Θλιμμένα φεγγάρια
Του Γιάννη Ποταμιάνου*
Θλιμμένα φεγγάρια απόψε
τα μάτια σου
πάνω απ’ τις κορφές των δέντρων
με κοιτάζουν καταμεσής στη νύχτα
Η πνοή μου θροΐζει στα φυλλώματα
των πεύκων
Θλιμμένα φεγγάρια, του Γιάννη Ποτ.
Σχολιάστε
Το Κοινωνικό Σχολείο Α & Β…
Το Κοινωνικό Σχολείο
Α) Η κοινωνική πραγματικότητα για τα παιδιά και η… dream team
Β) Πρωτότυπο και πρωτοποριακό έργο ή άλλη μια επικοινωνιακή κίνηση του ΥΠΑΙΘ;
Του Γιάννη Γεωργ. Αμανατίδη*
Α) Η κοινωνική πραγματικότητα για τα παιδιά και η… dream team
Αποσπάσματα από το δελτίο τύπου του ΥΠΑΙΘ για το Κοινωνικό σχολείο
«Οι δράσεις και τα προγράμματα του Κοινωνικού Σχολείου που θα υλοποιηθούν σε όλη τη χώρα με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και στους δέκα άξονες (άθληση, διατροφή, ναρκωτικά, κάπνισμα & αλκοόλ, σεξουαλική αγωγή, μολυσματικές ασθένειες, ρατσισμός, χουλιγκανισμός, αισθητική, ολυμπισμός), εξετάστηκαν στη σημερινή δίωρη ευρεία σύσκεψη, στο υπουργείο Παιδείας. Στη σύσκεψη εξετάστηκαν τρόποι επιτυχίας αυτών των δράσεων… Από την πλευρά των εκπροσώπων των Πανεπιστημίων Γεωπονικού και Χαροκόπειου στο ζήτημα της διατροφής των μαθητών τονίστηκε πως «Τα παιδιά ξέρουν τι πρέπει να κάνουν αλλά δεν το κάνουν. Να αλλάξουν γνώσεις δεν λύνεται το πρόβλημα. Πρέπει να αλλάξουν συμπεριφορά… Εάν δεν εμπλακεί ο δάσκαλος δεν θα καταφέρουμε πολλά. Ο μαθητής έχει Θεό το δάσκαλο. Το κίνητρο θα έρθει από το δάσκαλο και το γυμναστή».
«Δράσεις και Προγράμματα σε δέκα άξονες»… που ήδη υλοποιούνται.
Τι απασχολεί τους Κοινωνιολόγους της Εκπαίδευσης, στα Γιάννενα;
Τι απασχολεί τους Κοινωνιολόγους της Εκπαίδευσης, στα Γιάννενα;
[Α΄ Πανελλήνιο Συνέδριο Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης]
Του Γιώργου Μαυρογιώργου*
To Πανεπιστημίου Ιωαννίνων έχει την τιμητική του, καθώς φιλοξενεί το Α΄ Πανελλήνιο Συνέδριο Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης (16-17 Οκτωβρίου 2014). Σε πείσμα των πρωτόγνωρων δυσμενών συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί στα ελληνικά Πανεπιστήμια, θα λέγαμε πως αυτά αντιστέκονται με πολλούς τρόπους, ακόμα και με τη διοργάνωση συνεδρίων. Γενικώς, τα επιστημονικά συνέδρια παρουσιάζουν ιδιαίτερο ακαδημαϊκό και ερευνητικό ενδιαφέρον. Όταν πρόκειται για ένα συνέδριο Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης, και μάλιστα σε μια εποχή μεγάλης κοινωνικής και ανθρωπιστικής κρίσης, αυτό αντικειμενικά προσδιορίζεται από πολλές σημαντικές κοινωνικές και πολιτικο-ιδεολογικές παραμέτρους, που έχουν να κάνουν, κυρίως, με τη συγκεκριμένη συγκυρία. Ένα Πανελλήνιο Συνέδριο Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης, σήμερα, θα λέγαμε ότι, ως ένα βαθμό, οριοθετεί την «ημερήσια διάταξη» της έρευνας και της συζήτησης που γίνεται για τη σχέση εκπαίδευσης και κοινωνίας στην Ελλάδα.
