι αμετάθετοι εκπαιδευτικοί δεν έχουμε να περιμένουμε πολλά, αν λάβουμε υπόψη μας:

Συνέχεια →

Ένα αμερικάνικο ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης

Του Γιώργου Καλημερίδη

Τον περασμένο Νοέμβριο στην πολιτεία της Μασαχουσέτης των ΗΠΑ πραγματοποιήθηκε ένα πολύ ενδιαφέρον δημοψήφισμα για το αν θα έπρεπε να επεκταθούν τα λεγόμενα charter schools. Αν και παράδοξο για τα ελληνικά δεδομένα να γίνεται δημοψήφισμα για ζητήματα εκπαιδευτικής πολιτικής, το συγκεκριμένο δημοψήφισμα πήρε μεγάλες πολιτικές διαστάσεις, φτάνει να αναλογιστούμε ότι ψήφισαν περίπου 3.5 εκατομμύρια άνθρωποι και ξοδεύτηκαν 40 εκατ. δολάρια για την εκλογική καμπάνια των δύο αντίπαλων στρατοπέδων που είναι και το υψηλότερο ιστορικά για τη συγκεκριμένη πολιτεία. Το ερώτημα, αν και παραπλανητικό, καθώς δεν αφορούσε συνολικά την πολιτική απέναντι στα charter schools, αλλά τη δημιουργία ή όχι 12 καινούριων charters, μετατράπηκε σε μια συνολική πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ των υποστηρικτών της επιχειρηματικής δράσης στα σχολεία και των εκπαιδευτικών σωματείων και των συλλογικοτήτων που υπερασπίζονται το δημόσιο σχολείο και βλέπουν τη μόρφωση ως συλλογικό κοινωνικό δικαίωμα.

Συνέχεια →

Ορθόδοξος Αρραβώνας & Γάμος, κωλύματα και κρατικές πολιτικές

Γάμος και συλλογικός άνθρωπος, ύστερες ιστορικές παγιώσεις και σύγχρονη ρευστότητα – Μέρος ΙΙΙ

Κριτικά υποστηρικτικά σχόλια για την Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης 2016

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Συνέχεια από το Γάμος εν γένει και ορθόδοξος χριστιανικός γάμος –Μέρος ΙΙΙ -Ενότητα 1η – Σχόλια για την Αγία & Μεγ. Σύνοδο της Κρήτης 2016

Προλογικά

………

ΙV. Τα τρία πνευματικά στάδια και η αντιστοιχία τους με τον ορθόδοξο Αρραβώνα και Γάμο 

V. Εκκλησιαστικός Γάμος και Ιερολογία

VI. Εκκλησιαστική ποιμαντική, κωλύματα και κρατικές πολιτικές

XΙΙ. Παράρτημα 2^ο

XΙΙΙ. Παραπομπές

XΙV. Επόμενη ανάρτηση

********

…………………….

ΙV. Τα τρία πνευματικά στάδια και η αντιστοιχία τους με τον ορθόδοξο Αρραβώνα και Γάμο

Για την χριστιανική θεολογία, τόσο η κλήση του γάμου, όσο και η δύσκολη κλήση της αγαμίας αποτελούν μεν δύο δρόμους, αλλά προσωρινούς δρόμους, αφού αφορούν την ζωή στην ιστορία. Μπορούν να ξεκινούν από το φόβο του βιολογικού ατόμου και να οδηγηθούν βεβαίως έως και την ελευθερία της θείας και συλλογικής εμπειρίας της εσχατολογικής αγάπης. Εκεί στην «Τριαδική Βασιλεία», ο γάμος (και η αγαμία) εξαφανίζονται, αφού πλέον το συλλογικό υποκείμενο  έχει γίνει το μέγιστο δυνατό. Έτσι «ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε ἐκγαμίζονται, ἀλλ᾿ ὡς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσι», (Μτθ, 22:30).

