Αναστάσιμες ευχές
Του Χρήστου Σκανδάμη
Είπα ευχές Πασχαλινές
στους φίλους μου να στείλω
μα πίσω μας το Δ Ν Τ
γαυγίζει σαν το σκύλο
Αναστάσιμες ευχές, του Χρήστου Σκανδ.
Σχολιάστε
Ομιλία στη ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ – Οι 7 λόγοι του Σταυρού
Ομιλία στη ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ – Οι 7 λόγοι του Σταυρού, 13-04-2012
Του (+) π. Νικολάου Φαναριώτη*
«Νυν εδοξάσθη ο υιός του Ανθρώπου και ο Θεός εδοξάσθη εν αυτώ», Ιω., ιγ΄, 31.
Από την ημέρα που αμάρτησε ο άνθρωπος, πολλά φρικτά θεάματα είδε, βλέπει, και θα δει ο πλανήτης, αλλά το θέαμα που παρουσιάστηκε εκείνη την Mεγάλη Παρασκευή στην κορυφή του Γολγοθά, είναι το πιο φριχτό θέαμα όλων των αιώνων, που κρύβει μέσα του μια πελώρια αντίφαση, αδικία που δεν μπορεί να συλλάβει το ανθρώπινο μυαλό.
Γιατί Εκείνος που σταυρώθηκε ήταν ο αθώος, ο δίκαιος, ο φτωχός, ο αναμάρτητος, ο άδολος, ο ευεργέτης, ο αληθινός, ο γλυκύτατος…: «Λαός μου τι εποίησα σοι και τι μοι ανταπέδωκας αντί του ύδατος όξος, αντί μάνα χολή, αντί του αγαπάν με Σταυρώ με προσηλώσατε»… Και αυτό ισχύει διαχρονικά μέχρι σήμερα.
ΣΗΜΕΡΑ θάβεται ο υιός του ανθρώπου, δηλαδή ο Άνθρωπος με Α κεφαλαίο και μαζί του θάβεται και η Ζωή. «Εν Αυτώ ζωή ην, και η ζωή ην το φως των ανθρώπων», Ιω., α΄, 4. Χωρίς Αυτόν υπάρχει μόνο επιβίωση, (όπως και στα ζώα).
Αρχαιοελληνικό Περίδειπνον – παλαιοδιαθηκικό Πασχάλιον – Μυστικός Δείπνος
Αρχαιοελληνικό Περίδειπνον – παλαιοδιαθηκικό Πασχάλιον – Μυστικός Δείπνος
Το εσχατολογικό παράδειγμα των ερμηνευτικών τραπεζών μνημοσύνης: Συμβολή στην Ερμηνευτική ως σύνδεση με την Ευχαριστία και Διαχρονικότητα.
Εικόνα 1 Ανάγλυφη στήλη με σκηνή νεκροδείπνου. Θεσσαλονίκη, ανατολική νεκρόπολη, τέλη 4ου αιώνα π.Χ.
Του Κωνσταντίνου Κόττη*
1.1 Αντικείμενο και Μέθοδος
Το αντικείμενο, της εργασίας μας είναι ερμηνευτικό αλλά σαφέστατα και εκκλησιολογικό. Γνώμονας και μέτρο σε αυτήν την αναζήτηση θα αποτελέσει η διαχρονικότητα όπως βιώνεται, μέσα στον πυρήνα της Εκκλησίας, ο οποίος είναι η Ευχαριστία. Θα προβούμε σε σύνδεση της ερμηνευτικής διαδικασίας με το στοιχείο αυτό της διαχρονικότητας.
Στο πρώτο μέρος θα προβούμε σε σήμανση της ερμηνευτικής διαδικασίας και σύνδεση αυτής, με την Ευχαριστία και το στοιχείο της διαχρονικότητας. Στο δεύτερο μέρος θα μελετηθούν, συνοπτικά, ως παραδείγματα, 3 τελετουργικές τράπεζες δια των οποίων συνδέεται η διαχρονικότητα της Παράδοσης με το ιστορικό παρελθόν και το εσχατολογικό επέκεινα.: Το αρχαιοελληνικό «Περίδειπνον», το κατά την τάξη / σέντερ παλαιοδιαθηκικό «Πεσάχ / Πασχάλιο» και ο μυστικός Δείπνος, υπό το πρίσμα της επανερμηνείας[1].
Οριστική λύση ή χρεοκοπία
Οριστική λύση ή χρεοκοπία
Του Βασίλη Βιλιάρδου*
Αυτό που έχει άμεσα ανάγκη η Ελλάδα είναι μία θαρραλέα αντιμετώπιση των προβλημάτων της, με κάθε κόστος –ενώ είναι ανέντιμο και αναξιόπιστο να συνεχίσει να δανείζεται, όταν γνωρίζει πως δεν είναι σε θέση να επιστρέψει τα δανεικά.