Οι πέντε «χρυσοί» κανόνες που μειώνουν κατά 50% τον κίνδυνο εγκεφαλικού
Οι πέντε «χρυσοί» κανόνες που μειώνουν κατά 50% τον κίνδυνο εγκεφαλικού
Από τα «Ιατρονέα»
ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ, ΑΣΚΗΣΗ, ΔΙΑΤΡΟΦΗ, ΦΡΟΥΤΑ, ΛΑΧΑΝΙΚΑ, ΓΥΝΑΙΚΑ, ΙΣΧΑΙΜΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
Σωστή διατροφή με πολλά φρούτα και λαχανικά, μέτρια κατανάλωση αλκοόλ έως εννέα ποτά την εβδομάδα, όχι κάπνισμα, σωματική άσκηση όπως περπάτημα ή ποδήλατο τουλάχιστον επί 40 λεπτά την ημέρα και φυσιολογικό βάρος σώματος με δείκτη σωματικής μάζας κάτω του 25. Αυτά είναι σύμφωνα με τους επιστήμονες τα πέντε μυστικά που μπορούν να μειώσουν έως και 50% τον κίνδυνο ενός εγκεφαλικού.
«Εκκωφαντική» σιγή από τα ΜΜΕ για τη μήνυση στη Χάγη!
«Εκκωφαντική» σιγή από τα ΜΜΕ για τη μήνυση στη Χάγη!
Από το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο του Ελληνικού
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Μια πολύ σημαντική υπόθεση, αυτή της μήνυσης που έχει καταθέσει Γερμανίδα ενάντια σε όσους εφαρμόζουν εγκληματικούς νόμους/συμφωνίες που έχουν εξαθλιώσει μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας, πέρασε ουσιαστικά απαρατήρητη από τα ΜΜΕ και αφήνεται στην αφάνεια ώστε να αποδυναμωθεί (διαβάστε για τη μήνυση εδώ http://www.mkiellinikou.org/blog/2014/10/01/icc/). Φυσικά αποτελεί δικαίωμα του κάθε μέσου επικοινωνίας η επιλογή των ειδήσεων και του είδους της ενημέρωσης που θα κάνει και ίσως κάποιοι να αναρωτηθούν γιατί μας εκπλήσσει το γεγονός της αποσιώπησης μιας τέτοιας πολύ σημαντικής είδησης. Ένα είναι το σίγουρο, ότι δεν εκπλησσόμαστε.
METANAΣΤΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ
METANAΣΤΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ
Του Κώστα Υψηλάντη
Έζησε 18 χρόνια στο εξωτερικό, στην Γερμανία. Όχι σαν τουρίστας, ούτε σαν μεσάζοντας, πωλητής κινητών και ακινήτων. Έζησε σαν απλός εργάτης σε μια φάμπρικα. Ξεκίνησε με τα λίγα σπαστά γερμανικά που αναγκαστικά έμαθε στις χειρότερες στιγμές της ζωής του, παιδί ακόμα τον καιρό της Κατοχής.
