GUEVARA
(+) Του Νίκου Καββαδία*
Ήτανε ντάλα μεσημέρι κι έδειξε μεσάνυχτα.
Έλεγε η μάνα του παιδιού: Καμάρι μου κοιμήσου.
Όμως τα μάτια μείνανε του καθενός ορθάνοιχτα
τότε που η ώρα ζύγιαζε με ατσάλι το κορμί σου.
Έγινε γνωστός ως «Λουκάνικος». Έτσι τον μάθαμε, έτσι τον γνωρίσαμε. Δεν ξέραμε πως ο άνθρωπος που τον εντόπισε σε μικρή ακόμη ηλικία να περιφέρεται στο κέντρο της Αθήνας τον είχε βαφτίσει «Θόδωρο». Όποιο κι αν ήταν το όνομά του, μαζί του ασχολήθηκαν το BBC, το CNN, το Al Jazeera.
Έγινε εξώφυλλο σε δεκάδες περιοδικά ανά τον κόσμο, έγινε τραγούδι, και η απόλυτη καταξίωση ήρθε όταν το περιοδικό TIME τον ενέταξε στις 100 προσωπικότητες της χρονιάς του 2011. Τον αποκάλεσαν, όχι άδικα, «επαναστάτη» και «σκύλο της πρώτης γραμμής στην Ελλάδα».
Του Γ. Μουρ.
Έντονο άρωμα από τον… «”σοσιαλισμό” που γνωρίσαμε» είχε η σημερινή (7/10) ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, στην ετήσια διάσκεψη της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών.
Δεν αναφερόμαστε βεβαίως στον «υπαρκτό σοσιαλισμό» του πάλαι ποτέ ανατολικού μπλοκ, αλλά στην ΠΑΣΟΚική διαχείριση του ελληνικού καπιταλισμού.
Και οι σημερινές εξαγγελίες του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης θύμιζαν έντονα ΠΑΣΟΚ.
Ποιο ΠΑΣΟΚ όμως;
Αμφίπολη: Aντίθεση σε κάθε απόπειρα ποινικοποίησης της επιστημονικής άποψης και στοχοποίησης
Από 140 αρχαιολόγους
Με κείμενο, που φέρει την υπογραφή του καθενός ξεχωριστά, 140 αρχαιολόγοι, ιστορικοί και μεταπτυχιακοί φοιτητές του κλάδου, εκφράζουν την αντίθεσή τους «σε κάθε απόπειρα ποινικοποίησης της επιστημονικής άποψης και στοχοποίησης όσων την εκφέρουν», με αφορμή τη διατύπωση μιας επιστημονικής υπόθεσης εργασίας από την καθηγήτρια κλασική αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ολγα Παλαγγιά, σχετικά με το ανασκαπτόμενο μνημείο στην Αμφίπολη, διατύπωση που προκάλεσε -όπως αναφέρουν οι υπογράφοντες- συνεχιζόμενες επιθέσεις.*
****
“Όσοι και όσες υπογράφουμε αυτό το κείμενο, επιστήμονες που ασχολούμαστε με την πολιτισμική κληρονομιά, παρακολουθούμε με ιδιαίτερη ανησυχία τις –συνεχιζόμενες– επιθέσεις που δέχεται η καθηγήτρια κλασικής αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κυρία Όλγα Παλαγγιά, με αφορμή τη διατύπωση από μέρους της μιας επιστημονικής υπόθεσης εργασίας σχετικά με το ανασκαπτόμενο μνημείο στην Αμφίπολη. Αντίστοιχες επιθέσεις για τις απόψεις τους δέχονται και άλλοι αρχαιολόγοι και ιστορικοί. Εκφράζουμε την απόλυτη αντίθεσή μας σε κάθε απόπειρα ποινικοποίησης της επιστημονικής άποψης και στοχοποίησης όσων την εκφέρουν.
