Η Ρωσία, το ΝΑΤΟ και η Υπερεθνική Ελίτ

Του Τάκη Φωτόπουλου*

Ενώ, σε ένα στρατοκρατούμενο Κάρντιφ, το ΝΑΤΟ βυσσοδομεί για το πώς θα υποτάξει άμεσα μεν τον λαό της Ανατολικής Ουκρανίας στη χούντα που του επέβαλε με «πραξικόπημα από τα κάτω» η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε), αλλά έμμεσα και τον ίδιο τον Ρωσικό λαό, που στη μεγάλη πλειοψηφία του στηρίζει τον αγώνα τους, η ίδια η Ρωσική ελίτ αντιμετωπίζει μια κρίσιμη επιλογή. Και όσον αφορά το ΝΑΤΟ, είναι σε όλους βέβαια γνωστός ο ρόλος του ως ίσως ο πιο επιθετικός πολιτικοστρατιωτικός οργανισμός στην Ιστορία, που μόνο το τελευταίο τέταρτο του αιώνα, άμεσα ή έμμεσα, έχει χύσει ποτάμια αίματος για να συντρίψει κάθε λαό που, έστω δυνητικά, θα αντιστεκόταν στην πλήρη ενσωμάτωσή του στην ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, (Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη, Συρία, Ουκρανία κ.λπ.) Γι’ αυτό και οι «λαοπρόβλητες» Νατοϊκές ελίτ, που αποφασίζουν τώρα ακόμη και για πόλεμο, στον οποίο θα καλέσουν μετά τα λαϊκά στρώματα να δώσουν τη ζωή τους, δεν μπορούσαν να κυκλοφορούν στην Ουαλία παρά μόνο κάτω από την ένοπλη προστασία χιλιάδων στρατιωτικών, αστυνομικών, σεκιουριτάδων κ.λπ..

Συνέχεια →

Για το ναρκοθετημένο τοπίο στα σχολεία, η 2η ειδικότητα και

οι πολλές αναθέσεις

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Εντάξει, τα μεγάλα ζητήματα του λαού και της χώρας είναι τα κυρίαρχα. Τόσο η νέα άγρια καπιταλιστική αναδιάρθρωση που επιχειρείται εντός της Ε.Ε. και της χώρας, όσο και οι νέες διεθνείς “δεσμεύσεις” από τα νέα παγκοσμιοποιημένα κέντρα (G7, Ε.Ε., κλπ) και οι κατά τόπους ντόπιοι υπηρέτες τους είναι το δάσος. Μέχρι, πότε και εάν γίνει πραγματική ανατροπή του παγκοσμιοποιημένου τοπίου κατά τόπους και παγκόσμια ένα διαρκές κίνημα αντίστασης είναι αναγκαίο, παρ’ ότι όχι και ικανό.

Στο “χώρο” των δημόσιων αγαθών και ειδικά στην εκπαίδευση στη χώρα μας έχουν ξεκινήσει και εντείνονται συντονισμένες προσπάθειες από τα προηγούμενα κέντρα είτε να καταργήσουν θύλακες που οφείλονται σε συνδυασμό αγώνων και άλλης πολιτισμικής καταγωγής (π. χ. επετηρίδα, μόνιμοι διορισμοί, άρθρο 16 του Συντάγματος, αξιολόγηση, παιδαγωγική ελευθερία, κλπ), είτε να αποτελέσουν πείραμα για ευρύτερες αλλαγές σε άλλες χώρες της Ε.Ε. κλπ.

Στο σημερινό σημείωμα θα ασχοληθώ με ένα “μικρό” ζήτημα, το οποίο κυρίως στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι αρκετά μεγάλο για την εκπαιδευτική καθημερινότητα όλης της σχολικής χρονιάς και με μεγάλη ένταση αυτές τις μέρες: Η 2η ειδικότητα και οι αναθέσεις μαθημάτων οι οποίες και αποτελούν κεντρικό κρίκο της καπιταλιστικής εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, όσον αφορά το παιδαγωγικό, επιστημονικό και εργασιακό τοπίο, που αγγίζει άμεσα καθηγητές και μαθητές.

Συνέχεια →

Ιστορία είναι, δεν διαβάζεται…

Του Στάθη (Σταυρόπουλου)*

Ενα παλιό κατόρθωμα (πολλών υπουργών και κυβερνήσεων) σε νέα βερσιόν (Λοβέρδου): το μάθημα της ιστορίας στη Μέση Εκπαίδευση θα μπορεί να διδάσκεται και από κοινωνιολόγους, θεολόγους ή άλλων ειδικοτήτων καθηγητές, όπως εκείνους των ξένων γλωσσών, αγγλικών, γαλλικών και άλλων.

Ίσως να μην υπάρχει άλλη χώρα με τόσο μακρά ιστορία όπως η ελληνική, που να κακοποιεί τόσο βάναυσα τη διδασκαλία της ιστορίας (και της ιστορίας της) στο εκπαιδευτικό της σύστημα, όσον η Ελλάδα.