Ήταν οκτάχρονο αγόρι, όταν σκότωσαν τον πατέρα του στο μπλόκο της Κοκκινιάς. Μετά, με την πείνα και την δυστυχία, άφησε στα δέκα οκτώ, μάνα και αδελφή, για να πάει να δουλέψει στην χώρα των δολοφόνων του πατέρα του για λίγα λεφτά παραπάνω. Κουβαλώντας χαρτιά «εθνικοφροσύνης», διαβατήριο, φωτογραφίες, συστάσεις, ανέβηκε στο τρένο της μεγάλης φυγής. Στην Γερμανία είναι τώρα ο Γκρέκος Θανάσης, ετών 18, που ήρθε στο Γούπερταλ πριν από δύο βδομάδες, δουλεύει στην πρέσα δεκατετράωρο και κοιμάται με άλλους δέκα σε 40 τετραγωνικά, έξω από την πόλη, τρίτο υπόγειο, διαμέρισμα πλιθόκτιστο. Ο Γκρέκος νίκησε για λίγο στον πόλεμο που τέλειωσε πριν λίγα χρόνια, πείνασε πολύ μετά, και είναι τώρα μετανάστης σε μια αφιλόξενη χώρα. Φθηνός εργάτης στην ανοικοδόμηση μιας χώρας που ποτέ της δεν είχε ήρωες γιατί πάντα ήξερε να είναι με τους κατακτητές. Όλα αυτά τα χρόνια ο Θανάσης δούλευε και παρότι είχε γνωριμίες και με ελληνίδες της διασποράς, ποτέ του δεν παντρεύτηκε. Το όνειρό του ήταν, να γυρίσει πίσω, στην αδελφή του και την μάνα του, που περίμεναν την επιστροφή του. Έχει πιά πατήσει τα 36 και άρχισε να αποζητά την επιστροφή. Από τα λίγα γράμματα που του στείλανε, κατάλαβε ότι έχουν μεγάλο οικονομικό πρόβλημα. Δεν του έγραφαν όμως καθαρά, γιατί δεν θέλανε να τον επηρεάσουν αρνητικά. Όμως ο Θανάσης το κατάλαβε απο τα μητρικά γράμματα που τέλειωναν με ένα «σε φιλώ και σε σκέπτομαι»….
O ΜΕΛΛΟΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΤΑΔΙΚΟΣ
O ΜΕΛΛΟΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΤΑΔΙΚΟΣ
Του Κώστα Υψηλάντη
O Γιώργος πηγαίνει Β Λυκείου, είναι ψηλός κι αδύνατος κι ένας από τους χειρότερους μαθητές. Η ματιά του είναι διαπεραστική, έτοιμη να επιτεθεί σε κάθε στραβοκοίταγμα. Κανένας από το σχολείο δεν ξέρει ότι ζεί μόνος του με την γιαγιά του, εδώ και 17 χρόνια, από τότε που γεννήθηκε.
Η γιαγιά έχει άσχημο λεξιλόγιο, αλλά στον Γιώργο έχει ιδιαίτερη αδυναμία. Τις περισσότερες φορές μονολογεί, κοιτάζοντας το πρόσωπο της στον καθρέπτη. Ζούνε και οι δυό σε μια παμπάλαια μονοκατοικία, παράγκα του 1900, και στερούνται και οι δυό ακόμα κι από τα πιο βασικά. Η κόρη της κας Χαρίκλειας και μάνα του Γιώργου, η Ρένα, τους επισκέπτεται μια φορά τον μήνα, γιατί, όπως η ίδια τους εξηγεί συνεχώς, γυρνάει στην επαρχία σαν πλασιέ αρωμάτων και κοσμημάτων. Όταν επιστρέφει για λίγο, δεν μένει ποτέ σπίτι γιατί το αφεντικό της, όπως ισχυρίζεται, είναι πολύ παράξενο και θέλοντας να ελέγχει τους πωλητές του, τους νοικιάζει ένα φθηνό ξενοδοχείο.