Αλληλουχία
Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα
Συντριμός αναπάντεχος
στο άκουσμα του τροχαίου.
Ο Πλάτανος
που πολλά ακούει τα καλοκαίρια,
ξάφνου σίγησε τα φύλα του
και πάγωσε τις ρίζες του.
Κι εγώ μένω στην καρέκλα κρύος
και χάνω την πρόσκαιρη χαρμόσυνη ανεμελιά μου…
Του Χρήστου Κάτσικα
Επιχείρηση τρομοκράτησης των εκπαιδευτικών. Σχολικές μονάδες, διευθυντές και υποδιευθυντές, δάσκαλοι και καθηγητές στον μηχανισμό της αξιολόγησης που στόχο έχει την άρση της μονιμότητας και τη συρρίκνωση των αποδοχών.
Στις ράγες της αξιολόγησης, σύμφωνα με το υπουργείο Παιδείας, μπαίνουν οι σχολικές μονάδες της χώρας, ενώ μέχρι το τέλος του χρόνου θα ολοκληρωθεί η αξιολόγηση διευθυντών και υποδιευθυντών των σχολείων για να ξεκινήσει η αντίστοιχη διαδικασία για τους δασκάλους και τους καθηγητές με την έναρξη της νέας χρονιάς.
Παράλληλα, σύμφωνα με τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για νέο μισθολόγιο που θα εφαρμόζεται από 1/1/2015, προβλέπονται αφενός άρση της μονιμότητας με διετή αξιολόγηση για το αν θα μείνει κάποιος ή όχι στο Δημόσιο και αφετέρου νέα μείωση του μισθών, ένα τμήμα των οποίων θα είναι συνάρτηση της αξιολόγησης.
Το χρονοδιάγραμμα
Συμπληρώθηκαν 200 έτη από την ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας, εκείνης που έμελλε να οργανώσει την ελληνική επανάσταση το 1821. Συνήθως περιοριζόμαστε στην αναφορά στους τρεις ιδρυτές της Σκουφά, Ξάνθο και Τσακάλωφ. Πέραν αυτού ελάχιστα γνωρίζουμε και αυτά στρεβλωμένα.
Η Φιλική Εταιρεία ιδρύθηκε τη 14η Σεπτεμβρίου 1814, ημέρα της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού (ημέρα όχι χωρίς νόημα για τους πρωτεργάτες), στην Οδησσό, πόλη που κτίστηκε κατ’ εντολή της τσαρίνας Αικατερίνης μετά την απελευθέρωση της περιοχής από τους Τούρκους κατά το τέλος του 18ου αιώνα. Η σημαντική θέση της είχε ως συνέπεια την εγκατάσταση εκεί κατοίκων διαφόρων εθνοτήτων, μεταξύ των οποίων και Ελλήνων, οι οποίοι επιδόθηκαν κυρίως στο εμπόριο. Η ίδρυση της Εταιρείας σε ρωσικό έδαφος παρείχε ασφάλεια και βεβαιότητα ότι σε περίπτωση αποκάλυψής της δεν θα είχαν τα μέλη της την τύχη του Ρήγα και των συντρόφων του. Κατά τα τέσσερα πρώτα έτη τα μέλη της δεν ξεπερνούσαν τα τριάντα. Στη συνέχεια η έδρα της μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη, καθώς οι ιδρυτές της μετακινήθηκαν εκεί, όπου ο Σκουφάς άφησε την τελευταία του πνοή.
ΔΗΜΑΡ: αδελφή της αθωώτητας ή εξαδέλφη της σκοπιμότητας;
Του Ανδρέα Ζαφείρη*
Διαρκή εγκλήματα, σύμφωνα με τη νομική επιστήμη, είναι εκείνα στα οποία η εγκληματική πράξη έχει διάρκεια τέτοια ώστε να μην επιτρέπει στο έννομο αγαθό να ειρηνεύσει. Για παράδειγμα τα βασανιστήρια δεν είναι ένα στιγμιαίο έγκλημα. Είναι κάτι που έγινε σε μια χρονική στιγμή μεν, αλλά τα αποτελέσματά του κρατούν στο διηνεκές.
