Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ

Του Πέτρου Βασιλειάδη*

Το μέλλον της παρουσίας της Εκκλησίας στη δημόσια σφαίρα κατά την νεωτερική και μετα-νεωτερική εποχή εξαρτάται εν πολλοίς από τον τρόπο με τον οποία αυτή καταθέτει την μαρτυρία της στο σύγχρονο κόσμο. Πριν από μερικές δεκαετίες σημαίνων κοινωνιολόγος της θρησκείας, ο Peter Berger, οριοθετώντας τη σχέση της Εκκλησίας με τη σύγχρονη νεωτερική πραγματικότητα, διέκρινε δύο κύριες συμπεριφορές της Εκκλησίας: εκείνη της προσαρμογής και εκείνη της α­ντίστασης. Στο βιβλίο μου Μετανεωτερικότητα και Εκκλησία. Η Πρόκληση της Ορθοδοξίας (εκδόσεις Ακρίτας, Αθήνα 2002), ανέλυσα διεξοδικά τους λόγους για τους οποίους η «προσαρμογή» είναι ασύμβατη με την φύση και την ταυτότητα της Εκκλησίας, τονίζοντας ότι η Εκκλησία οφείλει πάντοτε να αντιπαραθέτει το όραμα μιας άλλης οικουμένης, που θεμελιώνεται στο σύ­νολο των σχέσεων και όχι των δομών, το όραμα μιας οικουμένης που είναι έκφραση ζωντανής αλληλεπίδρασης, και όχι αυτονομίας των νόμων που οδηγούν στο θάνατο, το όρα­μα μιας οικουμένης, στην οποία όλοι οι άνθρωποι πάσης φυ­λής και γλώσσας, ο κόσμος των Ορθοδόξων και των ετεροδόξων, των χριστιανών και των πιστών των άλλων θρησκευμάτων, των πιστών και των απίστων, των δικαίων και των αμαρ­τωλών, είναι δημιουργήματα του ενός Θεού.

Συνέχεια →

Η επικείμενη συμφωνία με τους δανειστές και οι επιπτώσεις της

Του Δ. Δημητριάδη

Οι εντατικές συζητήσεις των τελευταίων ημερών και η ανταλλαγή προτάσεων ως βάση για συμφωνία μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των «θεσμών» προϊδεάζουν ότι επίκειται η κατάληξη των συνομιλιών και η υπογραφή συμφωνίας. Απ’ ότι φάνηκε επίσης από την πρόταση των «θεσμών», αυτοί δεν δείχνουν διατεθειμένοι να δεχτούν, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, κάποιο συμβιβασμό. Προβάλλουν όλο και περισσότερες αντιλαϊκές απαιτήσεις. Αν επιμείνουν σε αυτή τη λογική μέχρι το τέλος δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει το αδιέξοδο και την προκήρυξη εκλογών από την κυβέρνηση. Εκείνο που πρέπει να αποκλειστεί είναι η εκ μέρους της κυβέρνησης διακοπή των συνομιλιών, η σύγκρουση και η ρήξη και η αποχώρηση από την ευρωζώνη και την ΕΕ.

Συνέχεια →

Ο κανιβαλισμός των «εταίρων»…

Του παπα Ηλία Υφαντή*

Στο Πανεπιστήμιο, αστειευόμενοι, πειράζαμε  τους μαύρους συμφοιτητές μας, λέγοντάς τους «κανιβάλους». Κι εκείνοι μας αποκρίνονταν: «Εμείς τρώγαμε τους ανθρώπους, γιατί πεινούσαμε, ενώ εσείς οι λευκοί σκοτώνετε από διαστροφή θανατολαγνείας». Γεγονός, που επαληθεύεται και στη διαχρονική, αλλά ιδιαίτερα στην τωρινή συγκυρία της κατάμαυρης των λευκών ιστορίας. Που σημαίνει ότι κανιβαλισμός, πέρα απ’ την κυριολεκτική ανθρωποφαγία, είναι πολύ περισσότερο η γενοκτονία ολάκερων λαών, στο βωμό της οικονομικής  και της κυριαρχικής βουλιμίας. Με πάμπολλα βέβαια παραδείγματα, αλλά με ιδιαίτερα χαρακτηριστικό, στην τωρινή συγκυρία, την περίπτωση μας. Κατά την οποία μας έχουν επιλέξει, προκειμένου να μας εξοντώσουν ως λαό  και να υποδουλώσουν την πατρίδα μας στα σκοτεινά και σατανικά σχέδιά τους.