«Η Ελλάδα έχει πλέον το ηθικό έρεισμα να απαιτήσει τη διαγραφή μέρους του χρέους της, εναλλακτικά το πάγωμα του στο διηνεκές, αφού έχει υποβληθεί σε μία αιματηρή εγχείρηση που διήρκεσε έξι ολόκληρα χρόνια, χωρίς να διαμαρτυρηθεί κανένας –επειδή οι Έλληνες γνώριζαν τις δικές τους ευθύνες.
Η εγχείρηση όμως απέτυχε με ευθύνη των χειρουργών, ο ασθενής βρίσκεται σε κώμα, ενώ όλοι αναγνωρίζουν το δικαίωμα της Ελλάδας στη διαγραφή του χρέους –γεγονός που σημαίνει πως είναι υποχρεωμένοι οι δανειστές της να το καταλάβουν, καθώς επίσης η κυβέρνηση της να πάψει επιτέλους να εκβιάζεται, σκύβοντας διαρκώς το κεφάλι, εκλιπαρώντας και ζητιανεύοντας».
Ανάλυση
Κι όμως κάτι μας έλειπε
Κι όμως κάτι μας έλειπε
Του Δημήτρη Γ. Μαγριπλή*
«Για να ξαναθυμηθούμε τις «ΚΡΥΦΕΣ ΕΝΟΧΕΣ» και να μπούμε στο πνεύμα της Αναστάσεως που πλησιάζει»
Από πρωίας χτυπούσαν χαρμόσυνα οι καμπάνες. Κόσμος πήγαινε – κόσμος ερχόταν με κάθε λογής μέσον. Η πλατεία γεμάτη. Μια αγωνία στα πρόσωπα όλων πρόδιδε το νέο.
Ο νέος μητροπολίτης θα έφτανε από στιγμή σε στιγμή στην πόλη μας. Και όντως, γύρω στις δέκα, με ένα ψιλόβροχο και τον ήλιο να κρύβεται, δύο λιμουζίνες κατάμαυρες σταμάτησαν την πορεία αρκετών άλλων κρατικών αυτοκινήτων που περικύκλωσαν το σιντριβάνι της κώμης.
To Καλόν της Φύσης – «Μύχιες Παύσεις» Τριαντάφυλλου Σερμ.
“To Καλόν της Φύσης”
Παρουσίαση της Ποιητικής Συλλογής του Τριαντάφυλλου Σερμέτη «Μύχιες Παύσεις», Πολυχώρος «Αίτιον», 16-4-2016
Του Αλέξανδρου Σταθακιού*
Ξεκινώντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον ποιητή μας, το Τριαντάφυλλο, που μου έκανε την εξαιρετική τιμή να παρουσιάσω την ποιητική του συλλογή.
Με τον Τρ. Σερμέτη γνωριζόμαστε εδώ και πολλά χρόνια, από τον καιρό των σπουδών μας στο τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ, όταν μαζί με πολλούς συμφοιτητές μας, αλλά και δασκάλους μας ονειρευόμασταν μια ελλαδική θεολογία, κατοχυρωμένη, όχι τύποις, αλλά ουσιαστικά στον χώρο των ανθρωπιστικών επιστημών, μακριά από τον δογματισμό, τον φουνταμενταλισμό, τον ευσεβισμό, βεβαίως όμως μια σπουδή με χωροχρονικό εντοπισμό και όχι αφηρημένη…
ΟΜΙΛΙΑ στην ΚΥΡΙΑΚΗ των Βαΐων
ΟΜΙΛΙΑ στην ΚΥΡΙΑΚΗ των Βαΐων, Ιω., ιβ΄, 1-18**, 08-04-2012
Του (+) π. Νικολάου Φαναριώτη*
«η δε οικία επληρώθη εκ της οσμής του μύρου», Ιω., ιβ΄, 3
Τα πάθη τα σεπτά
Σήμερα τα πρώτα σημάδια της Μεγάλης Εβδομάδας ανεβαίνουν στον ορίζοντα: «τα πάθη τα σεπτά η παρούσα ημέρα,ως φώτα σωστικά, ανατέλλει τω κόσμω». Μιλάμε σε χριστιανούς, παιδιά της εκκλησίας, που κάνουν σταυρό χωρίς να ντρέπονται. Που ζουν την ζωή της εκκλησίας, όπως είναι και όχι όπως θα ήθελε ο καθένας να είναι (εθελοθρησκεία), το κατά δύναμιν εν ταπεινώσει. Σήμερα βρεθήκαμε να ακολουθούμε, μαζί με την εκκλησία, τον όχλο, κρατούντες τα βάγια στα χέρια. Βρισκόμαστε ανάμεσα σε δυο περιόδους του έτους, που είναι μεγάλες, την μεγάλη Σαρακοστή, που ξεκίνησε 2000 χρόνια από σήμερα και την Μεγάλη εβδομάδα. Που προτυπώθηκε 3500 χρόνια από σήμερα.