Ο ένας χρόνος της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ γίνεται προσπάθεια από διαφόρους «κύκλους», να χαθεί στη λήθη, σαν ένα στιγμιαίο λάθος – και άρα να δοθεί μια δεύτερη πολιτική ευκαιρία στη ΔΗΜΑΡ, για να συνεισφέρει με την «υψηλή πολιτική της κουλτούρα» στο αίτημα της «κοινωνικοποίησης του καπιταλισμού με δημοκρατικά μέσα». Όμως ο ελληνικός λαός με το 1,20% των ευρωεκλογών ήταν ακριβοδίκαιος στην ετυμηγορία του: το έγκλημα της ΔΗΜΑΡ ήταν διαρκές.
Ἡ ἀντικειμενικότητα εἶναι βασικὴ ἀρχὴ κάθε ἐπιστήμης καὶ δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἀπουσιάζει ἀπὸ τὴ σχολὴ τοῦ Φρόυντ, τοῦ πατέρα τῆς ψυχανάλυσης. Ο Viktor Frankl, καθηγητὴς τῆς ψυχατρικῆς στὴ Βιέννη καὶ ἱδρυτὴς τῆς σχολῆς τῆς λογοθεραπείας, κριτικάροντας τὴ σχολὴ τῆς ψυχανάλυσης, γράφει:
«Ἡ ψυχανάλυση δὲν υἱοθέτησε ἁπλῶς τὴν ἀντικειμενικότητα – ὑποτάχτηκε σ’ αὐτήν. Ἡ ἀντικειμενικότητα ὁδήγησε σὺν τῷ χρόνῳ στὴν ἀντικειμενοποίηση, ἢ τὸν ὑποβιβασμὸ τοῦ ἀνθρώπου σὲ πράγμα. Μὲ ἄλλα λόγια, μετέτρεψε τὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο σὲ ἀντικείμενο, τὸ ἀνθρώπινο πλάσμα σὲ πράγμα. Ἡ ψυχανάλυση θεωρεῖ τὸν ἄρρωστο ὡς κάτι τὸ κυβερνώμενο ἀπὸ “μηχανισμούς”, καὶ ἀντιλαμβάνεται τὸν θεραπευτὴ ὡς τὸ πρόσωπο ποὺ ξέρει πῶς νὰ χειρίζεται αὐτοὺς τοὺς μηχανισμούς. Εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ξέρει τὴν τεχνικὴ τῆς διορθώσεως τῶν διαταραχθέντων μηχανισμῶν.
Πολύς λόγος γίνεται για την επιστροφή στην Κουμουνδούρου στελεχών της ΔΗΜΑΡ ή και ολόκληρου του κόμματος. Επιστροφή βέβαια σε ένα άλλο κόμμα (τον ΣΥΡΙΖΑ) από αυτό που είχαν φύγει πριν τέσσερα χρόνια (τον Συνασπισμό) επειδή ακριβώς διαφωνούσαν κάθετα με τη διεύρυνση και τη μετατροπή του σε Σύριζα. Ακόμη κι αν καλύπτεται από ρητορικές προφυλάξεις, πρόκειται για την έμπρακτη ομολογία ενός λάθους. Είμαστε λοιπόν όλοι χαρούμενοι.
Είμαστε; Δυστυχώς δεν είναι στρογγυλεμένα όλα. Στην πολιτική και στη ζωή υπάρχουν αιχμές, αποφάσεις που παίρνονται, νόμοι που ψηφίζονται, μαγαζιά που κλείνουν, νέοι που μεταναστεύουν, απελπισμένοι που αυτοκτονούν. Και κάποιοι πάνω από αυτά, παίζουν τους συνετούς και τους ουδέτερους. Είναι όμως;