Συνέχεια →

Τράπεζα Θεμάτων: Ελπίδα ή Παγίδα

Του Ηλία Παπαχατζή

Με το νόμο 4186 (17 Σεπτεμβρίου 2013) θεσμοθετήθηκαν μία σειρά από αλλαγές στο ελληνικό Λύκειο. Οι πιο σημαντικές συνδέονται με την εισαγωγή της Τράπεζας Θεμάτων, την αλλαγή (αυστηροποίηση) του τρόπου προαγωγής των μαθητών στην επόμενη τάξη, καθώς και με τη δημιουργία νέων τεχνικών σχολών μετά το Γυμνάσιο, των ΣΕΚ (Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης).

Η εφαρμογή του νέου πλαισίου σε σχέση με την Τράπεζα Θεμάτων (Τ. Θ.) και τον νέο τρόπο προαγωγής των παιδιών είχε ως αποτέλεσμα την παραπομπή του 20% των μαθητών της Α΄ Λυκείου για το Σεπτέμβριο. Οι αλλαγές και οι τροπολογίες του Υπουργείου Παιδείας για τη μείωση του ποσοστού των παραπεμπόμενων μαθητών δεν είχαν ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Μήπως αυτές είχαν επικοινωνιακούς σκοπούς; Ή απλώς οι επιτελείς του Υπουργείου και η νέα του ηγεσία ήθελαν να πείσουν ότι επιμένουν στην έξωση των «κακών» μαθητών από το Λύκειο;

Συνέχεια →

Μια τέλεια μηδενιστική παράσταση

Του Γιώργου Μάλφα*

Τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν πρόσφατα στις ορκωμοσίες των νέων δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων θα είναι λάθος να αφεθούν στην επιπόλαιη και ρηχή αρμοδιότητα της παραπολιτικής. Τα παρατράγουδα, οι αντεγκλήσεις και η σύγχυση που προκλήθηκαν στο πλαίσιο μιας προβλεπόμενης από το νόμο τυπικής διαδικασίας δεν αποτελούν απλώς και μόνον αντικείμενο επικαιρικού «δημοσιογραφικού» ενδιαφέροντος και υλικό τηλεοπτικής αξιοποίησης. Ο συμβολικός χαρακτήρας της ίδιας της διαδικασίας έχει προφανή πολιτική αξία και συνέπειες που όμως παραβλέπονται από τη γνωστή νεοελληνική απερισκεψία και ελαφρότητα. Είναι άλλωστε χαρακτηριστική η περιπέτεια του «συμβολικού» στο δημόσιο χώρο στη διάρκεια της μεταπολίτευσης: είτε θα απαξιώνεται επιδεικτικά εν ονόματι μιας χύδην χειραφέτησης είτε θα κακοποιείται καταχρηστικά εξαιτίας ιδιοτελών σκοπιμοτήτων.

Συνέχεια →

Ελισάβετ! Καλή χρονιά: Στο χέρι μας είναι!

Του Γιώργου Μαυρογιώργου

Ελισάβετ,

Το ιστορικό της προσωπικής σου περιπέτειας και της συγκινητικής συμπαράστασης που είχες δε θα το διηγηθώ. Το διαδίκτυο την έχει φιλοξενήσει. Θα υπενθυμίσω μόνο, για όσους δεν το γνωρίζουν, πως,  ένα περίπου χρόνο τώρα, είχες μπει στην περιπέτεια μιας Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης. Το πόρισμά της σε «τύλιξε» και σ’ έστειλε με παραπεμπτικό για το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο. Παραπτώματα: «της αναξιοπρεπούς ή ανάρμοστης ή ανάξιας για υπάλληλο συμπεριφοράς εντός και εκτός υπηρεσίας …και παραβίαση (άλλων) υποχρεώσεων»! Πειθαρχική ποινή: «πρόστιμο αποδοχών ύψους έξι (6) μηνών». Μόνο!!! Για να μην κάνεις ανεπανόρθωτη ζημιά στην εκπαίδευση είχες τεθεί και σε αναδρομική, αυτεπάγγελτη αργία! Η διοίκηση λειτούργησε άψογα: την ίδια περίοδο που σου θυροκολλούσαν την αναδρομική αργία, σου κοινοποίησαν και την αναστολή της αργίας! Έχεις μπλέξει. Τώρα ξέρεις, από το Πειθαρχικό θα τρέχεις στα Διοικητικά δικαστήρια για «αποκατάσταση». Να είσαι ευγνώμων που ζεις και εργάζεσαι σε «κράτος δικαίου».