Αποφασίστηκε ο θάνατος του Ιησού
Το σύστημα του χρέους
Του Βασίλη Βιλιάρδου*
«Άφησε με ελεύθερο να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος ψηφίζει τους νόμους του». (Rothschild)
Ανάλυση
Στα δυτικά πανεπιστήμια σπάνια διδάσκονται μαθήματα μακροοικονομίας που έχουν άμεση σχέση με το χρήμα –ευρύτερα με τη δημιουργία του από το πουθενά, εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών σε ποσοστό της τάξης του 10% με το πάτημα ενός κουμπιού, κυρίως όμως από τις εμπορικές, σε ποσοστό 90%, μέσω της παροχής δανείων (ανάλυση).
Με τον μαγικό αυτό τρόπο πάντως οι άνθρωποι μετατρέπονται σε σκλάβους χρέους, ενώ το δυτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα, το οποίο στηρίζεται κυρίως στο δολάριο, έχει αναδειχθεί στον απόλυτο κυρίαρχο του σύμπαντος –επίσης, στο βασικότερο στήριγμα της αμερικανικής ηγεμονίας στον πλανήτη.
Στα πλαίσια αυτά, δεν είναι μόνο η Ρωσία ή/και η Κίνα, οι οποίες προσπαθούν να κόψουν τον ομφάλιο λώρο που τις υποχρεώνει να υπακούουν στις εντολές της υπερδύναμης –για να μην γίνουν στόχος των χρηματοπιστωτικών της επιθέσεων. Κάτι ανάλογο προσπαθεί επίσης η Ελβετία, με την υιοθέτηση του πλήρους χρήματος (άρθρο) –ενώ όλο και περισσότερα κράτη επιθυμούν να ανακτήσουν το προνόμιο της έκδοσης χρημάτων, το οποίο έχουν παραδώσει στις κεντρικές τράπεζες που ελέγχονται από το σύστημα της BIS.
O άκρατος κυνισμός της «σκληρής διαπραγμάτευσης»
O άκρατος κυνισμός της «σκληρής διαπραγμάτευσης»
Του Κώστα Λαπαβίτσα
Μετά από έξι χρόνια αποτυχίας, το ελληνικό πολιτικό σύστημα, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ που άλλα έλεγε και άλλα κάνει, κρατάνε την Ελλάδα στο ίδιο αδιέξοδο. Η κυβέρνηση περιβάλλει τις «διαπραγματεύσεις» με σκοτάδι νομίζοντας ότι έτσι δεν θα διαφανεί η πραγματικότητα. Κάνει λάθος γιατί οι λόγοι της νέας «σκληρής διαπραγμάτευσης», που πλέον διαρκεί επτά μήνες, είναι ξεκάθαροι.
Ο πρώτος είναι ότι το τρίτο μνημόνιο έχει ήδη αποτύχει. Κανένας όμως από αυτούς που το υπέγραψαν δεν μπορεί να το παραδεχθεί δημόσια – ούτε η κυβέρνηση, ούτε το ΔΝΤ, ούτε η ΕΕ. Παίζουν λοιπόν όλοι ένα κυνικό παιχνίδι με σκοπό να αποφύγουν το πολιτικό κόστος της αποτυχίας. Αυτό ακριβώς είναι το περιεχόμενο της «σκληρής διαπραγμάτευσης».
Ο δεύτερος είναι ότι το πολιτικό σύστημα της Ελλάδα και τα στρώματα που κατέχουν την οικονομική και κοινωνική εξουσία δεν έχουν καμία άλλη πρόταση για τη χώρα, εκτός από το καταστροφικό πρόγραμμα των δανειστών. Πρόκειται για πλήρες αδιέξοδο, μια πολιτική και ιδεολογική χρεοκοπία χωρίς προηγούμενο στην ιστορία της Ελλάδας.
Ομιλία με θέμα το ασφαλιστικό ν/σχ Γ. Κατρούγκαλου
Ομιλία με θέμα το ασφαλιστικό ν/σχ Γ. Κατρούγκαλου
Του Τάσου Σταυρόπουλου*
Το ασφαλιστικό που περιμέναμε τόσους μήνες δόθηκε χθες στη δημοσιότητα. Από ό,τι φαίνεται θα κατατεθεί στη Βουλή, αλλά χρειάζεται διαβούλευση. Και όπως έγινε και πέρυσι, με το νόμο 4336 (με βάση το Τρίτο Μνημόνιο), που ψηφίστηκε το 15αύγουστο, νομίζω ότι η κυβέρνηση μέσα στο Πάσχα, και για να μην έχει αντιδράσεις, θα ψηφίσει το νέο ασφαλιστικό. Επειδή πρέπει να είμαι επιγραμματικός και σύντομος, ας ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα από την αρχή.
