Έχει παρέλθει πλέον η εποχή των επαναστάσεων;

Του Γιώργου Λιερού*

 Τμήμα της εισήγησης κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Αλέξανδρου Κιουπκιολή «Για τα κοινά της ελευθερίας», εκδόσεις Εξάρχεια, η οποία έγινε στο Nosotros, στις 2/3/2015

Έχει πια περάσει η εποχή των επαναστάσεων; Ή έχει περάσει, τουλάχιστον όσον αφορά τη δική μας γενιά και τις αμέσως επόμενες; Με την εδραίωση της σύγχρονης απολυταρχίας μπαίνουμε σε μια μακριά περίοδο κοινωνικής ειρήνης ανάλογη με εκείνη στην οποία μπήκε η Ευρώπη με την εδραίωση του απολυταρχικού κράτους και αφού καταλάγιασαν οι επαναστατικές θύελλες που μετά την κατάρρευση της φεουδαρχίας σάρωναν για δύο αιώνες την ήπειρο (μετά το 1350 και τον Μαύρο Θάνατο);

Συνέχεια →

ΘΗΡΙΟ ΠΟΥ ΒΡΥΧΑΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΑΤΑΙ

Του Παναγιώτη Θέμελη*

Δεν υπάρχει κανένα μαγαζί στο κόσμο που να θέλει να διώξει τον καλύτερο πελάτη του και μάλιστα σε μια εποχή τεράστιας αγοραστικής κρίσης. Δεν υπάρχει τοκογλύφος στο κόσμο που να διατάξει τους υποτακτικούς του να σκοτώσουν αυτόν που έχει δανειστεί  απ΄ αυτούς ένα τεράστιο ποσόν με μεγάλους τόκους. Μπορεί να βάζει κάθε τόσο τους μπράβους του να τον εκφοβίζουν ότι θα τον βρούνε οι δικοί του σε χαντάκι, αλλά ποτέ δεν θα κάνει την ανοησία να το κάνει πράξη. Δεν υπάρχει χρηματοπιστωτικό ίδρυμα στο κόσμο που σε μια εποχή που οι αγοραστές δανείων σπανίζουν, θα «σκότωνε» τον καλύτερο του πελάτη, πράξη που θα είχε σαν αναπόφευκτο αποτέλεσμα να «σκοτώσει» ταυτόχρονα και την τελευταία ευκαιρία του όχι μόνο να αποκομίσει κέρδος από το δάνειο αυτό, αλλά ακόμα και να ανακτήσει το αρχικό κεφάλαιο.

Συνέχεια →

Κυβερνητικές ανορθογραφίες και «ασάφειες» στην εκπαίδευση

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Όσοι θεωρούσαν ότι η εκπαίδευση θα είναι προνομιακό πεδίο για την πολιτική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, θα πρέπει να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους μετά τις πρόσφατες συναντήσεις της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας και των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών. «Άνθρακες ο θησαυρός» είναι η ρήση που ταιριάζει για αυτές μετά την αρνητική στάση της συγκυβέρνησης για την πλειονότητα των αιτημάτων.

Η  αλήθεια είναι βέβαια ότι η εκπαίδευση παίρνει βαθιά ανάσα που είναι απόρροια των εκπαιδευτικών αγώνων.

Συνέχεια →

Ορντινάτσες της ιδιοτέλειας

Του Χάρη Ναξάκη*

«Πολλά τα δεινά κούδεν ανθρώπου δεινότερον πέλει»

Σοφοκλής

Ο πρόεδρος της Ουρουγουάης Χοσέ Μουχίκα μετακινείται με ένα παμπάλαιο σκαραβαίο αξίας 1900 δολαρίων και από τα 12500 δολάρια, που είναι ο μηνιαίος μισθός του, κρατάει για τον εαυτό του μόνο τα 1250 δολάρια διότι όπως λέει «τι να κάνω όλο αυτό το ποσό; Οι περισσότεροι κάτοικοι της Ουρουγουάης ζουν με πολύ λιγότερα». Αν η παραπάνω είδηση είναι ο θρίαμβος της ανιδιοτέλειας και της λιτής ζωής η επόμενη είναι το αποκορύφωμα του ιδιοτελούς ατομικισμού. Βουλευτές του Σύριζα, κυρίως από την επαρχία, ζήτησαν από την πρόεδρο της βουλής να μην καταργηθεί η χρήση των βουλευτικών αυτοκινήτων και να μην κοπεί ο ένας από τους δυο αστυνομικούς φρουρούς.

Συνέχεια →

ΘΑΥΜΑ! ΠΩΣ Ο ΟΟΣΑ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΔΗΜΙΟΣ …ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ

Υπάρχουν καλές μεταρρυθμίσεις με τις συμβουλές του ΟΟΣΑ;

Του Χρήστου Κάτσικα

«Αλλάζουν όλα εδώ κάτω με ορμή»

Σε συνάντηση με τον Γ.Γ. του ΟΟΣΑ στις 12 Μαρτίου 2015 ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε: «Οι μεταρρυθμίσεις που συζητάμε με τον ΟΟΣΑ δεν είναι μεταρρυθμίσεις που κάποιοι μας υποχρεώνουν, είναι αυτές που θέλουμε, που θεωρούμε απαραίτητες για να αλλάξει η Ελλάδα και ζητάμε την τεχνογνωσία ενός οργανισμού εγνωσμένου παγκόσμιου κύρους».