Γνωρίζουμε ότι για τον παρόντα ιστορικό χρόνο σχηματικά η πνευματική προσωπική αυτή πορεία στην ορθόδοξη χριστιανική θεραπευτική ακολουθεί το διαλεκτικό σχήμα κάθαρσης – φωτισμού – θέωσης. Βεβαίως το σχήμα αυτό δεν είναι μια γραμμική πορεία, ούτε βεβαίως μια καθαρά ατομική υπόθεση κάθε χριστιανού. Εκφράζει όμως τις αρχικές δυσκολίες στο στάδιο της κάθαρσης από την κυριαρχία (όχι την κατάργησή τους) των παθών ενάντια στην υπέρβαση της ατομικότητας και της εκκοσμίκευσης, αλλά και τον σχετικά εύκολο δρόμο όταν χαρίζεται κάθε φορά θείος φωτισμός για την εδραίωση όλων των θεϊκών χαρισμάτων.

Συνέχεια →

Είδα τον δάσκαλο για καφέ

Tης Έλενας Λαζαρίδου*

Ο κύριος Τάδε είχε 6ωρο σήμερα. Δηλαδή 6 ώρες μάθημα ή, καλύτερα, 6 διδακτικές ώρες, ούτε καν ολόκληρες, των 45 λεπτών η καθεμιά. Αυτή ήταν όλη κι όλη η δουλειά του σήμερα. Και μάλιστα με διαλείμματα ενδιάμεσα.

Ο κύριος Τάδε ξόδεψε μερικά λεπτά από κάθε ώρα για να επαναφέρει τους μαθητές του σε ρυθμούς μαθήματος. Τώρα που άνοιξε ο καιρός, το μυαλό τους έχει σκορπίσει και δε συμμαζεύονται εύκολα.

Στο πρώτο δίωρο ο κύριος Τάδε τους έβαλε να διαβάσουν ένα κείμενο, εξήγησε τις άγνωστες λέξεις, έκανε ερωτήσεις κατανόησης, δίδαξε δύο γραμματικά φαινόμενα, έδωσε οδηγίες για μια έκθεση και τους άφησε λίγη ώρα για να τη γράψουν. Ο κύριος Τάδε σκέφτηκε πως δε θα προλάβει να δει τις εκθέσεις στο διάλειμμα (γράφουν και από δυο σελίδες ο καθένας, ζωή να ‘χουν) και τις μάζεψε για να τις διορθώσει στο σπίτι.

Συνέχεια →

Η Ανάσταση και η άρνηση της Ζωής

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

            Ο Χριστός αποτελεί το πλέον αμφιλεγόμενο ιστορικό πρόσωπο. Για κανένα άλλο δεν χύθηκαν τόσοι ποταμοί αίματος πιστών σ’ αυτόν και κανένα άλλο δεν πολεμήθηκε τόσο είτε με διωγμούς των πιστών του είτε με λοιδορίες, βλασφημίες ακόμη και αμφισβήτηση της ιστορικής του ύπαρξης, πόσο μάλλον της ανάστασής του! Η ιστορία έχει γραφεί και γράφεται κατά τους νεότερους χρόνους από ανθρώπους, που στην πλειοψηφία τους είναι καθηλωμένοι στην ενδοκοσμικότητα και αρνούνται τον Θεό ως κατευθύνοντα την ιστορική πορεία του ανθρωπίνου είδους. Γι’ αυτό ελάχιστα έχουν ασχοληθεί με το πρόσωπο, το οποίο, έστω και αν δεν τους αρέσει, διαίρεσε την ιστορία στην προ αυτόν και μετά από αυτόν εποχή!

Συνέχεια →

ΤΟ ΑΓΙΟΚΕΡΙ ΤΗΣ ΛΑΜΠΡΗΣ

π. Δημητρίου Μπόκου*

Τραντάχτηκαν συθέμελα τὰ ψηλὰ βουνὰ ἀπὸ τὸ ξαφνικὸ μπουμπουνητό. Σὰν ἀπὸ στόματα μυριάδων κανονιῶν ἡ τρομερὴ βροντὴ ξεχύθηκε ἀπὸ τὰ βάθη τοῦ οὐρανοῦ, χτύπησε πάνω στὸ γυμνὸ καύκαλο τῆς ψηλότερης βουνοκορφῆς, κατρακύλησε σὰν ὕπουλο ἑρπετὸ στὴ σκιερὴ ρεματιά, κόχλασε ὑπόκωφα στὶς χαμηλὲς λοφοσειρές, σκαρφάλωσε σὰν αἴλουρος στὴν ἁπλωτὴ ράχη τῆς ὀροσειρᾶς, χύθηκε σὰν τὸ γεράκι στ’ ἀνοιχτὸ διάσελο, χαμήλωσε, ξεθύμανε, ἔσβησε…