Συνέχεια →

Το θέαμα της πληροφορίας

Του Περικλή Κοροβέση

Αυτό που λέμε «έξω», όχι πάντοτε με καλή έννοια, είναι ένας βαθύτατος κοινωνικός θεσμός, με πανίσχυρες ιστορικές ρίζες, που κατά τη φτωχή μου άποψη θεμελίωσε τον πολιτισμό της Μεσογείου – και όχι μόνο. Σε αντίθεση με τις χώρες του Βορρά, όπου ο άνθρωπος πρέπει να βρίσκεται κλεισμένος μέσα για να προφυλαχθεί από τις απάνθρωπες καιρικές συνθήκες, οι χώρες του έξω θεωρούσαν το έξω σαν το σπίτι τους.

Συνέχεια →

Καιρός του εκλέγειν και καιρός του κλαίγειν

Της Ανδριανής Στράνη

«καιρός του καθελείν και καιρός του οικοδομήσαι
καιρός του κλαύσαι και καιρός του γελάσαι»
Εκκλησιαστής, 3, 3-4

Μέσα Ιούνη του 2015 και Θεριστή, κατά πως λέει ο λαός, και μία ακόμη σχολική χρονιά φτάνει στο τέλος της. Χρονιά ιδιαίτερη, που χαρακτηρίστηκε από προεκλογικές και εκλογικές περιόδους μέσα και έξω από το σχολείο.

Μετά την αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό από τις βουλευτικές εκλογές στις 25 Γενάρη και η εκλογική διαδικασία φαίνεται να συνεχίζεται και μέσα στο σχολείο. Με αυτή θα κλείσει ένα σχολικό έτος και στις 29 Ιούνη, παραμονές καλοκαιρινών διακοπών, θα ψηφίσουμε για τους υποδιευθυντές με μαγιώ και αντηλιακό στην τσάντα. Από την παραλία ίσως για πρώτη φορά μπουν οι βάσεις για το «Νέο Σχολείο» με την έγκριση από τα κάτω, αμεσοδημοκρατικά, όπως ονειρεύονται μερικοί ή κάτω από την ομπρέλα όσοι βιάζονται καλοκαιρινά. Με την εκλογή των προϊσταμένων, μήνα Αλωνάρη, θα ολοκληρωθούν οι δημοκρατικές διαδικασίες. Οι εκπαιδευτικοί στις παραλίες και οι Διευθυντές με τους Υποδιευθυντές θα αλωνίζουν για τους νέους Προϊσταμένους. Οι κακές γλώσσες λένε ότι σε ορισμένες Διευθύνσεις, γνωστοί παλαιοκυβερνητικοί παράγοντες που δεν λένε να συνέλθουν από την αριστερή αλλαγή, καθαρίζουν τ’ αλώνια από τώρα, κάνοντας όνειρα θερινής νυκτός. Βέβαια η νύχτα βγάζει Επίσκοπο και η αυγή Μητροπολίτη.

Συνέχεια →

Η αυτοκτονική «συμφωνία» μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δεληβάνη*

Ακόμη και οι σκληρότεροι πολέμιοι του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι υποχρεωμένοι, τώρα, να παραδεχτούν ότι ο Πρωθυπουργός επιδόθηκε σε ατέρμονες και εξαντλητικές διαπραγματεύσεις, προκειμένου να καταλήξει σε συμφωνία, ώστε η Ελλάδα να παραμείνει εντός του ευρώ. Και φαίνεται ότι, αφού πέρασε δια πυρός και σιδήρου, ξαφνικά, και ω του θαύματος άνοιξαν οι ουρανοί, οι «εταίροι» αγκάλιασαν τον άνθρωπό μας, που ως τότε ήταν «αποδιοπομπαίος τράγος», και ξανάρχισαν τα φιλάκια και τα «χαριτωμένα» αστειάκια για γραβάτες κλπ.

Συνέχεια →

Συμφωνία ή …;;;

Του Χρήστου Σκανδάμη

                           ‘‘Ευκοπώτερον εστί κάμηλον δια τρυμαλιάς ραφίδος διελθείν

                            ή πλούσιον εις την βασιλείαν του θεού εισελθείν.’’  Ευαγγέλιο

Στις είκοσι οχτώ Γενάρη μετά τις εκλογές

γράψαμε κάποιες σκέψεις για Συρριζαίους νικητές…

‘‘κι αν ακόμα κάνουν πράξη όλα όσα έχουν τάξει,

                                      θα  ‘ν’ μικρή η διαφορά απ’ το τώρα (τότε) στο μετά.’’

και ‘‘…χρειάζεται διαρκής αγώνας  για να φύγει ο μεσαιώνας…’’

και πως    ‘‘…για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή…’’

Έκτοτε…

Συνέχεια →