Συνέχεια →

Εξωραΐζοντας την κρίση του ευρώ, μια κριτική στην “μετριοπαθή πρόταση»

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Σωσίβιο ΣΥΡΙΖΑ στο ευρώ

Πολιτική παρέμβαση κι όχι απλώς μια θεωρητική πραγμάτευση αποτελεί το βιβλίο των Γιάνη Βαρουφάκη, Τζέιμς Γκαλμπρέιθ και Στιούαρτ Χόλαντ, με τίτλο Μια μετριοπαθής πρόταση για την επίλυση της κρίσης του ευρώ (εκδόσεις Ποταμός, 2014). Η πρόταση των συγγραφέων εξ’ αρχής δηλώνεται πως «έτυχε της ενεργούς υποστήριξης από όλες σχεδόν τις πολιτικές πτέρυγες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου», αποδεικνύοντας, κατά τους συγγραφείς, πως «έχει την δυνατότητα συγκερασμού πολλών διαφορετικών απόψεων σε τέσσερις απλές προτάσεις εξόδου από την κρίση». Στο τέλος δε του βιβλίου αναφέρεται πως η «Μετριοπαθής πρόταση», ανεξαρτήτως αν θα εφαρμοστεί ή όχι «δείχνει στους λαούς της Ευρώπης ότι υπάρχει λελογισμένη, αποτελεσματική, άμεσα εφαρμόσιμη, μετριοπαθής εναλλακτική πρόταση για την επίλυση της κρίσης του ευρώ».

Συνέχεια →

ΦΛΥΑΡΙΑ ΠΕΡΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Ρατσισμός είναι ξένη λέξη, που στα ελληνικά αποδίδεται ως φυλετική διάκριση (ράτσα=φυλή). Συνεπώς ρατσισμός είναι η κοινωνική αντίληψη περί της ανωτερότητας της φυλής, στην οποία ανήκουμε, έναντι των άλλων φυλών, τα μέλη των οποίων θεωρούνται διανοητικώς κατώτερα και έχοντα αναπτύξει κατώτερο από τον δικό μας πολιτισμό. Ο ρατσισμός καλλιεργήθηκε ιδιαίτερα στις δυτικές δουλοκτητικές κοινωνίες και διατηρήθηκε κατά την περίοδο της αποικιοκρατίας. Μέσω αυτής της κοινωνικής αντιλήψεως, οι καταπιεστές ανακούφιζαν τη συνείδησή τους, τη βαρυμένη από τον σκληρό τρόπο αντιμετώπισης δούλων και κατοίκων των αποικιών. Ο ρατσισμός έλαβε οξεία μορφή περί τα τέλη του 19^ου αιώνα, τότε που ο εθνικιστικός φανατισμός ήθελε το κάθε έθνος ανώτερο από τα υπόλοιπα ακόμη και της ίδιας φυλής. Ο εκτροχιασμός δεν είναι δύσκολος, όταν αυτές οι κονωνικές αντιλήψεις μετατρέπονται σε όργανο άσκησης πολιτικής!

Συνέχεια →

Ιδού πως διαλύεται εν μια νυκτί η Αρχαιολογική Υπηρεσία!

Της Δήμητρας Μυρίλλα

Οφείλουμε ως λαός και ως έθνος να υποκλιθούμε στο… αμέριστο και … αδιαπραγμάτευτο ενδιαφέρον της κυβέρνησης και προσωπικά του πρωθυπουργού για την πολιτιστική κληρονομιά και γενικότερα για τον πολιτισμό.

Την ώρα που ο Αντώνης Σαμαράς φωτογραφιζόταν μπροστά από το μακεδονικό τάφο στην Αμφίπολη τα επιτελεία του απεργάζονταν τη διάλυση της αρχαιολογικής υπηρεσίας. Και το αποτέλεσμα της διάλυσης ονομάζεται Νέος Οργανισμός του Υπουργείου Πολιτισμού, ο οποίος δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 171/Α/28-8-2014.

Συνέχεια →

Τo οργανωμένο «χάος» στη Νέα Τάξη

Του Τάκη Φωτόπουλου*

Τις μέρες μας πολλοί ανύποπτοι πολίτες, που συνήθως δεν έχoυν καν τoν χρόνο μέσα στον αγώνα για την επιβίωση να παρακολουθήσουν στενά τις απανωτές δραματικές εξελίξεις γύρω μας, σχηματίζουν την εντύπωση ότι ζούμε σε ένα χαοτικό κόσμο. Μιλώ βέβαια για τα θύματα της παγκοσμιοποίησης ―την μεγάλη πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού ― και όχι τους βολεμένους από αυτήν και τους αντίστοιχους «διανοούμενους» ― που δεν βλέπουν καν ότι υπάρχει παγκοσμιοποίηση, ΝΔΤ και Υ/Ε που την διαχειρίζεται (βασικά οι ελίτ των χωρών της «Ομάδας των 7»). Όμως, μόνο αν ξεκινήσει κάποιος με την υπόθεση της ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης μπορεί να καταλάβει ότι ο κόσμος μας κάθε άλλο παρά χαοτικός είναι, με την κοινή έννοια της μη προβλέψιμης αταξίας.

Συνέχεια →