Συνέχεια →

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

για την εκδήλωση που πραγματοποίησε ο Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «ΚΑΙΡΟΣ- για την αναβάθμιση της Θρησκευτικής Εκπαίδευσης» –Παράρτημα Πάτρας στις 7/3/2015

Πάτρα,08 Μαρτίου 2015

Τα Σάββατο 7 Μαρτίου 2015 πραγματοποιήθηκε από τον Πανελλήνιο Θεολογικό Σύνδεσμο «ΚΑΙΡΟΣ-για την αναβάθμιση της Θρησκευτικής Εκπαίδευσης» –Παράρτημα Πάτρας εκδήλωση– συζήτηση με θέμα: «Το μάθημα των Θρησκευτικών: Προβλήματα-Διλήμματα-Προοπτικές». 

Συνέχεια →

Το ολοκαύτωμα των Βρυξελλών

Του Περικλή Κοροβέση*

Τι να ξέρει άραγε για την Ευρώπη η μεγάλη πλειονότητα αυτού του λαού, και πιο συγκεκριμένα για την Ε.Ε. και τους θεσμούς της; Δεν έχουμε κάποια δημοσκόπηση ή μια έρευνα για να δούμε τι γνωρίζει ο Νεοέλληνας γι’ αυτήν την υπερεθνική δύναμη που καθορίζει τη ζωή του και ανά πάσα στιγμή μπορεί να τον στείλει να κοιμάται στο δρόμο και να τρώει από τα σκουπίδια. Ποια είναι η Κομισιόν που μας κυβερνάει χωρίς να ελέγχεται από κανένα; Τι αρμοδιότητες έχει το Ευρωκοινοβούλιο, που αρνείται να το ψηφίσει το 60% των πολιτών της Ε.Ε.; Ποιο είναι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και σε τι διαφέρει από το Συμβούλιο της Ε.Ε.; Ποιες είναι οι αρμοδιότητες του Δικαστηρίου της Ε.Ε. που εποπτεύει το Εθνικό Δίκαιο; Σε ποιον ανήκει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα; Τι να λένε άραγε όλες αυτές οι συνθήκες που έχουμε υπογράψει; Το ευρώ είναι εθνικό νόμισμα ή συνάλλαγμα;

Συνέχεια →

Μεταξύ «φερέφωνου» και «αντάρτη»

Του Αλέξανδρου Σταθακιού*

Μετά τις εκλογές και την νίκη της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ένα μεγάλο ερώτημα πλανιέται στα συστημικά ΜΜΕ, ερώτημα που πολλές φορές καταφέρνουν και περνά στην Κοινωνία: «Πως ο συνειδητά αριστερός, ο άνθρωπος που είχε συνηθίσει να είναι απέναντι στην εξουσία, να διεκδικεί τα πάντα (γιατί πιστεύει ότι του ανήκουν τα πάντα, εφόσον γεννήθηκε άνθρωπος), πως θα φερθεί τώρα που είναι το κόμμα του στην εξουσία και μάλιστα σε μια κρίσιμη περίοδο, όπου θα υπάρξουν και οδυνηροί συμβιβασμοί;»

Συνέχεια →

«Διάσωση»-βιασμός, I*

Του Γιάννη Στρούμπα

Γιάννης Σιάτρας, «Οι ζημιές μας κέρδη τους. Η λεηλασία της Ελλάδας. Τα αποτελέσματα μιας ανεύθυνης πολιτικής», εκδ. EuroCapital, Αθήνα 2013, σελ. 400.

Η οικονομική ιστορία της Ελλάδας είναι η ιστορία των δανείων της. Από το 1824, με τα δάνεια της Ελληνικής Επανάστασης, μέχρι σήμερα, η χώρα διαρκώς εξαρτάται από χρέη, τα οποία μάλιστα συνδέονται με όλα τα σημαντικά γεγονότα της ελληνικής ιστορίας. Τα δάνεια της περιόδου 1879-1893 είναι διαφωτιστικά για την όλη αρρωστημένη κατάσταση: το ελληνικό δημόσιο είχε χρεωθεί 640 εκατομμύρια φράγκα έναντι πραγματικού ποσού 464 εκατομμυρίων· από αυτά εισέπραξε τα 348 εκατομμύρια και, ενώ μέχρι το φθινόπωρο του 1893 είχε επιστρέψει 367,7 εκατομμύρια, δηλαδή 20 εκατομμύρια περισσότερα απ’ όσα πραγματικά είχε λάβει, εξακολουθούσε να χρωστά 556,8 εκατομμύρια! Η εξάρτηση της χώρας από χρέη συγκαλύπτεται επιμελώς, επισημαίνει ο Γιάννης Σιάτρας στο βιβλίο του «Οι ζημιές μας κέρδη τους», ώστε να μη γίνεται αντιληπτό από τους Έλληνες ότι ζουν σε ένα ανελεύθερο κράτος, με κυβερνήσεις-ανδρείκελα των ξένων δυνάμεων.

Συνέχεια →