Ὁ ἥλιος σκοτείνιασε ξαφνικά. Τὸ μαγιάτικο δειλινὸ χάθηκε αὐτοστιγμεί. Πυκνὰ μαῦρα σύννεφα σκέπασαν τὸ φωτεινὸ γαλάζιο τοῦ ἄπειρου, ἔριξαν στὴ γῆ τὴ βαρειά τους σκιά. Δυνατὸς ἀνεμοστρόβιλος, πρόδρομος καταιγίδας, σάρωσε κοιλάδες καὶ πλαγιές. Μιὰ δεύτερη βροντὴ ἀκολούθησε κατὰ πόδι τὴν πρώτη καὶ οἱ καταρράκτες τοῦ οὐρανοῦ ἄνοιξαν στὸ λεπτό. Ἡ ξαφνικὴ νεροποντὴ συνεπῆρε τὰ πάντα. Ἄνθρωποι καὶ ζῶα, σκορπισμένοι στὸ ὕπαιθρο, ὥσπου νὰ στρέψουν ἀπορημένοι τὰ κεφάλια τους, βρέθηκαν ἐντελῶς ἀκάλυπτοι κάτω στὸ ἀνελέητο, ἀπρόσμενο μαστίγωμά της. Πῶς ξέσπασε ξαφνικὰ τέτοιο κακό;

Συνέχεια →

«Παύσον Εκκλησίας τα σκάνδαλα!»

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου

Είναι μια προσευχή που απευθύνεται στην Παναγία και ακούγεται στις εκκλησίες το βράδυ της Μ. Παρασκευής. Που σημαίνει ότι οι πιστοί καλούνται να γνωρίζουν την κατάσταση της Εκκλησίας τους, να γνωρίζουν ότι το σώμα της πληγώνεται, και να νοιάζονται γι’ αυτό.

Το μεγαλύτερο ίσως σκάνδαλο στην ελλαδική Εκκλησία αυτή τη στιγμή είναι ο διασυρμός της Αλήθειας, στο όνομα τάχα της αλήθειας! Είναι η ολοένα και επιδεινούμενη εκδήλωση του δαιμονικού πειρασμού του «σταυροφορικού» πνεύματος: κραδαίνεις σταυρό, ομνύεις στον σταυρό, και τελικά κάνεις τον σταυρό όργανο μίσους το οποίο αναιρεί τον Σταυρό!

Συνέχεια →

Τι μας κρύβουν από την επίθεση των ΗΠΑ στην Συρία;

Του Δημήτρη Καζάκη*

Ποια είναι τα γεγονότα που οδήγησαν στην πρώτη απευθείας στρατιωτική επίθεση εναντίον της επίσημης Συρίας από τις ΗΠΑ; Στις 4 Απριλίου το πρωί στην περιοχή Χαν Σαϊκούν, η Συριακή πολεμική αεροπορία βομβάρδισε αμάχους χρησιμοποιώντας χημικά όπλα.

H μονταζιέρα και ο γκεμπελισμός.

Αυτό κατήγγειλαν οι τζιχαδιστές που ελέγχουν την περιοχή. Εμφάνισαν βίντεο, προϊόν μονταζιέρας με κάποιον εμφανιζόμενο ως εθελοντή γιατρό -ο οποίος αργότερα ταυτοποιήθηκε ως σεσημασμένο εγκληματικό στοιχείο που παλιότερα είχε απασχολήσει τη Βρετανική δικαιοσύνη για την εμπλοκή του σε κυκλώματα τρομοκρατίας και απαγωγές.

Συνέχεια →