Είναι η ψυχή μια θάλασσα

Του Χρήστου Σκανδάμη*

Απέραντη η θάλασσα˙

γύρω τριγύρω

από παντού τη γη σφιχταγκαλιάζει˙

οι υδρατμοί της σύννεφα

κι αυτά, βροχή, λίμνες, ποτάμια

δωρίζουν στη στεριά ζωή

που γέννησαν τα σπλάχνα της.

  Συνέχεια →

Είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, «ηλίθιε»!

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Οι θιασώτες της συμφωνίας–ΑΤΜ (Αριστερό Τρίτο Μνημόνιο) την υπερασπίζονται με βάση το δίλημμα «συνθηκολόγηση ή χρεοκοπία». Όμως είναι πλαστό με την έννοια ότι δεν προκλήθηκε από τις αντικειμενικές συνθήκες, αλλά ήταν απόρροια της κυβερνητικής πολιτικής. Αρμένιζε στραβά η κυβέρνηση, όχι μόνο τους έξι μήνες, αλλά και από τις προγραμματικές τις κατευθύνσεις. Δέσμια μιας σειράς ψευδαισθήσεων για την ΕΕ και την «ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση», μετέτρεψε το ΟΧΙ του λαού σε ένα ηπιότερο μνημόνιο, στο δημοψήφισμα – απάτη, σε ΝΑΙ.

Συνέχεια →

Κι όμως υπήρχε εναλλακτική λύση!

Του Γιάννη Μηλιού

1  «Δεν υπήρχε εναλλακτική λύση» στο Μνημόνιο 3;

Η πλειο­ψη­φία όσων στη­ρί­ζουν τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ευ­ρύ­τε­ρα όσων ανή­κουν στην Αριστερά, αλλά και η πλειο­ψη­φία της ελ­λη­νι­κής κοι­νω­νί­ας συμ­φω­νούν ότι η κυ­βέρ­νη­ση υπέ­στη μια οδυ­νη­ρή ήττα στη Σύ­νο­δο Κο­ρυ­φής της 12ης Ιου­λί­ου, όταν συ­νο­μο­λό­γη­σε το 3ο Μνη­μό­νιο. Η συ­ντρι­πτι­κή αυτή ήττα, που έχει χαρα­κτη­ρι­στι­κά συν­θη­κο­λό­γη­σης, οδη­γεί αυ­θόρ­μη­τα στην απο­δο­χή της άποψης ότι «δεν υπάρ­χει εναλ­λα­κτι­κή λύση» (το πε­ρί­φη­μο θατσερικό ΤΙΝΑ). Αυτό υπο­στη­ρί­ζουν πρω­τί­στως τα κόμ­μα­τα της Δε­ξιάς και «κε­ντρο­α­ρι­στε­ρής» αντι­πο­λί­τευ­σης και οι οπα­δοί τους. Αλλά όχι μόνο.

Συνέχεια →

Το τέλος των μεγάλων μύθων και η αρχή του μεγάλου πατριωτισμού

Του Κώστα Λάμπου*

Η ανθρωπότητα ολόκληρη οδηγείται μέρα τη μέρα, όλο και πιο βαθιά, σ’ ένα θανάσιμο αδιέξοδο, στο αδιέξοδο της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης [1]. Το κυρίαρχο μοντέλο παραγωγικής και διανομής του παγκόσμιου πλούτου παράγει διαρκώς αυξανόμενη οικονομική και κοινωνική ανισότητα, ιδιωτικό πλούτο, ατομική και κρατική εξουσία για τους λίγους, αλλά ανεργία, φτώχεια, πείνα και… δυστυχία για τους πολλούς.

Συνέχεια →

Πρώτη φορά περιστερά…

Του Χρήστου Σκανδάμη*

Για δες θάμα κι αντίθαμα που γίνηκε εδώ πέρα

μαύρα κοράκια πέσανε πάνω στην περιστέρα

και την ξεπουπουλιάσανε˙ αχ και το νου μου χάνω

μαύρα κοράκια σα θωρώ στην άμοιρη επάνω.

  Συνέχεια →

Η ΠΟΡΕΙΑ ΜΑΣ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Όπως ήταν αναμενόμενο, μετά τον συμβιβασμό ξέσπασε κυβερνητική κρίση, η οποία συνιστά την αρχή του τέλους του «αριστερού» ΣΥΡΙΖΑ. Ποιες θα είναι επόμενες φάσεις; Ασφαλώς τα μέτρα, που θα μας εξαναγκάσουν να λάβουμε, θα οδηγήσουν στη φτώχια μεγάλο μέρος του λαού μας και αυτό τρέμουμε πολλοί! Ο φόβος και, ιδίως, ο πανικός δεν είναι ποτέ καλοί σύντροφοι, γι’ αυτό πρώτο μας μέλημα είναι να μην επιτρέψουμε να θρονιαστούν στις ψυχές μας. Ποια θα είναι η πορεία της χώρας μας; Για να απαντήσουμε, ας εξετάσουμε την κατάσταση, όπως αυτή διαμορφώθηκε.