Εγγύς και Μέση Ανατολή: Διάλυση κρατών
Εγγύς και Μέση Ανατολή: Διάλυση κρατών
Της Karin Leuckefeld*
[Μετάφραση – Επιμέλεια: Παναγιώτης Γαβάνας]
Ο αγώνας ενάντια στο χαλιφάτο στον ισλαμικό κόσμο μοιάζει με ένα Déjà-vu[1], έγραψε πρόσφατα ο αρχισυντάκτης τηςNeue Zürcher Zeitung (NZZ) [Νέα Εφημερίδα της Ζυρίχης] Μάρκους Σπίλμαν. «Το IS ακολουθεί τα ίχνη αίματος που έθεσαν η Κάϊντα, οι ταλιμπάν ή άλλοι πριν από αυτό». Μέχρι στιγμής η «συμμορία αυτών που κόβει κεφάλια» δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει κανένα σημαντικό τρομοκρατικό χτύπημα στη Δύση, -σύμφωνα πάντα με τον Μ. Σπίλμαν-, όμως το «Ισλαμικό Κράτος» (IS) «κερδίζει στις μάχες, σε τόπους, όπου το κύρος των κρατών» δεν υπάρχει πλέον, όπως στο Ιράκ, ή ακόμη είναι αδύναμο, όπως στη Συρία. «Όμως ο κόσμος δεν διαλύεται για αυτό το λόγο», καταλήγει ο συγγραφέας στη συνέχεια. Φαινόμενα όπως το «Ισλαμικό Κράτος» είναι – κατά την άποψή του – πολύ περισσότερο, σημάδια μιας «συνεχούς αλλαγής», στην οποία πρέπει κανείς να προσαρμοστεί. Η «νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων» σημαίνει ανασφάλεια, αυτό απαιτεί μια «σκέψη σε παραλλαγές» και μια «απόρριψη των ακατάλληλων προτύπων παλιότερων εποχών». Ο Σπίλμαν μετρά σ΄ αυτά τα «ακατάλληλα πρότυπα» και τη «διπολική ή πολυπολική ισορροπία ανάμεσα στα εθνικά κράτη».
Τα προνόμια του εφοπλιστικού κεφαλαίου
Τα προνόμια του εφοπλιστικού κεφαλαίου
Του Γιάννη Τόλιου*
Σε όλους είναι λίγο-πολύ γνωστό το προνομιακό φορολογικό καθεστώς των ελλήνων εφοπλιστών. Παρ’ ότι οι νέοι των 300-400 ευρώ με «μπλοκάκι» παροχής υπηρεσιών, πληρώνουν φόρους από το πρώτο ευρώ, η εφοπλιστική ελίτ χαίρει διαχρονικά φορολογικής ασυλίας. Πρόσφατα μάλιστα στη Βουλή η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ψήφισαν μια νέα σκανδαλώδη ρύθμιση σε όφελος τους. Ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Μ. Βαρβιτσιώτης, λειτουργώντας ως «εκπρόσωπου τύπου» της ΕΕΕ, υπερασπίστηκε την κατάργηση της έκτακτης εισφοράς ύψους 420 εκατ. € στο διάστημα 2014-17 και μετατροπή της σε …εθελοντική, καλώντας μάλιστα το ΣΥΡΙΖΑ να την υπερψηφίσει, «ως ένα τεστ σοβαρότητας και υπευθυνότητας»! Πρόκειται για ένα ακόμα δείγμα ταξικής αναλγησίας της κυβερνώσας ελίτ, ενώ διατηρείται ταυτόχρονα η «εισφορά αλληλεγγύης» και το «χαράτσι» αυξάνεται μετονομαζόμενο σε ΕΝΦΙΑ!
Ο ΤΥΦΛΟΣ ΒΙΟΛΙΣΤΗΣ
Ο ΤΥΦΛΟΣ ΒΙΟΛΙΣΤΗΣ
Του Κώστα Υψηλάντη
Ο Φώτης ζούσε στο Περιστέρι της Αθήνας, από τότε που γεννήθηκε. Το σπίτι ήταν κτίσμα του Μεσοπολέμου, μονοκατοικία 60 τετραγωνικών με μια μικρή αυλή και μια μισοξεραμένη κληματαριά.
Οι δύο γονείς του, Λάμπρος και Μαρία, είχαν μικρά εισοδήματα από δουλειές του ποδαριού, οικοδομικά ο πατέρας και καθαρίστρια σπιτιών η μάνα. Τώρα τελευταία, κι οι δυό είχαν μεγάλα οικονομικά προβλήματα, γιατί η δουλειά τους είχε κόψει πάρα πολύ. Η κα Μαρία δεν κατάφερνε να κάνει δέκα μεροκάματα τον μήνα κι ο κος Λάμπρος, δύσκολα, εύρισκε τα τέσσερα μεροκάματα.