Συνέχεια →

ΔΡΑΧΜΗ: Σωτηρία ή καταστροφή;

Απαντήσεις σε σχετικές δηλώσεις του κ. Πρωθυπουργού

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη*

Στην συνέντευξη του στην ΕΡΤ, ο Τσίπρας μίλησε ξεκάθαρα για τις επιπτώσεις της επιστροφής στην δραχμή.

1) Η χώρα δεν έχει συναλλαγματικά αποθέματα για να στηρίξει την επιστροφή στο δικό της νόμισμα. Η δραχμή την ίδια στιγμή που θα εκδίδονταν, θα είχε μια δραματική υποτίμηση. Αυτό σημαίνει ότι ένας συνταξιούχος που παίρνει 800 ευρώ, θα έπαιρνε 800 δρχ. με τις οποίες θα έβγαζε 3 μέρες και όχι 1 μήνα.

1. Τι θα πει «η χώρα δεν έχει συναλλαγματικά αποθέματα»; Βεβαίως έχει αυτά που της εξασφαλίζουν οι εξαγωγές της, αλλά και οι άδηλοι πόροι. Θα πρέπει, συνεπώς, μέχρι που να ξαναφτιάξει την κατεστραμμένη της παραγωγική βάση (με τη βοήθεια της δραχμής, γιατί διαφορετικά το εγχείρημα είναι αδύνατον), να περιορίσουμε τις εισαγωγές στα απολύτως αναγκαία είδη, κόβοντας όλα τα πολυτελή και ημιπολυτελή αγαθά και υπηρεσίες. Η υπόθεση ότι μια σύνταξη 800 ευρώ που έφθανε για 1 μήνα, θα καταλήξει να επαρκεί μόνο για 3 ημέρες, αποδέχεται έναν πληθωρισμό που θα τρέχει σε 1000άδες. Κάτι τέτοιο φαίνεται εντελώς απίθανο για τους ακόλουθους λόγους;

Συνέχεια →

Αντιδημοκρατική εκτροπή και στο βάθος πολιτικό αδιέξοδο

Του Κώστα Διαμαντή*

Στη χθεσινή συνεδρίαση της ελληνικής Βουλής παίχτηκε η «δεύτερη πράξη» της ελληνικής τραγωδίας, μετά τη σύναψη μιας ακόμη επαίσχυντης συμφωνίας (της 12ης Ιουλίου) μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και των (κατ’ ευφημισμόν) Ευρωπαίων «εταίρων». Η επιβολή (απ’ τους «εταίρους») μιας ακόμη «κατεπείγουσας» διαδικασίας συζήτησης και ψήφισης των λεγόμενων… «προαπαιτούμενων μέτρων» από το ελληνικό Κοινοβούλιο, χωρίς τη δυνατότητα ουσιαστικής συζήτησης και διαλόγου μεταξύ των βουλευτών, δίνει το «στίγμα» έναρξης ενός νέου κύκλου αντισυνταγματικής και αντιδημοκρατικής εκτροπής στη χώρα μας.

Συνέχεια →

Περί διαθεσίμων σε συνάλλαγμα και άλλων δαιμονίων

Προς Ευρωλάγνους ή Ευρωλιγούρηδες:  Το εθνικό νόμισμα και μια απάντηση στον κ. Μάρδα

Του Νίκου Στραβελάκη*

Σε  πρόσφατο κείμενό του στο διαδίκτυο με τίτλο «Προς Δραχμιστές», το οποίο πήρε φυσικά έκταση και από τα ΜΜΕ, ο υφυπουργός οικονομίας κ. Μάρδας προσπαθεί να δικαιολογήσει την αποδοχή του τρίτου, επαχθούς και κατάπτυστου μνημονίου από τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, καθώς και να απαντήσει στην κριτική των διαφωνούντων εντός ΣΥΡΙΖΑ.

Επειδή το βασικό δίλημμα που απάντησε η Ελληνική κυβέρνηση το βράδυ της Κυριακής στις 12 Ιουλίου ήταν «ευρώ η εθνικό νόμισμα», στην πραγματικότητα «υποταγή η ρήξη» –επιλέγοντας την υποταγή, η επιχειρηματολογία  του κ. Μάρδα επικεντρώθηκε σε αυτό το θέμα.

Συνέχεια →